Πρόκειται για μια μικρογραφία του βασικού παιχνιδιού, από άποψη δομής, που φέρνει τον Bayek, αν και 4 χρόνια μετά το τέλος της αρχικής του περιπέτειας, στη χερσόνησο του Σινά που βρίσκεται υπό ρωμαϊκό έλεγχο πια. Ως επικεφαλής των The Hidden Ones, της πρώιμης εκδοχής του Brotherhood, που ελέγχει από κοινού με την Aya ή, πλέον, Amunet, αναλαμβάνει να βγάλει από τη μέση άλλο έναν κυβερνήτη/δυνάστη, αφού, φυσικά, ξεκινήσει με τους άμεσα υφισταμένους τους που φροντίζουν να εφαρμόζουν την καταπιεστική πολιτική στον πληθυσμό που ελέγχουν. Σε σημεία οι σεναριογράφοι προσπαθούν να κάνουν τον παίκτη να προβληματιστεί για το κατά πόσο διαφέρουν τελικά, βάσει της ανοχής τους σε παράπλευρες απώλειες και καταστροφή, οι The Hidden Ones από το The Order Of The Ancients, χωρίς βέβαια να γίνεται προσπάθεια για εμβάθυνση. Βέβαια κι ο προβληματισμός αυτός είναι θετική εξέλιξη σε σχέση με την άνευρη κατάληξη του κανονικού campaign. Απλά δεν περιμένουμε να οδηγήσει και κάπου συγκεκριμένα στο μέλλον, ούτε αλλάζει το γεγονός πως η όλη ιδέα εξερευνήθηκε καλύτερα στο παρελθόν από το σίγουρα αδικημένο εμπορικά Assassin’s Creed: Rogue.
Μικρή βελτίωση παρατηρείται και στα side quests. Η δομή τους παραμένει η γνωστή, αλλά η γραφή τους είναι ελαφρώς πιο ποικίλη και, σε ορισμένες περιπτώσεις, παίρνουν μια βασική ιδέα, όπως ο ρόλος των Φυλακιτών, και τη μετατρέπουν σε κάτι παρόμοιο μεν αλλά απαιτητικότερο δε. Ευτυχώς ποικιλία υπάρχει και στα boss fights. Μπορεί να μην είναι πάρα πολλά, αλλά φροντίζουν να πάρουν όλες τις γεύσεις που ξέρουμε από το campaign, από κανονικό boss fight δηλαδή, πιο κλασικό assassination ή, περιέργως και καλοδεχούμενα, την παροδική αχρήστευση του αετού Senu, πράγμα που μας αναγκάζει να εντοπίσουμε το στόχο μας με πιο συμβατικά μέσα. Μπορεί το main quest να διαρκεί 2-3 ώρες στο συγκεκριμένο DLC, τα side quests και οι λοιπές δραστηριότητες όμως φέρνουν περίπου στο δεκάωρο το σύνολο, τουλάχιστον για εκείνους που προσεγγίζουν τέτοιους τίτλους με τον τυπικό ψυχαναγκασμό. Όχι άσχημοι αριθμοί για DLC η αλήθεια είναι.
Βέβαια με την αφήγηση να έχει (πάλι) περιφερειακό ρόλο και να μην υπάρχει καμία απολύτως εξέλιξη στην εποχή της Abstergo, το επιπλέον περιεχόμενο είναι εκείνο που καλείται να δελεάσει και να κρατήσει τον παίκτη. Παρότι όλα γίνονται σε μια νέα πλευρά του χάρτη, αυτός ο χάρτης υπολογίζεται ως κάτι ξεχωριστό, ακριβώς επειδή υπάρχει κι ένα χρονικό κενό για να καλυφθεί. Οπότε η μετάβαση από τον ένα χάρτη στον άλλον δεν είναι το ίδιο οργανική, παρότι δεν δημιουργεί κάποιο άλλο πρακτικό ζήτημα. Παρά το μέγεθος του νέου χάρτη, τις νέες κρυψώνες, τους πολλούς θησαυρούς και τα λημέρια διαφόρων ζώων, μεγάλο μέρος του καταλαμβάνεται από όρη που σημαίνουν αρκετό σκαρφάλωμα, μιας και οι δρόμοι δεν διευκολύνουν πάντα.
Σε πρακτικό επίπεδο όμως η εξερεύνηση δίνει το περιθώριο στον αετό να βελτιώσει ακόμη περισσότερο την αντίληψή του με συγχρονισμό σε νέα σημεία. Προστίθενται νέα επίπεδα αναβάθμισης στο βασικό εξοπλισμό, νέα όπλα, νέες πανοπλίες, νέες ασπίδες και πάει λέγοντας. Το σημαντικότερο βέβαια είναι πως αλλάζουν οι ισορροπίες στις ανταμοιβές, πάντα στο πλαίσιο του The Hidden Ones βέβαια. Κάθε quest μοιράζει πιο απλόχερα χρήματα, σπάνιες πρώτες ύλες για crafting και experience points. Για αυτό η άνοδος του level cap σε 45 (από 40) ισοδυναμεί με μικρότερη διαδρομή στην πράξη από όσο φαντάζεται όποιος θυμάται την πρόοδό του προς το προηγούμενο level cap.
Μια νέα πόλη ξεχωρίζει ασφαλώς, αλλά ακόμη περισσότερο μένουν στη μνήμη τα νέα φρούρια, και όχι απλά επειδή το ένα εξ αυτών είναι το μεγαλύτερο που μπορείτε να βρείτε στο παιχνίδι γενικότερα. Είναι γεμάτο με αντιπάλους υψηλού επιπέδου, πολλούς captains και πάρα πολλές ευκαιρίες για να πάει κάτι στραβά όταν δεν υπάρχει πλάνο, πράγμα που μετατρέπει τελικά την προσέγγιση αυτή περισσότερο σε γρίφο με βίαιες εκρήξεις, κυρίως λόγω της απαραίτητης επένδυσης σε χρόνο που προϋποθέτει.
Στο τέλος βέβαια τα εκπληκτικά τοπία, η αρχιτεκτονική και σχετικά στοιχεία είναι που δεν μπορεί να προσπεράσει κανείς, ούτε στο βασικό παιχνίδι, ούτε και εδώ φυσικά. Το The Hidden Ones έχει όσα χρειάζεται κάποιος που έχει κάνει τα πάντα στο Assassin’s Creed Origins και έμεινε με τον πόνο ότι δεν έχει τι άλλο να κάνει στην εντυπωσιακή απόδοση της ελληνιστικής Αιγύπτου. Απλά δεν πάει και πολύ παραπέρα. Χορταίνουμε; Ναι. Ακόμη μας τρώει η περιέργεια για το επόμενο, πιο μεταφυσικό DLC που αναμένεται εντός Μαρτίου.
Σημαντική επένδυση του επιχειρηματία Βαγγέλη Μαρινάκη στο gaming
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity