Το Valkyria Chronicles έχει σχιζοειδή προσωπικότητα. Αν δεν μπλέκετε σε μάχη, μπλέκετε σε cut-scenes. Με προφανή έμπνευση το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με την περιστασιακή δόση fantasy και τη στερεοτυπική διαμάχη μεταξύ Δύσης και Ανατολής, το Valkyria Chronicles εστιάζει στην Gallia (ούτε καν για wink wink) που βρίσκεται μεταξύ υπερδυνάμεων και καλείται πρώτη να αντιμετωπίσει την εισβολή. Οι ήρωες είναι απλοί άνθρωποι που ρίχνονται στον πόλεμο οικειοθελώς, για να προστατεύσουν ό,τι γνωρίζουν και αγαπούν. Ο καθένας έχει τα πιστεύω του, τα θετικά του και τα αρνητικά του. Δεν αναφερόμαστε μόνο σε buffs/debuffs και φιλίες που μπορούν να παίξουν ρόλο στην έκβαση της μάχης, αλλά και για αντιλήψεις. Ένας ρατσιστής απλά δεν θέλει να συνεργαστεί με το αντικείμενο της προκατάληψής του για παράδειγμα. Το ρεαλιστικό και ανθρώπινο, το πολιτικό και το κοινωνικό, μπλέκεται αργά ή γρήγορα με τα γνωστά anime tropes και, σε συνδυασμό με το cel-shading καταλήγουμε σε συνδυασμό που δεν θα έπρεπε να λειτουργεί, αλλά να που λειτουργεί.
Με προφανή έμπνευση το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με την περιστασιακή δόση fantasy και τη στερεοτυπική διαμάχη μεταξύ Δύσης και Ανατολής, το Valkyria Chronicles εστιάζει στην Gallia που βρίσκεται μεταξύ υπερδυνάμεων και καλείται πρώτη να αντιμετωπίσει την εισβολή.
Το Valkyria Chronicles είναι Strategy RPG. Όταν δεν είναι ώρα για cut-scene λοιπόν, είναι ώρα για μάχη. Αν υποθέσουμε ότι αφιερώσατε χρόνο στην αναβάθμιση και στη διαλογή χαρακτήρων (στη διαδρομή άλλοι χάνονται, permadeath γαρ, άλλοι προστίθενται, ο καθένας με μια ιδέα από προσωπική ιστορία, τα δικά του προτερήματα και μειονεκτήματα). 5 είναι τα διαθέσιμα classes αλλά δεν τίθεται θέμα ποικιλίας. Αυτή προκύπτει, κατά μία έννοια, αλλού. Στις 18 αποστολές ο παίκτης ξεκινά κοιτώντας το χάρτη, στον οποίο τοποθετεί μονάδες. Όταν έρθει η ώρα των πράξεων, η οπτική αλλάζει σε αυτήν που περιμένει κανείς σε third person action game. Κάθε χαρακτήρας έχει command points που τα καταναλώνει κινούμενος. Έχει το περιθώριο να εκτελέσει μία μόνο πράξη πέραν της μετακίνησης, είτε πρόκειται για επίθεση είτε για heal. Πρέπει να γίνεται καλός προγραμματισμός και υπολογισμός χρήσης των command points, διότι ένα καλό headshot δεν αλλάζει ότι ο sniper μένει εκτεθειμένος στον εχθρό αν δεν έχει το περιθώριο να κινηθεί προς κάλυψη.
Στις 18 αποστολές ο παίκτης ξεκινά κοιτώντας το χάρτη, στον οποίο τοποθετεί μονάδες. Όταν έρθει η ώρα των πράξεων, η οπτική αλλάζει σε αυτήν που περιμένει κανείς σε third person action game.
Μέσα σε όλα υπάρχει και tank που, ασφαλώς, είναι αργοκίνητο, ισχυρό και καταναλώνει περισσότερα command points στη μονάδα του χρόνου. Και κατά τα άλλα κάθε χαρακτήρας έχει συγκεκριμένη εμβέλεια κίνησης. Όταν όλοι κάνουν την κίνησή τους (στην οποία ο αντίπαλος μπορεί να αντιδράσει σε πραγματικό χρόνο, ανάλογα με την περίπτωση), έρχεται η σειρά των αντιπάλων κ.ο.κ. Όλα πρέπει να υπολογίζονται αν είναι να βρεθεί το ιδανικό χορευτικό. Και στην προσπάθεια αυτή το trial and error είναι βεβαιότητα, όπως υπογραμμίζει η δυνατότητα για save μετά από κάθε σειρά. Με λίγα λόγια θα χάσετε. Και θα χάσετε ξανά. Και γενικά θα χάνετε μέχρι να βρείτε τι είναι αυτό που κάνετε στραβά, τι είναι αυτό που περιμένει το σύστημα από εσάς. Το φαινόμενο αυτό απαιτεί όμως κάποιου είδους ποικιλίας. Οι 18 αποστολές φροντίζουν για αυτό με τη δομή και τα τεχνάσματά τους, ώστε να βρίσκεται ο παίκτης, κάθε φορά σχεδόν, μπροστά σε μια κατάσταση για την οποία δεν είναι έτοιμος (ψυχολογικά). Συμβάντα στο μέσο της αποστολής, ανατροπές κ.λπ. που έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να προβλέψει εύκολα ο παίκτης, σημαίνει ότι οι πρώτες απόπειρες ολοκλήρωσης ενός επιπέδου είναι αναγνωστικές. Και μόλις αποσαφηνιστεί το μοτίβο, διαφαίνονται και οι πιο πρακτικές λύσεις. Οριακά λοιπόν το σύστημα καταφέρνει να δημιουργεί την εντύπωση στον παίκτη ότι, παρότι κανείς δεν του χαρίζεται, η ευθύνη για την τροπή των πραγμάτων είναι, τελικά, δική του. Για αυτό και κέρδισε τη φήμη που ακόμη διατηρεί, ενώ, είναι τόσο ειδική περίπτωση ο συνδυασμός των μηχανισμών αυτών, που, ενώ ο τίτλος μοιράζεται το χαρακτηρισμό SRPG με άλλους, καταφέρνει να παραμένει μοναδικός.
Το ίδιο ισχύει και για μερικά τερτίπια του. Όπως το ότι κανείς δεν μπορεί να σκύψει αν δεν είναι πίσω από κάποια κάλυψη, το ότι η στόχευση στο shooting γίνεται με τον αριστερό αναλογικό μοχλό και καλό είναι να μην μιλήσουμε για την απόκριση τη διαδικασίας αυτής. Είναι κατανοητό πως δεν πρέπει να μείνει η εντύπωση ότι πρόκειται για shooter, άλλωστε παίζουν ρόλο τα στατιστικά στην όποια επιτυχία της βολής, αλλά αυτό δεν είναι και “πάτημα” για να παιδευόμαστε στα διαδικαστικά. Πόσο μάλλον σε τίτλο που είναι εκ πεποιθήσεως της…υπομονής. Όσο για τα θέματα που πραγματεύεται, ενώ το σενάριο φαίνεται θαρραλέο στην αρχή, ύστερα αποφεύγει τα πολύ βαθιά νερά. Το λυπηρό είναι ό,τι ακόμη κι έτσι, έχει περισσότερα να πει από το “deep story” που κάποιοι τάζουν στο Battlefield 1 ή κάποιο άλλο πολεμοχαρές και εξωραϊστικό franchise.
Το Valkyria Chronicles δεν έχει κάτι πραγματικά ξεχωριστό ως remaster. Ενσωματώνει τα δύο DLC της αρχικής έκδοσης που ασχολείται κυρίως με το “δεύτερο θίασο”, συν ένα ακόμη πιο δύσκολο επίπεδο δυσκολίας. Σε τεχνικό επίπεδο γίνονται τα αυτονόητα. Το σήμα 1080p60 είναι σταθερό και αδιαπραγμάτευτο, από τη μία, τα pre-rendered cut-scenes παραμένουν ως είχαν από την άλλη, δηλαδή τρέχουν σε 720p30. Πρόκειται ουσιαστικά για port της έκδοσης PC που κυκλοφόρησε το 2014. Αυτό βέβαια δεν είναι αρνητικό αφού η απλή άνοδος στην ανάλυση κολακεύει το συγκεκριμένο καλλιτεχνικό ύφος, αλλά δεν μπορούν να γίνουν και πολλά παραπάνω. Όχι όταν η SEGA ετοιμάζει το sequel από τη μία και έχει να θυμάται ότι, ειδικά στη Δύση, “κάηκε” την πρώτη φορά, παρά τις καλές κριτικές. Πάνω από όλα λοιπόν, το Valkyria Chronicles Remastered είναι…ορεκτικό.
Πιστεύω πάντως, ότι το Valkyria Chronicles Remastered έχει και το κοινό που θα το εκτιμήσει πραγματικά.
Δεν είχα την ευκαιρία να ασχοληθώ μαζί του στo PS3 αλλά ήρθε η ώρα. Θα περιμένει το καλοκαίρι βέβαια γιατί προέχει εξεταστική αλλά θα το λιώσω όπως του αξίζει.
Πολύ καλο review για ένα πολύ καλο παιχνιδι!! δεν ειχα ασχοληθεί μαζι του στο 3 όμως στο 4 το αγορασα day1, ιδιως η ευρωπαικη εκδοση εχει και μια διπλης οψεως αφισα "όλα τα λεφτα" με ένα πολύ ωραιο "βιβλιαρακι", ιδιαιτερα "τιμια" αγορα για τα 24Ε που "ζηταει"!!!!
θα βγει και σε pc?
@Cerivus υπάρχει για PC εδώ και ένα χρόνο..