Κατά τη Remedy, στο άμεσο μέλλον, ο Jack Joyce έρχεται αντιμέτωπος με τις επιπτώσεις της χρήσης μιας χρονομηχανής από τον καλό του φίλο Paul Serene (που θα αναγνωρίστε σίγουρα ως τον “Littlefinger” του Game Of Thrones).
Αυτό που μπορείτε να περιμένετε είναι…ομορφιά. Το Quantum Break είναι για το Xbox One ό,τι και το The Order: 1886 για το PS4. Δηλαδή μια γιορτή σε τεχνικό επίπεδο που, για να σταθεί και να αποκτήσει χαρακτήρα, φέρνει και συμβιβασμούς. Το UI προβάλλεται σε 1080p, το ίδιο και το μενού, το παιχνίδι φαίνεται να τρέχει όμως σε 720p30. Η πτώση “ολόκληρης” ανάλυσης και διατήρηση της ίδιας αναλογίας είναι ουσιαστικά η εναλλακτική απέναντι στις μαύρες μπάρες του The Order: 1886. Το frame rate είναι πραγματικά σταθερό, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ελαχίστων δευτερολέπτων κατά τα οποία γίνεται asset streaming/loading στο παρασκήνιο. Το εκπληκτικό είναι πως παρά τη μειωμένη ανάλυση, η ποιότητα της εικόνας καταφέρνει να είναι αναπάντεχα εκπληκτική. Τα εφέ που εφαρμόζει η Remedy είναι αναρίθμητα και ξεχωριστά. Θα διαπιστώσετε την ποιότητα του εγχειρήματος όταν συνειδητοποιήσετε ύστερα από μια μεγάλη μάχη ότι οι εχθροί δεν εξαφανίζονται για να ελαφρύνουν τη μνήμη του συστήματος, ενώ μια σκηνή σε τεράστια αποθήκη όπου ο κύκλος ημέρας/νύχτας “τρέχει πανικόβλητος”, αντικείμενα αλλάζουν, εμφανίζονται και εξαφανίζονται, σε πραγματικό χρόνο και εν ώρα gameplay, όχι σε cut-scene, θα σας πείσει ότι η Remedy μπορεί να μην ευχαριστεί τους πάντες, αλλά ήξερε ακριβώς τι έκανε. Σπάνια κάνουμε τόσο ειδική αναφορά στον τεχνικό τομέα, αλλά το Quantum Break τα πηγαίνει τόσο καλά σε αυτόν που είναι αδύνατο να παραμεριστεί η προσπάθειά της.
Αντικείμενο ανάλογης προσοχής και μελέτης έγινε το αντικείμενο που διαμορφώνει το κλίμα του Quantum Break αλλά και την εμπειρία του παίκτη. Κατά τη Remedy, στο άμεσο μέλλον, ο Jack Joyce έρχεται αντιμέτωπος με τις επιπτώσεις της χρήσης μιας χρονομηχανής από τον καλό του φίλο Paul Serene (που θα αναγνωρίστε σίγουρα ως τον “Littlefinger” του Game Of Thrones). Η μηχανή, δημιούργημα του William Joyce, αδελφού του πρωταγωνιστή, οδηγεί σε ένα ζοφερό μέλλον όπου διαταράσσεται τόσο η ροή του χρόνου ώστε να σταματήσει τελικά, παγιδεύοντας την ανθρωπότητα σε αιώνια και ασυνείδητη ακινησία. Ο William προσπαθεί να αποτρέψει τη στιγμή εκείνη, τη στιγμή που το “Fracture” θα γίνει μόνιμη κατάσταση. Ο Paul πιστεύει ότι η καταστροφή είναι αναπόφευκτη και έχει τα δικά του σχέδια για να την αντιμετωπίσει. Και τα δύο πλάνα κρέμονται από το ίδιο αντικείμενο, άρα ένα μόνο πλάνο μπορεί να έχει ελπίδα.
Αυτό που μπορείτε να περιμένετε είναι…ομορφιά. Το Quantum Break είναι για το Xbox One ό,τι και το The Order: 1886 για το PS4. Δηλαδή μια γιορτή σε τεχνικό επίπεδο που, για να σταθεί και να αποκτήσει χαρακτήρα, φέρνει και συμβιβασμούς.
Ο Jack μπλέκεται άθελά του σε αυτήν την ιστορία και πριν καν σκεφτεί για ταξίδια στο χρόνο, αποκτά την ιδιότητα να επηρεάζει τη ροή του χρόνου ώστε να κινείται και όταν αυτός παγώνει, να μεταπηδά αστραπιαία από ένα σημείο σε ένα άλλο, να προστατεύει τον εαυτό του κ.ά. Η ιδιότητα που ξεχωρίζει πάντως είναι ουσιαστικά ένα stasis field που όχι μόνο ακινητοποιεί, αλλά λειτουργεί και ως “σφουγγάρι” για τις σφαίρες του Jack. Τις κρατά και όταν διαλυθεί η “φούσκα” φτάνουν όλες μαζί στο στόχο τους προκαλώντας καταστροφική ζημιά. Η εξερεύνηση είναι ο μόνος τρόπος εξασφάλισης skill points που ισχυροποιούν υπάρχουσες ικανότητες και διευρύνουν το διαθέσιμο ρεπερτόριο του Jack. Η ασπίδα διαρκεί περισσότερο και επιβραδύνει περισσότερο, η “φούσκα” κάνει stack περισσότερες σφαίρες, το “teleporting” καταλήγει τριπλό από μονό με κάθε φόρτιση του ability κ.λπ.
Οι υπερφυσικές δυνάμεις είναι βοηθήματα όμως. Πιστόλια, assault rifles, shotguns και, περιστασιακά, πιο εξωτικές επιλογές πρωταγωνιστούν σταθερά, με το Quantum Break να φροντίζει συχνά να μοιράζει shooting, platforming και εξερεύνηση με περιβαλλοντικούς γρίφους με τρόπο που παραπέμπει σε άλλες, καλύτερες εποχές. Για την ακρίβεια το shooting είναι το πιο αδύναμο μέρος της εξίσωσης, όχι επειδή γίνεται κάτι χαρακτηριστικά στραβό, αλλά δεν γίνονται θαύματα στα 30fps πια. Για αυτό και προτείνουμε την ενεργοποίηση του aim assist. Χωρίς αυτό θα παιδευτείτε περισσότερο από όσο έχετε συνηθίσει σε άλλους τίτλους με shooting. Αυτό που σίγουρα λείπει, μυστηριωδώς, είναι οτιδήποτε θυμίζει melee. Με μια μόνο εξαίρεση. Τρέχοντας με υπερφυσική ταχύτητα, είναι δυνατό το takedown με το πάτημα ενός πλήκτρου. Τίποτα παραπάνω όμως. Βρεθήκατε πίσω από την πλάτη εχθρού; Καμία σημασία δεν έχει, πρέπει να χρησιμοποιήσετε όπλο.
Βέβαια όλες οι μάχες είναι έτσι σχεδιασμένες ώστε, και ακίνητος να μείνει ο πρωταγωνιστής, να γίνεται πολύ γρήγορα αντιληπτός, ακριβώς για να αποφεύγονται κατά το δυνατόν τέτοιες παράλογες και ατυχείς περιπτώσεις. Το χειρότερο όλων είναι πως ένας εχθρός που φτάνει κοντά στον Jack δεν έχει κανένα πρόβλημα να του ρίξει μια με το κοντάκι του όπλου του, γεγονός που απλά θυμίζει κάθε τόσο ότι σίγουρα κάτι περίεργο σκεφτόταν η Remedy όταν ξεχνούσε μια χούφτα από melee animations. Μακράν η πιο άτυχη στιγμή του παιχνιδιού είναι το μοναδικά κακοσχεδιασμένο, ένα και μοναδικό (τελικό) boss fight στο παιχνίδι που, πραγματικά, θα ωφελούνταν ακόμη και από κάτι τόσο πεζό και προβλέψιμο όσο η προσθήκη ενός QTE. Όντας το τελευταίο στάδιο της περιπέτειες, η αστοχία του δεν ξεχνιέται εύκολα.
Πολύ περισσότερη σκέψη έχει αφιερωθεί στο υπόβαθρο και την εξέλιξη των πραγμάτων. Στην πορεία συναντούμε 4 σημεία καμπής, στα οποία ο παίκτης έρχεται αντιμέτωπος με μια δυαδική επιλογή. Αναπάντεχα ίσως ποτέ καμιά επιλογή δεν είναι ξεκάθαρα λογικότερη ή προτιμότερη. Το ότι στα σημεία αυτά παίρνουμε τον έλεγχο του “κακού” της υπόθεσης, δίνει την ευκαιρία να διαπιστώσουμε πως και ο ίδιος έχει καλές προθέσεις, διαφορετική όμως προσέγγιση και βασανίζεται από τις επιλογές του. Ο Paul καθίσταται αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, όχι το στερεότυπο που περιμένει κανείς. Ανάλογα με την επιλογή στα σημεία καμπής, ακολουθεί εικοσιπεντάλεπτο τηλεοπτικό επεισόδιο. Με τέσσερα διαφορετικά σημεία καμπής και πολλαπλούς συνδυασμούς, τα επεισόδια είναι πολλά περισσότερα στην πραγματικότητα. Είναι χαρακτηριστικό πως αν επιλέξετε να τα κατεβάσετε αντί να κάνετε stream, χρειάζονται 75GB χώρου συν τα 47,5GB που καταλαμβάνει το ίδιο το παιχνίδι.
Το ιδεολογικό έργο της Remedy είναι αξιοθαύμαστο συνολικά, διπλά από τη στιγμή που καταλήγει να δίνει, σιγά σιγά, νόημα σε γεγονότα του παιχνιδιού που στην αρχή αγνοούνται ως τυχαία ή αδιάφορα, ακόμη και στο σχεδιασμό κάποιων μενού.
Στα επεισόδια εμφανίζεται μείγμα χαρακτήρων, με κάποιους να κάνουν την παρουσία τους αισθητή και την ώρα του gameplay, και κάποιους άλλους που επηρεάζουν καταστάσεις αλλά εμφανίζονται μόνο στο τηλεοπτικό μέρος. Οι επιλογές δεν είναι διακοσμητικές. Μπορείτε να επιστρέψετε σε οποιοδήποτε “junction point” και να αλλάξετε επιλογή, αλλά χάνονται όλα τα checkpoints από εκείνο το σημείο κι έπειτα και η πορεία των πραγμάτων αλλάζει. Η λογική αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία αλλά βασίζεται στη φιλοσοφία που υιοθετεί το παιχνίδι σχετικά με το ταξίδι στο χρόνο, την οποία θα αποφύγουμε να εξηγήσουμε στο κείμενο. Αξίζει να τη γνωρίσετε στην πράξη. Εξερευνώντας κάθε επίπεδο, οι πιο επιμελείς θα αφιερώνουν αρκετό χρόνο στο διάβασμα. Ραδιοφωνικά ανακοινωθέντα, emails, σημειώματα, δίνουν σάρκα σε όσα συμβαίνουν στον κόσμο του Jack, σε ορισμένες περιπτώσεις και σημαντικά στοιχεία για κάποια θέματα που δεν θίγονται αλλού. Άλλες φορές προσθέτουν χιούμορ στο “βαρύ” κλίμα, συχνά με σατιρική διάθεση για πτυχές της ποπ κουλτούρας.
Πιστόλια, assault rifles, shotguns και, περιστασιακά, πιο εξωτικές επιλογές πρωταγωνιστούν σταθερά, με το Quantum Break να φροντίζει συχνά να μοιράζει shooting, platforming και εξερεύνηση με περιβαλλοντικούς γρίφους με τρόπο που παραπέμπει σε άλλες, καλύτερες εποχές.
Το ιδεολογικό έργο της Remedy είναι αξιοθαύμαστο συνολικά, διπλά από τη στιγμή που καταλήγει να δίνει, σιγά σιγά, νόημα σε γεγονότα του παιχνιδιού που στην αρχή αγνοούνται ως τυχαία ή αδιάφορα, ακόμη και στο σχεδιασμό κάποιων μενού. Το Quantum Break διαμορφώνει και διαμορφώνεται από το υπόβαθρό του και τελικά κάνει τις πράξεις του παίκτη να είναι σταθερά αμφιλεγόμενες όσο προχωρούν τα πράγματα. Στο τέλος μένει η εμπειρία αλλά τα ερωτηματικά δεν σβήνουν, κάτι που επιδιώκει, ως παράδοση σχεδόν, η Remedy. Όταν η γραμμική μα διακλαδωτή ιστορία φτάσει στο τέλος της, είναι αδύνατο να μην μπει σε σκέψεις ο παίκτης που έπιασε στα χέρια του χειριστήριο για κάτι παραπάνω από μια ακόμη δόση shooting. Εκτός από σκέψεις βέβαια μένει η απορία για το πώς θα μπορούσαν να εξελιχθούν τα πράγματα αν άλλαζε κάτι στο timeline. Μετά τον τερματισμό χωρούν αρκετά “ταξίδια στο χρόνο”, δίνοντας κίνητρο για πολλές δοκιμές και ενασχόληση και πειραματισμό. Η γενική εικόνα είναι κάπως παράξενη. Σε πολλά σημεία το Quantum Break είναι παλαιάς κοπής ως προς τη λογική του design. Ταυτόχρονα πετυχαίνει καλύτερη, λογικότερη ισορροπία μεταξύ γρίφων, εξερεύνησης και δράσης, έχοντας μεν χαρακτήρα, χωρίς όμως η μία ή η άλλη πτυχή να ξεχωρίζει ως το καλύτερο παράδειγμα στο είδος της. Ο τεχνικός τομέας είναι απλά εκπληκτικός, χάρη στις σωστότερες δυνατές θυσίες με βάση τις επιδιώξεις σε καλλιτεχνικό επίπεδο. Τα νοήματα από την άλλη δίνουν βάρος στα πάντα, μένουν στον παίκτη μετά το τέλος, εξηγούν μέρος του design, πολλά σημεία της πλοκής και αποτελούν τη βάση, την απολύτως λογική βάση για κάτι που όντως δεν περιμένει κάποιος σε single player game: αντοχή στο χρόνο. Αποφεύγοντας τη σεναριακή αποτυχία αλλά και την ηθική τύπου άσπρο/μαύρο από την οποία δύσκολα γλιτώνουμε στα videogames αλλά και έξω από αυτά.
Το Quantum Break, όπως το Alan Wake, ξεχωρίζει για τις ιδέες του και τον τρόπο με τον οποίο τις εκφράζει παρά για τους μηχανισμούς του. Και θα μείνει στο μυαλό, για χρόνια, όπως και η προηγούμενη προσπάθεια της Remedy. Είτε κερδίσει βραβεία, είτε όχι.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity