Το μοτίβο θα είναι γνώριμο σε όσους δοκίμασαν τους προαναφερθέντες τίτλους, με τον Adam Jensen να μπορεί να κινηθεί σε προκαθορισμένες διαδρομές, μία θέση τη φορά, σαν σε ταμπλό.
Ουσιαστικά, κάθε επίπεδο, κάθε “ταμπλό”, είναι σαν μηχανισμός φτιαγμένος από ωρολογοποιό. Όλα αλληλοεξαρτώνται και αλληλοεπηρεάζονται και κάθε κίνηση συνοδεύεται από αντίστοιχες, από τα υπόλοιπα “γρανάζια” του επιπέδου. Στο παιχνίδι μπαίνουν και ειδικές θέσεις-πλακίδια που ενεργοποιούν ιδιότητες του Adam Jensen. Μπορεί να γίνει αόρατος για δυο κινήσεις για παράδειγμα, ενώ αργότερα μπορεί να ελέγξει από απόσταση κάποιο τερματικό. Με σωστή χρήση των κινήσεων και των δυνατοτήτων που προσφέρει ένα επίπεδο, ένα εχθρικό turret μπορεί να μετατραπεί σε πολύτιμο βοηθό, ένας εχθρός να καταδικάσει μόνος του τον εαυτό του κ.λπ. Η κατανόηση των πιθανών εξελίξεων που φέρνει κάθε κίνηση είναι η καρδιά στη συνταγή των τίτλων GO, άρα και του Deus Ex GO. Στην πράξη θυμίζει περισσότερο το Hitman GO πάντως. Ταυτόχρονα βέβαια, πίσω από την πιστή, απλουστευμένη και κλινική απεικόνιση του κόσμου του franchise, κρύβονται και μερικές μικρές αλλαγές που, σε γενικές γραμμές, δεν βγαίνουν και τόσο σε καλό. Για παράδειγμα, κάθε επίπεδο έχει μόλις ένα ζητούμενο, όχι πολλαπλά αντικρουόμενα όπως το Hitman GO, που ανάγκαζαν τον παίκτη να ασχοληθεί πολλαπλές φορές και με πολλαπλούς τρόπους με το ίδιο επίπεδο. Έχει αλλάξει και η λογική της κίνησης. Αντί για σύρσιμο προς τη θέση-στόχο, χρειάζεται κανονικό άγγιγμα του σημείου-στόχου. Αυτό είναι θέμα στις μικρότερες οθόνες όπου μαζεύονται θέσεις, ειδικά πλακίδια, πλήκτρα ενεργοποίησης ιδιοτήτων και είναι εύκολο να γίνει το λάθος πάτημα.
Η κακή επιλογή πάντως δεν κοστίζει και πολύ, αφού η επανεκκίνηση του επιπέδου γίνεται πρακτικά στιγμιαία. Ισχύει γενικά στη σειρά αυτό και έτσι διατηρείται στην πράξη η όρεξη για πειραματισμό. Όσοι δεν έχουν τέτοια όρεξη, μπορούν να κάνουν “hack” και να φτάσουν μονομιάς στην έξοδο του τρέχοντος επιπέδου. Μόλις 2 τέτοια hacks διατίθενται εξ αρχής και τα υπόλοιπα κοστίζουν πραγματικό χρήμα. 20 ευρώ (πέραν της αρχικής αγοράς του ίδιου του παιχνιδιού βέβαια) χρειάζονται για να τερματίσει κανείς το παιχνίδι χωρίς να κάνει τίποτα. Η δυνατότητα αυτή δεν ενοχλεί όσο ενοχλεί ότι όλο και κάποιος θα θεωρήσει κάτι τέτοιο λογικότερο από το να βασανίσει λίγο το μυαλό του.
Η κατανόηση των πιθανών εξελίξεων που φέρνει κάθε κίνηση είναι η καρδιά στη συνταγή των τίτλων GO, άρα και του Deus Ex GO.
Άλλωστε τα 54 επίπεδα του παιχνιδιού προσφέρουν σωστή κλιμάκωση δυσκολίας. Τα πράγματα είναι λίγο πιο δύσκολα σε σχέση με το Lara Croft GO αλλά και λίγο πιο δύσκολα συγκριτικά με το Hitman GO. Γρίφοι είναι. Δεν δαγκώνουν. Αυτήν τη δόση έγινε και μια κάποια προσπάθεια για σενάριο, με τα ανάλογα αδιάφορα αποτελέσματα. Έγινε όμως και προσπάθεια να μην τελειώνουν όλα με την ολοκλήρωση του 54ου επιπέδου. Προστίθενται κάθε μέρα challenges για να έχει νόημα η χρόνια ενασχόληση. Βέβαια, ο καλύτερος τρόπος να ευχαριστηθεί κανείς το όλο, είναι να παίξει σε tablet (με iOS ή Android). Όπως και τις προηγούμενες φορές, τα ταμπλό θέλουν την άπλα τους.Τρίτη συνεχόμενη χρονιά, τρίτο καλό δείγμα από τη “σειρά” GO, χωρίς βέβαια να έρχονται τα πάνω κάτω. Οπότε ας ευχηθούμε “και του χρόνου”.
Αναμενόμενο και το Deus Ex Go να είναι ένα διαμαντάκι στο είδος του.