Αγαπητέ χρήστη, παρατηρήσαμε οτι έχεις ενεργοποιημένο Ad Blocker.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity

Call of Duty: Black Ops III Review - Σελίδα 2

Για το γράφοντα οι δουλειές της Treyarch ήταν πάντα οι καλύτερες και πιο αντιπροσωπευτικές εκδόσεις της σειράς Call of Duty. Άκρως κινηματογραφικά και ζοφερά campaign (World at War), εντυπωσιακά set-pieces (Black Ops), έξυπνο design με επιλογές στην εξέλιξη της ιστορίας (Black Ops II) και φυσικά η εισαγωγή και η εξέλιξη του Zombie Mode που κατάφερε να γίνει ανάρπαστο. Θα μπορούσε κανείς να πει πως μετά τον αποδεκατισμό της Infinity Ward, η ομάδα της Treyarch ήταν εκείνη που πάλευε πεισματικά να ξεκολλήσει ένα ολόκληρο franchise από την κόπωση των ετήσιων κυκλοφοριών.


Το campaign του Black Ops III βάζει εύκολα την υποψηφιότητα για το χειρότερο campaign της σειράς και αυτό λαμβάνοντας υπόψιν και το Ghosts...

Φέτος όμως, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Ίσως δε να γίνουμε και ελαφρώς σκληροί αλλά όσον αφορά τη φετινή κυκλοφορία του Black Ops III, οι εκδόσεις last-gen φαίνεται να είναι πιο τίμιες και πιο συγκροτημένες. Σαφέστατα, υπάρχουν τα ζητήματα του οπτικού τομέα αλλά έχουν και την τύχη να μη διαθέτουν το φετινό campaign. Ναι, το campaign του Black Ops III βάζει εύκολα την υποψηφιότητα για το χειρότερο campaign της σειράς και αυτό λαμβάνοντας υπόψιν και το Ghosts, που λίγο-πολύ όλοι το έχουν απωθήσει στα πιο σκοτεινά τμήματα του μνημονικού τους. Ο κυριότερος λόγος για αυτήν την υποψηφιότητα δεν είναι άλλος από την πλοκή της ιστορίας. Ρομπότ, AI, αθανασία, cyber-στρατιώτες, φιλοσοφικές νύξεις για την εξέλιξη της ανθρωπότητας αλλά κατά κύριο λόγο ένα πράγμα: συντομογραφίες οργανώσεων (NRC, WA, CIA!?) και γεγονότα τα οποία ο παίκτης ακούει στο παιχνίδι και πολύ πιθανόν ίσως να μην τα καταλάβει ποτέ κατά τη διάρκεια του campaign. Εντάξει η CIA ήταν πλακίτσα.



Δεν είναι όμως μόνο η συρραφή του σεναρίου τόσο κακή. Όσο ο παίκτης θα παλεύει να βγάλει άκρη με την κεντρική υπόθεση, του ποιος πολεμάει ποιον, του ποιος πρόδωσε ποιον, το γιατί βρισκόμαστε στην Αίγυπτο (παρεμπιπτόντως, ωραία η Αίγυπτος αυτήν την εποχή) θα ακούει και τις αξεπέραστα αφελείς ατάκες ενός cast που είναι πραγματικά κρίμα που βρέθηκε σε αυτήν τη θέση. Επίσης κρίμα είναι το γεγονός πως ένα τόσο απελπιστικά αδιάφορο campaign έτυχε να συμπέσει με κάποιες πολύ δυνατές προσθήκες όσον αφορά τον τρόπο παιχνιδιού που θα επιλέξει κανείς. Πλέον ο παίκτης έχει στη διάθεσή του μία πληθώρα ικανοτήτων που χωρίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες. Chaos, Martial και Control.
Πέραν της πιο jazz ιδιοσυγκρασίας, στο Zombie Mode δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα από άποψη μηχανισμών αλλά έχει εισαχθεί ένα σύστημα προόδου κατά το οποίο ο παίκτης μπορεί να ξεκλειδώσει και να αναβαθμίσει τα όπλα που ο ίδιος επιθυμεί.
Με τη δυνατότητα να είναι επιλεγμένη μία κατηγορία ανά πάσα στιγμή, ο παίκτης μπορεί να γίνει αόρατος, να προκαλέσει ανάφλεξη στους εχθρούς του ή ακόμα και να τους ελέγξει άμεσα. Το θετικό της υπόθεσης είναι πως σε πολλά σημεία του κάθε επιπέδου μπορεί να αλλαχθεί το loadout, μία κίνηση που αν μη τι άλλο καλλιεργεί τον πειραματισμό. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για την ελευθερία που προσφέρουν πλέον οι χάρτες του τίτλου. Η πιο γραμμική, στενή δόμηση δίνει χώρο πλέον σε πιο ανοιχτές πίστες όπου η πληθώρα προσεγγίσεων μπορεί να στερεί σαφώς τα set-pieces που μας είχε συνηθίσει η σειρά, αλλά δίνει εμπειρίες μάχης που θυμίζουν Halo. Χωρίς φυσικά την AI του Halo ή την ποικιλία των εχθρών του. Από κείνα τα "συν" λοιπόν που εμπίπτουν στην κατηγορία "δώρον άδωρον”.



Ευτυχώς τα πράγματα δεν είναι έτσι στο multiplayer, τον ξεκάθαρο και αδιαφιλονίκητο πυλώνα του franchise πλέον. Εδώ η Treyarch έχει δώσει για άλλη μια φορά τον καλύτερό της εαυτό. Κρατώντας το δοκιμασμένο και εξαιρετικά ισορροπημένο σύστημα "Pick 10" όπου ο παίκτης καλείται να στήσει ένα loadout δέκα θέσεων επιλέγοντας ο ίδιος πού θα δώσει βάση, (αφαιρώντας φερ' ειπείν μια χειροβομβίδα από τον εξοπλισμό του για χάρη μιας ακόμα αναβάθμισης στο βασικό όπλο του) πρόσθεσε ένα είδος class που θυμίζει θα έλεγε κανείς το Destiny. Οι Specialists του Black Ops III είναι ένα class που "κουμπώνει" πάνω στο loadout του παίκτη και όσο ο τελευταίος εκτελεί αντιπάλους γεμίζει μία μπάρα που του δίνει την ευκαιρία να ενεργοποιήσει μία δύναμη.
Η αλήθεια είναι πως αν και είναι εύκολο να υπερβάλει κανείς με την προσθήκη των Specialists, οι δυνάμεις τους διαρκούν λίγο στις περισσότερες περιπτώσεις και παρόλο που όντως αυξάνουν τις πιθανότητες του παίκτη για μερικά εύκολα kills, χρειάζονται ικανότητα, και επιβραβεύουν τους παίκτες που γνωρίζουν πώς να τις χρησιμοποιήσουν. Για τον κάθε specialist οι δυνάμεις χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, μία επιθετική και μία αμυντική. Από εκρηκτικά τόξα και όπλα που σκοτώνουν με μία σφαίρα μέχρι πανοπλίες και λειτουργία stealth. Σε όλα αυτά προστίθεται και η κίνηση σε κάθε άξονα με τα thruster packs και το wall run που μάθαμε από το Titanfall (και παλέψαμε να αφομοιώσουμε στο Advanced Warfare) και μπορούμε κάλλιστα να κάνουμε λόγο για ένα από τα πιο γρήγορα και εθιστικά multiplayer εκεί έξω αυτήν τη στιγμή που θα γίνει πολύ εύκολα αγαπητό στους φίλους της σειράς.



Το ίδιο εύκολα -υποθέτουμε- θα αγαπήσουν και το νέο Zombie Mode. Με το cast να απαρτίζεται από τους Jeff Goldblum, Ron Pearlman και τις γνήσια κωμικές ατάκες τους, η αλήθεια είναι πως το επίπεδο γραφής ξεπερνά αυτό του campaign. Το ίδιο ισχύει και για την αισθητική της Morg City, της πόλης στην οποία βρίσκεται ο χάρτης Shadows of Evil. Μία πόλη εμπνευσμένη από τη Νέα Υόρκη του '40, γεμάτη επιγραφές νέον και noir πινελιές τόσο αυθεντική και γοητευτική σαν setting, που θα μπορούσε να κάνει και τη Rapture να ζηλέψει.
Όσον αφορά τη φετινή κυκλοφορία του Black Ops III, οι εκδόσεις last-gen φαίνεται να είναι πιο τίμιες και πιο συγκροτημένες.
Πέραν της πιο jazz ιδιοσυγκρασίας, στο Zombie Mode δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα από άποψη μηχανισμών αλλά έχει εισαχθεί ένα σύστημα προόδου κατά το οποίο ο παίκτης μπορεί να ξεκλειδώσει και να αναβαθμίσει τα όπλα που ο ίδιος επιθυμεί ώστε να αγοράζει εκείνα και όχι τις fixed επιλογές του χάρτη. Άλλη μία ενδιαφέρουσα προσθήκη είναι το Beast. Με τη βοήθεια κάποιων κυπέλλων, διάσπαρτων στο χάρτη, οι παίκτες μπορούν να μεταμορφωθούν για λίγα δευτερόλεπτα σε ένα πανίσχυρο τέρας ικανό να εκμηδενίσει τον κύριο όγκο των εχθρών σε ένα κύμα. Το ζήτημα ωστόσο είναι πως και αυτό το πλεονέκτημα οι παίκτες θα πρέπει να το χρησιμοποιήσουν με σύνεση αν θέλουν να κάνουν το κάτι παραπάνω ενάντια στις ορδές των απέθαντων.



Κάπως έτσι καταλήγουμε και πάλι στην κάπως αποκαρδιωτική συνειδητοποίηση πως οι εκδόσεις last-gen του Black Ops III είναι συνολικά καλύτερες ως προϊόντα παρόλο που προσφέρουν λιγότερες επιλογές. Ο λόγος είναι απλός. Έχουν όλα τα καλά στοιχεία του φετινού πακέτου χωρίς το campaign. Ένα campaign τόσο χαμηλών προσδοκιών και εύρους, που κατάφερε όχι μόνο να μειώσει τα επιτεύγματα των προηγούμενων τίτλων της σειράς και την αξία του φετινού, αλλά και τη συνολική βαθμολογία τούτου του review. Καμιά φορά το λίγο είναι καλύτερο.


 

7

ENTERNITY SCORE
ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΕ ΤΟ opencritic.com
ΘΕΤΙΚΑ
  • Πληθώρα επιλογών και εκτενές customization
  • Εμπλουτισμός του Multiplayer με το σύστημα των Specialists
  • Jeff Goldblum
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
  • Η επιλογή του Campaign
*