Η σειρά που θα δει κάποιος τα μέρη του παιχνιδιού έχει να κάνει καθαρά με τον πρωταγωνιστή που θα επιλέξει και το δρόμο που θα ακολουθήσει. Το παιχνίδι χωρίζεται σε οκτώ αυτόνομες ιστορίες, οι οποίες με τη σειρά τους είναι χωρισμένες σε τέσσερα κεφάλαια. Ωστόσο η επιλογή πρωταγωνιστή δεν είναι κάτι απλό, αφού ο παίκτης πρέπει να γνωρίζει πως η ιστορία του θα αποτελεί το επίκεντρο του ταξιδιού και μέχρι το τέλος αυτής, δεν θα μπορέσει να τον βγάλει εκτός της ομάδας του. Το μεγαλύτερο αρνητικό σε αυτές τις οκτώ ιστορίες είναι πως οι χαρακτήρες έχουν ελάχιστη επαφή μεταξύ τους.
Παρόλο που οι ιστορίες είναι αρκετά ενδιαφέρουσες, δίνουν την εντύπωση πως δεν υπάρχει ομάδα συνταξιδιωτών πίσω από τον πρωταγωνιστή.
Η αρχική γνωριμία είναι ό,τι πιο επιπόλαιο, ενώ αργότερα η μόνη σύνδεση γίνεται μέσω μικρών διαλόγων. Αυτοί από μόνοι τους δεν είναι αρκετοί για να υλοποιήσουν μια σοβαρή σχέση ανάμεσα στους χαρακτήρες, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τόσο διαφορετικά άτομα. Ακόμα και με μια γεμάτη ομάδα, οι προσωπικές ιστορίες φαίνεται πως κυλάνε με ένα μόνο άτομο. Φυσικά, από έναν τέτοιο τίτλο δεν γίνεται να λείπουν διάφορα side quests. Η ιστορία σε αυτά δεν έχει τόσο μεγάλο ρόλο όσο στις κεντρικές, αλλά βάζουν τον παίκτη να προβληματιστεί για την ολοκλήρωσή τους. Δεν υπάρχει καθόλου tracking για αυτά και ακολουθείτε η παλιά καλή διαδικασία της προσεκτικής ανάγνωσης πριν την πράξη. Ακόμα και έτσι όμως, ο παίκτης πρέπει να πονηρεύεται και να χρησιμοποιήσει σωστά κάποια από τις δυνατότητες των ηρώων.
Κάθε χαρακτήρας έχει μια βασική ιδιότητα, με την οποία μπορεί να αλληλεπιδράσει με τους NPC, μαθαίνοντας πληροφορίες, παίρνοντάς τους μαζί στη μάχη, αποκτώντας αντικείμενα ή απλά με το να τους αντιμετωπίζετε σε μάχη. Ο καθένας κάνει ένα από τα παραπάνω με το δικό του τρόπο και η επιτυχία κάθε ιδιότητας έχει να κάνει και με το επίπεδο. Αυτό είναι το ένα κομμάτι που κάνει κάθε χαρακτήρα να ξεχωρίζει, με το άλλο να αποτελεί το job, αφού όλοι έχουν ένα βασικό. Το job αφορά καθαρά στις ιδιότητες των χαρακτήρων μέσα στη μάχη και τα όπλα που μπορούν να χρησιμοποιήσουν. Ευτυχώς τα πράγματα δεν γίνονται πιο περίπλοκα, αφού δεν υπάρχουν περιορισμοί στον αμυντικό εξοπλισμό με βάση τα jobs. Στις πρώτες ώρες του παιχνιδιού η δημιουργία σωστής σύνθεσης αποτελεί σοβαρή πρόκληση, με τις αδυναμίες των εχθρών να ποικίλλουν. Ωστόσο στην πορεία γίνονται διαθέσιμα και τα δευτερεύοντα jobs, που έχουν όλες τις βασικές ιδιότητες και διαθεσιμότητα εξοπλισμού, κάνοντας λίγο πιο εύκολη τη ζωή του παίκτη.
Οι αδυναμίες των εχθρών είναι το βασικό κομμάτι στις μάχες και ο μόνος λόγος που κάθε μία από αυτές δεν κρατάει πάνω από μισή ώρα. Οι μάχες είναι turn-based και ακόμα και οι πιο μικρές χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή, ειδικά στην κατανάλωση Skill Points για χρήση ιδιοτήτων. Χτυπώντας έναν εχθρό με κάτι που είναι αδύναμος αρκετές φορές, αυτός ακινητοποιείται για δύο γύρους, ενώ γίνεται ευάλωτος στα διάφορα χτυπήματα. Σε όλη αυτήν τη διαδικασία παίζουν σημαντικό ρόλο και τα Battle Points. Η χρήση των Battle Points είναι αρκετά διαφορετική από αυτή των Skill Points, αφού έχει να κάνει κυρίως με την ενίσχυση των ιδιοτήτων και την αύξηση του αριθμού χτυπημάτων. Σε κάθε γύρο κάθε χαρακτήρας αναπληρώνει ένα BP, εκτός αν στον προηγούμενο ξόδεψε κάποια. Η χρήση των BP έχει να κάνει κυρίως με την περίσταση. Κάποιο μαγικό σε πλήρη ισχύ μπορεί να ξεπαστρέψει ομάδες εχθρών χωρίς ιδιαίτερο κόπο, ενώ μεγάλοι αριθμοί χτυπημάτων μπορούν να ακινητοποιήσουν ακόμα και τα πιο απαιτητικά bosses.
Οι μάχες με τα bosses στο Octopath Traveler είναι το κάτι άλλο. Είναι υπερβολικά χρονοβόρες και θέλουν αρκετή προετοιμασία σε θέμα grinding. Απαιτούν από τον παίκτη να σκέφτεται τουλάχιστον δύο γύρους μπροστά, ενώ αυτές που πέρα από το boss έχουν μαζί και άλλους NPC είναι ακόμα πιο απαιτητικές. Ο παίκτης θα μπει στη διαδικασία να σκεφτεί με ποια σειρά θα ακινητοποιήσει τους εχθρούς, αν υπάρχουν περιθώρια να δεχτεί χτυπήματα και να αναπληρώσει BP. Το καλό είναι πως πριν από μια καταστροφική επίθεση, το boss αφήνει τελεσίγραφο, οπότε ο παίκτης μπορεί να το χρησιμοποιήσει αυτό προς όφελός του και να στρέψει όλες τις σωστές επιθέσεις στο boss.
Οι αδυναμίες των αντιπάλων βάζουν τους παίκτες να σκεφτούν τις κινήσεις τους λίγο παραπάνω, κάνοντας και τη παραμικρή μάχη χορταστική.
Χωρίς όμως το απαραίτητο grinding, ακόμα και ο πιο έμπειρος παίκτης θα συναντήσει τεράστια προβλήματα. Το πιο σωστό είναι να ακολουθήσει τις ιστορίες του εκάστοτε χαρακτήρα, που κάθε φορά θα επισκέπτεται ένα dungeon, βγαίνοντας ολοένα πιο δυνατός. Στο πρώτο κεφάλαιο, μάλιστα, τα επίπεδα των εχθρών αυξάνονται σταδιακά, κάτι που παροτρύνει τους παίκτες να τα ακολουθήσουν. Αυτό βέβαια έχει και τα αρνητικά του, αφού πέρα από τον πρωταγωνιστή που αναφέραμε προηγουμένως, ο παίκτης πρέπει να έχει στην ομάδα του και το χαρακτήρα της ιστορίας, που μπορεί να βρίσκεται σε πολύ μικρότερο επίπεδο από τους υπόλοιπους. Στην πορεία, που τα επίπεδα των εχθρών μεγαλώνουν απότομα, αυτό επιβραδύνει ακόμα περισσότερο την πρόοδο.Το Octopath Traveler αποτελεί φόρο τιμής προς τη χρυσή εποχή των 2D JRPG, έχοντας αρκετά μοντέρνα στοιχεία, που το κρατάνε ταυτόχρονα κοντά στα σημερινά standards. Το σύστημα μάχης του είναι αρκετά βαθύ αλλά γίνεται κατανοητό χωρίς μεγάλη δυσκολία. Από την άλλη το customization είναι πολύ πιο εύκολο, χωρίς να κουράζει τον παίκτη με υπερβολικά πολλές επιλογές. Το μόνο ουσιαστικό πρόβλημα βρίσκεται στην ιστορία, μιας και η ιστορία του κάθε χαρακτήρα είναι τελείως αυτόνομη, δίνοντας την αίσθηση πως δεν υπάρχει ολόκληρη ομάδα.
Ψάχνω απεγνωσμένα να βρω χρόνο να το ξεκινήσω...