«Το όνομά μου είναι Cal Kestis. Είχα την τύχη να γεννηθώ Force Sensitive, να ανήκω στην ομάδα εκείνη των όντων που μπορούν να ελέγξουν τη Δύναμη και μέσω αυτής να επηρεάζουν τον κόσμο γύρω τους. Είχα την ατυχία να γεννηθώ, όμως, στα χρόνια λίγο πριν από την πτώση του Jedi Order και την άνοδο της Αυτοκρατορίας που κατέλυσε τη Δημοκρατία και σχεδόν εξάλειψε τους Jedi. Αφού διέφυγα από τη μεγάλη εκκαθάριση των Jedi που έμεινε γνωστή ως «Order 66» κρύφτηκα στον πλανήτη Bracca, κυριολεκτικά σε μια μάζα από παλιοσίδερα, που ήταν τα απομεινάρια του Πολέμου των Κλώνων. Δεν φανταζόμουν ότι θα ξέφευγα ποτέ από κει, ούτε όλα όσα θα συνέβαιναν. Πολλά, όμως, από τα γεγονότα αυτά μού είναι ακόμα ακατανόητα.
Η Ενδογαλαξιακή Αυτοκρατορία κυριαρχεί στο γαλαξία μου εδώ και χρόνια. Πολλοί την κατηγορούν ότι στο βωμό του κέρδους θυσιάζει τα πάντα, καταστρέφει μικρές ανεξάρτητες ομάδες, ακυρώνει projects που θα ήθελαν οι υπήκοοί της και προωθεί μόνο όσα οδηγούν σε γρήγορα και εύκολα οφέλη. Με λίγα λόγια, ακολουθεί τη Σκοτεινή Πλευρά. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι δεν μου άφησε το χρόνο που θα χρειαζόμουν για να είμαι έτοιμος για το ταξίδι μου. Πέρα από το ότι έχω ξεχάσει την εκπαίδευσή μου ως Jedi και πρέπει να ανακτήσω τις ικανότητές μου, ακόμα και οι απλές κινήσεις μου είναι άγαρμπες και μοιάζουν να μην ταιριάζουν με το χώρο γύρω μου. Οι περιπλανήσεις μου με οδηγούν σε διάφορους πλανήτες, από τα καταπράσινα, κατακερματισμένα λιβάδια του Bogano, ως τα θανάσιμα, δαιδαλώδη βαλτοτόπια του Dathomir. Ωστόσο, ενώ η θέα από το σημείο όπου προσγειώνεται το σκάφος των συμμάχων μου, το Mantis, είναι εντυπωσιακή, όσο απομακρύνομαι τόσο νιώθω ότι ο κόσμος γύρω μου καθυστερεί αδικαιολόγητα, σαν να κινείται με διαφορετική ταχύτητα από μένα.
Είμαι σίγουρος ότι αυτό δεν έχει σχέση με την ικανότητα που μου δίνει η Δύναμη να καθυστερώ τους εχθρούς μου ή με κάποια άλλη από τις ικανότητες που έχω ξεχάσει. Αυτό το ξέρω γιατί μου συμβαίνουν και άλλα περίεργα. Όπως ότι ξαφνικά σταματούν όλοι να μιλούν, εχθροί και φίλοι, και ακούγονται μόνο οι ήχοι της μάχης. Το ξέρω μέσα μου ότι δεν ήμουν έτοιμος για αυτό το ταξίδι. Αν είχα λίγο ακόμα χρόνο… Ευτυχώς κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μου συναντώ κάποια σημεία όπου μπορώ να διαλογιστώ και, με αυτόν τον τρόπο, να δω το πιθανό μου μέλλον. Μαθαίνω από κάθε αποτυχία και, έτσι, μπορώ να προσπαθήσω ξανά και ξανά μέχρι να πετύχω. Και αποτυγχάνω συχνά. Έχω ακούσει ότι οι Σκοτεινές Ψυχές των Sith χρησιμοποιούν την ίδια μέθοδο, τροφοδοτώντας τις φλόγες του μίσους τους για να βλέπουν κάθε πιθανό μέλλον και να επανέρχονται ξανά και ξανά. Δεν είναι το μόνο τέχνασμα που φαίνεται να έχω δανειστεί από αλλού, ωστόσο. Στη μάχη με τους εχθρούς μου μπορώ να αμυνθώ κάνοντας block μέχρι να εξαντληθεί η Δύναμή μου. Ωστόσο είναι πιο αποτελεσματικό το parry, η άμυνα δηλαδή την τελευταία στιγμή προτού δεχθώ μια επίθεση, γιατί έτσι δημιουργείται μια ευκαιρία για να αντεπιτεθώ. Αυτές είναι τεχνικές που σε άλλο γαλαξία χρησιμοποιούν αρχαίοι πολεμιστές της Ανατολής ενός γαλάζιου πλανήτη, όπως λένε οι θρύλοι. Όπως και να έχει, δεν θα καταφέρω τίποτα αν επιτίθεμαι μόνο στα τυφλά. Οι μάχες ακόμα και με απλούς Stormtroopers θέλουν προσοχή, διαφορετικά μπορεί εύκολα να οδηγηθώ πίσω στο τελευταίο meditation point. Ευτυχώς, πολλοί από τους εχθρούς μου αποδεικνύονται πιο αδύναμοι να πάρουν πρωτοβουλία και από ένα χαζό ρομπότ των Αποσχιστών. Πολλές φορές οι Stormtroopers κάθονται ακίνητοι και με κοιτάζουν σαν να τους έχω υπνωτίσει, αν και αυτήν την ικανότητα δεν μου την προσφέρει η Δύναμη. Άλλες φορές ρίχνουν με ρουκετοβόλα σε εμπόδια που βρίσκονται δίπλα τους και φυσικά σκοτώνονται.
Τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα όταν χρησιμοποιώ τη Δύναμη, ειδικά εναντίον πιο επικίνδυνων εχθρών, όπως οι Purge Troopers της Αυτοκρατορίας, που ως μόνο λόγο ύπαρξης έχουν το κυνήγι των Jedi, όπως και οι Inquisitors, τους οποίους ακολουθούν. Όμως δεν μπορώ να το κάνω αυτό συνεχώς, καθώς κάποια στιγμή εξαντλείται η αντοχή μου.
Υπάρχει, πάντως, τρόπος να την επανακτήσω.
Η μάχη με τους εχθρούς, δεν το κρύβω, ανεβάζει την αδρεναλίνη μου, ωστόσο συμβαίνει και κάτι άλλο που δεν το περίμενα: όταν επιτίθεμαι στους εχθρούς μου, ανακτώ λίγη από την αντοχή για να επικαλεστώ κάποια ικανότητα που μου δίνει η Δύναμη. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα διδάγματα του Δασκάλου Yoda, που μας έλεγε πάντα ότι οι Jedi χρησιμοποιούν τη Δύναμη μόνο για άμυνα και γνώση και ποτέ για επίθεση. Αναρωτιέμαι αν αυτό σημαίνει ότι παρασύρομαι προς τη Σκοτεινή Πλευρά. Τουλάχιστον αργότερα αποκτώ την ικανότητα να ανακτώ αντοχή αποφεύγοντας χτυπήματα την τελευταία στιγμή, οπότε έτσι ίσως έρχομαι σε ισορροπία.
Ωστόσο, αυτά δεν είναι τα μόνα μυστήρια που μου έχουν αποκαλύψει οι διαλογισμοί μου. Ακόμα και ο ίδιος ο κόσμος φαίνεται εχθρικός απέναντί μου. Είναι λογικό να υπάρχουν κίνδυνοι, φυσικά, κάποιες φορές όμως νιώθω σαν να πέφτω μέσα από τον ίδιο τον κόσμο ή να παγιδεύομαι μέσα σε τοίχους. Άλλες φορές, γλιστρώντας πάνω σε πάγο ή λάσπη προσπαθώ να κάνω άλματα, αλλά ενώ προσγειώνομαι στην απέναντι πλευρά, ξαφνικά πέφτω προς τα πίσω χωρίς λόγο και πεθαίνω. Ακόμα και όταν σκαρφαλώνω κάπου και βρεθώ σε μιαν άκρη, τεντώνω το χέρι μου σαν να υπάρχει κάτι να πιαστώ, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει όντως κάτι ή απλά θα πέσω στο κενό. Ακόμα και μια ταπεινή κυνηγός ή ένας τυχοδιώκτης φαίνεται να έχουν καλύτερη διαίσθηση σε αυτό από έναν Jedi. Βρίσκομαι σε αχαρτογράφητα νερά. Μιας και ανέφερα χάρτες, πρέπει να σας πω για τον πιστό μου σύντροφο, τον BD-1. Είναι ένα αξιαγάπητο ρομποτάκι, που με συνοδεύει παντού από τότε που το συνάντησα και μου πετά stims για να θεραπεύομαι όταν το χρειαστώ. Μπορεί επίσης να μάθει να χακάρει πόρτες ή κιβώτια, αλλά και να χαρτογραφεί όλην την διαδρομή μας. Δυστυχώς, το ολόγραμμά του χρησιμεύει περισσότερο για να δω πού δεν μπορώ να πάω, γιατί δεν έχω αποκτήσει ακόμα την κατάλληλη ικανότητα για αυτό, παρά για να δω πώς μπορώ να επιστρέψω πίσω στο σκάφος ή σε μια άλλη περιοχή που έχω επισκεφθεί. Αυτό δεν θα ήταν τόσο μεγάλο πρόβλημα αν δεν αναγκαζόμουν συχνά να πηγαίνω μπρος-πίσω, ακόμα και από πλανήτη σε πλανήτη.
Κάποια στιγμή, και ενώ βρίσκομαι σε μια περιοχή που μόλις απελευθερώθηκε από την Αυτοκρατορία, με ειδοποιούν ότι αυτός που πρέπει να βρω για να πάρω κάποιες πληροφορίες είναι κρυμμένος στη ζούγκλα και δεν έχω ελπίδες να τον βρω. Οι ανιχνευτές με διαβεβαιώνουν ότι θα τον βρουν εκείνοι και θα με ειδοποιήσουν και η αποστολή μου ξαφνικά είναι να πάω σε έναν πλανήτη που έχω ήδη επισκεφθεί για να εξετάσω ένα άγαλμα. Κανένα νόημα δεν μου βγάζει όλο αυτό, αλλά, όπως είπε ο Δάσκαλός μου, εμπιστεύομαι τη Δύναμη και συνεχίζω.»
Όλοι μας λίγο-πολύ εμπιστευόμαστε τη Δύναμη, ωστόσο τα τελευταία χρόνια δεν είχαμε δει ένα πραγματικά αξιόλογο story-driven Star Wars game. H EA ακύρωσε δύο πολλά υποσχόμενα projects και έκανε reboot στο Battlefront, με μέτρια έως καταστροφικά αποτελέσματα. Το Jedi: Fallen Order αντιπροσωπεύει, λοιπόν, την τελευταία της ευκαιρία να αλλάξει το κλίμα και την πορεία της προς κάτι πιο θετικό. Δυστυχώς, είναι φανερό ότι πίεσε την Respawn να κυκλοφορήσει τον τίτλο πριν την εορταστική περίοδο, ώστε να εκμεταλλευτεί στο έπακρο το hype από την πρώτη live action τηλεοπτική σειρά Star Wars, αλλά και το πολυαναμενόμενο κλείσιμο του Skywalker Saga. Αυτό φαίνεται από τα bugs, την αστάθεια του frame rate, το προβληματικό design με τα αδικαιολόγητα πισωγυρίσματα από πλανήτη σε πλανήτη και το κυνήγι ανούσιων αμοιβών σε βάρος της αφήγησης, η οποία είναι πραγματικά ενδιαφέρουσα. Είναι κρίμα, γιατί αδικείται έτσι η τιτάνια προσπάθεια της Respawn, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μέσα σε δύο χρόνια μετέτρεψε ένα διαφορετικό τίτλο, ο οποίος ήταν ήδη υπό ανάπτυξη, σε ένα παιχνίδι Star Wars. Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, που το Fallen Order θυμίζει μια μίξη Dark Souls, Uncharted και Sekiro. Εξάλλου, το παστίς ειδών είναι μέσα στη φύση του Star Wars. Το πρόβλημα είναι ότι το παιχνίδι χρειαζόταν ακόμα ένα εξάμηνο ανάπτυξης, ώστε να διορθωθούν τα λάθη. Όχι πως αυτό θα επηρεάσει τις πωλήσεις του τίτλου: το κοινό είναι διψασμένο για έναν τίτλο Star Wars σαν το Fallen Order.
Όπως και ο συμπαθής ήρωάς του, αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τον κόσμο χωρίς να είναι έτοιμο. Τουλάχιστον ο Cal πλαισιώνεται από ένα αξιόλογο καστ χαρακτήρων, η αλληλεπίδραση με το οποίο του προσδίδει πολύ περισσότερο ενδιαφέρον, ενώ η ομάδα ανάπτυξης εξερευνά μια περίοδο της ιστορίας του μακρινού γαλαξία, η οποία έχει στιγματιστεί από το διαβόητο Order 66 και την άνοδο της Αυτοκρατορίας.
Το Jedi: Fallen Order δεν είναι ένα κακό παιχνίδι, κάθε άλλο. Είναι, όμως, άλλη μια χαμένη ευκαιρία για την ΕΑ, η οποία μοιάζει σαν να υποχρεώθηκε να στηρίξει κάτι που δεν το πιστεύει απόλυτα. Η ειρωνεία είναι ότι το sequel μοιάζει σχεδόν σίγουρο.
Το review μου φάνηκε λίγο βιαστικό όπως ίσως και η κυκλοφορία του παιχνιδιού. Δεν γίνονται ιδιαίτερες αναφορές στους μηχανισμούς του παιχνιδιού που είναι σίγουρα δανεικοί από άλλα παιχνίδια αλλά ωραία προσαρμοσμένοι. Το backtraking που κάνει το παιχνίδι και μας αναγκάζει να γυρίζουμε "πίσω" ώστε να εξερευνήσουμε νέα μέρη όταν αποκτήσουμε ένα νέο skill δεν είναι ούτε λάθος ούτε δείγμα βιασύνης. Είναι άλλος ένας μηχανισμός δανεισμένος από τα medroid παιχνίδια αυτή τη φορά. Συμφωνώ ότι έχει frame drops και κάποια bug αλλά δεν είναι και τόσο συχνά. Γενικώς το παιχνίδι είναι πανέμορφο και πολύ ευχάριστο κατά τη γνώμη μου. Ναι θα έπρεπε να έχει βγει αργότερα ώστε να μην κυκλοφορήσει με τα τεχνικά προβλήματα που έχει. Πάντως κατά τη γνώμη μου είναι ένα αρκετά καλό παιχνίδι και από τα καλύτερα single player Star Wars παιχνίδια των τελευταίων ετών.
Δεν βλέπω να διαφωνούμε κάπου, εκτός ίσως από την υλοποίηση των slides, η οποία κατά τη γνώμη μου είναι κάκιστη.
Ναι θα μπορούσαν να είναι καλύτερα τα slides με την έννοια του ότι πέφτεις μερικές φορές χωρίς να φταις αλλά εμένα δεν με ενόχλησαν τόσο. Σίγουρα συμφωνούμε σε αρκετά κομμάτια απλά διαβάζοντας το κείμενο μου φάνηκε αρνητικό προς το παιχνίδι και γι αυτό απλά εξέφρασα τη γνώμη μου μιας και το έχω παίξει κοντά στις 50 ώρες. Σίγουρα έχει και τις κακές του στιγμές αλλά κατά τη γνώμη μου αξίζει ειδικά για έναν Star Wars fan. Επίσης ενθαρρυντικό το ότι είναι ΕΑ και δεν έχει always online και microtransactions. Μας έχει καταντήσει αυτή η εταιρία να το βλέπουμε αυτό ως θετικό ενώ έπρεπε να εννοείται για τα περισσότερα παιχνίδια αλλά τέλος πάντων, άλλη κουβέντα αυτό. :)
Η ΕΑ στριμώχτηκε μόνη της. Αφού ακύρωσε δύο υποσχόμενα projects και έκανε όλα αυτά που γνωρίζουμε με το Battlefront, αναγκάστηκε να "κλέψει" ουσιαστικά έναν τίτλο, βάζοντας τη νέα ομάδα της Respawn να τον μετατρέψει σε Star Wars μέσα σε δύο χρόνια για να προσφέρει επιτέλους αυτό που θα έπρεπε να είχε κάνει εξαρχής. Το παιχνίδι δεν είναι κακό και το 7 δεν είναι κακός βαθμός. Δεν είναι αυτό που θα μπορούσε να είναι, όμως και με το να χαϊδεύουμε τα αυτιά της ΕΑ δεν την ενθαρρύνουμε να δώσει ευκαιρία στη Respawn να κάνει κάτι καλύτερο. Έτσι κι αλλιώς οι fans θα το αγοράσουμε και τις πωλήσεις τις έχει κάνει ήδη.
Συμφωνώ απόλυτα. Η ΕΑ πλέον δεν είναι καθόλου gamer friendly εταιρία και με τον χαμό του Battlefront 2 πιστεύω είδε ότι φτάσαμε στο αμήν με αυτές τις βλακείες. Αναγκάστηκε να το μαζέψει και τώρα τα δίνει όλο το περιεχόμενο δωρεάν και το μόνο που μπορεί να αγοράσει κανείς με χρήματα είναι cosmetics τα οποία όμως αγοράζονται και με in-game currency. Εγώ το χάρηκα που καταφέραμε ως κοινότητα να το αλλάξουμε αυτό έστω σε ένα παιχνίδι. Τώρα αν πάει καλά και σε πωλήσεις το Fallen Order, που δεν έχει καμία σχέση με το μοντέλο της ΕΑ, σε συνδυασμό με το παραπάνω γεγονός είναι καλό μήνυμα προς την εταιρία αυτή. Όσο για τη βαθμολογία δεν έχω καμία τρομερή διαφωνία απλά όπως διάβαζα το κείμενο νόμιζα ότι θα ήταν αρκετά πιο κάτω. Σίγουρα ήθελε λίγο παραπάνω χρόνο η Respawn για να το τελειοποιήσει ώστε να μην υπάρχουν τουλάχιστον τα τεχνικά θέματα. Αλλά δυστυχώς η ΕΑ γενικώς πιέζει τα στούντιο. Είδαμε τι έγινε όταν πίεζε ασφυκτικά την Bioware για να βγάλει γρήγορα το The old Republic. Γενικώς πρέπει να κάνει στροφή 180 μοιρών αυτή η εταιρία όσον αφορά το σκεπτικό της.
PetrifieD- επειδή γενικά είμαι "καμένος" fan προσπαθώ όσο γίνεται να είμαι αντικειμενικός. Η βαθμολογία σώθηκε κυριολεκτικά από το story, το οποίο ειδικά στο τέλος με το flashback και την τελική σύγκρουση στέκεται στο ύψος του, απλά δεν ήθελα να μπω σε λεπτομέρειες για ευνόητους λόγους. Όσο για την ΕΑ ελπίζω πραγματικά να πήρε ένα μάθημα και να δώσει χώρο στη Respawn για ένα αξιοπρεπές sequel. Οι πωλήσεις απ' όσο γνωρίζω πάντως είναι πολύ καλές.
Νικο θα δουμε τιποτα κανα review του The Outer Worlds απο τα χερια σου?
Alias δεν το ζήτησα επί τούτου. Προσωπικά είμαι πολύ απογοητευμένος από τη συγκεκριμένη κυκλοφορία της Obsidian, γιατί θεωρώ ότι είναι δείγμα της στασιμότητάς της όσον αφορά τους μηχανισμούς του gameplay και τον τρόπο που χειρίζεται το storytelling. Και αυτό γίνεται επειδή, όπως και με την BioWare, είναι μια ομάδα με ιστορία στα RPG, οπότε οι fans πηγαίνουν στα τυφλά και αγοράζουν ό,τι κυκλοφορεί. Ελπίζω ότι με τη Microsoft η Obsidian θα έχει μια ευκαιρία να κάνει κάτι περισσότερο, αλλά το OW συγκεκριμένα δεν αντιπροσωπεύει για μένα μια ομάδα ανάπτυξης που μπορεί να εξελίξει τα RPG.
Αν εξαιρέσεις τα λίγα bugs που υπάρχουν είναι ένα πάρα πολύ καλό παιχνίδι. Με ακόμα κάνα 2ωρο για να ολοκληρώσω το story, έχω να πω ότι είναι ένα παιχνίδι το οποίο σε βάζει ωραία μέσα στο SW universe, με ωραίους χαρακτήρες και ωραία πλοκή. Μεγάλη αδυναμία ο BD1, που χωρίς αυτόν θα τα είχε βρει σκούρα o CAL. Ωραία force moves και ακόμα ωραιότεροι ήχοι φωτόσπαθων. Με ένα 5.1 τα δίνουν όλα. Όταν βρίσκεις το double light saber και το split του, το λερώνεις το εσωρουχάκι!
Φαντάσου πόσο καλύτερο θα ήταν αν η ΕΑ του έδινε ένα εξάμηνο ακόμα. Άλλαξε καλού-κακού σωβρακάκι για το τέλος πάντως.
κατι εχω ψιλιαστει....
Όπως βλέπω το review εστιάζει στα αρνητικά του παιχνιδιού και στα bugs. Το συμπέρασμα που βγαίνει, από μένα τουλάχιστον σαν αναγνώστη, είναι πως το παιχνίδι δεν αξίζει τίποτα, είναι σκουπίδι. Τουλάχιστον εγώ αυτό καταλαβαίνω από την ανάγνωση του άρθρου!
Όπως και να έχει όμως, σκοπεύω κάποια στιγμή να το πάρω και να κρίνω ο ίδιος αν και πόσο αξίζει ή όχι.
"Το Jedi: Fallen Order δεν είναι ένα κακό παιχνίδι, κάθε άλλο. Είναι, όμως, άλλη μια χαμένη ευκαιρία για την ΕΑ, η οποία μοιάζει σαν να υποχρεώθηκε να στηρίξει κάτι που δεν το πιστεύει απόλυτα."
Από που βγάζεις το συμπέρασμα φίλε μου ότι είναι "σκουπίδι" το Fallen Order ακριβώς;
Από το review, έτσι όπως παρουσιάζεται. Μόνο αρνητικά διάβασα, δεν διάβασα και τίποτα θετικό!
Και υπ' όψιν, το παιχνίδι το έχω παραγγείλει ήδη και μέσα στις επόμενες 2-3 μέρες θα το έχω στα χέρια μου, οπότε τότε θα δω τι παίζει στ' αλήθεια. Όμως το review ξεκάθαρα έχει εστιάσει μόνο σε bugs και προβλήματα. Μόνο από bugs αποτελείται το παιχνίδι; Αναρωτιέμαι, απλά αναρωτιέμαι!
Nicholas μάλλον εσύ εστιάζεις μόνο στα αρνητικά του review. Ελπίζω το παιχνίδι να σε καλύψει, τουλάχιστον.
Το μόνο θετικό που διαβάζω σε όλο το review, είναι η φράση στην τελευταία παράγραφο, που λέει: "Το Jedi: Fallen Order δεν είναι ένα κακό παιχνίδι, κάθε άλλο." Εκτός και εάν θέλεις μέσω των απαντήσεων σου να μου πεις πως ο εκάστοτε reviewer, είναι υπεράνω κριτικής, αυτός μόνο κρίνει και όλοι οι άλλοι πρέπει να κάθονται προσοχή. Δυστυχώς φίλε μου, θα σε απογοητεύσω, γιατί εγώ δεν είμαι έτσι.
Αυτό που θέλει να σου πει ο Νίκος είναι ότι υπάρχει θέμα reading comprehension. Και αρκεί μια πρόχειρη μόνο ματιά για να βρεις κι άλλες θετικές αναφορές στο κείμενο. Όπως στην παράγραφο για τη μάχη. Ή στην αναφορά για το καστ και την ιστορία κ.ο.κ.
Να κάνεις κριτική σε reviewer διότι όντως κανείς δεν είναι υπεράνω κριτικής. Αλλά αν είναι να ισοπεδώνεις έτσι απρόσεκτα την ίδια τη γλώσσα και οι απαντήσεις που θα παίρνεις ισοπεδωτικές θα είναι.
Προς yaponvezos, Αυτό που είπα είναι πως η γενικότερη αίσθηση που αφήνει το review, είναι αρνητική, είναι ένα review, που εστιάζει στα αρνητικά στο 90% τουλάχιστον του review. Τώρα εάν πρέπει να ψάξω κάποιες ελάχιστες μεμονωμένες θετικές λέξεις, αυτό δεν λέει τίποτα, θάβονται κι' αυτές, μέσα στο όλο κλίμα αρνητικότητας. Εμένα η άποψη μου αυτή είναι, ο καθένας μάτια έχει και μυαλό, διαβάζει το review και βγάζει τα συμπεράσματα του, τώρα εκ' των υστέρων μέσω μηνυμάτων να προσπαθείς να μου αλλάξεις την άποψη, δεν έχει κανένα απολύτως νόημα νομίζω.
Αυτά είχα να πω, εδώ τελειώνει η συζήτηση επί του συγκεκριμένου θέματος, γιατί τράβηξε πολύ.
Δεν έχω λόγο να σου αλλάξω άποψη. Όταν λες ότι υπάρχει μόνο μιας θετική αναφορά σε όλο το κείμενο και την αναφέρεις συγκεκριμένα κιόλας, είσαι factually wrong. Κι αυτό δεν είναι θέμα άποψης. Μπορείς να συνεχίσεις να πιστεύεις ό,τι νομίζεις για το review. Αυτό δεν ότι για να πιστεύεις αυτό που πιστεύεις θα αλλοιώνεις την πραγματικότητα. Μπορείς να το πιστεύεις και χωρίς να καταφύγεις σε κάτι τέτοιο. Μπορείς να διαφωνήσεις και με καλύτερο τρόπο ας πούμε.
Γιατί, μήπως μίλησα άπρεπα, έβρισα κάποιον; Όχι δεν νομίζω καθόλου. Την άποψη μου είπα, η οποία συνοψίζεται στο ότι το review είναι μονόπλευρο. Το θέμα μάλλον είναι πως δεν θέλεις να ακούς αντίθετη άποψη και όχι κάτι άλλο.
Άποψη όμως έχω και νομίζω πως είναι απόλυτα δημοκρατικό δικαίωμα μου να την εκφράσω, χωρίς να προσβάλω κανέναν. Το να προσπαθεί κάποιος άλλος να με φιμώσει, γιατί δεν συμφωνεί μαζί μου, αυτό σίγουρα δεν είναι δημοκρατία, αυτό παραπέμπει αλλού.
Αν ήθελα να πω ότι μίλησες άπρεπα, θα είχα πει ότι μίλησες άπρεπα. Καλύτερος τρόπος (στην προκειμένη τουλάχιστον) = λέμε τι βλέπουμε όντως στο κείνενο και μετά λέμε τη γνώμη μας για αυτό. Όχι αγνοούμε τι συμβαίνει στο κείμενο, πετάμε την υπερβολή, μετά κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε και θιγόμαστε που η πραγματικότητα διαφέρει από τον ισχυρισμό μας.
Εξήγησα ήδη πως το θέμα δεν είναι η διαφωνία αλλά ότι αναφέρεις κάτι ως δεδομένο χωρίς να είναι, δηλαδή ότι ένα μόνο σημείο είναι θετικό στο κείμενο. Ανέφερα άλλα σημεία, ακόμη και παράγραφο ολόκληρη, είπες πως αυτά είναι «μεμονωμένες, ελάχιστες θετικές λέξεις». Σου φαίνονται λίγες ή πολλές συζητήσιμο. Το ότι υπάρχουν και ξεκινάς ισχυριζόμενος το αντίθετο δεν είναι συζητήσιμο, δεν είναι θέμα άποψης. Η ανακρίβεια δεν είναι άποψη. Είναι ανακρίβεια. Όταν μετράμε κουκιά μία μέτρηση είναι σωστή και δεν είναι άποψη. Άμα αξιολογούμε κουκιά, τότε το αποτέλεσμα είναι πιο ανοιχτό. Βρες καλύτερο επιχείρημα στην τελική. Δεν θα δεχτούμε ντε και καλά, απλά επειδή το ισχυρίζεται, ότι το κείμενο είναι αρνητικό από την αρχή μέχρι το τέλος με εξαίρεση ένα μόνο σημείο όταν μπορούμε να φτιάξουμε λίστα με θετικά σημεία. Δεν στέκει γλωσσικά, πώς να το κάνουμε.
Αν το να σημειώνω την ανακρίβειά σου είναι αντιδημοκρατικό έχεις μπερδέψει την ελευθερία έκφρασης με τη δημοκρατία του να χρεώνεται κάποιος αυτό που λέει. Δικαίωμά σου είναι να πεις ό,τι θες. Και το λες και θα συνεχίσεις να το λες. Δεν είναι δικαίωμά σου να μη σου πει κάποιος πως αυτό που είπες είναι factually wrong. Αντιθέτως είναι άσκηση της δικής του ελευθερίας έκφρασης. Δεν είναι αποκλειστικότητά σου, τι να γίνει.
Κατ αρχήν ψεύδεσαι όταν λες πως αναφέρεις ολόκληρη παράγραφο με θετικά για την μάχη, παράγραφο στην οποία η μάχη περιγράφεται με έναν ειρωνικό τρόπο, που μόνο θετικός δεν είναι. Και αυτό ναι είναι το συμπέρασμα το δικό μου, σου αρέσει δεν σου αρέσει!
Το ζήτημα όμως είναι άλλο. Το ζήτημα είναι πως έχετε συνηθίσει να σας περιτριγυρίζουν "εξαπτέρυγα" που συμφωνούν με ότι γράφετε και να σας λένε "μπράβο, καταπληκτικό, τι ωραία που τα λες, συγχαρητήρια" κ.λ.π. Γιατί λοιπόν αφού έτσι έχουν τα πράγματα, δεν το λέτε από την αρχή, πως κριτική δεν δεχόμαστε, δεχόμαστε στο site μόνο όσους συμφωνούν μαζί μας. Να ξέρουμε κι' εμείς που βρισκόμαστε.
Σαφώς και σε ένα τέτοιο site, εγώ δεν έχω θέση πλέον.
Φίλε Nicholas εξέφρασες μια άποψη, εξέφρασα και εγώ τη δική μου. Τώρα πώς προέκυψε η πρόθεση να σε "φιμώσει" κάποιος δεν το καταλαβαίνω, ούτε από τα δικά μου σχόλια, ούτε από του Μάνου. Υπεράνω κριτικής δεν είναι κανένας, σίγουρα. Αυτό σημαίνει ότι η κριτική δεν έχει αντίλογο; Πρέπει εσύ να πεις τι αποκόμισες από το κείμενο και μετά με ένα ξερό "τέλος η συζήτηση" να το κόψεις; Ποιος φιμώνει ποιον αναρωτιέμαι ειλικρινά.
Οπότε απόρροια όλης αυτής της σκέψης σου είναι να παραπονεθείς που δεν σου λέμε εμείς «μπράβο, καταπληκτικό, τι ωραία που τα λες, συγχαρητήρια» σε ό,τι γράφεις.
Makes sense.
Μέχρι στιγμής σου έχω χρεώσει συγκεκριμένη ανακρίβεια και η αντίδρασή σου είναι να κατηγορείς για καταπίεση έκφρασης, δημοκρατίας, φίμωση, ότι έχουμε συνηθίσει στα εξαπτέρυγα που συμφωνούν μαζί μας (πιο πάνω εν τω μεταξύ παίζει άλλη διαφωνία που κύλησε ανθρώπινα - γιατί άραγε;) και για ψέματα.
Φαντάσου να σου λέγαμε και καλημέρα. Θα μας κρεμούσαν για εσχάτη προδοσία or something.
Με ολο το σεβασμο και πειτε με περιεργο και τρελο τερματιζοντας πλατινα το παιχνιδι το κατευχαριστηθηκα.....7 δε το λες σε καμια περιπτωση ειναι σχεδον παραπλανητικο.