Τα γραφικά παραμένουν εντυπωσιακά για παιχνίδι εκείνης της εποχής. Mέσα στην απλότητά τους φαίνονται ακόμα καλά και σε αυτό συμβάλλει συν τοις άλλοις και η πολύ πλούσια χρωματική παλέτα του τίτλου. Η χρήση pre-rendered 3d μοντέλων και η μετατροπή τους σε 2d sprites ήταν μια απίστευτη καινοτομία για την εποχή. Το πολύ υψηλό κόστος αυτού του εγχειρήματος αποτελούσε και ένα τεράστιο ρίσκο για την σχετικά ασήμαντη τότε Rareware, αλλά όπως δείχνει και η ιστορία το αγγλικό studio δικαιώθηκε και με το παραπάνω. Η Rare έδωσε τεράστια ώθηση στο SNES και κάπως έτσι η 16μπιτη γενία διήρκησε σημαντικά περισσότερο του αναμενόμενου. Η ποιότητα των γραφικών ήταν μέρος της καινοτομίας που προσέφερε σε διάφορα επίπεδα ο τίτλος. Ο ηχητικός τομέας ήταν εξίσου σημαντικός για πολύ κόσμο και κάπως έτσι μάθαμε και τον "πολύ" David Wise, το μόνο άτομο της τότε Rare το οποίο παραμένει επίκαιρο ακόμα και σήμερα χάρη στη φανταστική του δουλειά στο φετινό DKC: Tropical Freeze.
Τα γραφικά παραμένουν εντυπωσιακά για παιχνίδι εκείνης της εποχής. Mέσα στην απλότητά τους φαίνονται ακόμα καλά και σε αυτό συμβάλλει συν τοις άλλοις και η πολύ πλούσια χρωματική παλέτα του τίτλου.
Το DKC δεν ήταν το πρώτο παιχνίδι με ambient soundtrack, αλλά ήταν μάλλον το παιχνίδι το οποίο καθιέρωσε τέτοια soundtracks στη συνείδηση του ευρύτερου κοινού. Τα OSTs της εποχής θύμιζαν τα κλασικά 16μπιτα tunes τα οποία "πρόδιδαν" τη gaming φύση τους απο χιλιόμετρα μακριά. To DKC ξέφυγε απο τα standards της εποχής και κατάφερε να δώσει στο κοινό ένα soundtrack το οποίο ενίοτε ήταν μελωδικό και ευχάριστο, ενίοτε σκοτεινό και σχεδόν μελαγχολικό, αλλά πάντα ήταν ατμοσφαιρικό. Κομμάτια όπως τα Aquatic Ambience, Life in the Mines και Fear Factory αποτελούν ακόμα και σήμερα σήμα κατατεθέν της σειράς και οι συνθέσεις του Wise ήταν απλά μια πρόγευση του τι θα ακολουθούσε στα επόμενα projects του.
Περνάμε στο επόμενο σημαντικό θέμα που δεν είναι άλλο από το gameplay. To DKC εισήγαγε διάφορα gameplay "gimmicks" για να διαφοροποιηθεί αρκετά από τη φόρμουλα των Mario. Αρκετά έξυπνη η κίνηση της Rare μιας και όντως έδωσε τη δική της ταυτότητα στο platforming όραμα της. Από τα mine cart levels και τα άλματα ακριβείας απο βαρέλι σε βαρέλι μέχρι τους διάφορους animal buddies που συνόδευαν τον Donkey και τον Diddy Kong, υπήρχαν αρκετές αλλαγές για να κρατήσουν το ενδιαφέρον του παίκτη αμείωτο. Τα διάφορα settings μεταξύ κόσμων και πιστών έχουν μεγάλη ποικιλία, αλλά μετα από τόσα χρόνια το level design φαίνεται σχετικά απλοϊκό, πράγμα ίσως λογικό βέβαια μιας και μιλάμε για την πρώτη επαφή της Rare με το franchise. Οι βάσεις βέβαια είχαν τεθεί σωστά και γι' αυτο είδαμε τα άλματα που είδαμε στα επόμενα παιχνίδια της σειράς. Τα boss battles είναι στην καλύτερη αδιάφορα, εκεί φαίνεται σε μεγάλο βαθμό η έλλειψη φαντασίας των developers. Η 100% ολοκλήρωση του τίτλου παρά τα όχι πολλά μυστικά δεν είναι και τόσο εύκολη γιατί το παιχνίδι δε δίνει στον παίκτη να καταλάβει ποιες πίστες έχει ολοκληρώσει 100% και ποιες όχι - κάτι που διορθώθηκε ευτυχώς μετέπειτα με το DKC2. Η δυσκολία του τίτλου είναι σχετικά χαμηλή και δεν αποκλείεται να μπορεί να το τελείωσει καποιος ακόμα και σε 2-3 ώρες. Ο χειρισμός επίσης φαίνεται μέτριος για τα δεδομένα της σημερινής εποχής και ακόμα και με τα τότε δεδομένα δε θα μπορούσε με τίποτα να συγκριθεί με αυτόν των Mario για παράδειγμα. Τέλος, δε θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε και στο φοβερό cast της σειράς, από το kong family μέχρι τον King K. Rool και τα Kremlings του. Τα DKC επανήλθαν στο προσκήνιο χάρη στη Retro Studios, αλλά πολλοί αναπολούν το enemy design των παλιών DKC θεωρώντας το αρκετά ανώτερο από αυτό της Retro.
Κλείνοντας λοιπόν να πούμε πως το DKC είναι ένα απο τα παιχνίδια τα οποία καθόρισαν την πορεία του SNES, έβαλε τη Rare στο χάρτη των καλύτερων developers στον κόσμο και έκανε το πρώτο βήμα σε μια τριλογία η οποία μέσα σε τρία χρόνια μας έδωσε κάποια από τα καλύτερα platformers όλων των εποχών. Παρόλαυτα, πλέον φαίνεται πως το DKC είναι μάλλον το πιο ρηχό παιχνίδι της σειράς, αλλά ακόμα κι έτσι μας προκαλεί θαυμασμό η πρόοδος της Rare από παιχνίδι σε παιχνίδι μέσα σε ενα τόσο μικρό διάστημα. Το παιχνίδι αξίζει ούτως ή άλλως ένα download από το eshop της Nintendo. Τώρα που μπαίνουμε σιγά σιγά σε κλίμα Χριστουγέννων δεν υπάρχουν δικαιολογίες, κατεβάστε το παιχνίδι για να περάσετε αυτές τις ημέρες με το κατάλληλο 90s εορταστικό vibe.
Σορρυ αλλα διαφωνω και με τα δυο μειονεκτηματα που εχεις βαλει.
Επισης διαβαζοντας το αρθρο καταλαβαινω οτι εισαι εντελως ασχετος με το παιχνιδι , πχ το παιχνιδι σου δειχνει σε ποια πιστα εχεις βρει ολα τα μυστικα με ενα θαυμαστικο διπλα στο ονομα του level. H δυσκολια του δεν ειναι μικρη αλλα μεγαλωνει σταδιακα οσο περνας κοσμους.
Σου μιλαει καποιος που το εχει τερματισει με 101%.
MBisonGR + 1 . To DKC ειναι το καλυτερο μου παιχνιδη 10/10 ! .
ότι ειπε ο απο πανω!!!ο χειρισμος του ειναι ακομα πιο ακριβης απο τα καινουρια!
Το donkey οσα χρονια κ αν περασουν ειναι οτι καλυτερο σε platform και αρκετα δυσκολο κ καθολου απλοϊκο.. @MBisonGR +1 κ απο μενα.
Ενα λεπτο επειδη εχει πεσει πανω μου ενα τσουναμι απο feels.
Δηλαδη πρωτη φορα αυτη η ΠΑΙΧΝΙΔΑΡΑ κυκλοφορησε στο SNES ? Εγω το επαιξα σε gameboy advance και το ειχα περασει αμετρητες φορες...πραγματικα ενα εκπληκτικο παιχνιδι που σημαδεψε την παιδικη μου ηλικια..
Διαφωνω κι εγώ με το review, όχι τοσο για το 8 , το οποιο ειναι λογικο (ισως και υπερβολικο) για τα σημερινα δεδομενα παντα, αλλα για τα σημεια που θεωρεις αρνητικα. Μου φαινεται επιφανειακό το review. Και μαλλον, δεν το ειχες παιξει το game σην εποχη του.
Το να λες λιτο το level design ειναι επιεικώς απαραδεκτο. Το leve design ειναι ιδιοφυές. Καθε stage εσφυζε απο ζωη, ακομα και για τα δεδομενα της εποχης ήταν φανταστικο. Τα βαρελια, τα δεντρα που προσπαθουσες μανιωδως να σκαρφαλωσεις και να δεις τι κρυβεται πιο πανω. Τα underwater levels με τις εκπληκτικες λεπτομερεις. Τα bonus stages με την αντιστροφη μετρηση. Καθε καινουρια πιστα, εκανε την φαντασια σου να οργιαζει. Δεν μπορω να καταλαβω που βλεπεις το "λιτο".
Το συστημα ελεγχου, αν μη τι άλλο, ήταν "right on the money". Οτιδηποτε πιο ακριβές θα έκανες το game πολύ εύκολο, και οτιδήποτε χειρότερο θα το έκανε unplayable. O βαθμος δυσκολιας και κατεπέκταση η επιτυχία και η διαχρονικότητα αυτού του τίτλου, οφειλεται ακριβως στο πόσο αρμονικά έδενε το συστημα ελέγχου με το level design και ο τρόπος που αυτα σε προκαλούσαν να εξερευνήσεις και να κάνεις "leap of faith" σε κάθε σημείο του παιχνιδιού.
Πολύ επιφανειακό το review ακόμα κι αν πρόκειται για retro τιτλο, του αξίσει καλύτερη ανάλυση.
MBison δεν ξερω απο που να αρχισω και το υφος σου δε με βοηθαει ιδιαιτερως, αλλα οκ αρχικα για τα περι ολοκληρωσης εχεις δικιο και παρασυρθηκα γιατι εχοντας παιξει προσφατα και το 2 και το 3 το ειχα στο μυαλο μου σαν διαφορα οσον αφορα το πώς το παιχνιδι σε βοηθαει να κανεις track το ποιες πιστες εχεις ολοκληρωσει και ποιες οχι, αλλιως δε θα το ανεφερα καν γιατι δε θα χε και νοημα αν δεν ηθελα να κανω συγκριση με τα επομενα DKC.
Απο εκει και περα εχω ασχοληθει αρκετα με ολα τα DKC και αυτο που ηθελα να κανω ειναι μια αναδρομη στην 3λογια του SNES συγκρινοντας τα παιχνιδια μεταξυ τους και επισημαινοντας τις αλλαγες απο DKC σε DKC. Εξακολουθω να πιστευω πως το αλμα σε level design απο το 1 στο 2 ειναι ασυλληπτα μεγαλο και πως η Rare βελτιωσε απιστευτα πολυ αυτο το παιχνιδι σε καθε δυνατο επιπεδο. Σαφως και το DKC1 ειναι εξαιρετικο για την εποχη του, απλα τα αμεσα sequels του μας εδωσαν να καταλαβουμε ποσα πραγματα μπορουσαν να βελτιωθουν.
Η γνωμη μου λοιπον ειναι πως ο σχεδιασμος και η πολυπλοκοτητα των επιπεδων, οπως και τα διαφορα gameplay elements/gimmicks/οπως θες πες τα βελτιωθηκαν πολυ στην πορεια.
Αν καποιος διαφωνει με αυτη τη συγκριση μπορω να κανω υποκειμενικα παντα συγκριση με το Super Mario World το οποιο ειναι σαφως παλιοτερο του DKC και για μενα παντα ειναι ο ορισμος του εξαιρετικου level design σε ενα platform και μιλαμε για παιχνιδι που εβαλε πολυ ψηλα τον πηχη στο συγκεκριμενο θεμα και για το DKC και για αλλα παιχνιδια του ειδους. Για το level design τα ειπα ηδη αν ελεγα αυτο του 1 κορυφαιο τι θα επρεπε να πω για το 2 ή ακομα και για το 3;
Η δυσκολια που θιγεις δεν ειπε κανεις πως δε μεγαλωνει, απλα και παλι ειναι μικροτερη των αλλων DKC.
Goodshiver δικαιωμα σου να διαφωνεις, αυτο ελειπε κιολας, αλλα το παιχνιδι το επαιξα και στην εποχη του και το παιζω αρκετα συχνα μεχρι σημερα και οσο ξαναπαιξω τα διαφορα παιχνιδια της σειρας οι διαφορες μεταξυ τους μου φαινονται πιο εμφανεις.
Το συστημα ελεγχου δεν ηταν κακο σε γενικες γραμμες, αλλα επισης βελτιωθηκε σημαντικα στα επομενα παιχνιδια, βλεπε διαφορα θεματα γυρω απο το collision detection.
Τελοσπαντων κουβεντα κανουμε και ολες οι αποψεις ειναι δεκτες, αλλα οκ μην αραδιαζετε επιθετα με τετοια σιγουρια.
Συμφωνω απολυτα και χαμογελω με ολους εσας τους απο πανω. ΤΕΡΑΣΤΙΟ παιχνιδι! Τελειο σε ολους τους τομεις και ειδικα αυτον τον ακριβη και 'σφιχτο' χειρισμο δεν τον εχω ξανασυναντησει απο τοτε, ουτε στα τελευταια Rayman, Donkey και Mario αν και παιχνιδαρες και αυτα. Μου λειπει και ο Earthworm Jim πολυ...
Ολους μας αρεσε το DKC στην εποχη του αλλα δυστυχως καποιοι δε λενε να ξεκολησουν απο το παρελθον. Ειναι η κλασσικη περιπτωση που μιλας για Tekken 6 και ερχεται ο αλλος και σου λεει "ti tekken kai malakies, to kalytero ksilo itan to street fighter 2, ayta itan games tote, liwname sta oufadika me tis wres" (το greeklish ειναι για λογους εξομοιωσης επιπεδου επικοινωιας). Ναι παιδια τα games ηταν καλυτερα τοτε, τωρα μονο dlc, μεγαλα loading, bugs... τελειως ακυρο το review, 15/10 επρεπε να του βαλει.
Nigredo, με παρεξήγησες bro. Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να θίξω εσένα, ούτε την ικανότητά σου να κάνεις review. Θεωρώ όμως ότι η συγκεκριμένη ανάλυση είναι λιτή (see what i did there?? :-P). Και να σου πω την αλήθεια, δεν καταλαβαίνω ακριβώς το concept του review. Λες οτι θα το κρίνεις για το αν μπορεί να σταθεί βάσει σημερινών στάνταρτ, όμως το συγκρίνεις με παιχνίδια της εποχής του. Μετά λες ότι τα γραφικά προκαλούν εντύπωση ακόμα και σήμερα αλλά το level design είναι λιτό βάσει των τότε platformers. Θελω να καταλήξω στο ότι το DKC πρέπει να το κρίνεις για το τί προσέφερε στην εποχή του και όχι για το τί βελτιώθηκε στις συνέχειες του fanchise. Με αυτή τη λογική, όλα τα πρωτότυπα των εκάστοτε franchises πρέπει να θεωρούνται κατώτερα των αντίστοιχων, επιτυχημένων sequels. Ειπα απο την αρχή ότι δεν διαφωνώ, για τον βαθμό και κατ'επέκτασην την τελική του κατάταξη που το βάζεις, σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα, αλλά θεωρώ πως κρατώντας του ίδιους μηχανισμούς και με ένα σχετικό "γυάλισμα, θα στεκόταν ισάξιο των σημερινών platformers, τα οποία δεν έχουν να δείξουν και πολλά σε σχέση με εκείνα τα χρόνια. Ελπίζω να μη σε έθιξα με κανέναν τρόπο με το σχόλιό μου. Την άποψή μου λέω πάνω στο κείμενο κ μόνο.
ramparter@ σορυ κι ολας βρε φιλε αλλα το street fighter2 ηταν το πιο καλοζυγιασμενο one on one fighting game ever!και ξερεις γιατι???διοτι δεν ειχε μπινιες και γελοια combos που εβλεπες επι δεκα χτυπηματα τον παιχτη σου να χοροπηδαει στον αερα χωρις να μπορείς να κανεις κάτι (γκουχ γκουχ tekken) το street fighter 2 ηταν σκακιέρα!ήξερες πως να αμυνθεις αλλα και πως να επιτεθείς σε κάθε περίπτωση και υπήρχε ενα σωστο καλοζυγιασμένο timing για να σκεφτείς τι να κάνεις κατα περίπτωση!το μονο 3d fighting game one on one που είχε αυτή τη φιλοσοφία και επίσης έσκιζε ήταν το soul caliber (αντε και το 2)!!δε μπορώ να ακουω βλακείες για το TEKKEN και δεν είμαι κολλημένος, τα έχω όλα και τα παίζω όλα, αλλά ποτέ δε βρήκα ουσία στο gameplay του και μπράβο σε όσους βρήκαν!κι αν νομιζεις οποιοσδηποτε οτι το tekken εξέλιξε το fighting game ας έρθει να μας τα πεί σε ένα πιο generic street fighter2 να μας δειξει ποσο καλά μάχεται!
Goodshiver, δεν καθομαι να συγκρινω DKC Trilogy με τα DKC της Retro για παραδειγμα.. Οχι πως δε θα μπορουσαμε να ανοιξουμε αυτη την κουβεντα αλλα δεν ξερω κατα ποσο θα ειχε και νοημα στην παρουσα φαση.
Τωρα προσπαθουμε να το κρινουμε και να το συζητησουμε προφανως οχι σαν παιχνιδι του σημερα, αλλα σαν ενα παιχνιδι 20ετιας πλεον. Το θεμα ειναι πως καποια πραγματα οσο περνανε τα χρονια τα βλεπεις διαφορετικα, οχι μονο επειδη ο χωρος εξελισσεται, αλλα και επειδη οσο παιζεις περισσοτερα παιχνιδια ωριμαζεις και μπορεις πιο ευκολα να εκτιμησεις τα + ενος τιτλου, αλλα και να δεις τα - του που υπο αλλες συνθηκες ισως να τα προσπερνουσες.
Δε θα το βαλουμε στο ιδιο τσουβαλι με τα π.χ. DKCR: TF ή Rayman Legends, αλλα απο την αλλη προσωπικα παντα δε θεωρω λανθασμενο το να κρινω το DKC1 σκεπτομενος και τις αλλαγες/βελτιωσεις που εφερε στη σειρα το 2 μολις 1 χρονο μετα. Μου λες να το κρινω για το τι προσεφερε στην εποχη του, αλλα οκ αν δεν το συγκρινεις με το DKC2 που το θεωρεις λαθος καποιος αλλος θα το συγκρινει με το Super Mario World που ανεφερα σαν παραδειγμα και παει λεγοντας.
Κατοπιν εορτης καλως ή κακως η γενικοτερη γνωμη που επικρατει (δεν ειναι κανονας για να προλαβω οποιον πει πως δεν ισχυει) ειναι πως καποια sequels ειναι καλυτερα των original games (βλ. Uncharted 2), ενω πως αλλα original games δεν ξεπεραστηκαν απο κανενα sequel (βλ. Metroid Prime). Οταν κρινεις εκ των υστερων ειναι αναποφευκτες καποιες συγκρισεις, αλλα οπως ειδες ολα ειναι σχετικα μερικες φορες και δεν αναιρει παντοτε ενα sequel τη σημασια και την αξια ενος original τιτλου.
Κατα τ' αλλα δε με εθιξες, δεν πηγαινε σε εσενα αυτη η αναφορα - καλα κανεις και λες τη γνωμη σου και καλο ειναι προφανως να γινονται τετοιες συζητησεις.
Ιankysyrath θες σιγουρα να ανοιξεις συζητηση για το αν ηταν broken (αυτα που αναφερεις για "μπινιες και γελοια combos") το street fighter 2; Μπορουμε να κανουμε ολοκληρο θεμα για αυτο αν το θες, αλλα εν συντομια ναι ηταν εξαιρετικα broken, χωρις αυτο να το εμποδιζει απο το να ειναι το σημαντικοτερο ισως fighting game που εχει βγει ποτε.
Αχχχ... Θυμαμαι ακομη τα αποχαυνωμενα μας βλεμματα οταν πηγαμε με ενα φιλο μου μια μερα σε καταστημα παιχνιδιων να δουμε καμια κασετα του Game Boy και ειδαμε τους μισους μας συμμαθητες να εχουν στησει ουρα να παιξουν το παιχνιδι. Ενας να παιζει και οι αλλοι πισω κερκιδα κανονικη!Τωρα που το σκεφτομαι, ποσο μπορει να τον ειχαμε πρηξει εκεινον τον κακομοιρο υπαλληλο 2 εβδομαδες...
Παιδια ο καθενας μπορει να εχεις τις διαφωνιες του αλλα προς Θεου οχι χαρακτηρισμοι...ισα ισα το review που εκανε το παλικαρι ειναι ωραια τροφη για αναμνησεις.Και μιας και ειπα αναμνησεις......
.....@Alias
100000000000% true story! ;)
Τι τελεια μουσικη που ειχε
Εκπληκτικο ειδικα οσοι το επαιξαν το 94, μου φανηκε πολυ δυσκολο και ειχα κολλησει κανενα μηνα στη πιστα με το minecart.
Βρίσκω απλά άδικη τη σύγκριση. Το DKC δε γίνεται να μπει στον ίδιο ζυγό είτε με το DKC2 είτε με το DKC3.
Ως πρωτοπόρος στο είδος, ως μοναδικά εκπληκτικό για την εποχή του, δε βλέπω λόγο να προσπαθώ να βρω σημεία στα οποία υστερεί σε σχέση με πιο σύγχρονες προσπάθειες.
Να κριθεί κάποιο παιχνίδι σειράς, το οποίο όμως είναι μεταγενέστερο, διότι θα αποκαλυφθούν ας πούμε λιγότερες επιλογές, λιγότερο φιλικό gameplay απ'ότι οι προκάτοχοι του ναι. Το αντίστροφο όχι.