Το χιούμορ στο South Park δεν είναι μονάχα ζήτημα μιας ατάκας. Είναι το ίδιο το ύφος του παιχνιδιού. Είναι, εκτός από πυρήνας του τίτλου, και αυτοσκοπός του. Αυτό λειτουργεί αφενός ευεργετικά στον τίτλο, εφόσον σχεδόν σε κάθε γωνιά ο παίκτης θα βρίσκει ή θα ψάχνει ένα λόγο να ξεκαρδιστεί στο γέλιο, αφετέρου, κάνει τους μηχανισμούς του gameplay, και όλα αυτά τα οποία θα έπρεπε να το κάνουν διασκεδαστικό σε επίπεδο «παιχνιδιού», κάπως διεκπεραιωτικά και απλοϊκά. Δεν είναι πως η μάχη δεν θα διασκεδάσει τον παίκτη. Είναι επί της ουσίας ένα turn based RPG, όπως και το Stick of Truth, απλά πλέον έχει εισαχθεί και ένα στοιχείο τακτικής με την έννοια πως το πεδίο της μάχης είναι χωρισμένο σε πλακίδια στα οποία ο παίκτης μπορεί -και οφείλει σε ορισμένες περιπτώσεις- να κινηθεί. Είτε για να ενορχηστρώσει επιθέσεις του, που ευθυγραμμίζοντάς τες σωστά, θα καταφέρουν να πλήξουν περισσότερους εχθρούς με μία και μόνο κίνηση, είτε για να αποφύγει τις πιο ισχυρές επιθέσεις των αντιπάλων του. Εκτός φυσικά αν η μάχη γίνεται στο δρόμο. Σε αυτήν την περίπτωση, ο σφοδρός πόλεμος μεταξύ υπερηρώων, υπάρχει ενδεχόμενο να διακοπεί για μερικές στιγμές για να περάσει κάποιο διερχόμενο όχημα, με τον οδηγό του να βλαστημά τα παιδιά που παίζουν στους δρόμους.
Γιατί αυτό ακριβώς είναι το South Park: The Fractured But Whole. Η μάχη υπάρχει και λειτουργεί διεκπεραιωτικά. Είναι κομμάτι του αστείου. Ο παίκτης, κατά τη διάρκειά της, περισσότερο θα ενδιαφερθεί να δει, έστω από μια φορά, όλες τις ειδικές επιθέσεις των «υπερηρώων» που θα έχει στη διάθεσή του, και να πειραματιστεί με το ρόστερ με σκοπό να ακούσει τις πιο ξεκαρδιστικές συζητήσεις από άσπονδους συμμάχους, παρά θα ασχοληθεί με κάτι άλλο.
Ακόμα και στα υψηλότερα επίπεδα δυσκολίας δεν θα χρειαστεί να επενδύσει πολύ από το χρόνο του για να πετύχει. Και ακόμα και στα υψηλότερα επίπεδα δυσκολίας δεν απαιτείται να μάθει άψογα το σύστημα crafting. Ίσως βέβαια, όταν πέσει στα βαθιά, να αναγκαστεί να φάει κάποια θαυματουργή τσιμιτσάνγκα, συνταγή του Morgan Freeman, που θα δώσει τη δυνατότητα στον...σφιγκτήρα του, να αλλοιώσει το χωροχρόνο και να επαναλάβει κάποιο γύρο ή να ακυρώσει κάποια αντίπαλη επίθεση.
Ναι.
Παύση μερικών δευτερολέπτων για την παραπάνω πρόταση.
Ακόμα και έτσι όμως, η μάχη στο Fractured But Whole, είναι κάτι που κατακτάται γρήγορα και κρατά τον παίκτη ακριβώς όσο χρειάζεται στις σχετικά λίγες ώρες που διαρκεί το campaign. Τις υπόλοιπες ώρες, εκτός μάχης, ο παίκτης θα εξερευνά κάθε γωνιά του South Park με σκοπό να εντοπίσει ή να αποκαλύψει -χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις του- το επόμενο αστείο. Γιατί η εξερεύνηση είναι εξίσου σημαντικό στοιχείο του τίτλου. Και ενίοτε οδηγεί σε ακόμα πιο ξεκαρδιστικές καταστάσεις και από κείνες που θα συναντήσει κανείς στο “main quest”. Τα εισαγωγικά τοποθετούνται κυρίως γιατί ακόμα και τα side quest δεν απέχουν πολύ από το βασικό μονοπάτι του ήρωα και τα πράγματα είναι ελαφρώς γραμμικά, στις περίπου 15 ώρες που διαρκεί ο τίτλος. Γραμμικά, τουλάχιστον μέχρι ο παίκτης να αποκτήσει πρόσβαση σε όλες τις δυνάμεις που του επιτρέπουν να ανοίγει δρόμο σε απρόσιτες περιοχές. Προφανώς οφείλει να σημειωθεί πως τα σωματικά αέριά του, για άλλη μια φορά, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην εξόντωση εμποδίων.
Εκεί μέσα παίζουν και τα ποικίλα collectibles που καλείται να βρει ο παίκτης. Όχι τόσο γιατί θα έχει κάποια σοβαρή ανταμοιβή από το παιχνίδι, όσο γιατί τα περισσότερα -αν όχι όλα- αποτελούν αναφορές σε αγαπημένες στιγμές της τηλεοπτικής σειράς. Αυτό είναι προφανώς το βασικότερο ατού και η μεγαλύτερη αδυναμία του Fractured But Whole. Ο κόσμος που έπλασε η Ubisoft San Francisco και οι διάλογοι των Parker και Stone είναι ό,τι πιο γνήσια South Park μπορεί κανείς να δει σε videogame. Ο εικαστικός τομέας, τα μενού, τα απανωτά easter eggs, η μουσική, οι χαρακτήρες, το animation. Όλα. Είναι εκεί με τρομακτική συνέπεια. Το ίδιο και το αυθόρμητο γέλιο του παίκτη σε κάθε περίσταση. Από τη στιγμή που θα δει το πρώτο loading screen και θα λάβει το εξαιρετικά διδακτικό τιπ «αν δυσκολεύεσαι στο παιχνίδι προσπάθησε να γίνεις καλύτερος» μέχρι την ώρα που θα φτιάξει τον χαρακτήρα του και θα πληροφορηθεί πως το χρώμα του δέρματός του δεν θα επηρεάσει τόσο τη δυσκολία του παιχνιδιού όσο τον τρόπο που θα τον αντιμετωπίζουν οι υπόλοιποι άνθρωποι. Μέχρι ακόμα και την πρώτη φορά που θα συναντήσει τον εμβληματικό Cartman aka The Coon, και θα μάθει πως οι σούπερ δυνάμεις δεν φέρουν τόσο μεγάλες ευθύνες όσο «λεφτά και γκόμενες».
Αυτό είναι το South Park: Fractured But Whole. Επί της ουσίας μια χορταστικότατη σεζόν της σειράς σε μορφή παιχνιδιού. Απολύτως τίποτα περισσότερο και απολύτως τίποτα λιγότερο. Η αξία του, εκτός αυτού του πλαισίου, είναι κάτι αντικειμενικά πολύ μικρότερο. Αυτό δεν θα πρέπει να ενοχλεί όμως, εκείνους τους παίκτες που θέλουν μια συμπυκνωμένη δόση από τον θρυλικό Coon. Ή έστω από κάποιον που μοιάζει εξαιρετικά πολύ στον Bruce Vilanch με τη μάσκα ενός ρακούν.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity