Στην περίπτωση του Rainbow Six Siege η Ubisoft έχει προσθέσει αρκετά στοιχεία που ανακατεύουν όμορφα τα χαρτιά και διαφοροποιούν το αποτέλεσμα σε σχέση με άλλα shooters.
Η αρχική μας επαφή με το Rainbow Six: Siege, μας οδηγεί να επιλέξουμε κάποιο εκ των τριών modes, Situations, Terrorist Hunt και φυσικά το Multiplayer. Ξεκινώντας από τα πιο απλά, το Situations αποτελεί την εισαγωγή μας στον κόσμο του τίτλου και μας καλεί να ολοκληρώσουμε δέκα σενάρια, με το καθένα από αυτά να είναι και πιο δύσκολο από το προηγούμενο. Πρόκειται για αποστολές single player, οι οποίες αντικαθιστούν το training και έχουν σκοπό να γνωρίσετε τους νέους μηχανισμούς που έχει εισάγει η ομάδα ανάπτυξης στο gameplay, όπως επίσης και τη χρήση των πολυάριθμων gadgets που έχουμε στην κατοχή μας. Ο εκπαιδευτικός ρόλος των συγκεκριμένων αποστολών καθιστά την κριτική τους ελαφρώς ανούσια. Μπορεί οι συγκεκριμένες αποστολές να διαρκούν λίγο περισσότερο από όσο θα έπρεπε, μπορεί η AI των αντιπάλων σας να είναι απλά…ανύπαρκτη, όμως το νόημα εδώ είναι άλλο και οι περίπου τέσσερις ώρες που θα σας απασχολήσουν μπορεί να σας κουράσουν λίγο, όμως κάθε άλλο παρά χαμένες είναι.
Μπορείτε να στείλετε τη δική σας κατασκοπική κάμερα και να κάνετε έναν αναγνωριστικό έλεγχο πριν την επέλαση σας, να ανιχνεύσετε την ύπαρξη εχθρών και εκρηκτικών μηχανισμών μέσω ανιχνευτή παλμών, ή ακόμα και να γεμίσετε την περιοχή που σας ενδιαφέρει με εκρηκτικά.
Και αυτό γιατί στην περίπτωση του Rainbow Six Siege η Ubisoft έχει προσθέσει αρκετά στοιχεία που ανακατεύουν όμορφα τα χαρτιά και διαφοροποιούν το αποτέλεσμα σε σχέση με άλλα shooters. Το περιβάλλον του παιχνιδιού είναι, όπου χρειάζεται, σε μεγάλο βαθμό φθαρτό. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι ναι μεν δεν μπορείτε να καταστρέψετε τα δέντρα που κοσμούν τον περίγυρο ενός σπιτιού που έχουν καταλάβει τρομοκράτες (ή η αντίπαλή σας ομάδα), όμως στο σπίτι καθαυτό οι επιλογές προσέγγισής σας είναι, πρακτικά, αναρίθμητες. Μπορείτε να σπάσετε πόρτες που έχουν αμπαρωθεί, να σκαρφαλώσετε στους τοίχους και να εισβάλλετε από τα παράθυρα, ακόμα και να ανοίξετε δικές σας τρύπες σε τοίχους και πατώματα με εκρηκτικά, σε όλα μάλιστα τα επίπεδα που δοκιμάσαμε. Μπορείτε ακόμα να στείλετε τη δική σας κατασκοπική κάμερα και να κάνετε έναν αναγνωριστικό έλεγχο πριν την επέλαση σας, να ανιχνεύσετε την ύπαρξη εχθρών και εκρηκτικών μηχανισμών μέσω ανιχνευτή παλμών, ή ακόμα και να γεμίσετε την περιοχή που σας ενδιαφέρει με εκρηκτικά. Οι παραπάνω μηχανισμοί προσφέρουν στους παίκτες τη δυνατότητα να πειραματιστούν με διαφορετικές τακτικές εισόδου σε κάθε περίπτωση, κάτι που μπορεί στο single player να μην έχει και ιδιαίτερο νόημα, όμως χαρίζει πολλούς πόντους στα επόμενα modes.
Το Terrorist Hunt, αποτελεί cooperative mode στο οποίο ομάδες των τεσσάρων παικτών καλούνται να αντιμετωπίσουν ομάδες τρομοκρατών που ελέγχονται από την AI, αφοπλίζοντας βόμβες, ή σώζοντας ομήρους. Η διαφορά του με τα Situations που περιγράψαμε παραπάνω είναι εμφανής, καθώς η πρόκληση σε αυτήν την περίπτωση ανεβαίνει κατακόρυφα, όμως όχι με τη λογική που ίσως περιμένατε. Οι εχθροί δεν είναι σε καμία περίπτωση εξυπνότεροι, είναι όμως περισσότεροι, ενώ κάθε επίπεδο είναι γεμάτο παγίδες σχεδόν σε κάθε σημείο εισόδου. Αυτό σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη έμφαση σε τακτική, αξιοποίηση των gadgets αλλά και συνεχή επικοινωνία για να φέρετε εις πέρας τις αποστολές του Terrorist Hunt. Και εδώ μένει να σταθούμε σε ένα ακόμα σημείο όπου το Rainbow Six Siege διαφέρει σε σχέση με τις υπόλοιπες προτάσεις της αγοράς. Η επικοινωνία και, προπάντων, η σωστή συνεργασία μεταξύ των παικτών-μελών της ομάδας σας είναι επιτακτική, για να απολαύσετε όλα αυτά που προσφέρει ο τίτλος. Το Terrorist Hunt αποτελεί και τον προτιμότερο τρόπο να εκπαιδευτείτε για την πρόκληση που ακολουθεί στο multiplayer mode.
Στο τελευταίο κατά σειρά mode, αλλά και τον κυριότερο λόγο ύπαρξης του Rainbow Six Siege, ομάδες των πέντε παικτών έρχονται αντιμέτωπες στα έντεκα επίπεδα που προσφέρει για αρχή η Ubisoft Montreal. Εδώ αξίζει να σταθούμε στο σχεδιασμό των χαρτών, ο οποίος ποικίλλει τόσο στο εικαστικό του καθενός, όσο και στην ουσία, δηλαδή στο gameplay. Για παράδειγμα, ένα σπίτι στις γαλλικές Άλπεις με ξύλινα πατώματα και τοίχους, προσφέρει πολλές περισσότερες εναλλακτικές εισόδου από ότι το αντίστοιχο επίπεδο της τράπεζας, στο οποίο όμως υπάρχει ολόκληρο τούνελ που οδηγεί απευθείας στο υπόγειό της. Πρόκειται για πολύ προσεγμένο σχεδιασμό, σχεδόν σε κάθε επίπεδο, που συνδυάζεται με τον πολύ καλό τεχνικό τομέα και προσφέρει την ποικιλία που απαιτούνται σε τέτοιου είδους περιπτώσεις. Περιμένουμε ακόμα περισσότερα σε αυτό το θέμα από την ομάδα ανάπτυξης, από τη μία στα επί πληρωμή DLCs που αναπτύσσονται (η ξεχωριστή υπόσταση του Season Pass μαρτυρά την κυκλοφορία τους κάποια στιγμή) και από την άλλη στις δωρεάν προσθήκες που αναμένεται να κάνει η Ubisoft, κάτι που μας τόνισαν και κατά την παρουσίαση του παιχνιδιού οι υπεύθυνοι της γαλλικής εταιρείας στο Λονδίνο.
Και εδώ ξεκινά η ώρα των αντιθέσεων, καθώς ο διαφοροποιημένος σχεδιασμός των χαρτών δεν μεταφέρεται δυστυχώς στα τρία είδη αποστολών, τα Bomb, Hostage και Secure Area. Και τα τρία, αν και θεωρητικά έχουν διαφορετικά objectives, πρακτικά καταλήγουν στη λογική της πλήρους εξόντωσης των αντιπάλων. Οι περισσότεροι παίκτες αγνοούν τα objectives και επιδίδονται σε συνεχείς ανταλλαγές πυροβολισμών, αγνοώντας, σχεδόν ολοκληρωτικά, τη διαφορετική τακτική που απαιτείται κάθε φορά. Χωρίς να αποτελεί λάθος της ομάδας ανάπτυξης, πιστεύουμε ότι υπήρχε κάποιος τρόπος να δοθεί κίνητρο στους παίκτες να ακολουθήσουν τα objectives περισσότερες φορές. Ελπίζουμε τα δωρεάν updates που έχει υποσχεθεί η ομάδα ανάπτυξης να προσθέσουν περισσότερες αποστολές, για να μπορέσει ο τίτλος να αποφύγει τη μεγαλύτερη παγίδα του σήμερα, την πλήξη των gamers. Και αυτό για να μην καταλήξει μετά από λίγους μήνες με άδειους servers, ως μια ακόμα προσπάθεια για multiplayer only game που θα μπορούσε να πετύχει, αλλά δεν.
Οι εχθροί δεν είναι σε καμία περίπτωση εξυπνότεροι, είναι όμως περισσότεροι, ενώ κάθε επίπεδο είναι γεμάτο παγίδες σχεδόν σε κάθε σημείο εισόδου.
Ξεχωριστά αξίζει να σταθούμε στον τεχνικό τομέα του παιχνιδιού. Μπορεί αυτό που βλέπουν τα μάτια σας να μην αποτελεί κάτι ριζοσπαστικό οπτικά, τουλάχιστον σε σχέση με άλλα shooters που κυκλοφόρησαν φέτος, όμως σίγουρα ικανοποιεί. Αν λάβουμε υπόψιν μας και το καταστρεφόμενο περιβάλλον, δεν υπάρχει κανένας λόγος γκρίνιας για την οπτική ποιότητα του παιχνιδιού. Ειδικότερα δε στα multiplayer modes, ο εντελώς σταθερός ρυθμός ανανέωσης της οθόνης στα 60 καρέ το δευτερόλεπτο μόνο καλά νέα είναι για τη στρωτή ροή των κινήσεων του στρατιώτη σας, αλλά και τη χειρουργική ακρίβεια που ορισμένες φορές απαιτείται κατά τη διαδικασία της στόχευσης. Χαιρόμαστε δε ιδιαίτερα που και οι δύο εκδόσεις (Xbox One, PC) που δοκιμάσαμε ήταν απίστευτα σταθερές σε αυτό το θέμα. Εκεί που ο τίτλος λάμπει όμως είναι στον ηχητικό του τομέα. Η ευκρίνεια με την οποία έχουν αποδοθεί οι εκρήξεις, οι καταστροφές του περιβάλλοντος, οι άδειοι κάλυκες που πέφτουν στο έδαφος, είναι εκπληκτική και, σίγουρα, η ύπαρξη ενός καλού ηχοσυστήματος προσθέτει πολλούς πόντους στην εμπειρία που ονομάζεται Rainbow Six Siege. Αναφερόμενοι στον τεχνικό τομέα, δεν γίνεται να αποφύγουμε τη δημιουργία μιας ξεχωριστής παραγράφου για την εμπειρία που προσφέρει ο τίτλος σε διαδικτυακό περιβάλλον. Αυτός ήταν και ο λόγος άλλωστε που καθυστερήσαμε τη δημοσίευση του εν λόγω κειμένου.
Μετά τα προβλήματα πολλών κυκλοφοριών τους πιο πρόσφατους μήνες σε αυτόν τον τομέα, το Rainbow Six Siege μας έφερε μπροστά σε μια ευχάριστη έκπληξη. Τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε κατά τη διάρκεια των online αναμετρήσεών μας ήταν ελάχιστα και όχι ικανά να αλλοιώσουν την εμπειρία μας. Ναι μεν, υπήρξαν κάποιες αποσυνδέσεις, λίγο lag σε κάποια matches, ειδικότερα τις πρώτες ώρες μετά την κυκλοφορία του παιχνιδιού, όμως επ’ ουδενί δεν στάθηκαν εμπόδιο στο να απολαύσουμε το Rainbow Six Siege. Το matchmaking λειτουργεί ιδανικά, βρίσκει παίκτες άμεσα και σας συνδέει επιτόπου στη δράση. Η υπόσχεση της Ubisoft για dedicated servers, οι οποίοι θα ξεκινήσουν τη λειτουργία τους κατά κύματα μετά την κυκλοφορία του τίτλου, μόνο θετικές μηνύματα εκπέμπει για το μέλλον του Rainbow Six Siege.
Κλείνοντας το συγκεκριμένο κείμενο, οι εντυπώσεις μας από τη νέα προσθήκη στη σειρά Rainbow Six είναι κάτι παραπάνω από θετικές. Η αδυναμία του τίτλου να διαφοροποιήσει τα τρία είδη των αποστολών που περιέχονται όμως είναι η μεγαλύτερη παγίδα και αυτή που θα πρέπει να αποφύγει η Ubisoft Montreal με τη συνεχή προσθήκη περιεχομένου που υπόσχεται. Γιατί όπως έχουν αποδείξει και άλλες περιπτώσεις, στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν (Evolve), μπορεί να κατορθώνεις χίλια πράγματα καλά, όμως ένα μειονέκτημα είναι κάτι παραπάνω από ικανό να σου στερήσει την επιτυχία. Ειδικότερα δε αν μιλάμε για έναν τίτλο που είναι αποκλειστικά multiplayer. Οπότε, εμείς βαθμολογούμε την τωρινή εμπειρία που μας προσέφερε το Rainbow Six Siege και περιμένουμε από την ομάδα ανάπτυξης να συνεχίσει να βελτιώνει την δημιουργία της για να κρατήσει τους gamers ικανοποιημένους και, προπάντων, τους servers γεμάτους. Εκεί θα έχει κερδίσει και το μεγαλύτερο της στοίχημα.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity