Δεν θέλει και πολύ ο κόσμος για να αρχίσει τις θεωρίες για remaster και κάτι τέτοιο έγινε εσχάτως ύστερα από tweet που μνημόνευε ουσιαστικά τον πρώτο τίτλο της σειράς. Για να είμαστε ειλικρινείς, ένα τέτοιο remaster μάλλον είναι θέμα χρόνου, μιας και θα ωφελούσε εμπορικά στην αναζοπύρωση του ενδιαφέροντος για την ταλαίπωρη -πια- σειρά, ενώ είναι κι ένας τρόπος να υποστηριχθούν νεότερες αρχιτεκτονικές ώστε να είναι ευκολότερη η πώληση μιας παλαιότερης παραγωγής, άρα και η εξασφάλιση εσόφων από τον κατάλογο της EA. Το θέμα μας, λοιπόν, δεν είναι αυτό, αλλά το πώς βλέπει τελικά η συντακτική ομάδα το Mass Effect, από διάφορες σκοπιές, δεδομένου ότι η πιθανότητα και μόνο τέτοιου remaster εξασφάλισε τα περισσότερα σχόλια στην αντίστοιχη δημοσίευση στο Enternity Game Room.
Μάνος Βέζος
Το πρώτο Mass Effect εντάσσεται στην καλή μα άχαρη εποχή της BioWare, την εποχή που ακόμη δεν μπορούσε να δεχθεί ακριβώς ότι το μέλλον της είναι στις κονσόλες ή, έστω, και στις κονσόλες. Ξεκίνησε ως αποκλειστικότητα σε Xbox 360 και πέρασαν χρόνια για να κάνει τον κύκλο σε άλλες πλατφόρμες. Όποιος θυμάται «μπες/βγες» από ασανσέρ ξέρει τι χρειάστηκε να υπομείνει για να απολαύσει την πολύ καλή μουσική, τον ενδιαφέροντα κόσμο του παιχνιδιού, την αίσθηση που άφηνε ο Saren και τόσα άλλα καλά που είχε να προσφέρει ακόμη η BioWare σε έναν από τους τελευταίους πραγματικά τολμηρούς της τίτλους μιας και, το λιγότερο, δεν βασιζόταν σε κάποιον κόσμο δανεικό για να καταφέρει να σταθεί. Και για να πω και την αμαρτία του, πολύ καλύτερο άνοιγμα από το πρώτο Dragon Age που ήταν εμφανώς πιο ταλαιπωρημένη, αν και όχι άψυχη, παραγωγή.
Το πρώτο Mass Effect είναι και η τελευταία πραγματικά καλή μου ανάμνηση από την BioWare. Θα έλεγα ότι είναι το Mass Effect 2, αλλά η γελοιότητα της γραφής στο SuiciDe Mission μου γύρισε το μυαλό και θεώρησε ότι αυτή η τελική στιγμή ήταν σημείο καμπής για την εταιρεία και όχι για καλό. Το Mass Effect 3 κατάφερε να μη με βγάλει τρελό ως προς αυτό αν και έπρεπε να είχα αρκεστεί στα σημάδια που έδωσε το Dragon Age II. Η κατηφόρα συνεχίστηκε από εκεί και πέρα, οπότε καλό είναι να μην πιάσω στο στόμα μου το Anthem ειδικά και την EA γενικά.
Με αυτά και με αυτά μου είναι αδύνατο να ενθουσιαστώ για το επόμενο, αναπόφευκτο, βήμα του Mass Effect. Κι αυτό είναι μου στοιχίζει περισσότερο. Γιατί θέλω να ενθουσιαστώ. Θέλω να νιώσω όπως ένιωσα παίζοντας το πρώτο, θέλω να πλησιάσω τον ανεξερεύνητο χάρτη, ακούγοντας το Uncharted Worlds των Jack Wall και Sam Hulick, και να είμαι σίγουρος ότι το επόμενο πέρασμα από Mass Relay θα ανοίξει ορίζοντες. Όχι τον τάφο της BioWare.
Σταύρος Βέργος
Έχω μεγάλη αδυναμία στη σειρά Mass Effect και η παλιά Bioware είναι στα μάτια μου από τις κορυφαίες εταιρείες που πέρασαν από τη βιομηχανία. Αφού ξεκίνησα το αγροτικό μου στα παιδικά μου χρόνια με Baldur's Gate και τα εφηβικά μου με Neverwinter Nights, έφτασα νεαρός ενήλικας να μαγεύομαι από το Star Wars Knights of the Old Republic. Όταν έμαθα λοιπόν πως η ίδια εταιρία θα κυκλοφορήσει ένα νέο τίτλο καπάκια πήγα και το τσίμπησα.
Ήταν μετά το KotOR ο καλύτερος τίτλος που είχα παίξει από την Bioware όλα αυτά τα χρόνια. Ήταν ένα πολύ εντυπωσιακό παιχνίδι για την εποχή του και η Bioware, με λίγες γραμμές κειμένου, δημιουργεί τις βάσεις ενός κόσμου στον οποίο ρίχνεται ο παίκτης για να τον γνωρίσει και να τον εξερευνήσει. Μετά την εκρηκτική εισαγωγή του, το πρώτο Mass Effect ήταν μια εμπειρία slow burn με παλαιωμένα καλούπια των RPG που έφτιαξε η εταιρεία αλλά με το τελικό boss να είναι από τα καλύτερα της σειράς. Αν μου έχει μείνει κάτι από το παιχνίδι ήταν οι διάλογοι, οι τυχαίοι με διάφορους NPCs που έβρισκες στο γαλαξία αλλά κυρίως με τους συντρόφους του Shepard. Λίγοι τίτλοι έχουν καταφέρει από τότε να δημιουργήσουν ένα τόσο αξιόλογο καστ με τόσο βάθος και αυτό προήλθε κυρίως από τους διαλόγους που είχε το παιχνίδι. Ανάμεσα στις αποστολές ο παίκτης μπορούσε να μιλήσει με τους συντρόφους του και να μάθει περισσότερα γι' αυτούς. Ήταν οι διάλογοι οργανικοί με κάθε χαρακτήρα διαφορετικό και με βάθος. Χωρίς την Bioware να επιβάλει το «diversity» που έχουμε μάθει να περιμένουμε στις μέρες οι χαρακτήρες έμοιαζαν αυθεντικοί και όχι στερεότυπα που επιβλήθηκαν.
Το Mass Effect 2 έκοψε πολλά από τα στοιχεία RPG του πρώτου τίτλου, πολλά που κούραζαν αλλά και αρκετά που έκαναν το πρώτο παιχνίδι ιδιαίτερο. Η μάχη μπορεί να βελτιώθηκε αλλά απ' την άλλη απλοποιήθηκε. Ο συγκεκριμένος τίτλος δεν προσέφερε κάτι ιδιαίτερο στην ιστορία της τριλογίας πέρα απ' το να παρουσιάσει το Cerberus, αλλά ήταν το πιο character-driven από τα άλλα δύο μέρη. Τα Loyalty missions είναι από τα καλύτερα μέρη της τριλογίας και το καστ των χαρακτήρων, από τον πιο βαρετό μέχρι τον πιο ξεχωριστό, είχε ιδιαίτερες ιστορίες να πει. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στον Illusive Man. Για μένα συνεχίζει ο Martin Sheen να είναι η καλύτερη παρουσία γνωστού ηθοποιού στα video games. Τέλος, η τελική μιάμιση ώρα του Mass Effect 2 αποτελεί την καλύτερη κινηματογραφική εμπειρία που έχει προσφέρει η Bioware και από τα καλύτερα levels της ιστορίας. Όλος ο τίτλος χτιζόταν για αυτήν τη στιγμή και κάθε απόφαση, κάθε γνώση, κάθε πράξη του παίκτη περνούν μέσα από το πρίσμα αυτής της αποστολής και τα αποτελέσματά της ηχούν δυνατά στο τελευταίο μέρος της ιστορίας.
Φτάνοντας στο Mass Effect 3 γνωρίζω πως όλοι έχουν μια άποψη για αυτό το παιχνίδι. Το τελευταίο μέρος της τριλογίας είχε σίγουρα το καλύτερο σύστημα μάχης, ενδιαφέρουσα πλοκή και το πλήρες καστ των προηγούμενων παιχνιδιών. Εκεί που σκαλώνουν όλοι και με το δίκιο τους είναι το τέλος. Με απλά λόγια το τέλος ήταν κακό ακόμη και αν σώζεται κάπως από το DLC που ήρθε για να το επεκτείνει. Όσο και αν πονάει όμως αυτό το κλείσιμο, ο τίτλος δεν ήταν κατά τ' άλλα κακός. Άφησε όμως και μια πολύ κακή επίγευση για το franchise.
Το Mass Effect Andromeda το έκανα εγώ review και δεν θα μπω σε λεπτομέρειες αυτήν τη φορά. Το παιχνίδι έμεινα στα «σίγουρα», ελάχιστα πήγε τη σειρά μπροστά και ξόδεψε πολύ χρόνο για να κάνει λάθος world building και να απλοποιήσει μηχανισμούς και φιλοσοφίες ώστε να γίνουν πιο εύπεπτες στο σύγχρονο κοινό. Το animation συνεχίζει να με κάνει να γελάω χρόνια αργότερα.
Χρόνια μετά και παρά την απογοήτευση συνεχίζω να είμαι fan της σειράς. Ο/Η Shepard συνεχίζει να είναι απ' τους πλέον αγαπημένους μου χαρακτήρες στο χώρο των video games και ενώ στο 2/3 απέκτησε περισσότερη γοητεία και χάρισμα, συνεχίζω να έχω ιδιαίτερη αδυναμία στην εκδοχή του πρώτου παιχνιδιού που ασχέτως από Paragon και Renegade ήταν και πιο κόπανος. Γνώμη μου είναι πως δεν υπάρχουν αρκετά παιχνίδια Sci-Fi στην αγορά και ειδικά Sci-Fi RPG, και λίγα παιχνίδια ασχέτως είδους είναι ως τριλογίες το ίδιο καλά με τα Mass Effect. Δεν έχω εμπιστοσύνη πως η Bioware μπορεί πλέον να βγάλει το ίδιο καλό τίτλο αλλά πιστεύω πως πιθανό remaster της σειράς, πέρα από money grab, ίσως δώσει την ευκαιρία στα μέλη της εταιρείας να ανακαλύψουν ξανά τι έκανε τόσο καλή την τριλογία.
Δημήτρης Βούρδας
Στο άκουσμα της είδησης για την επανακυκλοφορία των αρχικών παιχνιδιών της σειράς Mass Effect, μετά του απαραίτητου remastering, ομολογώ πως το πρώτο που σκέφτηκα ήταν πως έχει περάσει σχεδόν μία δεκαετία από τότε που ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη σειρά. Η τότε επιτυχία της σειράς δεν εκδηλώθηκε όπως αναμενόταν στη συνέχεια, καθώς το τέλος της αρχικής τριλογίας δίχασε πολλούς και η μετέπειτα επαναφορά με το Mass Effect Andromeda ήταν ποιοτικά και (κυρίως) εμπορικά αποτυχημένη.
Προσωπικά πιστεύω ότι το Mass Effect αξίζει ξεχωριστής αναφοράς, ειδικά όσον αφορά την αρχική τριλογία. Με εξαιρετική δομή χαρακτήρων, συναρπαστική εξέλιξη της ιστορίας κι ένα εκπληκτικό φινάλε, το πρώτο παιχνίδι της σειράς έθεσε τις βάσεις για ένα από τα κορυφαία παιχνίδια όχι απλώς της προηγούμενης γενιάς, αλλά όλης της ιστορίας του gaming. Το Mass Effect 2 είναι ένα πραγματικό αριστούργημα, το οποίο ανά πάσα στιγμή φανερώνει την τρομερή δουλειά που έγινε από τους ανθρώπους της Bioware και μπορεί να δικαιολογήσει από μόνο του την ύπαρξη, ή μάλλον -πιο σωστά-, την ανάγκη ύπαρξης ενός remaster.
Με βάση αυτό το σκεπτικό θα ήταν πραγματικά κρίμα για όσους ασχοληθούν στις επόμενες γενιές να μην έχουν στη διάθεσή τους την αρχική τριλογία. Από την άλλη όμως πόση εμπιστοσύνη υπάρχει στην ΕΑ για την απόδοση ενός αποτελέσματος που θα ικανοποιήσει τους παλιούς παίκτες και θα φέρει νέους ώστε να πετύχει κάποια αναβίωση της σειράς; Η διαχείριση της Bioware μετά την κυκλοφορία του τρίτου μέρους, όπου οι άνθρωποι της αναγκάστηκαν να ετοιμάσουν DLC που άλλαζε το φινάλε της ιστορίας της/του Κυβερνήτη Shepard, παραμένει ένα μελανό σημείο στη σειρά. Κι η αλήθεια είναι πως το Mass Effect Andromeda κάθε άλλο παρά ηρέμησε αυτές τις ανησυχίες.
Σε κάθε περίπτωση η επιστροφή του Mass Effect στις κονσόλες της τωρινής ή της επόμενης γενιάς είναι καλοδεχούμενη καθώς περιλαμβάνει μερικές από τις κορυφαίες στιγμές της δικής μου εμπειρίας στα video games. Τα ερωτηματικά όμως από τις αρκετές αστοχίες του παρελθόντος δεν φαίνονται πως μπορούν να σβήσουν εύκολα και για την ώρα οι επιφυλάξεις είναι αρκετές.
Νικήτας Καβουκλής
Η σειρά Mass Effect παραμένει για εμένα κάτι σαν το γλυκό που χρόνια έβλεπα στο βάζο της γιαγιάς μου στο χωριό, αλλά ποτέ δεν κατάφερα να μπήξω μέσα του την κουτάλα. Πόσες και πόσες φορές βλέποντας προσφορές για τα παιχνίδια της σειράς έχω πει «τώρα θα το πάρω, ναι θα ξοδέψω λίγα χρήματα, δεν είναι πλέον ακριβό». Ποτέ όμως μέχρι σήμερα δεν έχω κάνει την κίνηση. Ούτε καν στο καλάθι μου δεν έχουν μπει τα παιχνίδια.
Κι ας έχω φίλους που άμα πιάσουν την πάρλα δεν σταματάνε να μιλάνε για τις περιπέτειες του Shepard. Είναι τόσα πολλά αυτά που διηγούνται, που ούτε καν θυμάμαι τι λένε. Καλύτερα βέβαια για να είμαι spoiler-free αν κάποτε δεήσω να δω σε δικό μου σύστημα αρχική οθόνη από Mass Effect. Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις ευλογώ τα όσα είναι παρόντα στο backlog μου, μιας και έτσι μετριάζεται κάπως η «ντροπή» λόγω της απουσίας όλων των Mass Effect.
Μιας και μιλάμε πάντως για remasters και επανακυκλοφορίες, αν και λόγω EA δεν τρέφω ιδιαίτερες ελπίδες, ελπίζω τουλάχιστον να εξεταστεί η προοπτική να υπάρξουν και ports για το Switch. Με handhelds ξεκίνησα, με handhelds θα πεθάνω.
Νίκος Λυμπέριος
Υποθέτω ανήκω στην μικρή ομάδα του κόσμου που ενώ κατανοεί ότι η σειρά έφερε την πρώτη μεγάλη αλλαγή των δυτικών RPG σε ένα πιο σύγχρονο περιβάλλον ταυτόχρονα δεν θεωρεί τη σειρά Mass Effect κάτι επαναστατικό, όχι γιατί ήταν κακά παιχνίδια, αντιθέτως. Η BioWare ανήκει κατά τη γνώμη μου στα στούντιο που στέρεψαν νωρίς από δημιουργικές ιδέες, όχι τόσο στην απεικόνιση κόσμων αλλά στην αφήγηση ξεχωριστών ιστοριών, τουλάχιστον από την προσωπική μου εμπειρία, έχοντας ξεκινήσει με την BioWare από το Neverwinter Nights και φτάνοντας μέχρι και το Andromeda, ένιωθα από ένα σημείο και μετά ότι οι τίτλοι της επαναλάμβαναν το ίδιο ακριβώς μοτίβο. Είτε αυτό ήταν το Jade Empire, το Knights of the Old Republic ή το Mass Effect 3 και Dragon Age Inquisition. Λάμβανα ως παίκτης τις δημιουργίες της ως reskin της προηγούμενης, μια έλλειψη πρωτοτυπίας που φάνηκε τελικά στο Mass Effect 3, Mass Effect Andromeda και, φυσικά, το Anthem. Προφανώς τα από πάνω δεν ισχύουν για νεότερους παίκτες που δεν είδαν τις αρχικές δημιουργίες του στούντιο και γι’ αυτό πάντα η εμφάνιση επανεκδόσεων έχει διπλό κέρδος, αφενός «εύκολο» χρήμα για το στούντιο και τον publisher αφετέρου πρόσβαση στο νεότερο κοινό σε σειρές που δεν έχει γνωρίσει.
Πλάτων Πέππας
Δεν είμαι καθόλου κατά της κυκλοφορίας των remasters και, ακόμα περισσότερο, των remakes παλαιών παιχνιδιών. Βλέπετε τα χρόνια περνάνε και υπάρχουν διαμάντια του παρελθόντος που δεν μπορούν να παιχτούν τη σήμερον. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες του 2019, κατά τη γνώμη πολλών, το Resident Evil 2. Περισσότερο reimagining θα έλεγα, παρά remake, κρατά τα καλά στοιχεία του πρωτότυπου και μεταφέρει τον τρόμο με σύγχρονο τρόπο στους παίκτες που δεν είχαν την ευκαιρία να το ζήσουν το 1998. Και που φυσικά θα ήταν απίθανο να βιώσουν την εμπειρία όπως παλιά, μιας και tank controls, εν έτει 2019, θεωρούνται κατά πολλούς unplayable. Το ίδιο και τα γραφικά του PSone που πραγματικά… δεν βλέπονται.
Ας αφήσουμε όμως τις γενικότητες και ας πάμε στο θέμα που συζητήθηκε περισσότερο στο Enternity Game Room. Ειλικρινά, δεν θεωρώ πως οι τίτλοι της σειράς Mass Effect χρειάζονται απαραίτητα remake. Ίσως σε μικρό βαθμό το πρώτο παιχνίδι, όμως οι δύο συνέχειες, με ένα απλό remaster για υποστήριξη υψηλότερων και πιο σύγχρονων αναλύσεων, μια χαρά στέκονται. Χαίρομαι βέβαια στο άκουσμα της φήμης, διότι οι τίτλοι θα έχουν τη δυνατότητα να παιχτούν εκ νέου από τους παλαιότερους gamers, αλλά και να προσφέρουν την εμπειρία σε νεότερους, που μπορεί να μην είχαν την κατάλληλη ηλικία να εκτιμήσουν το διαστημικό έπος της BioWare. Εξάλλου, η ταλαντούχα εκείνη ομάδα ανάπτυξης δεν υφίσταται πια, με την αποτυχία του Anthem να βάζει ακόμα ένα καρφί στο φέρετρο της πάλαι ποτέ κραταιάς BioWare, που έχει προσφέρει τόσα στη βιομηχανία.
Μιλώντας για την BioWare, δεν μπορώ να μην αναφερθώ και στο προφανές. Ένα remake του Knights Of The Old Republic, όσο και αν θα ήταν σαφώς δυσκολότερο (και ακριβότερο) εγχείρημα, θεωρώ πως είναι πολύ πιο αναγκαίο από το remaster των Mass Effect. Ίσως, αν τελικά ισχύουν οι φήμες και ζήσουμε ξανά τις περιπέτειες του Shepard, με την προϋπόθεση ότι θα πετύχουν ένα σεβαστό αριθμό πωλήσεων, ο ευσεβής μου πόθος να γίνει πραγματικότητα.
Τα επαιξα πρωτη φορα τη σεζον 11-12. Εχω αγορασει ολα τα story dlc και τους χαρακτηρες. Και στους 3 τιτλους. Δεν εχω αγορασει ποτε ξανα dlc σε οποιοδηποτε αλλο παιχνιδι. Απο το 2012, παιζω την τριλογια μια φορα το χρονο. Οποτε ναι, μου ψιλοαρεσουν :-)
Για remaster με καλυτερα γραφικα, ναι, θα με ενδιεφερε. Για remake στυλ RE2 δεν εμπιστευομαι την τωρινη Bioware
Σωστος ο Βεζος,το πρωτο mass effect εχει πιο χαρακτηριστικο στυλ σε σχεση με τα επομενα,Μου ειχε κακοφανει που στο 2 και 3 χωσανε μεσα gears of war στοιχεια,ναι μεν φοβερος ρυθμος αλλα καπου χωρις μετρο.Για μενα πανω σε αυτο πρεπει να πειραματιστουνε με remake αλα RE 2,το να το κανουν remaster μονο για τα γραφικα ανουσιο ειναι.Ή αν ειναι μαγκες και φιλοδοξοι,ενα new entry game prequel του πρωτου.
Για να είμαι ειλικρινής, δεν είχα πρόβλημα με τη στροφή στους μηχανισμούς και το 2, στο μεγαλύτερό του μέρος, μου άρεαε. Εκεί στο τέλος όμως, που ο Shepard έχει inspirational speech, τσίτωσα με το γράψιμο. Και ήταν σε πολύ καίριο σημείο για να το αγνοήσω. Τότε άρχισα να ανησυχώ και η συνέχεια της BioWare με δικαίωσε που να μην έσωνα που λέει ο λόγος.