Τιμή και λανσάρισμα
Το Nintendo Switch κυκλοφορεί σε Βόρειο Αμερική, Ιαπωνία, Χονκ Κονγ, στην Ευρώπη (αν και φαίνεται ότι όχι απαραίτητα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες με τη μία), στις 3 Μαρτίου. Το τελευταίο “παγκόσμιο” λανσάρισμα σε οικιακή κονσόλα ήταν, ουσιαστικά, το μακρινό 2005 για χάρη του Xbox 360. Οπότε είναι φαινόμενο που έχει λείψει σε εμάς, αλλά είναι και πρωτόγνωρη περιπέτεια για την Nintendo. Θα πωλείται πάντως προς 300 δολάρια, (μάλλον) 300 ευρώ ή 280 λίρες Αγγλίας. Δεν διευκρινίστηκε μια ενιαία τιμή για την ευρωπαϊκή αγορά κατά την παρουσίαση, διότι δεν έχουν όλοι οι διανομείς μία συγκεκριμένη πολιτική πάντα, ενώ, προφανώς, ο ΦΠΑ είναι άλλα αντί άλλων από χώρα σε χώρα. Σκεφτείτε το εξής πάντως. Ή θα το δούμε στα μέρη μας στα 300 ευρώ είτε, αν βασιστούμε στην τιμή Αγγλίας, το ταβάνι είναι τα 330 ευρώ. Η τιμή αυτή το φέρνει στα επίπεδα των PS4 Slim και Xbox One S. Το αν αυτό είναι λογικό θα μας απασχολήσει παρακάτω.
Λίγα λόγια για το hardware
Ούτε κουβέντα για επεξεργαστές και για το τι αλλάζει, αν αλλάζει κάτι, όταν η κονσόλα συνδέεται σε μεγάλη οθόνη με τη βοήθεια του Switch Dock. Μάθαμε ωστόσο ότι, ανάλογα με το παιχνίδι εννοείται, η αυτονομία που μπορεί να περιμένει κανείς εκτός Switch Dock είναι 2,5 με 6,5 ώρες που, με βάση όσα ζούμε όταν συνδυάζουμε gaming με ένα κάποιο επίπεδο τεχνικού τομέα σε tablet, το εύρος ακούγεται λογικό, αν όχι αναμενόμενο. Ωστόσο, εφόσον η κονσόλα φορτίζεται με καλώδιο USB Type-C, μπορούν να χρησιμοποιηθούν power banks για τη φόρτιση, ακόμη και εν ώρα παιχνιδιού. Και μιας και είμαστε στα του USB Type-C, καλό είναι να έχετε το νου σας στα καλώδια που διαλέγετε, όπως και στους φορτιστές, αν υποθέσουμε ότι θέλετε επιπλέον για τον οποιοδήποτε λόγο. Η αγορά τέτοιων καλωδίων είναι σαν την Άγρια Δύση στην παρούσα, με πολλά φθηνά καλώδια να μην έχουν περάσει ποτέ από έλεγχο του USB-IF (τη σύμπραξη που είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη του προτύπου) και είναι απολύτως εφικτό ένα κακό καλώδιο να κάνει όντως ζημιά στην κονσόλα. Αν είναι να πάρετε λοιπόν καλώδια, προτιμήστε εταιρεία με ένα κάποιο εκτόπισμα, κι ας κοστίζουν παραπάνω. Είναι καλύτερο το μεγαλύτερο έξοδο από ζημιά στην κονσόλα (που ίσως δεν θα καλύπτεται από την εγγύηση διότι δεν πρόκειται για ελάττωμα του μηχανήματος ή για λάθος της Nintendo). Και κάτι να πάει στραβά, όταν είναι γνωστή εταιρεία στη μέση, έχετε κάπου να κατευθύνετε την κραυγή αγωνίας σας.
Συνεχίζοντας, αναφέρθηκαν τα αυτονόητα, όπως capacitive touch screen 6,2” με ανάλυση 1280 x 720, WiFi, τα τρία modes λειτουργίας της κονσόλας (τηλεόραση με το Switch Dock, στο χέρι και σε επίπεδη επιφάνεια με το ενσωματωμένο στήριγμα) αλλά και η πιο ενδιαφέρουσα πληροφορία ότι έως και 8 κονσόλες μπορούν να σχηματίσουν τοπικό δίκτυο.
Κατά τα άλλα η κονσόλα θα έχει 32GB ενσωματωμένου αποθηκευτικού χώρου, ο οποίος θα επεκτείνεται με κάρτες microSD. Κι εφόσον γίνεται λόγος για υποστήριξη microSDXC, υποστηρίζονται και γιγαντιαίες χωρητικότητες. Αυτό που δεν είναι σαφές βέβαια, είναι το πόσο γρήγορος είναι ο ενσωματωμένος χώρος και πόσο γρήγορη πρέπει να είναι η όποια πρόσθετη κάρτα για να λειτουργεί σωστά ένα παιχνίδι. Υπάρχουν μεν πολύ γρήγορες κάρτες αλλά τείνουν να έχουν σεβαστό κόστος και θεωρούμε μάλλον απίθανο να σχεδιάζονται οι τίτλοι θεωρώντας δεδομένες πολύ υψηλές ταχύτητες εγγραφής και ανάγνωσης. Και αν κάποιες από τις πιο γρήγορες κάρτες φτάνουν στα 90MB/s (δεν μένουν για πολύ εκεί όμως) και η υψηλότερη εγγυημένη σταθερή ταχύτητα είναι 30MB/s, οι κάρτες αυτές είτε δεν φτάνουν είτε δεν ξεφεύγουν τις τυπικές επιδόσεις σκληρών δίσκων που βρίσκουμε σε κονσόλες. Εδώ κάπως πρέπει να ξεκαθαριστούν καλύτερα τα πράγματα για να ξέρουμε και τι περιμένουμε/ζητάμε από τους developers ύστερα.
Για να κλείσει το τμήμα αυτό θετικά, το Nintendo Switch και τα παιχνίδια του, αν και δεν ήταν μυστικό, θα είναι region free. Πριν λίγους μήνες έλεγε η εταιρεία πως τόσα χρόνια δεν διάλεγε αυτό το δρόμο στις οικιακές κονσόλες διότι οι publishers είχαν κάποιες ενστάσεις που δεν έχει νόημα να αναλύσουμε (ξανά) εδώ. Ωστόσο στην παρουσίαση εμφανίστηκε να δηλώνει πως η ίδια κάνει πλέον την επιλογή αυτή, επιβεβαιώνοντας εμμέσως ότι δεν τις έφταιγαν οι publishers τόσα χρόνια.
Του Joy-Con το ανάγνωσμα
Ο πραγματικός πρωταγωνιστής της παρουσίασης ήταν τα Joy-Con, τα χειριστήρια του Nintendo Switch. Μπορεί η Nintendo να μην είπε τίποτα για τον επεξεργαστή της κονσόλας, αλλά για το Joy-Con είχε να πει χίλια πράγματα. Και πάμε.
Τα δύο Joy-Con αντιμετωπίζονται γενικά ως ζεύγος, ένα για το αριστερό χέρι και ένα για το δεξί. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και το καθένα ξεχωριστά, αλλά η έννοια “ένα χειριστήριο” εσωκλείει και τα δύο, όπως κάποτε το “ένα χειριστήριο” του Wii ήταν, στην πραγματικότητα, το Wii Remote και το nunchuck controller.
Όπως είπε η Nintendo τα χειριστήρια αυτά ενσωματώνουν όλες τις ιδέες που χαρακτήρισαν τα μέχρι τώρα χειριστήρια της εταιρείας. Αν αναρωτιέστε αν αυτό σημαίνει motion controls, ναι, μέσα πέσατε. Κάθε Joy-Con έχει ενσωματωμένο επιταχυνσιόμετρο και γυροσκόπιο ακριβώς για αυτόν το λόγο. Φαίνεται (και λογικό είναι μετά από τόσα χρόνια) πως λειτουργούν με μεγαλύτερη ακρίβεια, αρκετή ώστε να γίνονται αντιληπτές χρονικές διαφορές χιλιοστών του δευτερολέπτου σε mini game τύπου Mexican stand off στο 1, 2, Switch, έναν από τους τίτλους λανσαρίσματος που ανέπτυξε η ίδια η Nintendo.
Στο ένα του άκρο κάθε Joy-Con έχει αισθητήρα που αντιλαμβάνεται την απόσταση από κάθετες επιφάνειες (ακόμη και εν είναι μια παλάμη μπροστά του) ενώ μπορεί να πιάσει και κάποιες κινήσεις δακτύλων, με το παράδειγμα της παρουσίασης να είναι το “πέτρα-ψαλίδι-χαρτί”.
Αυτό που είναι πιο σημαντικό από όσο ακούγεται είναι το HD Rumble. Ουσιαστικά πρόκειται για εξέλιξη των κλασικών συστημάτων δόνησης, ώστε να επιτυγχάνονται πολλές διαφορετικές εντάσεις και συχνότητες. Μπορεί η παρουσίαση της Nintendo να στερούνταν χάρης, αλλά το HD Rumble εξηγήθηκε θαυμάσια. Ο Koizumi κράτησε ένα Joy-Con στον αέρα, κάθετα, σαν ποτήρι, το οποίο ποτήρι βλέπαμε στην οθόνη. Ένα-ένα, έπεσαν τρία παγάκια και ο Koizumi εξηγούσε ότι κάθε πτώση γινόταν αντιληπτή και αποδιδόταν πιο ρεαλιστικά από το συνηθισμένο. Αλλά το καλύτερο ήρθε στο τέλος της θεωρητικής αυτής επίδειξης, με το ποτήρι να γεμίζει με νερό, κάτι πιο πολύπλοκο στην απόδοση, και τον Koizumi να ισχυρίζεται ότι αυτή είναι η αίσθηση που περνά και το σύστημα HD Rumble.
Προχωρώντας, η μεριά που εφαρμόζει συρταρωτά στα άκρα της κονσόλας, περιλαμβάνει δυο shoulder buttons (SL και SR) που μπορούν να χρησιμοποιηθούν κανονικά όταν κρατά κάποιος το χειριστήριο οριζοντίως. Είναι φως φανάρι ότι αυτά είναι πολύ μικρά και, λογικά, πιο άβολα από όσο είναι λογικό να ανεχθούμε. Και αν αυτό σας ακούγεται καθαρή εικασία, ας μη σας πείσουμε εμείς. Ας το κάνει η Nintendo. Τα Joy-Con συνοδεύονται από αφαιρούμενα λουράκια. Τα οποία λουράκια “κουμπώνουν” στην επιφάνεια που υπάρχουν τα δύο αυτά πλήκτρα. Και, όπως είπε η ίδια η Nintendo, ο όγκος που προσθέτει η άρμοση κάνει το πιάσιμο του χειριστηρίου καλύτερο, ενώ ειδικά εξογκώματα φροντίζουν να έχουμε μεγαλύτερη επιφάνεια για να πατάμε τα συγκεκριμένα πλήκτρα. Πειστήκατε τώρα;
Το καθένα έχει επίσης και από ένα μεγαλύτερο shoulder button/σκανδάλη. Η διαφορά είναι πως στο αριστερό συναντούμε ένα πλήκτρο για image και video sharing. Από τα λεγόμενα της Nintendo, ο διαμοιρασμός εικόνων σε social media θα είναι εξ αρχής εφικτός, αλλά το video θα υποστηριχθεί σε δεύτερο χρόνο. Στο δεξί βρίσκουμε ένα απλό και ταπεινό home button για επιστροφή στο μενού αλλά και το NFC chip που υφίσταται για επικοινωνία με φιγούρες amiibo.
Τέλος, τα Joy-Con θα διατεθούν από την αρχή, όχι μόνο σε γκρίζο χρώμα, αλλά και σε Neon Blue και Neon Red.
Του Joy-Con το ανάγνωσμα: Η επιστροφή
Το ότι η Nintendo είχε περισσότερα και μάλλον πιο ενδιαφέροντα να πει για το χειριστήριο του Switch παρά για το λοιπό hardware είναι φαινόμενο πιστό στην παράδοσή της. Με εξαίρεση το GamePad του Wii U που ήταν ξεκάθαρα η λάθος ιδέα τη λάθος στιγμή, κάθε κονσόλα της εταιρείας καθορίστηκε από το χειριστήριό της, το οποίο σχεδιαζόταν πάντα βάσει συγκεκριμένου πλάνου για τους τίτλους που θέλει να αναπτύξει η Nintendo. Αυτό είναι ένα στοιχείο που πάντα ξεχώριζε τα εγχειρήματά της, τομέας στον οποίο φρόντιζε πάντα να ξεχωρίζει από τον ανταγωνισμό.
Με εξαίρεση την ανυπαρξία δεύτερης οθόνης, που θα έκανε πιο απλή υπόθεση τη μεταφορά τίτλων DS και 3DS στο αντίστοιχο Virtual Console (για το οποίο δεν ειπώθηκε κουβέντα βέβαια), το Switch είναι έτοιμο για οτιδήποτε προέρχεται από οικιακή κονσόλα της Nintendo μέχρι και το Wii U. Ναι, συμπεριλαμβάνουμε και το Wii U, διότι ήταν τόσο σπάνιο το φαινόμενο να είναι απολύτως απαραίτητη η δεύτερη οθόνη σε παιχνίδια που οι τίτλοι του μεταφέρονται πιο εύκολα αν χρειαστεί, κάτι που δεν μπορούμε να πούμε για τα τις οθόνες αφής και τα αδελφάκια τους στις πιο πρόσφατες φορητές κονσόλες της Nintendo.
Η ένωση όλων αυτών των εποχών, τρόπον τινά, μπορεί να ανοίγει το δρόμο και για ένα διαφορετικό μέλλον για την Nintendo, στο οποίο υπάρχει πάντα μέριμνα για τη συμβατότητα τίτλων του παρελθόντος, σε επίπεδο χειριστηρίου, στο όποιο νέο hardware ακολουθήσει.
Όμως. [Ναι, “όμως” και αμέσως μετά τελεία.] Τα Joy-Con, όπως φρόντισε να διευκρινίσει η εταιρεία, ανοίγουν το δρόμο για ένα νέο τύπο παιχνιδιού: παιχνίδι που δεν απαιτεί να κοιτά ο παίκτης στην οθόνη. Στο 1 2 Switch για παράδειγμα βρίσκουμε ένα σύνολο από mini games, όπως σπαθασκία (ναι, άλλο πράγμα είναι η ξιφασκία) που βάζουν τους παίκτες αντικριστά και η οθόνη υπάρχει μόνο υποστηρικτικά. Με ένα Joy-Con στο χέρι του καθενός, ανιχνεύονται κάποιες κινήσεις, ορμή, αποστάσεις και άλλα. Αντί να περιμένουμε την αντίδραση της τεχνητής νοημοσύνης, έχουμε να “διαβάσουμε” έναν κανονικό άνθρωπο, να προλάβουμε την αντίδρασή του, να έρθουμε αντιμέτωποι με τα αντανακλαστικά του και τα τεχνάσματα που σκαρφίζεται. Προφανώς και δεν θα δούμε κλασικού τύπου παιχνίδια να λειτουργούν έτσι, ωστόσο η όλη ιδέα είναι αυτομάτως κάτι που κάνει το Switch πιο “κοινωνικό” και σίγουρα δεν μπορεί να προσφέρει κανείς άλλος. Τέτοιες προτάσεις μπορούν να είναι κυριολεκτικά party games, εντός και εκτός σπιτιού, για gamers και μη. Ακόμη και αν δεν γεμίσει ο τόπος με τέτοιους τίτλους, ο σχετικός θόρυβος ή η εμφάνιση της κονσόλας σε παρέες σε δημόσια θέα μόνο καλό μπορεί να κάνει στην Nintendo.
Τα αξεσουάρ
Η Nintendo, μετά την παρουσίαση, ανακοίνωσε και τα επίσημα αξεσουάρ που θα διαθέτει, είτε προς αντικατάσταση των αρχικών που παρέχονται με το μηχάνημα, είτε για συμπλήρωμα.
Switch Pro Controller
Δεν το βλέπουμε πρώτη φορά, τώρα ξέρουμε όμως ότι περιλαμβάνει το σύστημα HD Rumble, δυνατότητα για motion controls, αλλά και NFC chip για συνεργασία με amiibo. Για αυτό και κοστίζει 70 δολάρια.
Joy-Con Wheel
Όπως και επί Wii και Mario Kart Wii, η Nintendo διαθέτει πλαστικά τιμόνια στα οποία εφαρμόζουν τα Joy-Con. Κάθε πακέτο περιλαμβάνει δυο τιμόνια και κοστίζει 15 δολάρια.
Nintendo Switch Dock Set
Σε περίπτωση που σας αφήσει χρόνους το αρχικό Dock ή απλά θέλετε να έχετε και επιπλέον σε άλλη τηλεόραση, ενδεχομένως και σε άλλο σπίτι, τότε αυτό το σετ είναι για εσάς. Κοστίζει 90 δολάρια και περιλαμβάνει το Dock, καλώδιο HDMI και φορτιστή.
Joy-Con Charging Grip
Ουσιαστικά είναι ό,τι και το Joy-Con Grip που έρχεται μαζί με την κονσόλα, με τη διαφορά ότι αυτό ενσωματώνει μπαταρία και φορτίζονται τα Joy-Con όταν συνδέονται πάνω του.
Joy-Con
Μπορείς να αγοράζεις αριστερό ή δεξί Joy-Con μεμονωμένα, σε οποιοδήποτε από τα διαθέσιμα χρώματα, προς 50 δολάρια το καθένα. Σε ζεύγη (γκρίζα, γαλάζια, κόκκινα ή ένα γαλάζιο μαζί με ένα κόκκινο) κοστίζουν 80 δολάρια.
Οι online υπηρεσίες
Μια φορά κι έναν καιρό η Nintendo είπε ότι θα υπάρχουν online υπηρεσίες στο Switch και ύστερα δεν εξήγησε τίποτα. Αυτό που πρόλαβε να πει όμως είναι ότι η υπηρεσίες θα διατίθενται δωρεάν μέχρι το φθινόπωρο. Μετά λοιπόν θα έρθει η ώρα για συνδρομή. Η καθυστέρηση φαίνεται να προκύπτει από το γεγονός ότι δεν θα είναι όλες οι χρεώσιμες λειτουργίες έτοιμες από το λανσάρισμα. Η συνδρομή θα εξασφαλίζει voice chat, online lobbies που θα λειτουργούν μέσω εφαρμογής για smartphones που θα διατεθεί μέσα στο ερχόμενο καλοκαίρι. Άρα χρειάζεται εφαρμογή και η εφαρμογή χρειάζεται συνδρομή.
Κατά τα άλλα η συνδρομή θα εξασφαλίζει στον παίκτη έναν τίτλο NES ή SNES (“ή”, όχι “και”), στον οποίο θα έχει προστεθεί και online play (ό,τι κι αν μπορεί να σημαίνει αυτό για την όλη ιδέα). Επιπλέον οι συνδρομητές θα έχουν και επιπλέον εκπτώσεις σε ψηφιακές εκδόσεις τίτλων.
Το ότι η εταιρεία δεν είναι πιο ξεκάθαρη αλλά, προφανέστατα, δεν είναι καν έτοιμη για τα βασικά μπορεί να προκαλεί λύπη, αλλά, σίγουρα, δεν προκαλεί έκπληξη. Η Nintendo είναι πραγματικά “ο τελευταίος των Μοϊκανών” σε οτιδήποτε σχετίζεται με online και, έτσι πρόχειρα που το έθιξε το θέμα στην παρουσίαση και ύστερα από αυτήν, ακόμη και γεμάτο με άσους να είναι το μανίκι της, δημιουργεί σίγουρα την εικόνα ότι εξακολουθεί να μην έχει επαφή με τις νόρμες που χρόνια τώρα χτίζει ο ανταγωνισμός, πως δεν αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει περίπτωση να γλιτώσει την ευθεία σύγκριση όταν μπαίνει συνδρομή στη μέση. Πιο πιθανό είναι απλά να δεχτεί κάποιος ότι το Switch δεν είναι εδώ για να φέρει στον κόσμο τα εντυπωσιακότερα γραφικά, παρά αυτό το φαινομενικό χάος στις επί πληρωμή online υπηρεσίες της κονσόλας. Όχι τίποτα άλλο, αλλά έχει μπροστά της τις υπηρεσίες της Sony που είδε κι έπαθε να τις ορθώσει και την Microsoft που αν ξέρει να κάνει κάτι καλά είναι να στήνει servers, να φτιάχνει λειτουργικά συστήματα, εργαλεία για developers και πάει λέγοντας. Η Sony χρειάστηκε να τάζει καλά δωρεάν παιχνίδια για να κερδίσει εντυπώσεις. Η Nintendo, με τέτοια προϊστορία, έχει να υπερπηδήσει μεγαλύτερο εμπόδια στη συνείδηση του καταναλωτή.
