Όταν μια γενιά φτάνει στο τέλος της έχουμε τη συνήθεια να κάνουμε διάφορες αναδρομές με σκοπό να εντοπίσουμε τα καλύτερα παιχνίδια της. Βέβαια, αυτό πάντα ενέχει μια υποκειμενικότητα, αφού τα videogames δεν είναι απλώς και μόνο μηχανισμοί αλλά πολύπλοκες και σύνθετες εμπειρίες που μας αγγίζουν με αναπάντεχους και συχνά διαφορετικούς τρόπους. Σε αυτό το δεύτερο επεισόδιο του GameUp λοιπόν αποφάσισα να ασχοληθώ όχι απλώς με τους καλύτερους τίτλους, (τουλάχιστον με την έννοια όπως συνήθως τους εκλαμβάνουμε), αλλά με τη γενιά την ίδια και τι μας έδωσε στο σύνολό της.
Για να εντοπίσω ποια ήταν η πιθανά μεγαλύτερη προσθήκη αυτής της γενιάς στην ιστορία των videogames όσον αφορά στο σχεδιασμό, συγκέντρωσα κάποιους από τους βασικούς τίτλους της γενιάς και προσπάθησα να εντοπίσω ποιο ήταν το κοινό σημείο του μεγαλείου τους, όσο αυτό είναι βέβαια δυνατό. Για να πετύχω ένα τόσο δύσκολο εγχείρημα όμως χρειάστηκα βοήθεια, βοήθεια η οποία μάλιστα να είναι εξειδικευμένη. Ευτυχώς, την είχα.
Άκης Ζαχαριάδης
Στο δεύτερο λοιπόν επεισόδιο του GameUp έχω δύο καλεσμένους. Ο πρώτος είναι ο Άκης Ζαχαριάδης, καθηγητής στο game design στη SAE Αθήνας και συντονιστής των τμημάτων Game Design και Game Programming της σχολής, καθώς και σύμβουλος και σχεδιαστής στα αντίστοιχα ευρωπαϊκά προγράμματα στο Παρίσι, Μιλάνο και Βαρκελώνη. Ο δεύτερος καλεσμένος (και δεύτερη φορά στο podcast) είναι ο Κωνσταντίνος Δημόπουλος, καθηγητής level design επίσης στη SAE Αθήνας και συγγραφέας του Virtual Cities, του πρώτου βιβλίου παγκοσμίως για τις πόλεις στα videogames.
Κωνσταντίνος Δημόπουλος
Με την εξειδικευμένη τους βοήθεια βάζουμε κάτω ορισμένα από τα κορυφαία videogames της γενιάς και ανακαλύπτουμε τι μας προσέφερε, από το Witcher 3 μέχρι το Breath of the Wild, από το God of War μέχρι το Disco Elysium και από το Death Stranding μέχρι τα multi-branching narrative adventures.
Το αποτέλεσμα της κουβέντας θα το μάθετε αφού βέβαια μας ακούσετε. Άρα, μην καθυστερείτε.
Όπως πάντα, διαδώστε, στηρίξτε και γίνετε συνδρομητές. Για απορίες, παρατηρήσεις και προτάσεις θεμάτων στείλτε mail στο oryheio.crunch@gmail.com. Μην ξεχνάτε να μας αξιολογείτε στις υπηρεσίες. Πολύ σημαντικό!
Αλλά, πάνω απ’ όλα, μη φοβάστε το σκάψιμο.
Για άλλη μια φορά τέλεια συντροφιά και ωραίες απόψεις για ολα τα σημαντικά. Παιχνίδια....ενα πράγμα που δεν προλάβατε να σχολιάσετε μέσα σε ολα είναι κατα πόσο χρειάζεται να τερματιστεί ενα παιχνίδι...... θεωρώ ότι υπάρχει τεράστια γκάμα παιχνιδιών που δίνει πολλά ακόμα και αν δεν έχεις φτάσει στο τέλος.... θέλω να πω πως ο κόσμος κακώς έχει μάθει να πάει στον αυτοσκοπό που έχει ορίσει ο ίδιος. Δλδ να δω το τέλος.... ούτε καν ο μιγιαζακι δεν θέλει να δούμε ενα τέλος θέλει απλά να χαθούμε σε ενα κόσμο.... επίσης ο ήχος σας πάντα είναι λίγο βαθύς μάλλον δεν είναι τεχνικό θέμα μάλλον είναι θέμα Μπασας φωνής. Ευχαριστώ.
Να είσαι καλά! Το θέμα με τον τερματισμό το έχω για άλλο ποντκαστ. Εν αναμονή. Ο ήχος έχει μπάσο γιατί βάζω εγώ, σορρι. Θα την πετύχω την ισορροπία. Εννοείται επίσης ότι αφήσαμε παιχνίδια έξω γιατί αλλιώς θα φτάναμε τις 3 ώρες, λολ.
Πραγματικά απολαυστικό podcast. Χίλια μπράβο!