Σε μια κατηγορία που όπως και να το κάνουμε υπάρχει πληθώρα επιλογών, από τους τελευταίους που θα περίμενε κανείς να «ανακατέψει την τράπουλα» θα ήταν η Ubisoft. Όπως και να το κάνουμε, οι Γάλλοι είναι πλέον γνωστοί για την προσκόλληση τους σε μια συγκεκριμένη μανιέρα, ας το πούμε έτσι. Από την άλλη βέβαια, έχουμε το όνομα “Rainbow Six” που αν μη τι άλλο κουβαλάει μια κάποια ιστορία. Όταν λοιπόν ανακοινώθηκε το Rainbow Six: Extraction, σαν stand-alone expansion/spin-off του R6: Siege, ήταν λογικό να υπάρχει ένας κάποιος προβληματισμός, ως προς το πώς μπορεί να δουλέψει το concept του co-op shooter με την zombie (στο περίπου) θεματολογία.
Τα πρώτα δείγματα γραφής είχαν δοθεί από το Operation Chimera στο Siege, ένα event περιορισμένης χρονικής διάρκειας, με την αντίστοιχη περιοχή να δίνει το παρών και εδώ. Ήταν μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιδέα, αν και όχι δουλεμένη σε μεγάλο βαθμό. Αυτό λοιπόν αποτέλεσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αναπτυχθεί ένας τίτλος επάνω στο concept με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Για αυτούς που πρέπει οπωσδήποτε να παρακολουθήσουν την ιστορία, αυτή πηγαίνει λίγα χρόνια μετά το Siege, όπου ένα παράσιτο κάνει την εμφάνισή του στις ΗΠΑ (που αλλού), και φυσικά δημιουργείται μια επίλεκτη ομάδα, η REACT, αποτελούμενοι από operators διαφορετικών χωρών. Το όποιο σενάριο είναι απλά για να υπάρχει μια δικαιολογία για αυτό που απεικονίζεται στις οθόνες των παικτών και γενικότερα δεν πρόκειται να συγκινήσει κανέναν.
Η γενικότερη ιδέα είναι απλή. Στο Extraction έχουμε μια γκάμα από Operators που γνωρίσαμε στο Siege (όχι όλους), με τα όπλα και τα abilities τους, με ελάχιστες διαφοροποιήσεις για τη διευκόλυνση του νέου χαρακτήρα του gameplay. Ο τίτλος έχει μια σειρά από τοποθεσίες στις ΗΠΑ, οι οποίες ξεκλειδώνουν σταδιακά, όπου και οι ομάδες τριών παικτών θα επιχειρήσουν να φέρουν σε πέρας μια σειρά από objectives. Κάθε επίπεδο είναι χωρισμένο σε τρείς τομείς, αυξανόμενης δυσκολίας, με τον κάθε τομέα να έχει και ένα objective. Οι ομάδες μπορούν ανά πάσα στιγμή να εγκαταλείψουν την αποστολή και έτσι να διαλέξουν, τρόπον τινά, τους στόχους τους. Κάτι τέτοιο ακούγεται περισσότερο σαν μια διευκόλυνση, αλλά πολύ γρήγορα γίνεται σαφές ότι κάθε άλλο παρά πολυτέλεια είναι.
Αυτό γιατί η ενέργεια των operators δεν αναπληρώνεται αυτόματα, ενώ ακόμα και με την χρήση medpacks/abilities, το όφελος είναι προσωρινό μόνο. Μετά το πέρας της αποστολές, ο χαρακτήρας θα πρέπει να μείνει εκτός για έναν αριθμό αποστολών, με το xp που κερδίζεται σε κάθε αποστολή να είναι άμεσα συνδεδεμένο με το hp που απονέμεται σε όσους είναι τραυματίες. Από ένα σημείο και μετά είναι διαθέσιμοι χωρίς να είναι στο 100%, σε περίπτωση που πρέπει οπωσδήποτε να χρησιμοποιηθούν. Τα objectives ποικίλουν από εξόντωση ή παγίδευση σημαντικών στόχων, μέχρι point capture, και στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων το stealth είναι με διαφορά ο καλύτερος τρόπος προσέγγισης του objective, τουλάχιστον μέχρι να πάνε όλα στραβά (και συνήθως θα πάνε).
Το ευχάριστο της υπόθεσης είναι ότι όταν το stealth αποτύχει, σε αντίθεση με το Operation Chimera, εδώ έχουν γίνει κατάλληλες μικροαλλαγές στο gameplay. Το gunplay είναι πιο σταθερό και ικανοποιητικό σε παρατεταμένες περιόδους, οι εχθροί έχουν health pool που αδύνατα σημεία που επιτρέπει την γρήγορη εξόντωσή τους ακόμα και στα μεγαλύτερα επίπεδα δυσκολίας, ενώ οι operators, ιδιαίτερα μετά από κάποια levels, έχουν σαφώς μεγαλύτερη αντοχή στα χτυπήματα (οι περισσότεροι, τουλάχιστον). Θα πρέπει να σημειωθεί ότι θεωρητικά όλοι οι διαθέσιμοι operators έχουν την χρησιμότητά τους σε συγκεκριμένες καταστάσεις, η αλήθεια είναι όμως ότι κάποιοι είναι κάπως πιο εύκολες επιλογές από κάποιους άλλους. Τέλος, όλα αυτά τα παραπάνω θα πρέπει να σημειωθεί ότι είναι εφικτά μόνο αν υπάρχει συνεργασία ανάμεσα στους παίκτες, κάτι που το random matchmaking δεν μπορεί να το εγγυηθεί σε καμία απολύτως περίπτωση. Το ευχάριστο είναι ότι όλα τα επίπεδα γίνονται scale ανάλογα με το πόσοι παίκτες παίζουν, αλλά όπως και να το κάνουμε μια πλήρης ομάδα κάνει το παιχνίδι σαφώς πιο διασκεδαστικό από το solo play.
Τώρα, αν κάποιος αρχίσει να ψάχνει σε βάθος, θα βρει πράγματα τα οποία θα μπορούσαν να υπάρχουν και να κάνουν τη ζωή των παικτών κάπως ευκολότερη, όπως για παράδειγμα την δυνατότητα αφαίρεσης σιγαστήρα εν τω μέσω της αποστολής, ή περισσότερες αποστολές. Ο τίτλος όμως φροντίζει να ξεκλειδώνει περιεχόμενο σταδιακά, αποστολές που είναι διαθέσιμες για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ένα twist στο horde mode που το παντρεύει με τα objectives, και randomly generated τοποθέτηση εχθρών και objectives σε όλα τα επίπεδα. Οι χρόνοι matchmaking είναι γρήγοροι, το cross-play βοηθάει πάρα πολύ σε αυτό, ενώ ευχάριστη προσθήκη είναι και το cross-progression.
Σε γενικές γραμμές, παρά τις όποιες δικαιολογημένες επιφυλάξεις, το R6: Extraction είναι ένα πολύ καλό spin-off/standalone expansion, που φέρνει μια φρέσκια πρόταση σε ένα είδος που παραδόξως φαίνεται κορεσμένο, βλέποντας το από ένα πολύ διαφορετικό και ευχάριστο εν τέλει πρίσμα. Η αλήθεια είναι ότι αυτοί που δεν είχαν επαφή με το Siege μέχρι στιγμής, ή προτιμούν κάτι πιο γρήγορο, θα έχουν μια κάπως απότομη καμπύλη εκμάθησης. Όταν όμως όλα τα κομμάτια είναι στη θέση τους, η δράση είναι πραγματικά συναρπαστική. Το stealth έχει ένταση, και το gameplay με το περιβάλλον που καταστρέφεται κυριολεκτικά δημιουργεί “E3 moments” σχεδόν σε κάθε session. Μπορεί να μην είναι το co-op shooter που θα κρατήσει το ενδιαφέρον των παικτών του για χρόνια (μπορεί και να είναι), αλλά για όσο κατέχει θέση στο σύστημα, θα είναι μια πραγματικά διασκεδαστική εμπειρία.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity