Ο Arkham Knight συνοδεύεται από στρατιές drones βέβαια. Όπου “drones” σκεφτείτε ελικόπτερα με ρουκέτες και, κυρίως, μη επανδρωμένα tanks με κατευθυνόμενους πυραύλους, μονά, διπλά και τριπλά ρουκετοβόλα. Αυτά βέβαια είναι ένας από τους λόγους ύπαρξης του Batmobile. Το Batmobile είναι ο πραγματικός νέος χαρακτήρας στο Batman: Arkham Knight, ειδικά δε από τη στιγμή που αφήνεται πρώτη φορά από την Rocksteady στα χέρια των παικτών και μάλιστα στο ρόλο του πολυεργαλείου. Κατά τη διάρκεια της μιας και μόνο νύχτας κατά την οποία λαμβάνουν χώρα όλα τα γεγονότα του παιχνιδιού, το Batmobile χρησιμοποιείται ως μέσο μεταφοράς, λαμβάνει μέρος σε αγώνες μετ’ εμποδίων, βοηθά στην επίλυση γρίφων χάρη στην ιδιότητά του να χρησιμοποιεί καλώδια για να δίνει ρεύμα, να τραβά με δύναμη αντικείμενα ή απλά να σηκώνει το βάρος του αυτοκινήτου και καταστρέφει σχεδόν τα πάντα όταν μπαίνει σε Battle Mode. Εδώ πολυβόλο και κανόνια φέρνουν τα πάνω κάτω, ενώ ο τρόπος με τον οποίο κινείται το όχημα σε τέτοια περίπτωση θυμίζει περισσότερο hovercraft παρά tank, πράγμα που σημαίνει ότι χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη ευελιξία και σβελτάδα σε σχέση με ό,τι φαντάζεται κανείς όταν το πρωτοαντικρίζει. Ως αυτοκίνητο προσανατολίζεται στην ευελιξία και την ταχύτητα. Έτσι γίνεται και “ελατήριο” για να ξεκινήσει πτήση ο Batman χωρίς να χρειαστεί να γαντζωθεί πρώτα από ψηλό σημείο κάποιου κτιρίου.
Το Batmobile είναι ο πραγματικός νέος χαρακτήρας στο Batman: Arkham Knight, ειδικά δε από τη στιγμή που αφήνεται πρώτη φορά από την Rocksteady στα χέρια των παικτών και μάλιστα στο ρόλο του πολυεργαλείου.
Μπορεί, ως κατασκευή, το Batmobile να θυμίζει tank αλλά η αίσθηση που αφήνει είναι πολύ πιο ανάλαφρη, υποψιαζόμαστε διότι η Rocksteady ήθελε να συνδυάσει ευελιξία με “επιθετικό” σχεδιασμό, ακόμη και αν ο συνδυασμός βγαίνει (πιο πολύ από ότι συνήθως) εκτός πραγματικότητας. Σε κάθε περίπτωση και μορφή η οδηγική συμπεριφορά είναι μυστήρια υπόθεση. “Φεύγει” πολύ εύκολα αλλά η εξάσκηση αποδίδει καρπούς. Ύστερα από δεκάδες ώρες gameplay η αίσθηση που μείνει είναι πως η συμπεριφορά του οχήματος στο δρόμο, αλλά και σε πιο παράξενες αποστολές, μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο ως επίκτητο γούστο a la Warthog. Δεν είναι η οδήγηση το πρόβλημα του Batmobile όσο η εμμονή της Rocksteady να ρίχνει τον παίκτη σε μάχες με πάρα πολλά drones σε σχετικά περιορισμένο χώρο.
Η πόλη μένει ουσιαστικά νεκρή με κακοποιά στοιχεία παντός είδους στη θέση των κατοίκων. Κι όμως ο Scarecrow θέλει να ταπεινώσει αυτήν ακριβώς την άδεια πόλη διότι κάνει πόλεμο, πρωτίστως, σε σύμβολα.
Η μάχη δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη ή δυσάρεστη, ακυρώνει όμως κάθε περιθώριο για τακτικές επιλογές. Το Batmobile δεν είναι το μόνο εργαλείο στη διάθεση του Batman βέβαια. Κάπως πρέπει να γεμίσει το utility betl άλλωστε. Επιστρέφουν συνήθεις ύποπτοι όπως batarang και explosive gel, προστίθενται όμως και αρκετά ακόμη, όπως όπλο που βραχυκυκλώνει/τινάζει με ρεύμα εχθρούς, όταν βέβαια δεν ενεργοποιεί μηχανισμούς που έχουν ξεμείνει από ρεύμα (ιδιότητα που φαίνεται ιδιαίτερα χρήσιμη στο New Game + και κυρίως σε δοκιμασίες του Riddler). Το remot hacking επανέρχεται, λιγότερο για γρίφους και περισσότερο για αντιμετώπιση νέων εχθρών όμως. Τα εργαλεία είναι πάρα πολλά, όχι όμως και τόσο αναγκαία, τουλάχιστον όχι πέραν συγκεκριμένων σημείων στο campaign. Υπάρχουν ως επιλογές εξειδίκευσης που θα βοηθήσουν τον παίκτη να επιβάλει το ρυθμό που επιθυμεί στη μάχη. Πάντως, ακολουθώντας ισορροπημένη προσέγγιση σε παντός είδους αναβαθμίσεις, και πέραν των gadgets, προκύπτει ότι το design του campaign και πολλών side quests είναι τέτοιο που δεν τιμωρεί τον παίκτη για τις επιλογές του στο skill tree. Απλά τον αναγκάζει να επανέλθει αργότερα ή απλά να ακολουθήσει διαφορετική τακτική στη μάχη.
Το σύστημα μάχης με τη σειρά του ανανεώνεται μόνο στα σημεία. Με ένα βασικό πλήκτρο για επίθεση, αντανακλαστικά και συχνή χρήση του μοχλού, το Batman: Arkham Knight κάνει οποιονδήποτε να νιώθει ότι είναι ο πρωταγωνιστής σε μια εξαιρετικά χορογραφημένη σκηνή μάχης, κάτι που έχουμε συνηθίσει πια από τον πρώτο τίτλο της σειράς μέχρι και σήμερα. Ενίοτε ο Batman έχει τη βοήθεια και κάποιου άλλου χαρακτήρα. Η μεταπήδηση από τον έναν στον άλλον γίνεται δυναμικά, με ένα πάτημα, χωρίς να χαλάει η ροή ή το combo meter. Το συνακόλουθο combo takedown είναι πάντα τόσο εντυπωσιακό που αποτελεί πρόκληση ακόμη και για την…κάμερα. Η προσθήκη του λεγόμενου Fear Takedown κάνει τον Batman ακόμη πιο τρομακτική δύναμη στο πεδίο της μάχης. Από πλεονεκτικό σημείο, εφόσον δεν έχει γίνει αντιληπτός και μόνο αν είναι γεμάτη η μπάρα (πιο πολύ ένδειξη βέβαια) FEAR μπορεί να βγάλει από τη μέση πολλαπλούς εχθρούς, τον έναν μετά τον άλλον, έχοντας μάλιστα έλεγχο στη σειρά των στόχων, αρκεί βέβαια ο κάθε επόμενος στόχος να είναι αρκετά κοντά στον προηγούμενο. Η αίσθηση είναι εκπληκτική. Ευτυχώς όμως η λειτουργία αυτή χρησιμοποιείται, αναγκαστικά, με φειδώ. Το να ξεκάνει ο Batman με τη μία τους μισούς εχθρούς σε ένα δωμάτιο θα μπορούσε να κάνει μεγάλη ζημιά στην κλιμάκωση της πρόκλησης.
Ωραίες οι πληροφορίες αλλά σημασία έχει, τελικά, πώς δένουν όλα αυτά μεταξύ τους και τι δίνει μοναδική φωνή στον τίτλο. Το Batman: Arkham Knight εξακολουθεί να απέχει από την πιο “σκεπτόμενη” εκκίνηση του franchise, όχι μόνο λόγω του ανοιχτού κόσμου αλλά και της μεγαλύτερης έμφασης στη μάχη. Όσοι φοβούνται ότι θα μπλέκουν κάθε τρεις και λίγο με πλήθη κακοποιών στους δρόμους του Gotham (ακόμη το φυσάμε και δεν κρυώνει από το Batman: Arkham Origins), κακώς φοβούνται. Πιο πιθανό είναι να πετύχουν ορδές από tanks, όχι όμως εκτός quest. Το Detective Mode εξακολουθεί να υφίσταται αλλά, ειλικρινά μιλώντας, εξυπηρετεί περισσότερο στη μάχη παρά στην παιδαριώδη πολλές φορές διαδικασία επίλυσης εγκλημάτων.
Τα side quests είναι πραγματικά…εξαντλητικά. Κάθε παράπλευρο quest line συνδέεται συνήθως και με κάποιον άλλον κλασικό “κακό” του Gotham, όπως με τον Penguin, τον Firefly ή τον Man Bat. Ο Riddler δεν απουσιάζει προφανώς. Κάθε άλλο. Ενσωματώνει στο ρεπερτόριό του αγώνες μετ’ εμποδίων που θα δοκιμάσουν την εξοικείωση του παίκτη με τις ιδιοτροπίες του Batmobile, ενώ τα 234 challenges του Nigma θα δοκιμάσουν την υπομονή του. Η αλήθεια είναι ότι η Rocksteady έκανε πολύ καλή δουλειά στους προαιρετικούς αυτούς γρίφους, όπως και τις προηγούμενες φορές. Τόσο που θα θέλαμε λίγη παραπάνω από τη σχετική τους τρέλα στο campaign.
Στην έκδοση PS4 όλα λειτουργούν ρολόι, δεν αλλάζει ωστόσο η απλή πραγματικότητα ότι η ομάδα ξεκίνησε την ανάπτυξη πριν βγουν οι νεότερες κονσόλες και βασίστηκε σε τροποποιημένη έκδοση της Unreal Engine 3.
Η εξιχνίαση εκλημάτων είναι ατμοσφαιρική αλλά συνήθως πιο βαρετή διαδικασία, όχι λόγω σύλληψης όσο λόγω εκτέλεσης. Ξέρουμε ότι η Rocksteady μπορεί να τα πάει καλύτερα σε αυτό το κομμάτι, για αυτό και απογοητευόμαστε ελαφρώς από την απόλυτη προτεραιότητα που δίνεται στη δράση. Άλλωστε ο Batman ξεκίνησε από τεύχος του Detective Comics και είχε τους λόγους του. Ασχέτως γούστου η χρησιμότητα των side quests είναι ξεκάθαρη. Δίνουν πολύ πιο γρήγορα στον παίκτη skill points σε σχέση με το κανονικό levelling. Όσοι επενδύσουν σε όσα side quests μπορούν δεν θα χάσουν. Είναι τελείως διαφορετικό να τραβιέται κάποιος μισή και μία ώρα για ένα skill point και τελείως άλλο να το εξασφαλίζει μέσα σε μερικά λεπτά το πολύ.
Η προσθήκη του λεγόμενου Fear Takedown κάνει τον Batman ακόμη πιο τρομακτική δύναμη στο πεδίο της μάχης.
Αν όλοι αυτοί οι μηχανισμοί λένε τη δική τους ιστορία, τότε το σενάριο, η πλοκή πλέκουν την άλλη, την πραγματική ιστορία. Στη δεύτερη ιστορία χτυπά η καρδιά του Batman: Arkham Knight και σε αυτή οφείλεται η γλυκόπικρη γεύση που μένει στο τέλος. Το σενάριο είναι εσωτερική παραγωγή αυτή τη φορά, χωρίς συνεισφορά του βετεράνου Paul Dini. Βρέθηκε τέχνασμα ώστε, παρά την απουσία του Joker, αυτός να παίζει σημαντικό ρόλο στις γενικότερες εξελίξεις αλλά και στο προσωπικό ταξίδι του Bruce Wayne ως Batman που αναγκάζεται να κάνει δύσκολες επιλογές, φοβούμενος ειλικρινά για τη δική του κατάληξη. Οι σεναριακές ανατροπές δεν κρύβονται καλά από την Rocksteady αλλά ικανοποιούν. Χειρότερα είναι πράγματα στους περισσότερους διαλόγους πλην αυτών μεταξύ Joker και Batman, χωρίς όμως να ξεχνιέται και ο Scarecrow που αποκτά ζωή, έστω και χωρίς τεράστια ουσία, χάρη στον εξαιρετικό John Noble.
Για κάθε εφηβική ατάκα που ταιριάζει σε έκρηξη τεστοστερόνης υπάρχει μια στιχομυθία με στιλ, βάθος, ουσία και δηκτικότητα μεταξύ του διδύμου που προαναφέρθηκε. Η αντίθεση αυτή στηρίζει τον τίτλο μέχρι το τέλος, πολύ μετά δηλαδή από την ώρα που το μάτι έχει συνηθίσει πλέον τα εντυπωσιακά αλλά φανερά ριζωμένα στο πρόσφατο παρελθόν γραφικά. Στην έκδοση PS4 όλα λειτουργούν ρολόι, δεν αλλάζει ωστόσο η απλή πραγματικότητα ότι η ομάδα ξεκίνησε την ανάπτυξη πριν βγουν οι νεότερες κονσόλες και βασίστηκε σε τροποποιημένη έκδοση της Unreal Engine 3. Τα αποτελέσματα δεν αφήνουν παράπονα, ούτε όμως και εποχή.
Όταν έρθει η ώρα για τον έναν από τους τρεις διαθέσιμους τερματισμούς, τα γραφικά είναι το τελευταίο που μένει στο μυαλό. Η Rocksteady επιχείρησε να μας “παίξει” a la Bioshock. Αναμενόμενα, δεν το καταφέρνει, αλλά, όταν έρθει η ώρα, αφήνει τροφή για τη σκέψη, τόσο για την κατάληξη όσο και για τους προβληματισμούς που καθόρισαν την περιπέτεια του Σκοτεινού Ιππότη. Η μάχη είναι γνώριμη μα βελτιωμένη, μεγάλο μέρος των διαλόγων κακογραμμένο αλλά οι υπόλοιποι είναι συχνά εκπληκτικοί, οι γρίφοι είναι πολύ καλοί αλλά όσο πάει γίνονται και πιο προαιρετικοί, το Batmobile είναι ιδιότροπο μα και μοναδικά χρήσιμο, χωρίς μάλιστα να επισκιάζει τη δύναμη του Batman έξω από το cockpit και ο Joker είναι παρών χωρίς να είναι. Κάτι γλυκό και κάτι πικρό. Το μόνο σίγουρο για τα γλυκόπικρα είναι πως, όσο αναποφάσιστοι και αν είμαστε για τη σημασία τους, δεν θέλουμε να τα ξεχάσουμε. Το ίδιο ισχύει και για το Batman: Arkham Knight.
Τα riddle challenges ειναι 243 και όχι 234
Ωραιο Review.Με καλυψες απολυτα.
Ας αφησουμε την εκδοση για PC, εκτος.....
Οχι 8 θα επαιρνε...ουτε 6.
Βεβαια, στο PC, αν εξαιρεσουμε αυτα που λειπουν (και ειναι πολλα, περιπου 15-20 GB), ειναι ενα παιχνιδι ανταξιο των προηγουμενων και ενα δυνατο φιναλε στην σειρα!
Δεν ξερω τι (νεο) θα πρεπει να περιμενω απο την Rocksteady...
Το παιχνιδι το εχω εδω και 4 μερες και παιζω συνεχεια. Συμφωνω σε ολα με το review, γενικα η εμφανιση drones, tanks και λοιπων μηχανων δεν με ξετρελανε. Επισης , τα γραφικα οντως δεν τα λες ακριβως next gen.
Εχοντας τελειωσε και τα 3 προηγουμενα Batman, δεν μπορω να πω οτι προσφερει το παιχνιδι κατι το εντελως φρεσκο.
Ετσι κι αλλιως βεβαια, παντα ηταν και θα ειναι, ενα εξαιρετικο παιχνιδι, οποτε δεν υπηρχε λογος να το αλλαξουν.
Πρεπει ομως στην επομενη προσπαθεια(αν υπαρξει) να γινει κατι πολυ πιο φρεσκο και τολμηρο.
ωραίο το review.δυστυχώς το παιχνίδι θα το παίξω όταν βγει η goty γιατί 100 ευρώ για όλο το πακέτο δεν παίζουν.στα του παιχνιδιού από όσα έχω δει και διαβάσει όλοι λένε πολύ καλά λόγια (αναφέρομαι στις κονσόλες) και μόνο αρνητικό την ιστορία του παιχνιδιού(σε κάποια σημεία).εμένα μου αρέσει που έχουν βάλει πολλά side missions γιατί έτσι ήταν και στα προηγούμενα batman και προσωπικά τα απόλαυσα αν και με ζόρισε πολύ το να φτάσω στο 100%.
Θα προτιμήσω world of tanks, είναι free και πιο διασκεδαστικό. Μηδέν
@ apollyon
Θα προτιμήσω το Flight Simulator X, έχει μεγαλύτερο κόσμο και πετάς...
Το εχω φτασει λιγο πανω απο το 50% στο main story. Το review ειναι κατατοπιστικοτατο.
Τα side missions ειναι ωρες ωρες λιγο κουραστικά, αλλα παλευονται.
Αυτος ο Nigma, πολυ σπαστικος ρε παιδι μου...
@mirrage
Θα προτιμησω Μortal Kombat X τρως και δινεις ξυλο,νιωθεις δυνατος.. :)
κριμα που δεν εχω δυνατο pc να το τρέξω ...λες να το παρω στο ps4?