Tο συμβούλιο στο τέλος κάθε μήνα αποτιμά τα αποτελέσματα των αποφάσεων που ελήφθησαν.
Πρώτα απ’όλα, ο τίτλος -όπως και οι προκάτοχοί του- τοποθετείται στην Ιαπωνία του 16ου αιώνα, γνωστή και ως εποχή Sengoku (Sengoku Jidai), μια εποχή ασταμάτητων διενέξεων και αιματοχυσίας κατά την οποία οι Daimyo (φεουδάρχες) προσπαθούσαν να επεκτείνουν τις περιοχές τους, πάντα κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της αυλής του αυτοκράτορα. Η ένοπλη σύγκρουση ήταν μόνο ένας από τους τρόπους που οι Daimyo χρησιμοποιούσαν για να επικρατήσουν, με τις δολοπλοκίες και τις προδοσίες να αποτελούν ένα ακόμα πεδίο μάχης, σιωπηλό, αλλά πολλές φορές πολύ πιο αποτελεσματικό. Και όλα αυτά στη χρονική περίοδο που η Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου άρχισε να έχει τις πρώτες επαφές της με τη Δύση, με την έλευση της πυρίτιδας και του Χριστιανισμού να δίνουν το δικό τους χρώμα σε μια περίοδο έντονης αναταραχής. Αυτό είναι το σκηνικό, με τους παίκτες να αναλαμβάνουν είτε την ηγεσία της φατρίας των Oda (του θρυλικού Nobunaga), είτε να χαράσσουν τον δικό τους δρόμο - αλλά με τον στόχο να παραμένει πάντα ο ίδιος: η ενοποίηση της Ιαπωνίας.
Ο τίτλος -όπως και οι προκάτοχοί του- τοποθετείται στην Ιαπωνία του 16ου αιώνα, γνωστή και ως εποχή Sengoku (Sengoku Jidai), μια εποχή ασταμάτητων διενέξεων και αιματοχυσίας.
Το πώς θα επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι στην διακριτική ευχέρεια του χρήστη, αν και το μακροσκελές tutorial φροντίζει ώστε να αποσαφηνιστούν οι βασικοί μηχανισμοί και να δοθούν κάποιες κατευθυντήριες γραμμές. Κάθε αρχή και δύσκολη, σύμφωνα με το γνωμικό, και στο Nobunaga’s Ambition: Sphere of Influence η παραπάνω φράση ισχύει στο ακέραιο. Κάτι που καθιστά το προαναφερθέν tutorial κάτι περισσότερο από επιβεβλημένο ως πρώτη στάση, αφού οι πληροφορίες και οι πτυχές του τίτλου με τις οποίες πρέπει κάποιος να εξοικειωθεί για κάνει έστω και τα πρώτα του βήματα στην φεουδαρχική Ιαπωνία του 16ου αιώνα είναι ικανές να προκαλέσουν πονοκέφαλο ακόμα και στους βετεράνους του είδους.
Ή…τουλάχιστον έτσι φαίνεται στην αρχή. Ο πυρήνας του gameplay χωρίζεται σε δύο φάσεις. Αυτήν του σχεδιασμού και μετέπειτα της εκτέλεσης των δρομολογημένων εντολών. Το παραπάνω επαναλαμβάνεται κάθε μήνα, οπότε και το συμβούλιο αποτιμά τα αποτελέσματα. Ανεξαρτήτως προσέγγισης, η επίτευξη του τελικού στόχου βασίζεται σε μια ισορροπία ανάμεσα στη διαχείριση των ανθρωπίνων πόρων και υλικών, τη διπλωματία και τη μάχη. Από τα πρώτα κιόλας βήματα, οι πόλεις χρειάζονται την καθοδήγηση του daimyo ως προς το που θα επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους κάθε μήνα (καλλιέργειες, εμπόριο και στρατολόγηση), αλλά και όταν έρθει η στιγμή της επέκτασης. Αρωγοί στο πλευρό του πολέμαρχου είναι οι διάφοροι σύμβουλοι, οι οποίοι δίνουν πολύτιμες πληροφορίες και συμβουλές σε κάθε βήμα, επιβλέπουν τα έργα αλλά και διοικούν τα στρατεύματα. Ο κάθε σύμβουλος έχει τη δική του προσωπικότητα και τα δικά του χαρακτηριστικά, ενώ αποκτώντας εμπειρία βελτιώνεται στους τομείς που έχει εξασκήσει και αποκτά καινούρια traits.
Για αυτούς που θέλουν να έχουν πλήρη εποπτεία της μάχης, υπάρχει και η δυνατότητα ανάληψης της διαχείρισης των στρατευμάτων κατά τη διάρκεια αυτής.
Πολύ γρήγορα γίνεται προφανές πως όλοι οι σύμβουλοι δεν κάνουν για όλους τους ρόλους, και έτσι ο καθένας θα πρέπει να αξιοποιηθεί στον τομέα που του αρμόζει. Αυτό ισχύει και στη διοίκηση του στρατού, αφού κάποιες από τις ικανότητές τους μπορούν να τους χαρίσουν και ειδικές κινήσεις κατά τη διάρκεια της μάχης, οι οποίες μεταφράζονται σε buffs/debuffs. Έχοντας αναφέρει τη μάχη, αυτή γίνεται αυτόματα, ωστόσο για αυτούς που θέλουν να έχουν πλήρη εποπτεία και έλεγχο άνω στην έκβασή της, υπάρχει και η δυνατότητα ανάληψης της διαχείρισης των στρατευμάτων κατά τη διάρκεια αυτής. Εκεί τα πράγματα θυμίζουν αρκετά…Total War, αν και εν προκειμένω έχουμε να κάνουμε με μια πιο…light εκδοχή - ιδίως αν λάβει κανείς υπόψιν του τις ειδικές κινήσεις των αξιωματικών και την arcade νότα που αυτές φέρουν. Όπως και να ‘χει, οι μάχες διαθέτουν το απαιτούμενο βάθος, ενώ ιδιαίτερα μεγάλη σημασία δίνεται στην πλαγιοκόπηση και την αποτελεσματική κίνηση στο πεδίο της μάχης, καθιστώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τη νίκη εφικτή ακόμα και με μεγάλες διαφορές αριθμών, με τη χρήση τακτικών…ανταρτοπολέμου.
Εξίσου σημαντικό ρόλο παίζει και η διπλωματία, αφού γρήγορα γίνεται αντιληπτό ότι ένα τόσο δύσκολο έργο δεν μπορεί να ολοκληρωθεί τόσο απλά, αλλά χρειάζεται και βοήθεια από τις γειτονικές φατρίες. Η διπλωματία είναι ένα ακριβό σπορ (αρχικά τουλάχιστον), ωστόσο μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα όταν η εύνοια των συμμάχων «εξαργυρωθεί» την κατάλληλη στιγμή. Και μάλιστα δεν περιορίζεται στην επισύναψη συμμαχιών ή τη βοήθεια στο πεδίο της μάχης, αλλά μπορεί να επεκταθεί και σε ολόκληρους συνασπισμούς με έναν κοινό εχθρό, κάτι σαν πρακτική εφαρμογή του «ο εχθρός του εχθρού μου…». Πέραν των δώρων και του…καλοπιασίματος, οι παίκτες μπορούν να ισχυροποιήσουν τις συμμαχίες τους με τη σύναψη γάμων, αλλά και να διαφθείρουν αξιωματικούς των αντίπαλων φατριών, ποντάροντας στη βοήθειά τους όταν φτάσουν στα τείχη του κάστρου τους.
Και οι νέες πτυχές του gameplay δεν σταματούν να εμφανίζονται, ενώ στη διάθεση των παικτών υπάρχει μια πληθώρα από campaigns, από τη γέννηση του Nobunaga Oda μέχρι τις αρχές του 17ου αιώνα και την ενοποίηση της χώρας. Μπορεί ο όρος “Historical Simulation” που κάνει την εμφάνισή του στο εισαγωγικό βίντεο να κρίνεται ως υπερβολικός, ωστόσο τα cutscenes και τα historical quests που παρουσιάζονται δίνουν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για όποιον ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα για την ιστορία της Ιαπωνίας και τα σημαντικά γεγονότα που έλαβαν χώρα εκείνη την περίοδο, διαμορφώνοντας σε κάποιους τομείς την κουλτούρα και τον πολιτισμό της μέχρι και τις μέρες μας.
Αυτό που σίγουρα διεκδικεί, είναι ο τίτλος του καλύτερου strategy game αυτής της γενιάς συστημάτων - και όχι άδικα.
Από πλευράς τεχνικού τομέα, το Nobunaga’s Ambition: Sphere of Influence δεν έχει να καυχηθεί για πολλά, αν και δεν απογοητεύει. Τα γραφικά του τίτλου δεν αποτελούν κάτι το αξιοσημείωτο, ενώ καλή δουλειά έχει γίνει στο ηχητικό κομμάτι, με όμορφες συνθέσεις που συνοδεύουν ιδανικά τη δράση, αν και η επανάληψή τους τις καθιστά πολύ γρήγορα κουραστικές. Στην έκδοση για PC, η οποία και χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες του review, η εμπειρία ήταν ομαλή και χωρίς προβλήματα, αν και το interface φανερώνει τις καταβολές του τίτλου, αφού είναι ξεκάθαρα δομημένο έτσι ώστε να ευνοεί την χρήση gamepad.
Κάθε αρχή και δύσκολη, σύμφωνα με το γνωμικό, και στο Nobunaga’s Ambition: Sphere of Influence η παραπάνω φράση ισχύει στο ακέραιο.
Κάτι που κάνει το Nobunaga’s Ambition: Sphere of Influence πιθανότατα τον πρώτο τίτλο Grand Strategy για την τρέχουσα γενιά συστημάτων οικιακής ψυχαγωγίας. Αυτό που σίγουρα διεκδικεί, είναι ο τίτλος του καλύτερου strategy game αυτής της γενιάς συστημάτων - και όχι άδικα. Έχοντας αυτό κατά νου, είναι εύκολο για κάποιον να αποθαρρυνθεί από το πλήθος των παραμέτρων και των χαρακτηριστικών του, αλλά με λίγη επιμονή (και υπομονή) ξαφνικά τα πάντα βρίσκουν τη θέση τους και όλα γίνονται πιο απλά, σχεδόν διαισθητικά. Σταδιακά, οι «απλές» εντολές ανατίθενται στο ΑΙ και οι επίδοξοι πολέμαρχοι αναλαμβάνουν τις πλέον σημαντικές αποφάσεις, με την κάθε κίνηση να έχει αντίκτυπο σε ολόκληρη τη χώρα.
Οι…μυημένοι στο είδος σίγουρα θα ψάξουν για περισσότερες επιλογές και χαρακτηριστικά, αλλά ακόμα και αν δεν έχουμε να κάνουμε με ένα νέο Europa Universalis ή Crusader Kings, το Nobunaga’s Ambition: Sphere of Influence καταφέρνει να προσφέρει μια άκρως ικανοποιητική, αλλά και «χορταστική» εμπειρία. Από την άλλη, όσοι δεν είχαν την ευκαιρία, αλλά θέλουν να κάνουν τα πρώτα τους βήματα στο είδος, αυτό είναι ίσως το ιδανικό entry point και η ευκαιρία που περίμεναν, με την πληθώρα επιλογών στην παραμετροποίηση της δυσκολίας να τους προσφέρει μια εμπειρία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους. Η θέση του daimyo είναι κενή. Θα το τολμήσετε;
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity