Γενικά σαν άνθρωπος έχω διάφορα ελαττώματα και παραξενιές (κάτι μας είπες, ΟΚ). Όταν κάτι είναι πολύ στη μόδα ή μου θυμίζει gimmick ή πάει να πουλήσει κάτι ως super wow, κάτι συμβαίνει, μου γυρίζει το άντερο και το κεφάλι και κλοτσάω και αποκτώ αρνητική συμπεριφορά απέναντί του, πολλές φορές χωρίς λόγο.
Πιθανώς αν πήγαινα σε ψυχολόγο όλο αυτό να εντοπιζόταν είτε στο γεγονός ότι εξαιτίας της δουλειάς μου για πολλά χρόνια στην Nintendo, όπου προωθούσα και ήμουν υποχρεωμένος να αγαπάω Wii και DS, να μου έμεινε κάποιο τραύμα, ή πολύ απλά μπορεί όλο αυτό να εδράζεται στην ατέρμονη βλακεία που με δέρνει. Όπως και να έχει, ένα από τα πολλά πράγματα που είχα πετάξει στην άκρη με περιφρόνηση ως σαχλαμάρα ήταν το VR σε κάθε μορφή και φυσικά και το PS VR. Το έβρισκα άχρηστο, περιττό, gimmick φυσικά, πανάκριβο (που είναι, πάντως) και ανάξιο για τη μεγάλη χάρη μου.
Το κακό όμως είναι ότι έλεγαν καλά λόγια για αυτό άνθρωποι που εμπιστεύομαι, πέρα από έναν τρελό και παλαβό φίλο που έχω (για σου Κωνσταντίνε) που έχει όλα τα games που έχουν βγει περίπου. Καλά λόγια από τον Λεωνίδα που δεν το συνηθίζει, ενώ το έκραζε πριν (ως και τριλογία σε τέσσερα μέρη έγραψε ο άτιμος στη στήλη του, ιδού το τελευταίο μέρος της), καλά review, αλλά το βασικότερο μια θετική αύρα που έβγαζαν όλοι όσοι φορούσαν τη μαγική κάσκα στο κεφάλι τους.
Λόγω δουλειάς και σε επίπεδο μετάφρασης και σε επίπεδο δημοσιογραφίας, όπως καταλαβαίνετε, διαβάζω πολλά κείμενα. Πρώτη φορά όσο διάβαζα τόσο πειθόμουν, μέχρι που εμφανίστηκε ο παράγων Χ που με έφερε κοντά, μα πολύ κοντά στην αγορά, το Tetris Effect (που αποθέωσε πρόσφατα πάλι ο Λεωνίδας). Δεν μιλάμε για preview ή trailer (δεν βλέπω ΠΟΤΕ), μιλάμε για ένα απλό δελτίο Τύπου. Ε, ερωτεύτηκα. Αυτό στο μεταξύ είναι κάπως περίεργο γιατί ενώ λατρεύω το Tetris δεν με λες και σούπερ παίκτη, αλλά πάντα είχα στην καρδιά μου τίτλους που έπαιζαν έξυπνα με τη μουσική (θυμάται κανείς το Electroplankton στο DS;) και φυσικά τους καλούς τίτλους puzzle, στην κορυφή των οποίων είναι το Tetris.
Στην Black Friday είχε πέσει το απλό πακέτο, μόνο με το VR Worlds, στα 199. Ήμουν έτοιμος να το πάρω, αλλά τελικά έκανα πίσω, δύσκολες εποχές, αποτρεπτικός παράγοντας το βάλε-βγάλε καλώδια, αλλά και η ύπαρξη δύο μικρών παιδιών που δεν θα μπορούν να παίξουν μέχρι να γίνουν 12 και, πιστέψτε με, όταν έχεις δύο παιδιά που -ευτυχώς- γουστάρουν το gaming, δεν γίνεται να κάνεις κάτι τέτοιο παρά μόνο μόνος. Και μόνος, όταν έχεις δύο παιδιά, μένεις από σπάνια έως ποτέ. Πάει λοιπόν η ευκαιρία, κάναμε οικονομία. Ξαφνικά ο φίλτατος κύριος Παπαπαύλου μια ωραία πρωία του Δεκέμβρη έβγαλε την είδηση ότι το πακέτο με τα 5 παιχνίδια (παιχνιδάρες, Astrobot, Doom, Skyrim, WipEout, όχι τίποτα αστεία, ακόμα και το Worlds αξίζει) που μόλις είχε κυκλοφορήσει (πέρα από το κλασικό που αναφέραμε και πριν) θα είχε όλο τον Δεκέμβριο 229 ευρώ ενώ για μία και μόνη μέρα, 199 ευρώ. Ε, δεν άντεξα άλλο, ήταν εκεί και μου φώναζε «ΑΓΟΡΑΣΕ ΜΕ».
Και το πήρα. Και αφού έκανα την πιο περίπλοκη σύνδεση μηχανήματος που έχω κάνει στη ζωή μου, ελαφρώς πιο απλή από το να φτιάξεις τετράγωνο κομοδίνο από το ΙΚΕΑ, έβαλα να παίξω, έχοντας στο μυαλό μου όλα αυτά τα θετικά και τα αρνητικά που μου είχαν πει όλοι. Κι επειδή είμαι παλαβός, έβαλα πρώτο από όλα το Wipeout (που είχα κάνει review χωρίς VR). Ω του θαύματος, παρά τις προειδοποιήσεις ότι θα ζαλιστώ (πρώτη φορά δοκίμαζα, δεν είχα βάλει κάσκα ποτέ στη ζωή μου), με το πλέον «ζαλιστικό» παιχνίδι τα πήγα υπέροχα, έπαθα πλάκα, ερωτεύτηκα. Καλά, τελευταίος βγήκα, τοίχο-τοίχο τον καημό μου, αλλά μετά όλα καλά. Και σιγά-σιγά έβαλα και άλλα πράγματα και έμεινα κόκαλο. Μιλάμε για απίστευτη ποιότητα και δουλειά και μια εμπειρία εικονικής πραγματικότητας που, ναι, είναι βγαλμένη από το μέλλον και τολμώ να πω ότι έρχεται να θυμίσει αναφορές σε βιβλία επιστημονικής φαντασίας. Ε τελειώσαμε. Με κορωνίδα το Tetris, λίγο WipEout, πολύ Worlds και έτοιμο να παιχτεί κάποια νύχτα το Resident Evil VII: Biohazard, ο γράφων δηλώνει φανατικός φίλος του περιφερειακού της Sony.
Και της αξίζει ένα μπράβο, γιατί πρώτη αυτή κατάφερε να το βάλει σε τόσα πολλά σπίτια, όσο και αν, επιμένω, τα 339 για το πακέτο με τα 5 και τα 309 για το απλό μου φαίνονται ακριβά (αν δεν υπήρχε η έκπτωση, δεν θα το έπαιρνα ποτέ). Είναι η φάση που χαίρομαι πάρα πολύ όταν έχω κάνει κάποιο λάθος στην εκτίμησή μου. Βέβαια τόσο ριζική αλλαγή άποψης είχα να πάθω από την εποχή που σιχαινόμουν τον Harry Potter και τώρα φοράω κασκόλ Gryffindor.
Για να τελειώνουμε. Αν έχετε αμφιβολίες αν πρέπει να το αγοράσετε, μην το σκέφτεστε, θα το χαρείτε. Εγώ δεν μπορώ να ξεκολλήσω, όσο και αν, όπως είπα, δεν είναι εύκολο να βρεις χρόνο μόνος, πόσο μάλλον όταν προσπαθεί ένα δίχρονο να σου βάλει στο στόμα πλαστελίνη ενώ φοράς κάσκα και παίζεις Tetris Effect.
Σαν να άρχισα να αντέχω λίγο παραπάνω στο Dirt Rally. Βολεύει τόσο πολύ στην οδήγηση που άλλαξα κάμερα και στο κανονικό, για να θυμίζει όσο γίνεται τη VR εκδοχή. Σήμερα θα είναι το καλό τεστ προόδου! :)
Η αλήθεια είναι οτι περιμένω περισσότερο να μάθω νεα για το PSVR2 παρα για το PS5.
Συμφωνώ σε όλα Blackstorm.