Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι εκπλήξεις κρύβονται κάτω από την επιφάνεια της Γης. Όσοι θυμούνται τον τελευταίο πόλεμο των Η.Π.Α. στο Ιράκ, λογικά δεν έχουν ξεχάσει την προσπάθεια της υπερδύναμης να ξετρυπώσει από τα λαγούμια τους τα φημολογούμενα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσεΐν. Τελικά δεν βρέθηκε τίποτα, αν και σε αυτές τις υποθέσεις είχε βασιστεί η εισβολή. "Step by step, resolution after resolution, όπως έλεγε ο τότε ο Πρόεδρος των Η.Π.Α., George W. Bush.
Πάνω στη ίδια θεωρία έχει βασιστεί κατά ένα μέρος το σενάριο του House of Ashes. Οι αμερικανικές δυνάμεις έχουν καταλάβει το παλάτι του Σαντάμ Χουσεΐν, όπου έχουν στήσει κέντρο επιχειρήσεων. Εκεί καταφτάνει ο Eric King, αξιωματικός του στρατού και εμπνευστής του προγράμματος Caelus, που προορίζεται για τον εντοπισμό όπλων μαζικής καταστροφής. Υποστηρίζει ότι σε υπόγειο σημείο στην οροσειρά Zagreus έχει εντοπιστεί ενός τέτοιου είδους εγκατάσταση και μάλιστα παρουσιάζει στοιχεία. Επιπλέον, θα αναλάβει τα ηνία της επιχείρησης, παρακάμπτοντας την εν διαστάσει σύζυγο του Rachel King. Όντας έναν χρόνο μακριά ο ένας από τον άλλο, ιδιαίτερα η Rachel έχει φροντίσει να δώσει νέα ρότα στη ζωή της. Μετά την ενημέρωση και τις απαραίτητες προετοιμασίες, η ομάδα προσγειώνεται στο σημείο των ερευνών. Οι κινήσεις τους δεν διαφεύγουν της προσοχής των ιρακινών δυνάμεων. Ένας αξιωματικός που αρνείται να παραδώσει τα όπλα, συγκεντρώνει μια ομάδα στρατιωτών, ανάμεσά τους ένας από τους πρωταγωνιστές, ο Salim Othman και κατευθύνονται στο ίδιο σημείο. Στο μέσο μιας σκληρής μάχης, με απώλειες για τις δύο πλευρές, το έδαφος αρχίζει να σείεται, δημιουργούνται ρήγματα και ανθρώπινα κορμιά καταλήγουν κάτω από την επιφάνεια της Γης, σε ότι έχει απομείνει από έναν ναό των αρχαίων Σουμέριων. Eric, Rachel, Jason Kolchek, Nick Kay και Salim, πέντε τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες, είναι αυτοί που θα πρέπει να προσπαθήσετε να βγουν ζωντανοί από μία περιπέτεια, που μεταξύ άλλων θα τους φέρει αντιμέτωπους με ένα αρχαίο κακό, που έχει τις ρίζες του πάνω από 4.200 χρόνια στο παρελθόν, την εποχή που στη Μεσοποταμία βασίλευε ο καταραμένος από του θεούς, Naram-Sin. Δεν θα αργήσουν κιόλας να διαπιστώσουν ότι δεν είναι οι πρώτοι που βρέθηκαν σε παρόμοια κατάσταση.
Για μια ακόμα φορά η Supermassive Games προσφέρει μία, περισσότερο, κινηματογραφική εμπειρία, που θα προσπαθήσει να διατηρήσει σε υψηλά επίπεδα την αδρεναλίνη σας. Αν καταφέρετε να ξεπεράσετε τις ισχυρές δόσεις χασμουρητού στο πρώτο μέρος, φτάνοντας στο δεύτερο που θα αποζημιώσει όσους έδειξαν την απαραίτητη υπομονή. Το μεγαλύτερο ποσοστό της ώρας μπροστά από την οθόνη, θα το περάσετε παρακολουθώντας διαλόγους ανάμεσα στους πρωταγωνιστές και όχι μόνο. Σε αρκετές περιπτώσεις θα κληθείτε να επιλέξετε ποια θα είναι η επόμενη ατάκα, κάτι που μοιάζει με ένα συνεχές παιχνίδι να έρθουν κοντά ή μακριά δύο άνθρωποι. Το βέβαιο είναι πως δεν αποφεύγονται τα κλισέ και οι περισσότεροι θα ακολουθήσουν το ασφαλές μονοπάτι. Όσο πιο κοντά έρθεις με κάποιον, τόσο πιο πολλές οι πιθανότητες να προθυμοποιηθεί να σε βοηθήσει σε μια δύσκολη κατάσταση. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται και με τις επιλογές ενεργειών. Χρειάζεται αρκετή μελέτη στα ελάχιστα διαθέσιμα δευτερόλεπτα. Κάτι που αισθάνεστε ως απόλυτα σωστό, ίσως αποδειχτεί μοιραίο και το αντίθετο. Δυστυχώς, ο τρόπος που έχει τοποθετήσει η ομάδα ανάπτυξης τα πράγματα στη σκακιέρα των αποφάσεων, θα οδηγήσει σε "φτηνούς" θανάτους, κι εσείς θα μείνετε για αρκετή ώρα με την απορία, γιατί η απόφασή σας αποδείχτηκε εσφαλμένη. Σε αντίθεση με το Little Hope, είναι δύσκολο, από το πρώτο κιόλας playthrough, να σωθούν όλα τα μέλη της ομάδας. Σε αυτό συμβάλουν και οι πλάκες με τα premonitions, που σε ελάχιστες περιπτώσεις δίνουν ξεκάθαρη οπτική για τα μελλούμενα.
Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα εμφανιστεί το επόμενο QTE, γεγονός που προσθέτει ενδιαφέρον στη ροή του gameplay, αλλά και σε μοιραία λάθη αν δεν υπάρχει η απαιτούμενη συγκέντρωση. Σε βάθος αρκετών δεκάδων μέτρων, η μάχη είναι τριπλή. Ο καθένας πρέπει να παλέψει με τους προσωπικούς του δαίμονες, η μία αντίπαλη στρατιωτική παράταξη θα κληθεί να τα βάλει με την άλλη και όλοι θα κληθούν να πολεμήσουν ενάντια στον κοινό εχθρό, αδυσώπητα πλάσματα που ζουν στο πυκνό σκοτάδι και μισούν τη διατάραξη της ησυχίας τους. Το τελευταίο θα γίνει αφορμή να δημιουργηθούν απροσδόκητες φιλίες, με οδηγό τη φράση: "Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου". Μέσα σε όλα και η εξερεύνηση. Είτε για να βρείτε το αντικείμενο που θα ανοίξει τον δρόμο για τη συνέχεια, είτε για να ανακαλύψετε ένα από τα πολλά μυστικά που κρύβει το απέραντο βάθος. Πάντως, λόγω της γραμμικότητας του gameplay, άπαξ και απομακρυνθείτε από μια περιοχή, ξεχάστε όσα αντικείμενα διέφυγαν της προσοχής σας. Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να αναφέρουμε ότι κατά τις διάρκεια των δύο playthroughs για τις ανάγκες του review, στο πλαίσιο εξερεύνησης πέσαμε σε game breaking bug, όταν ένας χαρακτήρας εμπόδιζε την έξοδό μας από ένα κελί, έχοντας σταθεί σαν μπάστακας μπροστά στην πόρτα.
Το συναίσθημα ξεχειλίζει, όχι όμως πάντοτε προς όφελος του σεναρίου. Δυστυχώς έχει δοθεί ιδιαίτερο βάρος στις προοπτικές της σχέσης ανάμεσα στον Eric και τη Rachel, σε σημείο που αυτό δεν λειτουργεί απλά ως διάλλειμα ανάμεσα σε σκηνές έντασης, αλλά κλέβει, αρνητικά, την παράσταση. Οι ερμηνείες των περισσότερων ηθοποιών κρίνονται από καλές έως πολύ καλές, με εξαίρεση εκείνη της Ashley Tisdale που υποδύεται τη Rachel. Σε κάθε της ατάκα μοιάζει να φωνάζει ότι δεν κάνει για τον ρόλο που της δόθηκε. Πέρα από αυτό είναι πολύ πρόχειρη η δουλειά που έχει γίνει στο animation του εν λόγω χαρακτήρα. Κινείται λες και έχει καταπιεί άκαμπτο αντικείμενο, οι εκφράσεις του προσώπου της είναι σχεδόν ανύπαρκτες και το βλέμμα της είναι μονίμως εκτός σημείου ενδιαφέροντος. Αν δεν ήταν μέλος του στρατού των Η.Π.Α. θα το προσπερνούσαμε ευγενικά, λέγοντας πως ίσως αλληθωρίζει η καημένη. Ένα ακόμα τεχνικό θέμα έχει να κάνει με την camera. Ναι μεν αυτή τη φορά επιτρέπεται η περιστροφή της κατά 360 μοίρες, γεγονός που διευκολύνει την εξερεύνηση του περιβάλλοντος, όμως με την camera να βρίσκεται πάνω από τον αριστερό ώμο, ο σωστός προσανατολισμός της σε στενούς διαδρόμους και μικρά δωμάτια προσφέρει ισχυρές δόσεις εκνευρισμού. Παράβλημα, μετά την εξέταση αντικειμένων και το zoom in που είχε κάνει για τον σκοπό αυτό η camera, θα δυσκολευτείτε να καταλάβετε σε ποιο σημείο επανήλθε. Σε γραφικά και ηχητικό τομέα, δεν έχουμε να προσάψουμε κάτι αρνητικό στο House of Ashes. Θα θέλαμε η ομάδα ανάπτυξης να έχει εκμεταλλευτεί τις λειτουργίες του DualSense, το πεδίο εφαρμογής είναι πολύ μεγάλο, ελπίζουμε αυτό να γίνει στο επόμενο παιχνίδι της σειράς.
To House of Ashes είναι περισσότερο ένα παιχνίδι δράσης, παρά θρίλερ. Αν έχετε ασχοληθεί με τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, είναι βέβαιο ότι θα δώσετε και σε αυτό μια ευκαιρία. Πέρα από κάποια jump scares, η κυριότερη αγωνία έχει να κάνει με το πότε θα εμφανιστεί το επόμενο QTE. Αν δεν κατορθώσετε να εξασφαλίσετε τη σωτηρία όλων των μελών της ομάδας, θα ήταν χρήσιμο να επαναλάβετε την προσπάθεια από την αρχή μιας και ανάλογα το πόσα πρόσωπα έχουν κάθε φορά παραμείνει στο παιχνίδι, είναι και οι σκηνές που θα παρακολουθήσετε. To Curator's Cut (ένα από τα δύο playthrough μας) αφηγείται τα γεγονότα από διαφορετική οπτική γωνία και προσθέτει πόντους στο replayability. Όμως, η σύντομη διάρκειά του τίτλου δεν δίνει τη δυνατότητα να ταυτιστείτε ιδιαίτερα με κάποιον από τους χαρακτήρες, παρόλα αυτά, όλο και κάποιον θα συμπαθήσετε περισσότερο. Τέλος, η εμπειρία αποκτά νέα διάσταση αν βιώσετε την περιπέτεια παρέα με φίλους, online ή offline.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity