Κατ’ αρχάς πρέπει να πούμε ότι δε χρειάζεται να έχει παίξει κανείς το πρώτο για να ξεκινήσει το δεύτερο. Η ιστορία είναι μεν στον ίδιο κόσμο, αλλά λειτουργεί ανεξάρτητα από αυτήν του πρώτου, με νέους χαρακτήρες. Ξεκινώντας το παιχνίδι έχουμε το κλασικό customization του βασικού ήρωα. Μπορεί κανείς να φτιάξει έναν από την αρχή διαλέγοντας κάποια από τις διαθέσιμες φυλές (που είναι μπόλικες) αλλά η καλύτερη λύση είναι η επιλογή ενός εκ των έτοιμων, καθώς ο καθένας από αυτούς έχει έτοιμο το δικό του backstory, το οποίο σε μεγάλο βαθμό ακολουθούμε. Ο υπογράφων επέλεξε τη μάγισσα, την οποία βέβαια μπορούμε να μετατρέψουμε σιγά σιγά σε κάτι άλλο με το levelling κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Κάποιοι από τους υπόλοιπους έτοιμους χαρακτήρες θα μπορέσουν στη συνέχεια να γίνουν μέρος της συνολικά τετραμελούς ομάδας μας. Μπορεί βέβαια κανείς να παίξει μόνος του, χωρίς ομάδα, αλλά κάτι τέτοιο ανεβάζει το επίπεδο δυσκολίας σε βαθμό που το Dark Souls φαίνεται…«ευκολάκι». Η υπόθεση θέλει τον κόσμο να φοβάται όλους όσους μπορούν να κάνουν χρήση μαγείας μέσω της ύλης Source, καθώς αυτό φέρνει στον κόσμο τέρατα από άλλη διάσταση (The Void). Η ιστορία ξεκινά με το χαρακτήρα μας να πηγαίνει παρέα με τους υπόλοιπους σε ένα νησί-φυλακή, φορώντας ειδικό κολάρο στο λαιμό που δεν επιτρέπει τη χρήση Source Magic. Από εκεί πρέπει να ξεφύγουμε και στη συνέχεια να λύσουμε τα ατομικά προβλήματα του κάθε μέλους της ομάδας, αλλά και το μεγαλύτερο πρόβλημα που αφορά στην έλευση των τεράτων από το The Void.
Το Divinity Original Sin 2 είναι λοιπόν ένα ισομετρικό high-fantasy RPG, όπου η κίνηση στο χώρο γίνεται σε πραγματικό χρόνο αλλά οι μάχες είναι turn-based. Τα βασικά προτερήματα του πρώτου μέρους επιστρέφουν και εδώ, καθώς το μεγαλύτερο πλεονέκτημα είναι η πλήρης εκμετάλλευση του χώρου κατά τη διάρκεια των μαχών. Μια κλασική τακτική, για παράδειγμα, είναι να ρίξουμε βροχή με το μάγο μας στο έδαφος και μετά, με ένα lightning bolt spell, να ηλεκτρίσουμε το βρεγμένο έδαφος και όποιον πατάει σε αυτό. Αν πατάει και δικός μας στο νερό, ηλεκτρίζεται κι αυτός οπότε προσοχή. Αντίστοιχα, αντί για lightning μπορεί κανείς να ρίξει spell πάγου, για να παγώσει το έδαφος και να το κάνει γλιστερό για όλους. Αν πάλι στο χώρο τη μάχης υπάρχουν βαρέλια λαδιού, ένα fireball spell κάνει το χώρο σκέτη κόλαση. Γενικότερα, κάθε μάχη είναι τόσο έντονη και μπορεί να βγει με τόσους πολλούς διαφορετικούς τρόπους, που δεν μπορεί κανείς να περιγράψει έναν μπούσουλα. Η φαντασία του παίχτη παρέα με τις ξεχωριστές ικανότητες των μελών της ομάδας δημιουργούν μοναδικές καταστάσεις. Για παράδειγμα, μπορεί να βρεθούμε σε μια ενέδρα, με την ομάδα των εχθρών να έχει 1-2 rangers κάπου ψηλά, άρα και το πλεονέκτημα του ύψους. Αντί να χάνουμε action points σε κάθε σειρά μετακινώντας κάθε χαρακτήρα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε teleport spell και να φέρουμε τους εχθρικούς rangers δίπλα στον fighter μας, για να τους ο τελευταίος κάνει μια…χαψιά. Κάτι άλλο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις μάχες, και όχι μόνο, είναι το γεγονός ότι μπορούμε να χωρίσουμε την ομάδα και να στείλουμε τα τέσσερα μέλη σε διαφορετικά σημεία ενός χώρου πριν από μια μάχη.
Δεν είναι όμως μόνο οι μάχες που δεν έχουν συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού, αλλά και το υπόλοιποι παιχνίδι είναι κάπως έτσι. Μπορούμε να επιλέξουμε να γίνουμε ήρωες για όλους ή να σφάξουμε τους πάντες. Μπορούμε να αγοράζουμε και να πουλάμε ή να κλέβουμε αβέρτα. Μπορούμε να ψάχνουμε για κλειδιά που ανοίγουν πόρτες και σεντούκια, ή απλά να σπάμε τις πόρτες και να…κλέβουμε τα σεντούκια μέχρι το lockpicking skill του thief της ομάδας να είναι αρκετά υψηλό για να τα ξεκλειδώσει. Επίσης μπορούμε, και πρέπει, να μιλάμε με όλους. Όλοι οι NPCs έχουν κάτι να πουν, ακόμα και τα ζώα. Το κλασικό Pet pal ability επιστρέφει και καλό είναι να το δώσει κανείς από την αρχή σε έστω ένα μέλος της ομάδας, καθώς οι συνομιλίες με γάτες, σκύλους, αγελάδες και διάφορα άλλα ζώα, πέρα από εξαιρετικά αστείες, έχουν συνήθως και μεγάλη ανταμοιβή. Σε κάποιο σημείο του παιχνιδιού, σε ένα μπουντρούμι, βρήκαμε μια τεράστια δυσκίνητη χελώνα και έναν αρουραίο που δε σταματάει να τρέχει. Η χελώνα μάς εκμυστηρεύτηκε τον έρωτά της για τον αρουραίο, αλλά επειδή δεν τον προλαβαίνει σε ταχύτητα, δεν μπορεί να του το πει. Τι να κάνουμε και εμείς, αποφασίσαμε να βοηθήσουμε τον έρωτα, πετώντας κομμάτια φαγητού στο πάτωμα μέχρι που ο αρουραίος έφτασε δίπλα στη χελώνα, αυτή του μίλησε, τα βρήκαν, τα συμφώνησαν και εμείς πήραμε έξτρα XP για την ομάδα Χωρίς το pet pal, αυτό δε θα γινόταν. Επίσης, είναι σημαντικό, αρκετές φορές, να δοκιμάζουμε να μιλάμε σε NPCs με όλους τους χαρακτήρες της ομάδας, αφού αλλιώς θα μιλήσει ένα νάνος στον άνθρωπο της ομάδας, και αλλιώς στο νάνο. Άλλα θα πει στο νάνο ένας lizard και άλλα στο lizard της ομάδας. Και φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι μπορούμε να βάλουμε να μιλάνε μεταξύ τους και τα party members (βασικά ο δικός μας χαρακτήρας με τους άλλους τρεις). Κάπως έτσι θα μάθουμε για τα προσωπικά quest που έχει ο καθένας. Υπάρχει και κάτι ακόμα που δεν είναι κακό να κάνει κανείς. Να βάζει το elf της ομάδας, αν υπάρχει, να τρώει τα κομμένα ανθρώπινα μέλη που βρίσκονται διάσπαρτα στο παιχνίδι. Τα elves έχουν την ικανότητα να «θυμούνται» πράγματα από τις τελευταίες στιγμές του νεκρού τρώγοντας τα μέλη του , κάτι που πολλές φορές δίνει χρήσιμες πληροφορίες, άλλες φορές απλά ακούμε ιστορίες ή και μαθαίνουμε νέα spells.
Και εδώ έρχεται και το customization των χαρακτήρων, το οποίο είναι εξίσου ελεύθερο. Σε κάθε level που ανεβαίνει ένα party member κερδίζει πόντους για διάφορες κατηγορίες και τους κατανέμουμε όπως και όποτε θέλουμε, δημιουργώντας στην πραγματικότητα την ομάδα όπως ακριβώς μας ταιριάζει. Στο τέλος του πρώτου Act μπορούμε να κάνουμε ένα ολικό rebalancing μοιράζοντας από την αρχή ό,τι έχουμε κερδίσει μέχρι εκείνο το σημείο. Από εκεί και πέρα όμως τα μόνιμα spells τα μαθαίνει κανείς διαβάζοντας βιβλία, τα οποία βρίσκουμε ή αγοράζουμε. Μπορούμε να έχουμε όμως και scrolls μιας χρήσης τα οποία επίσης βρίσκουμε, αγοράζουμε ή δημιουργούμε. Όπως επίσης δημιουργούμε και άλλα πράγματα, όπως όπλα, χειροβομβίδες και φυσικά potions. Για να κάνουμε craft πρέπει να βρούμε τα αντίστοιχα βιβλία, τα οποία μας μαθαίνουν τη συγκεκριμένη τέχνη. Ή απλά μπορούμε να δοκιμάσουμε κάτι στην τύχη. Ένα άδειο μπουκάλι με ένα μανιτάρι θα φτιάξουν σίγουρα κάποιο potion. Δυο ίδια potions θα φτιάξουν σίγουρα ένα νέο ίδιας ιδιότητας αλλά καλύτερης απόδοσης. Ωμό κρέας σε φούρνο φτιάχνει φαγητό. Οι επιλογές και εδώ είναι άπειρες και μάλλον τίποτα δεν πετιέται από αυτά που μαζεύουμε. Ωστόσο το μόνο που πρέπει να έχουμε σε αφθονία από την αρχή είναι resurrection spells, καθώς ο θάνατος ενός party member στη μάχη είναι θάνατος. Και ακόμα και αν κερδίσουμε τη μάχη, ο νεκρός δεν «ανασταίνεται» παρά μόνο με resurrection spell.
Όλα τα παραπάνω βέβαια προέρχονται πάνω κάτω από το πρώτο Divinity Original Sin ως ιδέες, μόνο που η υλοποίηση είναι σαφώς καλύτερη πια. Υπάρχουν όμως και άλλοι τρόποι να παίξει κανείς το παιχνίδι. Το split screen co-op είναι εξαιρετικό, όπως επίσης και το κλασικό multiplayer co-op, μόνο που εδώ τα πράγματα είναι δυσκολότερα, αφού η απόσταση μεταξύ των παικτών δε βοηθά τόσο στην αμεσότητα της μεταξύ τους επικοινωνίας. Κάτι που είναι απαραίτητο. Υπάρχει επίσης και PvP arena, η οποία είναι η χαρά του παιδιού, με δυο ομάδες να μάχονται η μια την άλλη. Υπάρχουν όμως και κάποια πράγματα που δε βελτιώθηκαν ιδιαίτερα. Το quest log παραμένει πάνω κάτω το ίδιο και περιλαμβάνει τις βασικές πληροφορίες κάθε αποστολής, χωρίς σηματάκια στο χάρτη.
Πολλές φορές πρέπει να ψάξει κανείς αρκετά για να καταλάβει τι ακριβώς πρέπει να κάνει, και αν δεν υπήρχε και το google search για βοήθεια, κάποιες αποστολές απλά δε θα μπορούσε να τις ολοκληρώσει. Επίσης, το γεγονός ότι το παιχνίδι είναι τεράστιο, απαιτεί χρόνο και αφοσίωση, σίγουρα θα απομακρύνει αρκετούς παίχτες που δεν μπορούν να αφιερώνουν τρίωρα και τετράωρα κάθε μέσα. Γιατί το Divinity Original Sin 2 δεν είναι για να παίζεται μια ώρα σήμερα και μια μετά από 2 μέρες. Στην πραγματικότητα δεν προλαβαίνετε να κάνετε τίποτα σε μια ώρα, ειδικά από τη στιγμή που η δυσκολία είναι σίγουρα ανεβασμένη ακόμα και στο classic mode. Ακόμα και έτσι όμως, ο τίτλος της Larian είναι εκπληκτικός και αξίζει με το παραπάνω κανείς να εισχωρήσει στον κόσμο του. Καθώς μάλιστα παίζεται πολύ άνετα με gamepad (έτσι παίχτηκε για το review) είμαστε σίγουροι ότι σύντομα πολλοί περισσότεροι θα έχουν την ευκαιρία να το απολαύσουν σε κάποιες από τις κονσόλες και σε αναλύσεις 4K.
Μinimum
CPU: Intel Core i5 ή αντίστοιχος
Μνήμη: 4GB
Λειτουργικό: Windows 7 SP1 64-bit / Windows 8.1 64-bit / Windows 10 64-bit
Κάρτα γραφικών: GeForce GTX 550 / Radeon HD 6XXX
Χώρος στο δίσκο: 25GB
Recommended
Επεξεργαστής: Intel Core i7 ή αντίστοιχος
Μνήμη: 8GB
Λειτουργικό: Windows 7 SP1 64-bit / Windows 8.1 64-bit / Windows 10 64-bit
Κάρτα γραφικών: GeForce GTX 770 /AMD R9 280
Χώρος στο δίσκο: 25GB
Φέρτε το και στις κονσόλες!
Σε ζηλεύω μόνο και μόνο γιατί πρόλαβες και το έπαιξες.... Με βάση το πρόγραμμα μου το βλέπω για 4th quarter του 2018....
Δεν ξέρω το turn based σύστημα είναι αυτό που με κρατάει μακριά μιας και αυτός ήταν ο λόγος που δεν έπαιξα το πρώτο. Ίσως μετά το στρατό το τσιμπήσω σε καμία ευκαιρία..