Κάποτε, τα platformers μονοπωλούσαν την οικιακή διασκέδαση. Οι developers είχαν κατορθώσει σε πολλές περιπτώσεις να δημιουργήσουν έργα τέχνης, με βάση τα τεχνολογικά δεδομένα της εποχής, που ακόμα και σήμερα πολλοί gamers επιστρέφουν για να ασχοληθούν μαζί τους ξανά και ξανά. Ένα από τα franchises της δεκαετίας του 1980 που συνεχίζει να βρίσκεται στο προσκήνιο είναι το Mega Man της Capcom. Τρεις δεκαετίες και πλέον έχουν περάσει από το λανσάρισμα του πρώτου τίτλου και το κοινό συνεχίζει να γοητεύεται από τις περιπέτειες του ήρωα με τα μπλε. Μετά από 8 χρόνια απουσίας, φτάσαμε αισίως στο 11ο μέρος της κύριας σειράς, με την Capcom να βρίσκεται αντιμέτωπη με σοβαρά διλήμματα. Όπως σε ποιον να αναθέσει την ευθύνη της ανάπτυξης έπειτα από την αποχώρηση του Keiji Inafune και κυρίως αν θα έπρεπε να κάνει και πάλι βήμα προς τα σύγχρονα γραφικά ή να προτιμήσει ένα περιβάλλον που παραπέμπει σε 8-bit. Η κατακραυγή για τις προσπάθειες ανανέωσης στα Mega Man 7 και 8 ήταν μεγάλη, ενώ εκτός συζήτησης δεν έμεινε ούτε η αποτυχημένη προσπάθεια του Inafune για δημιουργία ενός πνευματικού διαδόχου, που δεν ήταν άλλο από το Mighty No. 9. Τώρα, το αν πέτυχε η όχι η Capcom με τις επιλογές που έκανε, θα το διαβάσετε αναλυτικά στη συνέχεια.
Αν και το σενάριο σε αυτά τα παιχνίδια δεν ήταν ποτέ κάτι το ιδιαίτερο, αυτήν τη φορά ξεκαθαρίζουν κάποια πράγματα όσον αφορά στη σχέση ανάμεσα στον Dr. Wily και τον Dr. Light και το πως οι δύο αχώριστοι φίλοι κατά τη διάρκεια των πανεπιστημιακών τους σπουδών κατέληξαν ορκισμένοι εχθροί. Επιπλέον, μιας και οι κλοπές πνευματικής ιδιοκτησίας είναι κάτι στο οποίο αρέσκεται, ο Dr. Wily κλέβει από τον Dr. Light τα σχέδια μιας νέας πανίσχυρης συσκευής που ονομάζεται Double Gear System και την τοποθετεί σε 8 robot masters. Εννοείται πως το ίδιο κάνει και ο Dr. Light με τη στολή του Mega Man και στο σημείο εκείνο αρχίζει η περιπέτεια. To Double Gear System αποτελεί τη σημαντικότερη προσθήκη στο παιχνίδι. Μέσω αυτής ο πρωταγωνιστής αποκτά δυο ικανότητες που μπορεί να χρησιμοποιεί είτε ξεχωριστά, είτε ταυτόχρονα.
Η κατακραυγή για τις προσπάθειες ανανέωσης στα Mega Man 7 και 8 ήταν μεγάλη, ενώ εκτός συζήτησης δεν έμεινε ούτε η αποτυχημένη προσπάθεια του Inafune για δημιουργία ενός πνευματικού διαδόχου, που δεν ήταν άλλο από το Mighty No. 9.
Η πρώτη έχει να κάνει με τη δυνατότητα να γίνεται πιο αργή η ροή του χρόνου, με τις όλες κινήσεις να μοιάζουν σαν κάποιος να πάτησε το κουμπί slow motion. Αυτή αποδεικνύεται ιδιαίτερα χρήσιμη σε περιπτώσεις όπου ο πρωταγωνιστής πρέπει να ανέβει μια σειρά από πλατφόρμες που είτε περιστρέφονται, είτε εξαφανίζονται, αλλά και σε boss fights, για την αποφυγή επιθέσεων. Το δεύτερο κομμάτι του Double Gear, αυξάνει τη δύναμη πυρός κάθε όπλου, κάτι που οδηγεί σε πιο καταστροφικά χτυπήματα. Βεβαίως, μην περιμένετε η χρήση τους να είναι απεριόριστη και σοφά δεν είναι. Η υπερθέρμανση λόγω χρήσης δεν αργεί να έρθει και χρειάζεται συγκεκριμένο χρονικό διάστημα έως ότου το Double Gear System μπορεί να χρησιμοποιηθεί εκ νέου. Οπότε η χρήση του πρέπει να γίνεται πάντοτε με γνώμονα το που αυτό είναι απολύτως απαραίτητο.
Οι robot masters είναι 8 λοιπόν. Καθένας βρίσκεται στο τέλος ενός επιπέδου και διαθέτει το δικό του, ξεχωριστό υπερόπλο. Νικώντας καθέναν από αυτούς, ο Mega Man αποκτάει τη στολή του και τα όπλα του, τα οποία μπορεί να εναλλάσσει ανά πάσα στιγμή. Η αντιμετώπιση των robot masters δεν είναι απαραίτητο να γίνει με συγκεκριμένη σειρά, γεγονός που μόνο ως θετικό κρίνεται μιας και αυξάνει την ελευθερία των παικτών. Όμως, επειδή αργά η γρήγορα γίνεται αντιληπτό ότι οι δυνάμεις του ενός είναι αδυναμίες ενός άλλου οι παίκτες θα καταλάβουν ότι η ύπαρξη συγκεκριμένου όπλου καθιστά πιο εύκολη την εξολόθρευση ενός robot master. Άρα παρά την ελευθερία που δίνεται, η σειρά μετράει και η εύρεση της σωστής αλληλουχίας είναι κάτι που απαιτεί από τους παίκτες να βάλουν το μυαλό τους σε σκέψεις. Στο σημείο αυτό δεν μπορεί παρά να γίνει αναφορά και στα boss fights. Η δουλειά που έχει γίνει είναι πραγματικά αντάξια της ιστορίας της σειράς. Κανένα boss δεν μοιάζει με το προηγούμενο όσον αφορά στις ικανότητες και το σημαντικότερο όλων είναι πως όλοι μάχονται με διαφορετικό τρόπο, άρα κάθε φορά οι παίκτες πρέπει να μελετούν πώς θα χρησιμοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο τα διαθέσιμα όπλα.
Ο σχεδιασμός των επιπέδων προσμετράται επίσης στα ατού του τίτλου. Κάθε κόσμος είναι τελείως διαφορετικός. Άλλα σκηνικά, διαφορετικές παγίδες, κινούμενες ή στατικές, νέοι εχθροί που δεν χαρίζονται και μόλις σας αντιληφθούν βαράνε στο ψαχνό, ακόμα και στα mid-boss fights η ομάδα ανάπτυξης έδωσε την απαραίτητη προσοχή. Αν κάτι παραμένει σταθερή αξία σε όλους τους τίτλους της σειράς είναι ο βαθμός δυσκολίας. Όσοι αρχάριοι προτιμήσουν επίπεδο Normal, γρήγορα θα μετανιώσουν για την επιλογή τους. Ευτυχώς, προφανώς σε μια προσπάθεια να προσελκυστεί περισσότερο κοινό, η Capcom πρόσθεσε το Newcomer και το Casual Mode. Στο πρώτο υπάρχει απεριόριστος αριθμός ζωών. Όχι ότι δεν υπάρχουν σημεία όπου θα χάσετε ξανά και ξανά. Από την άλλη, για τους βετεράνους της σειράς το mode αυτό θα λειτουργήσει και ως tutorial πριν περάσουν σε μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας. Στο Casual Mode οι διαφορές σε σχέση με το Normal Mode είναι μικρές. Απλά παρέχονται πέντε check points έναντι τριών και πέντε ζωές έναντι δύο. Με δεδομένο βεβαίως ότι ο βαθμός ταλαιπωρίας δεν πέφτει ούτε ελάχιστα. Τέλος, για όσους αισθάνονται ότι μπορούν να καταφέρουν τα πάντα και δεν υπάρχει τίποτα που να τους στέκεται εμπόδιο, το Superhero Mode είναι ο απόλυτος προορισμός, η απόλυτη παράνοια θα σχολιάζαμε. Η απορία παραμένει. Άραγε πόσοι έχουν τελειώσει παιχνίδι Mega Man δίχως να δεχτούν ούτε ένα χτύπημα;
Το ταξίδι είναι μεν δύσκολο, όμως ευτυχώς υπάρχουν οι απαραίτητες βοήθειες. Υπάρχουν δυο κάθετες μπάρες στο πάνω αριστερό μέρος της οθόνης. Η πρώτη έχει να κάνει με την ενέργεια του πρωταγωνιστή. Η άλλη με το πόσο γεμάτο είναι το εκάστοτε όπλο και αφορά μόνο σε εκείνα που έχει αποκτήσει από τους robot masters, όχι αυτό που εξ αρχής κουβαλάει. Διάσπαρτα στα επίπεδα υπάρχουν τα απαραίτητα power-ups για την ταχεία αναπλήρωση των παραπάνω συν επιπλέον ζωές για τις οποίες πρέπει να κοπιάσετε λίγο παραπάνω, είτε σκοτώνοντας εχθρούς, είτε επιδεικνύοντας ακροβατικές ικανότητες για να φτάσετε σε συγκεκριμένα σημεία. Εναλλακτικά, συγκεντρώνοντας βίδες, για τις οποίες υπάρχουν σημεία όπου μπορείτε ακόμα και να επιδοθείτε και σε farming, ο Dr. Light μπορεί να σας προμηθεύσει με όλες τις απαραίτητες βοήθειες για επιβίωση, συν σημαντικές αναβαθμίσεις για τη στολή του Mega Man. Ο βαθμός ζημιάς που επιφέρουν στον Mega Man οι αντίπαλοι αλλά και το αντίστροφο έχει άμεση σχέση με το επιλεγμένο επίπεδο δυσκολίας.
Επιπλέον, υπάρχουν παγίδες που σας προστάζουν να αποχαιρετίστε με μιας τη ζωή και το καλύτερο για την αποφυγή συσσώρευσης πολλών δυσάρεστων καταστάσεων είναι η προσεκτική παρατήρηση του περιβάλλοντος πριν το επόμενο βήμα. Σύμμαχος για μια ακόμα φορά είναι ο Rush. Ο πιστός ρομποτικός σκυλάκος λειτουργεί άλλες φορές ως τραμπολίνο -R.Coil- που επιτρέπει υψηλότερα άλματα, είτε ως όχημα μεταφοράς -R.Jet- από ένα σημείο σε ένα άλλο, πάντοτε σε οριζόντια κατεύθυνση. Πάλι καλά που ξορκίζοντας δαίμονες του παρελθόντος η Capcom δίνει πειρθώριο για την άμεση ενεργοποίησή του και δεν χρειάζεται όπως σε παλαιότερους τίτλους να διακοπεί η δράση.
Ολοκληρώνοντας το story mode δεν τελειώνουν οι επιλογές. Το απαραίτητο συμπλήρωμα στο κυρίως μενού είναι τα λεγόμενα Challenges. Εκεί οι παίκτες καλούνται κληθούν να αποδείξουν την αξία τους σε σειρά από δύσκολες αποστολές, που απαιτούν να ολοκληρώσουν κάθε επιπέδο με τον καλύτερο δυνατό χρόνο, να φτάσουν σε κάθε Robot master με τον μικρότερο αριθμό αλμάτων, να σπάσουν όσο περισσότερα μπλε μπαλόνια μπορούν σε κάθε επίπεδο, αποφεύγοντας παράλληλα τα κόκκινα, να αντιμετωπίσουν τους 8 Robot Masters στη σειρά στον καλύτερο δυνατό χρόνο και άλλα.
Αν κάτι παραμένει σταθερή αξία σε όλους τους τίτλους της σειράς είναι ο βαθμός δυσκολίας. Όσοι αρχάριοι προτιμήσουν το επίπεδο Normal, γρήγορα θα μετανιώσουν για την επιλογή τους.
Ο ανταγωνισμός και το ενδιαφέρον ανεβαίνουν ακόμα περισσότερο με την ύπαρξη του Leaderboard, όπου για κάθε Challenge παρατίθενται οι καλύτεροι χρόνοι από όλους τους παίκτες παγκοσμίως. Εκείνοι που επιθυμούν να κατακτήσουν την κορυφή είναι βέβαιο ότι θα επανέλθουν ξανά και ξανά για να βελτιώσουν τους χρόνους τους.Για να μη νομίζει κανείς ότι ξεχάσαμε την απαραίτητη αναφορά στον τεχνικό τομέα, απλά αφέθηκε τελευταία, όπως το κερασάκι στην κορυφή της τούρτας. Πραγματικά, τα χρώματα κάνουν πάρτι στην οθόνη εμπλουτίζοντας με τον καλύτερο τρόπο τα καλοσχεδιασμένα τοπία και χαρακτήρες. Η μουσική στο απαραίτητο ύφος για να τη δημιουργία της απαραίτητης ατμόσφαιρας στις μάχες και συνάμα το animation είναι τόσο ομαλό που κάνει τις κινήσεις να μοιάζουν με φυσικές. Αν μάλιστα ο βαθμός δυσκολίας ήταν ένα επίπεδο κάτω από τα όρια του εκνευρισμού, ακόμα και στο Normal Mode, τότε η βαθμολογία θα ήταν υψηλότερη. Τελικά, λαμβάνοντας τις σωστές αποφάσεις, η Capcom μπορεί να αισθάνεται υπερήφανη για το ότι παράδωσε στο κοινό ένα παιχνίδι υψηλής ποιότητας. Κάτι που χρόνια έψαχναν οι λάτρεις του Rockman, όπως ονομάζεται ο ήρωας στην Ιαπωνία.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity