Στις τρεις ώρες που διαρκεί το πακέτο επέκτασης, τα γεγονότα που διαδραματίζονται εκτυλίσσονται παράλληλα με αυτά της κεντρικής ιστορίας, αποκαλύπτοντας τα πραγματικά κίνητρα, τη διαδρομή και το λόγο της εξαφάνισης της Kidman για το μεγαλύτερο μέρος της περιπέτειας. Σε αρκετές στιγμές ο δρόμος της αινιγματικής αστυνομικού συναντά αυτόν του Castellanos και του Oda, συμπληρώνοντας τα κομμάτια του παζλ και σχηματίζοντας μια σαφέστερη εικόνα, μέσα από τη διαφορετική οπτική και αντίληψη της πραγματικότητας.
Πέντε μήνες μετά την κυκλοφορία του The Evil Within, ο τίτλος καλεί τους παίκτες για μια ακόμη βόλτα στη διεστραμμένη πραγματικότητά του, αυτήν τη φορά όμως με διαφορετικό ξεναγό.
Έχοντας αναφέρει αυτό βέβαια, η πλοκή παραμένει το ίδιο δυσνόητη και μπερδεμένη, χάνοντας με μεγάλη ευκολία όσους δεν παραμείνουν συγκεντρωμένοι στην εξέλιξη αυτής. Από την άλλη, αξίζει να σημειωθεί πως από την αρχή δίνεται ένα σαφέστερο (στο βαθμό που μπορεί να είναι σαφές, δεδομένης της ιστορίας) πλαίσιο όσον αφορά τις καταβολές και τους σκοπούς της πρωταγωνίστριας, ενώ και η ίδια η Kidman αποδεικνύεται αρκετά πιο ευχάριστη και συμπαθής, κάτι που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στην ερμηνεία της Jennifer Carpenter.
Στις τρεις ώρες που διαρκεί το πακέτο επέκτασης, τα γεγονότα που διαδραματίζονται εκτυλίσσονται παράλληλα με αυτά της κεντρικής ιστορίας.
Η πλέον ευχάριστη έκπληξη όμως βρίσκεται στον τρόπο με τον οποίο το “The Assignment” αναλαμβάνει να αφηγηθεί την ιστορία της Kidman. Σε αντίθεση με τον Castellanos λοιπόν, η πρωταγωνίστρια δεν διαθέτει τις ίδιες ικανότητες και για τη συντριπτική πλειοψηφία της περιπέτειάς της αναγκάζεται να αντιμετωπίσει τους κινδύνους που συναντά χωρίς κάποιο όπλο (με μοναδική εξαίρεση ένα σύντομο set-piece). Πολύ γρήγορα γίνεται αντιληπτό ότι η stealth προσέγγιση αποτελεί μονόδρομο, με τους παίκτες να κρύβονται και να χρησιμοποιούν αντιπερισπασμούς και γρήγορους τρόπους διαφυγής. Και τις περισσότερες φορές αυτό λειτουργεί, αν και το -προσκολλημένο σε άλλες εποχές- σύστημα χειρισμού δεν αποτελεί τον ιδανικό σύμμαχο. Μετά τα μισά της περιπέτειας μάλιστα εισάγεται και ένας μηχανισμός stealth attack, ο οποίος ευτυχώς δεν χρησιμοποιείται παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις, αν και η απαραίτητη χρήση του σε ένα boss fight φροντίζει να φανερώσει τη «χαλαρή» εκτέλεσή του.
Η παντελής έλλειψη όπλων λοιπόν θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι αφαιρεί πόντους από τον παράγοντα «διασκέδαση», δεδομένου ότι ο τίτλος πατάει σε μια φόρμουλα αν μη τι άλλο δοκιμασμένη, το αποτέλεσμα όμως είναι μάλλον το ακριβώς αντίθετο. Η αδυναμία της Kidman να αντιμετωπίσει ευθέως οποιοδήποτε είδος απειλής και η προσεκτική εξερεύνηση κάθε χώρου αυξάνουν την ένταση, με τον τίτλο να δομεί την κάθε αναμέτρηση στην ακριβή θέση και χρονικό σημείο που χρειάζεται. Σε αυτό βέβαια βοηθάει τόσο η αισθητική του περιβάλλοντος, όσο και η «νέμεση» που κυνηγάει την πρωταγωνίστρια στο μεγαλύτερο μέρος της περιπέτειας, με τις επιρροές από τη σειρά Silent Hill να είναι εντονότερες από ποτέ.
Παρά τη μικρή του διάρκεια, το “The Assignment” καταφέρνει να προσφέρει μια γερή δόση survival horror στους fans όχι μόνο του “The Evil Within”, αλλά και του είδους γενικότερα. Ο Shinji Mikami βγάζει έναν άσο από το μανίκι του και αποδεικνύει πως η τελευταία του προσπάθεια έχει πολύ περισσότερα να δώσει απ’ όσα οι περισσότεροι περίμεναν. Το σύστημα χειρισμού μπορεί να μη συνοδεύει ιδανικά τη stealth προσέγγιση, που πλέον επιβάλλεται, και το αναπόφευκτο trial & error να αφαιρεί κάποιες φορές τον παράγοντα «έκπληξη», ωστόσο ο τρόπος με τον οποίο η ένταση χτίζεται και κορυφώνεται αποζημιώνει και με το παραπάνω. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι παίκτες θα πιάσουν τον εαυτό τους να τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούν, χωρίς να τολμούν να κοιτάξουν πίσω τους, με μια ανάσα ανακούφισης να διαδέχεται την επιτυχή αποφυγή της απειλής…μέχρι την εμφάνιση της επόμενης.
Πολυ ωραιο review!
"θα πιάσουν τον εαυτό τους να τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούν" Μου θυμιζει το resident evil 4 που ενω δεν ειναι τοσο τρομακτικο,μ'εκανε να πεταγομαι με την ιδεα του τι υπαρχει στην επομενη γωνια.
Οσον αφορα το Dlc,καλα που αποφασισα να περιμενω,ξανα,για μια εκδοση που θα τα εχει ολα μαζι.
Ωραιο review Connie. Μακαρι να βγει καποιο goty μαζι με τα dlc ...τοπαιχνιδι αξιζε ετσι κι αλλιως