Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι η ποιότητα και η διασκέδαση που προσφέρουν ορισμένοι τίτλοι δεν εξαρτάται άμεσα από τους ίδιους. Σίγουρα παίζουν σημαντικό ρόλο, αλλά πολλές φορές είναι η ύπαρξη ιδανικών συνθηκών που τους επιτρέπει να αναδειχθούν. Η σειρά Mario Party είναι σίγουρα ένα τρανταχτό παράδειγμα τέτοιου τίτλου. Από μόνο του δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Ένας τίτλος που στηρίζεται κυρίως σε μια συλλογή απλοϊκών mini games, τα οποία δένει με τη μορφή ενός ηλεκτρονικού επιτραπέζιου παιχνιδιού. Αν σε αυτά προσθέσουμε την ιδανική συνθήκη, την ύπαρξη τεσσάρων παικτών που γρήγορα καταλήγουν να τσακώνονται και να βρίζουν ο ένας τον άλλον για ένα ανόητο αστέρι, τότε το Mario Party μεταμορφώνεται σε κάτι ιδιαίτερο. Όταν τώρα αυτές οι ιδανικές συνθήκες υποστηρίζονται και από ένα αξιόλογο μηχάνημα, που παρέχει δυνατότητες για την εφαρμογή έξυπνων ιδεών, τότε ο εκάστοτε τίτλος απογειώνεται. Το Super Mario Party, ο πρώτος τίτλος της σειράς για το Switch, έχει την ευκαιρία να πετύχει όλα τα παραπάνω. Και ως ένα βαθμό δεν τα πηγαίνει άσχημα.
Καταρχάς, αφήνει πίσω του ανόητες ιδέες προηγούμενων τίτλων και επιστρέφει στα γνωστά του λημέρια. Το βασικό mode είναι το κλασικό επιτραπέζιο παιχνίδι που όλοι γνωρίζουμε, με μικρές παραλλαγές που προσπαθούν να κάνουν τη διαφορά. Η επιλογή των χαρακτήρων παύει να είναι τελείως διακοσμητική, μιας και κάθε χαρακτήρας έχει -πέρα από το κλασικό- και το δικό του ξεχωριστό ζάρι. Το ζάρι αυτό μπορεί να έχει πλευρές με μεγάλα νούμερα, αλλά και πλευρές που μειώνουν τα νομίσματα, πλευρές με μέτριους αριθμούς για πιο σίγουρες κινήσεις κ.ο.κ. Άμεσα δημιουργείται μια ελαφριά αίσθηση στρατηγικής, με τον κάθε παίκτη να ζυγιάζει κάθε φορά το ρίσκο με την ανταμοιβή. Δυστυχώς η αίσθηση αυτή εξανεμίζεται γρήγορα κατά τη διάρκεια της παρτίδας. Για κάποιο λόγο τα διαθέσιμα ταμπλό είναι μόνο τέσσερα και δεν χαρακτηρίζονται από κάτι το ιδιαίτερο. Αν μη τι άλλο, είναι σχετικά μικρά και δεν μπορούν να κρύψουν τις εκπλήξεις που έκρυβαν τα αντίστοιχα του παρελθόντος. Εκεί που κάποτε το αστέρι ήταν αποτέλεσμα μεγάλης προσπάθειας και τύχης (φυσικά), μια σημαντική στιγμή στο παιχνίδι, τώρα αποτελεί μια τυπική διαδικασία. Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι φορές που, λόγω του ότι η απόκτησή του κοστίζει λίγα νομίσματα και το μέγεθος του ταμπλό είναι μικρό, ένας παίκτης μπορεί να τύχει να πάρει σε μία ζαριά πάνω από ένα αστέρι. Το κακό είναι ότι η αλλαγή αυτή στη φιλοσοφία των ταμπλό μειώνει απρόσμενα το ενδιαφέρον κάθε αναμέτρησης, εκεί που όλοι πίστευαν ότι τα mini games είναι αυτά που κάνουν τη διαφορά. Την κάνουν, αλλά σίγουρα χρειάζονται υποστήριξη.
Υπάρχουν γύρω στα 80 από αυτά και, παραδόξως, η συλλογή έχει περισσότερες καλές ιδέες από αδιάφορες. Η ομάδα ανάπτυξης είχε στη διάθεσή της πολλά εργαλεία για να δουλέψει. Παραδοσιακό χειρισμό, motion controls, HD Rumble, δυνατότητα σύνδεσης δύο μηχανημάτων μεταξύ τους. Και στις περισσότερες περιπτώσεις η εκτέλεση γίνεται απροβλημάτιστα. Το σημαντικότερο όλων είναι ότι επειδή ως σειρά το Μario Party απευθύνεται παραδοσιακά και σε μη ταγμένους gamers, η ισορροπία μεταξύ ευκολίας και πρόκλησης είναι, το λιγότερο, δύσκολη. Εννοείται ότι η πλάστιγγα γέρνει συνήθως προς την ευκολία, όμως, σε ιδανικές συνθήκες, η πρόκληση είναι αρκετή για να δημιουργήσει ένταση στο δωμάτιο. Υπάρχουν φυσικά κλασικές ιδέες αναγεννημένες, κάποιες επαναλήψεις, αλλά και αρκετές ενδιαφέρουσες προτάσεις. Παραδοσιακά, το παιχνίδι δεν περιορίζεται στο βασικό mode. Υπάρχουν παραλλαγές, άλλες ουσιαστικές και άλλες ως ευχάριστα διαλείμματα, που σίγουρα παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Η πιο ουσιαστική από αυτές είναι το λεγόμενο Partner Party, το οποίο είναι το βασικό mode αλλά σε μορφή 2vs2. Κάθε ομάδα κινείται ελεύθερα στο ταμπλό (ανάλογα με τη ζαριά), με τους παίκτες να ρίχνουν ταυτόχρονα το ζάρι και να επιλέγουν την κατεύθυνση που θέλουν να ακολουθήσουν. Οι προοπτικές στρατηγικής και συνεργασίας είναι σίγουρα περισσότερες από ό,τι στο βασικό mode, καθώς ο ένας παίκτης της ομάδας μπορεί να κυνηγήσει το αστέρι και ο άλλος τα διάφορα bonus και τα νομίσματα που υπάρχουν διάσπαρτα στο ταμπλό. Αν συνυπολογίσουμε και το γεγονός ότι για το αστέρι απαιτείται ακριβής ζαριά, τότε η πρόκληση αυξάνεται ακόμη περισσότερο.
Διασκεδαστικό αν και για λίγο είναι και το River Survival, ένα mode που βάζει τους παίκτες να κωπηλατούν όλοι μαζί σε ένα φουσκωτό, προσπαθώντας να κατέβουν έναν ποταμό με πολλά παρακλάδια και εμπόδια. Στη διαδρομή υπάρχουν ευκαιρίες για mini games που αυξάνουν το διαθέσιμο χρόνο, αλλά ο αριθμός τους είναι σχετικά μικρός και γρήγορα επαναλαμβάνονται. Παρόλα αυτά, η ίδια η κωπηλασία δημιουργεί αστείες καταστάσεις, ειδικά όταν τέσσερις παίκτες προσπαθούν να συνεννοηθούν προς τα πού θα πάνε. Φυσικά δεν γλιτώνουμε mode με mini games που στηρίζονται στα motion controls και τη μουσική. Το Sound Stage δείχνει αρχικά διασκεδαστικό, αλλά ο μικρός αριθμός των mini games το καθιστούν γρήγορα ένα ευχάριστο και σύντομο διάλειμμα. Ο κύκλος ολοκληρώνεται με τα modes όπου οι παίκτες ασχολούνται κυρίως με τα mini games χωρίς ζάρια και ταμπλό, με ένα mode που θυμίζει single player campaign καθώς και με το Online Mariothon που δίνει την ευκαιρία για online αναμετρήσεις στα mini games. Πάντως ακόμη και έτσι, φαντάζει ως χαμένη ευκαιρία, αφού δεν προσφέρει μια online έκδοση του βασικού mode. Όσον αφορά στην πολυδιαφημισμένη λειτουργία με τις δύο οθόνες, αυτή περιορίζεται σε τέσσερα μόνο mini games που γρήγορα ξεθωριάζουν και από τα οποία μόνο το ένα ορίζει ως υποχρεωτική την ύπαρξη δύο συστημάτων. Μπορεί ως τεχνολογία να δείχνει ενδιαφέρουσα, όμως η ομάδα ανάπτυξης την κρατά περιορισμένη, χωρίς φιλοδοξία για κάτι πιο βαθύ.
Παραξενεύει επίσης η απόφαση να μην υποστηρίζεται το Pro Controller (ούτε το handheld mode, αλλά αυτό είναι πιο λογικό) και παραξενεύει καθώς γνωρίζουμε ότι όσον αφορά στα motion controls, δεν στερείται δυνατοτήτων. Ο περιορισμός κάνει μονόδρομο την αγορά επιπλέον Joy-Con (ή της έκδοσης με τα χειριστήρια), γεγονός που αυξάνει κατακόρυφα το κόστος για τη δημιουργία των παραπάνω ιδανικών συνθηκών, ειδικά αν κάποιος έχει επενδύσει ήδη στο Pro Controller. Το Super Mario Party ασκεί σίγουρα γοητεία, αφού μπορεί να αποτελέσει τη βάση για διασκεδαστικές βραδιές. Οι ιδιαιτερότητες του Switch λειτουργούν προς όφελός του και ενώ υπάρχει η τάση αποδυνάμωσης του ρόλου των ταμπλό, τελικά επιτυγχάνεται μια μερική ισορροπία. Ναι υπάρχουν ελλείψεις και περιορισμοί, λείπει σε ορισμένα σημεία το απαραίτητο βάθος, αλλά όλα διαγράφονται μόλις δημιουργηθούν οι περιβόητες ιδανικές συνθήκες.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity