Ορισμένα πράγματα εξαρτώνται από τις συνθήκες. Μπορεί από μόνα τους να μη δείχνουν ιδιαίτερα, αλλά όταν συντρέχουν οι κατάλληλες συνθήκες, τότε μεταμορφώνονται. Ας πάρουμε για παράδειγμα το Super Mario Party ή μάλλον ας δούμε γενικότερα όλη τη σειρά. Υπάρχει εκατοντάδες χρόνια (λέμε τώρα), επαναλαμβάνει διαρκώς το ίδιο μοτίβο, οι κριτικοί γκρινιάζουν για τα μύρια όσα, εννοείται ότι δεν είναι για σκληροπυρηνικούς gamers, σίγουρα υπάρχουν πολλά που χρήζουν βελτίωσης.
Όταν χαλάρωσαν τα μέτρα της καραντίνας, μου δόθηκε η ευκαιρία να επιστρέψω στη σειρά και πιο συγκεκριμένα στο Super Mario Party (ναι είχα κάνει το review τότε), δηλαδή να παίξω ενάντια σε τρεις παίκτες, χωρίς την πίεση κάποιας προθεσμίας και με διάθεση για διασκέδαση. Εννοείται ότι όλα όσα διαβάζετε σε reviews για τους τίτλους Mario Party ισχύουν. Ναι, στηρίζεται πολύ στην τύχη, ναι, χρειάζεται επιτέλους ουσιαστική ανανέωση (υποστήριξη για πιο πολλούς παίκτες, περισσότερο περιεχόμενο κ.λπ.), αλλά αυτό που κανένα review δεν καταφέρνει να μεταδώσει είναι το τι γίνεται εκτός παιχνιδιού. Και κάπου εδώ μπαίνουν στο παιχνίδι οι κατάλληλες συνθήκες που έλεγα στην αρχή. Η ύπαρξη μιας σωστής ομάδας παικτών πραγματικά μεταμορφώνει το παιχνίδι. Το τι γίνεται στην οθόνη παραδόξως παίζει δευτερεύοντα ρόλο και τον πρωταγωνιστικό τον κερδίζουν τα ευτράπελα που συμβαίνουν στο σαλόνι, μεταξύ των παικτών. Άλλωστε η δύναμη του «couch multiplayer» εκεί βρίσκεται, στην αλληλεπίδραση μεταξύ των παικτών. Και αυτή η αλληλεπίδραση μπορεί πραγματικά να μεταμορφώσει ένα απλοϊκό παιχνίδι σε αιτία για αστείους καβγάδες, σε λόγο για «χαζά» ξενύχτια, σε απίστευτο γέλιο που δεν μπορεί να περιγραφεί στους πιο έξω.
Επόμενος στόχος να βρω τα κατάλληλα άτομα για Overcooked. Πιο περίπλοκο παιχνίδι, οπότε πιο δύσκολη η συγκέντρωση τετράδας. Αλλά σίγουρα θα αξίζει (το βλέπω όταν παίζω διπλό).
Ας αλλάξω σελίδα. Αυτήν τη φορά θέλω να ασχοληθώ και με ένα δεύτερο θέμα. Θέλω να ασχοληθώ με το PSVR. Ναι, έχω ασχοληθεί πολλές φορές κατά το παρελθόν, αλλά πρόσφατα είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω το Resident Evil VII με VR και η εντύπωση που μου άφησε ήταν εξαιρετική. Δυστυχώς δεν είναι αυτή η εντύπωση με την οποία θέλω να ασχοληθώ, αλλά με τη ναυτία. Τη ζαλάδα που μου προκάλεσε παίζοντας (και γι’ αυτό έχω μιλήσει παλαιότερα). Ναι το VR με ζαλίζει όταν πρόκειται για τίτλους με πλήρη κίνηση. Το Resident Evil VII κάνει πολλά για να βοηθήσει την κατάσταση, αλλά τελικά έτρεχα έντρομος όχι για να σωθώ από το κακό που με κυνήγαγε, αλλά για να βρω save point μπας και γλιτώσει το σαλόνι από… (ίου)
Και εδώ θέλω να σταθώ. Βρήκα τίτλο που θέλω πάρα πολύ να απολαύσω σε VR και δεν μπορώ (σίγουρα θα το τολμήσω ξανά, μείνετε μακριά μου όμως). Και αυτό το «δεν μπορώ» ίσως να είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της τεχνολογίας. Μπορεί να θέλουμε υψηλότερες αναλύσεις, ασύρματες κάσκες και εγώ δεν ξέρω τι άλλο, αλλά αν η Sony (και όποια άλλη εταιρεία) δεν καταφέρει να εξαλείψει το αίσθημα της ναυτίας, τότε όλα θα πάνε στράφι. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω αν μπορούν να κάνουν κάτι γι’ αυτό οι εταιρείες. Μπορεί να μη γίνεται τίποτα. Θέλω όμως να πιστεύω ότι οι εξελίξεις στο hardware θα βοηθήσουν την κατάσταση, θα μειώσουν το αίσθημα της ναυτίας που νιώθουν πολλοί. Ελπίδα είναι, πεθαίνει τελευταία συνήθως, αλλιώς προβλέπονται πολλές δραμαμίνες.
Το Firewall εκτός από πολύ καλό παιχνίδι, είναι και το μόνο που μπορώ να παίζω για ώρες και να είμαι άνετος. Αλλά χρειάζεσαι φίλους ή σταθερή έστω 3άδα για να το ευχαριστηθείς. Resident Evil 7 ήταν οριακά υποφερτό. Έπαιξα όλο το πρώτο μέρος σε VR και κάπου μετά το τροχόσπιτο, είπα να δω πώς είναι το κανονικό παιχνίδι. Ε είδα τα γραφικά και η διαφορά είναι τόσο μεγάλη που δεν ξέρω αν αξίζει να γυρίσεις πίσω. Σίγουρα κάποιες στιγμές όπως πχ όταν σε μαχαιρώνουν, έχουν άλλη αξία σε VR αλλά γενικά είναι δύσκολο να παραβλέψεις τη διαφορά στον οπτικό τομέα. Και αυτό ισχύει σε όσα παιχνίδια υπάρχει ως σημείο αναφοράς ο κλασσικός τρόπος παιχνιδιού.
Αυτή είναι και η ένσταση μου σχετικά με το VR:η ναυτία που προκαλεί.Σίγουρα είναι καινούρια τεχνολογία και τα περιθώρια βελτίωσης τεράστια.Αλλά για την ώρα δεν είναι και η πιο φιλική τεχνολογία.