Κι ας μην ξεχνάμε ότι δεν είπε κανείς λέξη για το αν οι ψηφιακές αγορές θεωρούνται κτήματα του καταναλωτή ή της κονσόλας που έχει στην κατοχή του. Αν αυτό έχει διορθωθεί επιτέλους και δεν το είπε κανείς για να ησυχάσουμε μετά από τόσα χρόνια, σίγουρα η κεραία δεν πιάνει και τόσο καλά την πραγματικότητα. Αν, από την άλλη, δεν έχει διορθωθεί αυτή η ιδιαιτερότητα, το χάπι που θέλει χρύσωμα στο συνδυασμό Nintendo και web θα καταλήξει από Oreo και πάνω σε μέγεθος.
Το system software
Δεν προβλήθηκε ούτε καρέ του.
Το game software
Ύστερα από την υπερανάλυση του system software και το πολύ ψηφιακό μελάνι για τις ιδιαιτερότητες του hardware και των online υπηρεσιών είναι ώρα, επιτέλους, για games. Και εδώ τα πράγματα είναι περίεργα. Και για καλό αλλά και για κακό. Οφείλουμε να σημειώσουμε ότι οι τίτλοι που θα αναφερθούν δεν είναι όλοι όσοι έχουν ανακοινωθεί για το Switch, είναι όμως όλοι εκείνοι που είτε εμφανίστηκαν ή αναφέρθηκαν, ακόμη και φευγαλέα, στην παρουσίαση ή ανακοινώθηκαν παράλληλα και αμέσως μετά από publishers και ομάδες ανάπτυξης. Επιπλέον, είναι σίγουρα απαράδεκτο να μαθαίνουμε για π.χ. το Mario Kart 8 Deluxe (συγκεκριμένα ονομασία και ημερομηνία κυκλοφορίας) παρατηρώντας ότι ξαφνικά εμφανίστηκε σχετικό trailer στο YouTube channel της Nintendo. Αν τα Μέσα ενημέρωσης πρέπει να κάνουν ακροβατικά για να βρουν τους τίτλους που ανακοινώθηκαν για το Switch, τότε ποιες είναι οι πιθανότητες να μην μπερδευτεί με την όλη κατάσταση ο καταναλωτής και αναγνώστης; Επιπλέον δεν υπήρχε καμία λογική σειρά στην αναφορά τίτλων στην παρουσίαση, ενώ δεν έγινε ευθεία αναφορά σε συγκεκριμένο launch line up. Και θα καταλάβετε σε λίγο γιατί.
Η αποκλειστικότητα των τίτλων της Nintendo εννοείται, οπότε θα τη σημειώνουμε μόνο σε τίτλους τρίτων.
Nintendo
Η Nintendo έδειξε μόνο έναν τίτλο που είχε ανακοινώσει από πριν για το Switch, συγκεκριμένα το The Legend Of Zelda: Breath Of The Wild. Όλοι οι υπόλοιποι τίτλοι είτε ξέραμε ότι ετοιμάζονταν αλλά δεν ξέραμε πώς λέγονται και για πότε προορίζονται, είτε ακούσαμε πρώτη φορά για αυτούς σήμερα.
1-2 Switch (3 Μαρτίου 2017)
Πρόκειται για συλλογή από party games και μπροστάρης για gaming χωρίς να είναι η οθόνη στο προσκήνιο, χάρη στις ιδιότητες των Joy-Con.
The Legend Of Zelda: Breath Of The Wild (3 Μαρτίου 2017)
Μιας και δεν βλέπουμε πρώτη φορά τον τίτλο, εμφανίστηκε νέο trailer αλλά αποκαλύφθηκε πως κυκλοφορεί την ίδια μέρα με το Switch.
Snipperclips - Cut it out, together! (Μάρτιος 2017)
Η Nintendo δεν ξεχνά ποτέ τα puzzle games. Το συγκεκριμένο βάζει έναν ή δύο παίκτες να συνεργαστούν για να λύσουν τους βασικούς γρίφους του παιχνιδιού, κόβοντας χαρτί στα σωστά σχήματα, ενώ σε ένα ακόμη mode μπορούν μέχρι και τέσσερις παίκτες είτε να συνεργαστούν είτε να έρθουν αντιμέτωποι.
ARMS (Άνοιξη)
Πρόκειται για ειδική περίπτωση fighting game με βάση την πυγμαχία, στο οποίο οι παίκτες κρατούν κάθετα τα Joy-Con και ορίζουν με τις κινήσεις των χεριών τους τις επιθέσεις και τις άμυνες του χαρακτήρα.
Splatoon 2 (Καλοκαίρι)
Το Splatoon ήταν νέο IP για το Wii U και η αλήθεια είναι ότι στάθηκε μονομιάς καλά στα πόδια του. Η επαναφορά του στο Switch δεν είναι αναπάντεχη λοιπόν. Παρά τον αριθμό δύο δεν ειπώθηκαν μεγάλα λόγια. Παρουσιάστηκε ένα νέο όπλο και τροποποιήσεις σε modes, όπως και ότι υπάρχει πρόγραμμα για events σε τακτά χρονικά διαστήματα και βελτιώσεις/αναβαθμίσεις/προσθήκες για τους μήνες μετά το λανσάρισμα.
Mario Kart 8 Deluxe (28 Απριλίου)
Πρόκειται για αυτό που φαντάζεστε με όλα τα DLC, νέους χαρακτήρες, επιστροφή του Battle Mode με νέα επίπεδα και υποστήριξη για local multiplayer για 8 άτομα/κονσόλες.
Fire Emblem Warriors (Τέλη 2017)
Η αλήθεια είναι ότι δεν αναπτύσσεται από την Nintendo, αλλά από τους συνήθεις υπόπτους (Omega Force και Team NINJA της Koei Tecmo) εξ ου και ο χαρακτηρισμός “Warriors”.
Super Mario Odyssey (Τέλη 2017)
Το Super Mario Odyssey είναι το πρώτο sanbox Mario game από την εποχή του Super Mario Sunshine και υπόσχεται να αξιοποιεί τα Joy-Con, αν και δεν διευκρινίστηκε ο τρόπος. Εδώ τα χαμόγελα είναι εύκολα πάντως, αφού, εκτός απροόπτου, θα δούμε φέτος τον τίτλο στα ράφια.
Xenoblade Chronicles 2 (2017)
Είναι λογικό να περιμένουμε κάτι καλό από τίτλος Xenoblade. Αυτό που πρώτα θα δούμε και ύστερα θα πιστέψουμε είναι η κυκλοφορία εντός του έτους.
Third Parties
Η Nintendo ξέρει ότι πρέπει να πείσει όχι μόνο άλλους developers και publishers να φέρουν τίτλους στο νέο της μηχάνημα αλλά και τους καταναλωτές ότι η πλατφόρμα δεν θα στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά από την ίδια την Nintendo. Οπότε μαζέψαμε υποσχέσεις.
2K Games
NBA 2K18
Ένας μόνο από τους τίτλους που δεν αναφέρθηκαν καν στην παρουσίαση και προέκυψαν κατόπιν εορτής ήταν και το NBA 2K18 που δεν είναι και αμελητέα ποσότητα η αλήθεια είναι.
Activision
Skylanders Imaginators (Μάρτιος)
Πρόκειται για μεταφορά ήδη υπάρχοντος τίτλου, οπότε τα πράγματα είναι απλά.
Anuman Interactive
Syberia 3
Το adventure αναμένεται πλέον και για Switch εκτός από PC, PS4 και Xbox One, αν και η έκδοση για την κονσόλα της Nintendo δεν έχει συγκεκριμένη ημερομηνία ακόμη.
Arc System Works
BlazBlue [Αποκλειστικό]
Κανονικός τίτλος δεν υπάρχει, έτος κυκλοφορίας δεν γνωρίζουμε, αλλά σίγουρα ετοιμάζεται τίτλος της σειράς για το Switch.
New Frontier Days: Founding Pioneers [Αποκλειστικό σε Nintendo formats]
Άγνωστο το πότε θα κυκλοφορήσει το New Frontier Days, αλλά συνεχίζει την πορεία που ξεκίνησε ο προκάτοχός του στο 3DS, αλλά επιτρέπει περισσότερες δραστηριότητες, περισσότερα κτίρια και λοιπά.
Bandai Namco Games
Dragon Ball Xenoverse 2
Πρόκειται για μεταφορά με δεδομένη τη δυνατότητα για local co-op.
Taiko Drum Master [Αποκλειστικό]
Οι πιθανότητες να το δούμε εκτός Ιαπωνίας είναι οι κλασικές. Δηλαδή τείνουν στο μείον άπειρο.
Tales Of [Αποκλειστικό]
Καμία πληροφορία δεν αποκαλύφθηκε, ούτε καν η ονομασία.
Bethesda
The Elder Scrolls V: Skyrim
Το είχαμε δει στην επίσημη πρώτη του Switch αλλά κανείς δεν ήθελε να το ανακοινώσει επίσημα. Έγινε σήμερα κι αυτό, χωρίς βέβαια λεπτομέρειες για το ποιόν της μεταφοράς.
Capcom
Ultra Street Fighter II: The Final Challengers [Αποκλειστικό)
Μπορεί να μην ξέρουμε πότε θα φτάσει στην αγορά, ξέρουμε ότι θα η έκδοση αυτή θα είναι αποκλειστική στο Switch. Η νέα έκδοση αφήνει τον παίκτη να επιλέξει μεταξύ κλασικών και ανανεωμένων γραφικών, περιλαμβάνει τους Evil Ryu και Violent Ken, ενώ επιτρέπει σε δύο παίκτες να τα βάλουν ταυτόχρονα με χαρακτήρα που ελέγχει η τεχνητή νοημοσύνη.
EA
EA Sports FIFA (Φθινόπωρο 2017)
Δεν μπορούμε να πούμε και πολλά αφού εμφανίστηκε ο Patrick Söderlund με φόντο ένα σχετικό slide και στάθηκε στο γεγονός ότι θα ξαναδούμε τίτλο FIFA σε κονσόλα της Nintendo.
Focus Home Interactive
Farming Simulator
Πάντα χάνουμε τα λόγια μας μπροστά στο Farming Simulator.
Gamestop/Gametrust
Has-Been Heroes (Τέλη 2017)
Ο τίτλος είχε ανακοινωθεί από πριν για PC, PS4 και Xbox One, τώρα όμως ετοιμάζεται και για το Switch, χωρίς πολλές προσαρμογές όπως φαίνεται, αφού η βασική υπόσχεση είναι ότι θα αξιοποιεί το μηχανισμό HD Rumble. Κατά τα άλλα ο τίτλος της Frozenbyte φέρνει τρεις χαρακτήρες αντιμέτωπους με ορδές εχθρών και ποικιλίας ξορκιών στα χέρια του παίκτη για να κόβει…εμπόδια.
GungHo Online Entertainment
No More Heroes
Θεωρητικά ο τίτλος προορίζεται για το 2017 αν και θα κρατήσουμε μικρό καλάθι. Εκτός πια αν πρόκειται για κάτι πιο απλό εντός του franchise. Ο Goichi Suda της Grasshopper Manufacture δεν είχε κάτι συγκεκριμένο να δείξει, ενώ ακόμη ψάχνει την ονομασία του τίτλου. Το σίγουρο είναι ότι έχει να κουνηθεί πολύ Joy-Con για να μην ξεμείνει από μπαταρία το katana blade.
Konami
Super Bomberman R (Μάρτιος 2017) [Αποκλειστικό]
Όχι μόνο ανακοίνωσε νέο τίτλο Bomberman η Konami, αλλά το Super Bomberman R θα είναι και αποκλειστικό στο Switch.
4J Studios/Microsoft Studios
Minecraft: Switch Edition
Καμία πληροφορία, καμιά πρόβλεψη για την κυκλοφορία, τίποτα απολύτως δεν αποκαλύφθηκε για το Minecraft του Switch, πέρα από την ύπαρξή του. Είναι γνωστό άλλωστε ότι το Minecraft δεν αφήνει πλατφόρμα για πλατφόρμα.
Nicalis
The Binding of Isaac: Afterbirth+ (Άνοιξη 2017)
Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε κι αυτό πια.
Redout (Άνοιξη 2017)
Το Redout είναι φουτουριστικό racer, εντάσσεται δηλαδή στην κατηγορία που παρακολουθούν ευλαβικά και αναγκαστικά όσοι δεν μπορούν ακόμη να πιστέψουν ότι δεν λέει να εμφανιστεί νέο F-Zero.
Nippon Ichi Software
Disgaea 5 Complete
Δεν υπάρχει ημερομηνία κυκλοφορία, πάντως θα εμφανιστεί σε απλή και συλλεκτική έκδοση. Πρόκειται για το παιχνίδι που είδαμε στο PS4, με όλο το DLC που διατέθηκε ξεχωριστά.
SEGA
Sonic Mania (Άνοιξη 2017)
Ο ήδη γνωστός τίτλος θα φτάσει και στο Nintendo Switch. Αν θα έχει κάποια ειδική λειτουργία για αυτό δεν είναι σαφές. Μάλλον απίθανο.
Puyo Puyo Tetris (Άνοιξη 2017)
Το Puyo Puyo Tetris έρχεται στη Δύση αυτήν την άνοιξη, τόσο για το PS4 όσο και για το Switch (και οι δύο εκδόσεις ανακοινώθηκαν σήμερα). Δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια ειδική λειτουργία για το Switch. Οι ψηφιακές εκδόσεις και των δύο θα κοστίζουν το ίδιο, αλλά η κανονική έκδοση θα είναι ακριβότερη στο Switch όπως φαίνεται.
Γεύση από Nagoshi
Ο Toshihiro Nagoshi δεν έχει αλλάξει χρώμα, παραμένει το ίδιο χαλκοπορτοκαλής. Το σημαντικό όμως είναι πως ο δημιουργός των Yakuza και Binary Domain ετοιμάζει τίτλο για το νέο σύστημα της Nintendo.
Shin Megami Tensei
Η Atlus ανακοίνωσε ότι ετοιμάζει νέο τίτλο Shin Megami Tensei, η παραγωγή του οποίου ξεκίνησε πολύ πρόσφατα, οπότε, παρά το σύντομο trailer και την αναφορά της Unreal Engine 4, η αναμονή θα είναι μεγάλη και δεν υπάρχει πρόβλεψη ούτε για συγκεκριμένο έτος κυκλοφορίας.
Shin'en
Fast RMX
Θυμάστε το Fast Racing Neo; Οι δημιουργοί του ξαναχτυπούν με το νέο τίτλο να έχει 15 οχήματα, 30 πίστες, υποστήριξη για splitscreen για έως τέσσερις παίκτες και, έτσι για αλλαγή, συγκεκριμένη τεχνική πληροφορία: θα τρέχει σε 1080p60.
Square Enix
Dragon Quest X και Dragon Quest XI
Ήταν γνωστό ότι μεταφέρονται στο Switch, αν και μάλλον μόνο για την Ιαπωνία, ωστόσο αναφέρθηκαν στην παρουσίαση, οπότε τα συμπεριλαμβάνουμε για το τυπικό.
Dragon Quest Heroes I & II
Το Dragon Quest Heroes I & II, από την άλλη, ανακοινώθηκε σήμερα. Ουσιαστικά πρόκειται για συνδυασμό δύο γνωστών τίτλων σε ένα πακέτο
I Am Setsuna (Μάρτιος 2017)
Άλλος ένας τίτλος που μεταφέρεται στο Switch. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι πέρυσι, οπότε και κυκλοφόρησε για PS4, δεν άφησε και τις καλύτερες εντυπώσεις.
Project Octopath Traveller
Το Project Octopath Traveller είναι νέος τίτλος για τον οποίο δεν έχουμε ουσιαστικά στοιχεία, πέραν του ότι ετοιμάζεται από τους δημιουργούς του Bravely Default. Με αυτό ως δεδομένο, παρότι δεν έχει ειπωθεί κάτι επ’ αυτού, δεν αποκλείεται να καταλήξει αποκλειστικότητα του Switch.
Ubisoft
Steep (2017)
Και το Steep θα κάνει την εμφάνισή του στο Switch αν και δεν αναφέρθηκε κάποια ειδική τροποποίηση για την περίσταση.
Just Dance 2017 (3 Μαρτίου 2017)
Ο τίτλος που γνωρίζετε ήδη, με τη διαφορά ότι είναι πιο εύκολο να πάρετε το Switch μαζί σας και να γίνετε θέματα οπουδήποτε. Αν συμπληρώσετε και εξάδα για να γίνετε θέαμα ομαδικά, καλύτερα. Μοιράζεστε και την ντροπή έτσι.
Ισχύει ό,τι είπαμε και για το Farming Simulator. Απλά φανταστείτε το ίδιο σχόλιο με περισσότερα χρώματα.
Rayman Legends Definitive Edition (2017)
Η έκδοση για το Switch υπόσχεται μερικές νέες εκπλήξεις αλλά όχι πολλά παραπάνω. Βέβαια, παραμένει πολύ καλό παιχνίδι, οπότε δεν κρατάμε κακία.
Ουφ
Θα πούμε, ξανά, ότι έχει πολλά να μάθει η Nintendo για το τι εστί καλή και σαφής παρουσίαση. Το πρόβλημα δεν είναι οι πληροφορίες που λείπουν, όσο ότι είναι πραγματική άσκηση υπομονής από τη μεριά μας να τη μαζέψουμε όλη σε ένα σημείο. Π.χ. ο μόνος λόγος που ξέρουμε για το NBA 2K18 είναι επειδή εμφανίστηκε product page στο αμερικανικό site της Nintendo. Δεν νοείται να μαζεύονται οι πληροφορίες με τέτοια “Challenges” σαν να κάνουμε σαφάρι για Coins στο MyNintendo.
Αυτό είναι το λιγότερο βέβαια διότι, αγαπητέ αναγνώστη, δεν σε επηρεάζει το δικό μας παίδεμα. Δεκτόν. Ωστόσο είχε κι άλλα παράξενα η παρουσίαση. Εμφανίστηκαν αρκετοί δημιουργοί ή εκπρόσωποι εταιρειών για να ανακοινώσουν ότι ετοιμάζουν κάποιο παιχνίδι για το Switch. Συχνά δεν είχαν ούτε μια εικόνα για γεύση, άλλοτε δεν είχαν καταλήξει σε όνομα. Φάνηκε ότι αρκετοί τίτλοι τρίτων είναι πολύ μακριά αν δεν είναι απλές μεταφορές προηγούμενων τίτλων.
Αντίστοιχα η Nintendo έχει μόλις δυο τίτλους για την πρώτη μέρα της κονσόλας στην αγορά: 1-2 Switch και The Legend Of Zelda: Breath Of The Wild. Ναι, δεν λέμε, λανσάρισμα με Zelda. Ξαναέτυχε επί Wii και, όπως και να ‘χει, ξέρουμε ότι πρόκειται για τίτλο που έχει την καρδιά του, σχεδιαστικά, στο Wii U. Αν και σίγουρα η Nintendo το έχει πειράξει για να έχει νόημα στο Switch.
Το line up(;)
Για να φανεί με μια ματιά το πρόβλημα:
3 Μαρτίου
⁃ 1-2 Switch
⁃ The Legend Of Zelda: Breath Of The Wild
⁃ Just Dance 2017
Όσο για το υπόλοιπο του Μαρτίου:
⁃ Snipperclips - Cut it out, together!
⁃ Skylanders Imaginators
⁃ Super Bomberman R
⁃ I Am Setsuna
Περιέργως, παρά την ασθενική αρχική γκάμα, η Nintendo υπόσχεται ουσιαστικά Zelda και Mario τον ίδιο χρόνο, μαζί με τα Splatoon 2 και Mario Kart 8 Deluxe και, αν γίνει θαύμα, Xenoblade Chronicles 2.
Η κατάσταση αυτή γεννά κάποιες θεωρίες φυσικά. Η μία, και πιο τρομακτική, είναι πως η στήριξη από τρίτους δεν έχει πάρει επαρκώς την ανιούσα. Ή ότι οι publishers εξακολουθούν να δυσπιστούν και να αναμένουν πριν πέσουν με τα μούτρα. Σκεφτείτε ότι το Wii κυκλοφόρησε με 19 τίτλους την πορεία του στην ευρωπαϊκή αγορά. Ακόμη και το Wii U ξεκίνησε με 17 τίτλους.
Θα πει κάποιος ότι φταίει η στροφή σε επεξεργαστές ARM. Δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια που αναγκάζονται να μάθουν από το μηδέν μια νέα πλατφόρμα οι developers, ενώ τώρα πια τα πράγματα είναι πολύ πιο οργανωμένα σε επίπεδο εργαλείων ώστε το εγχείρημα να μην είναι το ίδιο τρομακτικό. Η Nintendo μάλιστα έχει πλέον τους πάντες στη δούλεψη του Switch, αντί να τους μοιράζει σε φορητή και οικιακή κονσόλα στο βαθμό που είχε μάθει. Ενώ έχει εμπειρία και σε ARM. Εκτός αν πιστεύεται ότι τίτλοι όπως Hyrule Warriors, Super Smash Bros, Xenoblade Chronicles 3D και Super Mario Maker που έφτασαν στο 3DS ήταν κάποιου είδους ακαδημαϊκή άσκηση. Εξάσκηση ήταν και μάλιστα στα δύσκολα. Παρά ταύτα η Nintendo δεν κατάφερε να έχει πάνω από δύο τίτλους στο λανσάρισμα, παρότι τα πήγαινε καλύτερα σε προηγούμενες γενιές.
Η μία σκέψη λοιπόν είναι πως την έπιασε τόσο απροετοίμαστη η ανείπωτη εμπορική αποτυχία του Wii U που και η ίδια δεν έβαλε ποτέ στην άκρη το χρόνο που θα απαιτούσε ένα πιο γεμάτο ξεκίνημα. Ειδικά δε αν υπολογίσουμε πόσο πάσχισε να κλείσει τρύπες με δικές της παραγωγές για το Wii U μέχρι και το τέλος ουσιαστικά του 2015, όντως δεν μένει αρκετός χρόνος ούτε για πολλά, ούτε για μεγάλα πράγματα. Το πιο πιθανό είναι ό,τι βλέπουμε να είχε προγραμματιστεί για Wii U, να έμεινε πίσω και να τροποποιήθηκε ώστε να αξιοποιεί ικανοποιητικά το Switch.
Αποχή των mobile games. Για την ώρα.
Η Nintendo στάθηκε σε τίτλους που σίγουρα δεν έχουν καμία σχέση με μικρές παραγωγές για φορητές κονσόλες και κινητά τηλέφωνα. Είναι λογική κίνηση διότι, παρότι δεν πρόκειται να λείψουν και αυτά τα παιχνίδια (εδώ υπήρχε το Angry Birds στο PS3), η Nintendo θέλει να ξεκαθαρίσει ότι το Switch είναι, πάνω από όλα, μια κανονική κονσόλα που, ακριβώς επειδή δεν έχει τις καλύτερες επιδόσεις στην αγορά, μπορεί να την παίρνει εύκολα κάποιος μαζί του και να χρησιμοποιεί ακόμη και εξωτερική μπαταρία, να μαζεύεται με παρέα κ.λπ.
Φορητότητα και Joy-Con
Μπορεί να χτυπιέται κάποιος όσο θέλει ότι το Switch είναι ουσιαστικά φορητή κονσόλα επειδή χρησιμοποιεί mobile SoC. Η πραγματικότητα όμως είναι η εξής. Το The Legend Of Zelda: Breath Of The Wild ούτε σε κινητό θα το βλέπαμε ποτέ, ούτε σε κάποιο θεωρητικό διάδοχο του 3DS. Είναι νέος τίτλος Zelda, με τη φιλοδοξία που περιμένει κανείς όταν σχεδιάζεται για οικιακή κονσόλα της Nintendo και, για πρώτη φορά, μπορεί απλά να τον πάρει ο παίκτης μαζί του και να συνεχίσει να παίζει σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Το ποιόν του software, όχι το hardware, είναι αυτό που δίνει χαρακτήρα στο σύστημα.
Τα Joy-Con είναι η πραγματική καρδιά του συστήματος όμως. Από το πουθενά, η Nintendo ασχολήθηκε με ουσιώδη εξέλιξη των μηχανισμών της δόνησης με σκοπό να εντάξει τη νέα, ας πούμε, “ανάλυση” που προσφέρει το σύστημα HD Rumble για να μεταφέρει λιγότερο χονδροειδείς πληροφορίες από αυτές που ξέρουμε τόσα χρόνια.
Για αρκετά είδη παιχνιδιών, χάρη στα Joy-con, το Switch μπορεί να θεωρείται η μόνη κονσόλα που είναι, από τη στιγμή που βγαίνει από το κουτί της, έτοιμη για συμμετοχή δεύτερου παίκτη. Η ειρωνεία της υπόθεσης δεν κρύβεται. Στο Wii U δεν υπήρχε ουσιαστικά τρόπος να χρησιμοποιηθεί δεύτερο GamePad και στο Switch το δεύτερο χειριστήριο είναι εκεί με το καλημέρα. Ακόμη και το Pro Controller έχει ακριβώς τις ίδιες λειτουργίες. Όχι όπως στην εποχή του Wii και του Wii U. Γενικά φαίνεται διατεθειμένη να στηρίξει αρκετά το split screen και το co-op, σενάρια που δεν εξυπηρετούνται επαρκώς συνήθως και προτιμάται η λύση του online multiplayer.
Εφόσον τραβά τέτοια ρότα, με αυτές τις προτεραιότητες η Nintendo, βάσει νοοτροπίας, κάθε όνειρο για κάποια παντοδύναμη μελλοντική κονσόλα από την εταιρεία, είναι όνειρο θερινής νυκτός.
Οι επιδόσεις
Βάλαμε το μεσότιτλο μόνο και μόνο για να υπογραμμίσουμε ότι η όλη κουβέντα που σίγουρα προκύπτει σε κάθε στροφή δεν έχει νόημα. Ήταν γνωστό πια ότι έχουμε να κάνουμε με ARM SoC που αμέσως θέτει κάποια όρια στα οποία θα κινηθεί το μηχάνημα με δεδομένες και τις διαστάσεις του. Ουσιαστικά μιλάμε για Wi U+ από άποψη επιδόσεων, ό,τι κι αν μπορεί να σημαίνει τελικά το “+”. Η Nintendo έχει ξανακάνει κάτι παρόμοιο, με τη μετάβαση από το GameCube στο Wii (για την ακρίβεια τότε μάλλον έμεινε στάσιμη). Τώρα όμως έφτασε σε μια αρχιτεκτονική που, για την ώρα τουλάχιστον, εξελίσσεται με ταχύτερους ρυθμούς σε σχέση με x86. Δεν υποστηρίζουμε ότι πιάνει ανάλογες επιδόσεις, αλλά ότι χρόνο με το χρόνο κάνει μεγαλύτερα βελτιωτικά άλματα και η ψαλίδα, καθώς οι γενιές προχωρούν, θα κλείνει αργά αλλά σχετικά σταθερά. Η όλη ιδέα του Switch επιτρέπει μάλιστα ευκολότερες αναβαθμίσεις της “κεντρικής μονάδας” σε σχετικά τακτά χρονικά διαστήματα, αν η Nintendo ακολουθήσει και το παράδειγμα των υπολοίπων με βελτιωμένες εκδόσεις κάθε μερικά χρόνια. Ευκολότερες από την άποψη ότι και αρκετή θα είναι η βελτίωση και σε λογική τιμή θα μπορεί να παραμένει το σύστημα.
Η τιμή
Η τιμή είναι απολύτως λογική. Μπορεί να λέμε “μα είναι tablet” αλλά και στα tablets, τα μοντέλα του κατοστάρικου ή του διακοσάρικου ξεχωρίζουν για τον αριθμό των μηνών που μεσολαβούν από την αγορά τους μέχρι να μετουσιωθούν σε στοπ για πόρτες ή σε “αναλώσιμο” hardware που δεν μας πειράζει να διαλυθεί στα χέρια ενός μπόμπιρα. Εκεί που η τιμή είναι θέμα είναι στα αξεσουάρ και δη στα χειριστήρια. Από τη μία περιλαμβάνουν περισσότερη τεχνολογία σε μικρότερο πακέτο σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Ο συνδυασμός αυτός είναι πάντα ακριβότερη υπόθεση. Σίγουρα όμως όχι τόσο ακριβότερη υπόθεση. Ειδικά η τιμή για ένα αριστερό ή δεξί Joy-Con είναι εκτός πραγματικότητας. Όχι ότι η αγορά ζεύγους κάθεται καλά, απλά εκεί, κατά μία έννοια, αγοράζονται δυο χειριστήρια. Κάτι τέτοιο πρέπει να σκέφτηκε και η Nintendo και να θεώρησε ότι έχει περιθώριο. Τα έχουμε ξαναζήσει αυτά βέβαια την εποχή του Wii. Οπότε στην πραγματικότητα χωρά γκρίνια, αλλά όχι τόσο η έκπληξη.
Δικτυακές υπηρεσίες
Μπορούμε να κάνουμε πολλές υποθέσεις βάσει των οποίων οι online υπηρεσίες που ετοιμάζει η Nintendo για το Switch, θα αξίζουν τον κόπο. Η πολύ χαμηλή συνδρομή, χαμηλότερη των PS Plus και Xbox One θα ήταν μια παρηγοριά. Μας φοβίζει όμως η δήλωση ότι οι τίτλοι NES και SNES που θα δίνονται δωρεάν θα περιλαμβάνουν και online λειτουργίες. Διότι αυτό σημαίνει επιπλέον επένδυση που πρέπει να καλύπτεται κάπως. Θετικό θα ήταν επίσης να μην είναι ενοικιαζόμενο ουσιαστικά το παιχνίδι του μήνα αλλά να μένει και μετά τη λήξη της συνδρομής. Δεν υποκαθίσταται έτσι η διάθεση σύγχρονων τίτλων, αλλά, τουλάχιστον, κάπως καλύτερα δικαιολογείται το σύνολο. Βέβαια, και όλα αυτά να γίνουν, αν δεν πιστώνονται οι αγορές σε φυσικό πρόσωπο αντί για την κονσόλα, πραγματικά τζάμπα μιλάμε.
Ακόμη και όλα αυτά σωστά να τα κάνει η Nintendo, με όσα είπε στην παρουσίαση δημιούργησε περισσότερα προβλήματα από όσα έλυσε. Διότι δεν ξέχασε να πει ότι θα χρεώνεται το online σύντομα, κατάφερε όμως να μην δημιουργήσει ούτε στο περίπου την εικόνα ότι η συνδρομή αυτή έχει ξεκάθαρα οφέλη για τον καταναλωτή.
Καλή λευτεριά
Μετά την τελευταία παρουσίαση αισθανόμαστε πως είμαστε μάρτυρες μιας γέννας γεμάτης ταλαιπωρία. Σαφώς και το παιδί της Nintendo μπορεί να είναι μοναδικό, ξεχωριστό, ιδιαίτερο. Αλλά η εταιρεία μάλλον παλεύει με τον εαυτό της, ενίοτε με μισή καρδιά. Ξέρει ότι πρέπει να εκσυγχρονιστεί σε κάποια θέματα, χωρίς να αλλοιώσει όμως την ταυτότητά της, και μάλλον χτυπά τα πόδια έξω από το νερό και καταλήγει να σπαταλά ενέργεια ώρες ώρες σε πράγματα αδιανόητα.
Το Nintendo Switch έχει χαρακτήρα που διαφέρει. Έχει χαρακτήρα που δεν μπορεί να προσομοιώσει κανείς άλλος. Η δυνατότητα για παιχνίδια εκτός οθόνης θα προσφέρει μια χούφτα εμπειρίες που θα είναι αδύνατες οπουδήποτε αλλού. Το split screen με δυο χειριστήρια, που διατίθενται από την αρχή, σε μια καφετέρια θα είναι όντως κάτι πρωτόγνωρο. Οι αρετές υπάρχουν. Φαίνονται. Το θέμα είναι να το πιστέψουν και οι υπόλοιπες εταιρείες. Και για να γίνει αυτό πρέπει να πουληθούν μηχανήματα. Είναι τόσο απλό. Το Switch όμως δεν είναι η καμπάνα που χτυπά μόνο για τους κατόχους Wii U αλλά και για εκείνους που έχουν μόνο το 3DS. Και κάπως έτσι χωρά άλλο μαγείρεμα στα νούμερα.
Πόσα μηχανήματα; Έχουν πουληθεί διπλάσια Xbox One από Wii U. Κι όμως η αίσθηση είναι ότι το Wii U απέχει έτη φωτός από τον κοντινότερο ανταγωνιστή. Διότι κάποια πράγματα είναι θέμα επικοινωνίας και χειρισμών. Εκ των πραγμάτων δηλαδή, το Switch και το κάθε Switch, δεν χρειάζεται τα νούμερα του 3DS (60+ εκατομμύρια) για να σταθεί. Ούτε του PS4. Περιθώρια υπάρχουν και οι στόχοι δεν είναι δυσθεώρητοι.
Αρκεί να σταματήσει να τσακώνεται με τα αυτονόητα η Nintendo. Σε καλό θα της βγει.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity