Για να περάσουμε σε ουσιαστικότερα θέματα βέβαια, το Sonic Mania Plus είναι κάτι μεταξύ expansion και διορθωτικού κύματος. Έχουν προστεθεί, για παράδειγμα, transitions μεταξύ επιπέδων, που δεν προσφέρουν κάτι στην πράξη όσο στο μάτι και στη γενικότερη αίσθηση. Στο Competition Mode, από την άλλη, υποστηρίζεται η συμμετοχή 4 παικτών, όχι μόνο δύο όπως πριν. Έχουν γίνει επίσης διορθωτικές παρεμβάσεις, κυρίως στην ισορροπία των αναμετρήσεων με bosses. Πολλές είναι αυτού του τύπου οι τροποποιήσεις, σχεδόν πάντα για καλό τουλάχιστον. Στις μεγάλες αλλαγές λοιπόν συγκαταλέγεται το λεγόμενο Encore Mode. Περιλαμβάνει τροποποιημένα επίπεδα από το κανονικό campaign, νέο special stage, κατά βάση αυξημένη δυσκολία, η οποία οφείλεται περισσότερο στην τελείως διαφορετική διαχείριση των ζωών. Αντί να μαζεύει κανείς ζωές συγκεντρώνοντας ικανό αριθμό δαχτυλιδιών, μένει με μια ζωή ανά χαρακτήρα την ώρα που μπορεί να διαχειρίζεται δύο χαρακτήρες ανά πάσα στιγμή. Στην πορεία εξασφαλίζει επιπλέον χαρακτήρες που μένουν στην άκρη.
Αν μας αφήσει χρόνους ένα από εκείνους που βρίσκονται στο προσκήνιο αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο ο αμέσως επόμενος και έρχεται για την υποστήριξή του ο πρώτος που περιμένει στον «πάγκο». Υπάρχει ελπίδα για επαναφορά των χαμένων χαρακτήρων, με τις κατάλληλες επιδόσεις σε…pinball. Αν όμως χαθεί και ο τελευταίος, τότε επιστρέφουμε στην αρχή του επιπέδου και ελπίζουμε. Η όλη ιδέα έχει το καλό ότι αναγκάζει τον παίκτη να αξιοποιήσει κάθε χαρακτήρα που έχει στη διάθεσή του, αφού φυσικά εξοικειωθεί επαρκώς μαζί του, και πως επιβάλλει διαφορετική σκέψη, διαφορετικές τακτικές, σε επίπεδα που επιτρέπουν αρκετές εναλλακτικές προσεγγίσεις. Έχει βέβαια και το κακό ότι την ώρα που ένας παίκτης τα βρίσκει σκούρα σε ένα σημείο ακόμη κι αν έχει πολλούς χαρακτήρες, κάτι που συμβαίνει ευκολότερα σε κάποια boss fights και σημεία με απότομη κλιμάκωση της δυσκολίας, η κατάληξη είναι να σακατεύονται οι διαθέσιμοι πόροι του και να αναγκάζεται να επιχειρήσει να περάσει το προβληματικό σημείο με λιγότερους χαρακτήρες άρα και με λιγότερες επιλογές σε πιθανές διαδρομές.
Αυτό σημαίνει πως, ιδανικά, ο παίκτης έχει τρεις χαρακτήρες άρα και τρεις ζωές στο σύνολο, σωστά; Ευτυχώς, όχι. Διότι στο Sonic Media Plus προστίθενται δυο χαρακτήρες που το λογικό είναι να μη γνωρίζει κανείς πέραν των αρκετά παλιών παικτών ή, κυρίως, αρκετά φανατικών υποστηρικτών του Sonic. Οι δύο νέοι ήρωες, Mighty The Armadillo και Ray The Flying Squirrel δεν είναι εδώ για την αναγνωρισιμότητά τους αλλά για τις χαρακτηριστικές τους ιδιότητες. Ο πρώτος δεν ιδρώνει καθόλου μπροστά σε καρφιά, περνάει από πάνω τους σαν κύριος, ενώ μπορεί να χτυπά με δύναμη το έδαφος, πότε για να ανοίγει διαδρομές, πότε για να εκμεταλλευθεί την επιπλέον ορμή για να αναπτύξει ταχύτητα. Ο δεύτερος πετά, προφανώς, όχι όμως όπως ο Knuckles. Μπορεί να φουντάρει προς τα κάτω για επιπλέον ορμή και να ανεβαίνει πάλι ψηλά. Θέλει μια κάποια οξυδέρκεια ο σωστός χειρισμός του σε τέτοιες περιπτώσεις, ωστόσο, έτσι, μπορεί να φτάσει σε σημεία που θα ήταν απροσπέλαστα για άλλους χαρακτήρες ή, έστω, θα απαιτούσαν πολλαπλάσιες μανούβρες για να υπάρξει ελπίδα.
Οι νέοι αυτοί μηχανισμοί είναι και ο λόγος για τις περαιτέρω τροποποιήσεις στα υπάρχοντα επίπεδα, μερικά εκ των οποίων ήταν έτσι κι αλλιώς νέα, παρά την εμφάνισή τους, και πολλά γνώριμα αλλά αισθητά τροποποιημένα για την περίσταση. Οι νέοι χαρακτήρες διατίθενται προφανώς στο Encore Mode αλλά και στο κανονικό campaign. Ο παίκτης μπορεί να επιλέξει όποιο χαρακτήρα θέλει μόνο του ή και με όποιον άλλο θέλει για δεύτερο, οπότε υποστηρίζονται όλοι οι συνδυασμοί σε solo αλλά και co-op play. Οι νέοι μηχανισμοί είναι αρκετοί ώστε να επανέλθουν όσοι έπαιξαν το βασικό Sonic Mania, ακριβώς επειδή αλλάζει η δυναμική και το εύρος των επιλογών που έχουν πλέον, επομένως θα δουν κέρδος και αυξημένη ποικιλία, ακόμη και αν αποφασίσουν να αποφύγουν το Encore Mode με την ελπίδα να αποφύγουν και το τρελοκομείο.
Το Sonic Mania Plus είναι, συνεπώς, ένα ενδιαφέρον πακέτο, σίγουρα ό,τι καλύτερο μπορεί να βρει κανείς σε καλώς εννοούμενο Sonic, είτε το δούμε σαν αναβάθμιση της πρώτης έκδοσης, είτε ως σύνολο. Η αλήθεια είναι ότι οι αλλαγές και το επιπλέον περιεχόμενο κάνουν σίγουρα καλό σε ένα μέρος του παιχνιδιού, αλλά δεν αποδεικνύονται ιδιαίτερα μυαλωμένες στην περίπτωση του Encore Mode που, παρά ταύτα, δείχνει ότι η ομάδα έκανε τον κόπο να πειραματιστεί. Αν τα αφήναμε όλα αυτά στα χέρια της Sonic Team, μπορεί το Encore Mode να παρουσιαζόταν ως το νέο Sonic και να απογοητευόμασταν για μια φορά ακόμη. Ευτυχώς που εδώ δεν κάνει κουμάντο η Sonic Team πάντως. Ευτυχώς.
Καλοφτιαγμενο και τιμιο pricing. Μπηκε διπλα στην συλλεκτικη του πρωτου