Η Shao Jun είναι τόσο ικανή που δεν χρειάζεται τρεις διαστάσεις για να πάρει την εκδίκησή της. Το Assassin’s Creed Chronicles: China διαδραματίζεται σε 2,5 διαστάσεις, με τις δύο από αυτές να χρησιμοποιούνται για την κίνηση και τη μάχη και την υπόλοιπη μισή για σκαρφάλωμα γύρω από κτίρια και πλατφόρμες, αλλά και για μετάβαση από το foreground στο background και τούμπαλιν. Το επιπλέον βάθος χρησιμοποιείται επαρκώς, αφού πολλές φορές θα βρείτε τον εαυτό σας να κρέμεται από μία πλατφόρμα και να κινείται γύρω από τον εχθρό που στέκεται εκεί, με σκοπό να βρεθεί η κατάλληλη, μακριά από το οπτικό πεδίο του, γωνία για το χτύπημα. Από εκεί και πέρα, πρόκειται στην ουσία για μία προσαρμογή του template του Mark of the Ninja στον κόσμο του Assassin’s Creed. Το οπτικό πεδίο των εχθρών αναπαρίσταται από κώνους, οι οποίοι αλλάζουν χρώμα ανάλογα με το επίπεδο επαγρύπνησής τους. Όταν δεν μπορείτε να κινηθείτε γύρω τους με τον τρόπο που προαναφέρθηκε, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε εγκαίρως τις κρυψώνες που είναι διάσπαρτες στα επίπεδα. Αν θέλετε να καθαρίσετε το επίπεδο από εχθρούς, μπορείτε να χτυπήσετε από την κρυψώνα την κατάλληλη στιγμή. Αν προτιμήσετε να περάσετε απαρατήρητοι, απλώς περιμένετε να αδειάσει από «κώνους» ο χώρος στον οποίο πρόκειται να κινηθείτε και προχωράτε στην επόμενη κρυψώνα.
Υπάρχει και η επιλογή να κάνετε τον Κινέζο Rambo (Ram Bo? -ed.: λίγο Κορεάτης ακούγεται ο θεωρητικός αυτός Κινέζος-), όμως οι δύο διαστάσεις και το σύστημα μάχης του παιχνιδιού -αν και σίγουρα πιο μελετημένο από όσο περιμέναμε- δεν ευνοούν τις αναμετρήσεις με πολλούς εχθρούς. Αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή η άμυνα επιτυγχάνεται με ταυτόχρονο πάτημα της κατεύθυνσης μαζί με το ανάλογο πλήκτρο, αλλά και λόγω της συχνής χρήσης projectiles από τους εχθρούς. Η Shao Jun μπορεί να εκτελέσει γρήγορα ή ισχυρά χτυπήματα με το σπαθί της, ενώ μπορεί να «ρολάρει» επάνω σε έναν εχθρό αμέσως μετά από μία επιτυχημένη απόκρουση για να τον χτυπήσει από πίσω.
Το Assassin’s Creed Chronicles: China διαδραματίζεται σε 2,5 διαστάσεις, με τις δύο από αυτές να χρησιμοποιούνται για την κίνηση και τη μάχη και την υπόλοιπη μισή για σκαρφάλωμα γύρω από κτίρια και πλατφόρμες
Από ένα σημείο και μετά μπορεί και να αντεπιτεθεί αμέσως μετά την απόκρουση, σπρώχνοντας τον εχθρό προς τα πίσω, με προοπτική να επανέλθει με μία γρήγορη επίθεση. Αυτό που έχει πετύχει η Climax με το σύστημα μάχης του Chronicles είναι να αποθαρρύνει το button mashing, μέσω της μειωμένης ανθεκτικότητας της Shao Jun, της έμφασης στην άμυνα και της ανάγκης σωστής χρήσης των γρήγορων και των ισχυρών συστημάτων. Από την άλλη, η δικαιολογημένη προσπάθεια αποποίησης του χαρακτηρισμού “hack and slash” έχει εμποτίσει το animation κατά τη μάχη και την κίνηση γενικότερα με μία αίσθηση ελαφράς ακαμψίας, που δεν φτάνει σε σημείο να ενοχλεί, αλλά οδηγεί σε λιγότερο άμεση αίσθηση σε σχέση με το Mark of the Ninja και πολλούς άλλους 2D τίτλους, το animation των οποίων διαθέτει μεγαλύτερη ομαλότητα και πλαστικότητα.
Πάντως, τα μεμονωμένα animations της Shao Jun παραμένουν εξαιρετικά και υπάρχει σωστή μετάβαση της κίνησης του σπαθιού κατά την αλλαγή κατεύθυνσης. Το καλύτερο δείγμα του ρεπερτορίου της είναι το slide assassination, το χτύπημα δηλαδή που μπορεί να επιφέρει γλιστρώντας με μεγάλη ταχύτητα στο έδαφος δίπλα από έναν εχθρό που δεν την έχει εντοπίσει. Με τον τρόπο αυτό διατηρεί την ταχύτητά της και μπορεί να πετύχει πολλαπλά slide kills, κάτι απαραίτητο στα επίπεδα όπου ο ρυθμός αλλάζει απαιτώντας τη φρενήρη απόδραση από φλεγόμενες περιοχές. Εξίσου απολαυστικό είναι και το rope dart σε πιο στατικά σενάρια, όπως τα ledge kills, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για αναρρίχηση σε ειδικά διαμορφωμένα ταβάνια, αυξάνοντας το εύρος δυνατοτήτων κίνησης στο χώρο.
Η προαναφερθείσα μειωμένη ανθεκτικότητα της Shao Jun έχει τις ρίζες της στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι αναβαθμίσεις στο παιχνίδι. Οι ενέργειές σας εντάσσονται στις κατηγορίες Shadow, Assassin και Brawler, όπως δηλαδή συνέβαινε περίπου και στο Splinter Cell: Blacklist. Οι πόντοι κατανέμονται ανάλογα με τις επιδόσεις σας σε κάθε περίσταση: αν είστε «φάντασμα» στην πρώτη, αν σκοτώνετε αθόρυβα στην δεύτερη και αν σκοτώνετε πολλούς στην τρίτη. Σε γενικές γραμμές όμως το μεγαλύτερο ρόλο στη βαθμολογία παίζει το αν γίνεστε αντιληπτοί και το αν ολοκληρώνετε τις δευτερεύουσες αποστολές που σας ανατίθενται από την αρχή σε κάθε ένα από τα 12 επίπεδα του παιχνιδιού, με το καθένα να χρειάζεται περίπου ένα μισάωρο και κάτι ψιλά για να ολοκληρωθεί και να περιλαμβάνει objectives του τύπου «Σώστε τις τρεις παλλακίδες».
Οι αναβαθμίσεις της Shao Jun δεν επιτυγχάνονται με κάποιου είδους game currency, αλλά μέσω της βαθμολογίας στο τέλος του κάθε επιπέδου. Αν έχετε πιάσει τους πόντους που απαιτούνται για την εκάστοτε αναβάθμιση έχει καλώς. Αν όχι, το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι είτε να ξαναπαίξετε το επίπεδο ή να περιμένετε το New Game Plus, στο οποίο ξεκινάτε με τις αναβαθμίσεις που έχετε ήδη μαζέψει. Το αποτέλεσμα του συγκεκριμένου συστήματος είναι ότι το πρώτο σας playthrough, αν αυτό είναι βιαστικό και πρόχειρο, θα καταστεί πιο δύσκολο από όσο ίσως να φαντάζεστε για έναν τίτλο Assassin’s Creed. Ειδικά οι αναβαθμίσεις στην μπάρα ενέργειας απαιτούν αρκετούς πόντους, οπότε δεν αποκλείεται να βρεθείτε να τερματίζετε το παιχνίδι με για αντοχή σε δύο μόνο χτυπήματα. Πρόκειται για ξεκάθαρη απόπειρα δημιουργίας τεχνητών κινήτρων για δεύτερο playthrough, όμως, από την άλλη, η αυξημένη δυσκολία που προκύπτει με αυτό τον τρόπο επηρεάζει θετικά τη ροή του gameplay, δημιουργώντας την ανάγκη για προσεκτική προσέγγιση κάθε κατάστασης. Παρά το γεγονός πάντως ότι οι εχθροί θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με προσοχή, η τεχνητή τους νοημοσύνη κινείται χαμηλότερα και από τα ήδη χαμηλά στάνταρ της σειράς. Αν και δεν είχαμε ιδιαίτερες απαιτήσεις από ένα side-scroller, το γεγονός ότι οι φρουροί δεν εγκαταλείπουν το σημείο περιπολίας τους ακόμη κι αν βρίσκονται σε πλήρη συναγερμό απογοητεύει και διασώζεται μόνο από την περιστασιακή τους τάση να ελέγχουν το χώρο πάνω και κάτω από αυτούς, εκτός από δεξιά ή αριστερά. Πάντως υπάρχουν αρκετοί τύποι εχθρών που απαιτούν διαφορετική προσέγγιση από τον παίκτη, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το φρουρό με τη σιδερένια ασπίδα, που δεν μπορεί να χτυπηθεί αν δεν βρεθείτε πίσω του με ρολάρισμα μετά από απόκρουση.
Από αισθητικής άποψης, το αποτέλεσμα είναι όσο όμορφο θα περίμενε κανείς από μία απόπειρα εξομοίωσης της τεχνοτροπίας της κινεζικής ζωγραφικής του 16ου αιώνα. Για τη δημιουργία του αποτελέσματος αυτού έχουν χρησιμοποιηθεί πολύγωνα με εσκεμμένα χαμηλής ανάλυσης textures, που προσομοιάζουν την όψη ενός πίνακα ζωγραφισμένου με νερομπογιές, ενώ από χρωματικής άποψης κυριαρχεί το μαύρο, το κόκκινο και η αντίθεσή τους με ανοιχτές παστέλ αποχρώσεις.
Οι ενέργειές σας εντάσσονται στις κατηγορίες Shadow, Assassin και Brawler, όπως δηλαδή συνέβαινε περίπου και στο Splinter Cell: Blacklist.
Δεν πρόκειται για το νέο Okami, αλλά η όψη του Assassin’s Creed Chronicles: China σίγουρα ικανοποιεί, ενώ αναμένουμε με ενδιαφέρον και τα δύο επόμενα επεισόδια που διαδραματίζονται σε Ινδία και Ρωσία αντίστοιχα και θα βασίζονται στις αντίστοιχες τεχνοτροπίες. Παρά την ομορφιά των backgrounds πάντως και της γενικότερης καλαισθησίας, υπάρχει μία αίσθηση επανάληψης, ιδίως στα οχυρά του παιχνιδιού, όπου επαναλαμβάνονται συχνά τα ίδια textures. Επιπλέον τα 30 καρέ ανά δευτερόλεπτο στα οποία δείχνει να κινείται το παιχνίδι είναι αρκετά σταθερά ώστε να μη δημιουργείται πρόβλημα, όμως δεν έχουμε παρά να αναρωτηθούμε γιατί δεν είναι διπλάσια.
Στα «μεγάλα» Assassin’s Creed ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά είναι η ενσωμάτωση στο εκάστοτε ιστορικό πλαίσιο, μέσω της ακριβούς αποτύπωσης της σχετικής περιοχής και της πλήρους προσαρμογής του σεναριακού υποβάθρου. Εξ ορισμού, το Assassin’s Creed Chronicles: China μειώνει την έμφαση στους συγκεκριμένους τομείς για να εστιάσει στο gameplay, οπότε μην περιμένετε εδώ την πλήρη εμπειρία απορρόφησης σε μια ιστορική περίοδο που προσφέρουν τα τρισδιάστατα open world δείγματα της σειράς. Τα γεγονότα εξιστορούνται με σύντομες και καλαίσθητες animated σκηνές, στις οποίες κυριαρχεί η παραδοσιακή κινεζική μουσική και τα διεκπεραιωτικά voice-overs, ενώ αν θέλετε να εμβαθύνετε λίγο στα τεκταινόμενα θα πρέπει να μαζέψετε τα σχετικά scrolls που βρίσκονται διάσπαρτα στα επίπεδα. Πρόκειται για συνειδητή, σεβαστή και δικαιολογημένη απόφαση, που όντως επιτρέπει την εστίαση στο gameplay, όμως, από την άλλη, η αναζήτηση της Shao Jun καθίσταται έτσι σχετικά αδιάφορη. Επιπλέον, η απτή πλέον πιθανότητα να μη δούμε στο μέλλον κάποιο “κανονικό” Assassin’s Creed σε ένα τόσο ενδιαφέρον από ιστορικής άποψης χωροχρονικό πλαίσιο δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστη.
Το Assassin’s Creed Chronicles: China, σε αντίθεση με προηγούμενες απόπειρες της σειράς να «χωρέσει» στις δύο διαστάσεις μέσω εκδόσεων σε κινητά και φορητές κονσόλες, πετυχαίνει το στόχο του και προσφέρει λειτουργική και διασκεδαστική εμπειρία stealth στις 2,5 διαστάσεις. Αν κάθε επί μέρους χαρακτηριστικό του εξεταστεί ξεχωριστά είναι εύκολο να βρει κανείς καλύτερες υλοποιήσεις, όμως το σύνολο είναι δεμένο με επαρκή αρμονία και έχει γίνει σωστή προσαρμογή του gameplay της σειράς σε ένα πλαίσιο στο οποίο δίνεται έμφαση στις πιο βασικές ενέργειες που την χαρακτηρίζουν: στο stealth και στη μάχη. Επόμενη στάση: Ινδία.
Πέππαρος Strikes Again!!
Εγώ πάντως περιμένω πως και πως την τετάρτη για να το παίξω.
Περιλαμβάνει objectives του τύπου «Σώστε τις τρεις παλλακίδες»...και μενουμε εδω :) Παντως φαινεται ενδιαφερον παιχνιδακι ισως καποια στιγμη να το δουμε σε κανα Plus
Φαίνεται ανώτερο των προσδοκιών αλλά και πάλι θα περιμένω μια Collection ή έστω ένα price cut.