O Τεντεν μπορεί για κάποιες αγορές και ένα πιο νεανικό κοινό να μην λέει πολλά σαν όνομα, αλλά για κάποιες χώρες και fans των καλών παλιών κόμικ συνεχίζει και αποτελεί μία ξεχωριστή φιγούρα. Αν σκεφτούμε μάλιστα ότι στο φετινό ποδοσφαιρικό τουρνουά Euro 2024 η εθνική Βελγίου έχει μία εμφάνιση στα χρώματα του ήρωα, καταλαβαίνουμε την σημασία που έχει ακόμα αυτός ο χαρακτήρας για αρκετό κόσμο.
Ο ήρωας της ομώνυμης βελγικής γαλλόφωνης σειράς κόμικς του Ερζέ πρωτοεμφανίστηκε πριν από σχεδόν 100 χρόνια και γέμισε τις σελίδες των κόμικ με περιπέτειες που συνδύαζαν το χιούμορ, χαμένους θησαυρούς και μπόλικο μυστήριο. Το περιεχόμενο του Τεντεν θα ταιριάζει σίγουρα ακόμα και με τα θέλω νεότερων γενιών που μεγάλωσαν π.χ. με το Uncharted, φτάνει φυσικά να έχουν εκμοντερνιστεί κάποια πραγματάκια. Το Tintin Reporter - Cigars of the Pharaoh θα προσπαθήσει ακριβώς αυτό, να φέρει ξανά στο προσκήνιο μία σειρά του παρελθόντος για νέες κονσόλες και ηλεκτρονικούς υπολογιστές, με την κρυφή ελπίδα ότι μπορεί να αποδείξει ότι υπάρχει ακόμα χώρος για το εν λόγω franchise.
Σε ό,τι αφορά τον τεχνικό τομέα, το παιχνίδι δεν παρουσιάζει next gen γραφικά, μιας και σίγουρα έχουμε δει εντυπωσιακότερους τίτλους στο PlayStation 5. Από την άλλη υπάρχει ένα όμορφο art style και μία καλλιτεχνική προσέγγιση που δύσκολα θα ξενίσει τους hardcore fans των κόμικ, ενώ θεωρούμε ότι θα αρέσει σίγουρα και στους μικρότερους φίλους. Υπάρχουν διαφορετικά περιβάλλοντα, από πλοία μέχρι ζούγκλες, ενώ το soundtrack και τα voice overs προσφέρουν αρκετά πράγματα ώστε να νιώσουμε ότι παρακολουθούμε μία όμορφη περιπέτεια με τον Τεντεν και τον αγαπημένο του σκύλο, τον Μιλού. Εκεί που μας τα χαλάει το παιχνίδι είναι σε καθαρά τεχνικούς τομείς όπως frame drops, λίγο stuttering και κολλήματα που μας ανάγκασαν να ξεκινήσουμε το παιχνίδι ξανά 3-4 φορές. Ναι, τα πάντα φορτώνουν γρήγορα και λόγω του autosave δεν χάσαμε ιδιαίτερο progress, αλλά δεδομένου του γεγονότος ότι μιλάμε για έναν τίτλο που κυκλοφορεί στην αγορά εδώ και αρκετό καιρό, θα περιμέναμε να λειτουργεί πιο ομαλά. Σίγουρα δεν υπάρχουν τα ιδιαίτερα σοβαρά προβλήματα όταν πρωτοκυκλοφόρησε το παιχνίδι, αλλά θεωρούμε ότι χρειάζεται ένα ακόμα patch για να διορθωθούν και τα τελευταία ενοχλητικά προβλήματα.
Ιδιαίτερα καλή εντύπωση μας έκανε και η γραφή, οι διάλογοι και η συνολική διάρκεια του παιχνιδιού, που μας άφησε ικανοποιημένους από την άποψη ότι απολαύσαμε μία γεμάτη περιπέτεια. Από τη στιγμή που ο τίτλος πατάει στις βάσεις του πετυχημένου κόμικ “Τα πούρα του Φαραώ” δεν περιμέναμε προφανώς ότι θα μας απογοήτευε το σενάριο, ίσα-ίσα που αυτό το κάνει το εγχείρημα και πιο εύκολο στα χαρτιά. Έχουμε όμως άλλο ένα παράδειγμα παιχνιδιού που βγαίνει από την Microids και πετυχαίνει διάνα το ύφος, την ατμόσφαιρα και το συνολικό concept μίας γνωστής σειράς, ακροβατώντας εξαιρετικά ανάμεσα στο παλιό και στο νέο.
Δυστυχώς, εκεί που μας τα χάλασαν πάλι ήταν σε καθαρά gaming μηχανισμούς οι οποίοι εκτός του ότι θυμίζουν κάπως ξεπερασμένα action-adventures, δεν έχουν την απαιτούμενη ποιότητα και πολυπλοκότητα παρόμοιων παιχνιδιών. Οι περισσότερες σπαζοκεφαλιές λύνονται σχετικά εύκολα, αλλά παράλληλα υπάρχουν και κάποιες οι οποίες μοιάζουν λίγο άδικες ως προς τον τρόπο που θα βρούμε την λύση. Ο χειρισμός του Τεντεν είναι λίγο ξύλινος, ενώ όταν ελέγχουμε τον Μιλού η κάμερα πρώτου προσώπου με τη μύτη του να ξεχωρίζει μπροστά, δεν το κολακεύει ως αισθητική επιλογή. Γενικότερα, ενώ δόθηκε αρκετή προσοχή στα χαρακτηριστικά των ηρώων ή την ατμόσφαιρα των κόσμων και επιπέδων, η περιήγηση και οι κινήσεις των ηρώων θυμίζουν κάπως ξεπερασμένες εποχές. Ουσιαστικά ο τίτλος χωρίζεται σε τρία κομμάτια σαν σχεδιασμός παιχνιδιού, σε 3D adventure όπου ελέγχουμε τον Τεντεν και παίζουμε με τον χώρο για να λύσουμε τις σπαζοκεφαλιές, σε stealth περιηγήσεις όταν ελέγχουμε τον Μιλού και σε quick time events όταν τρέχουμε σε μία συγκεκριμένη ροή για να αποφύγουμε ή να προλάβουμε κάτι. Τα quick time events όταν ελέγχουμε ένα αεροπλάνο ή τρέχουμε σε προδιαγεγραμμένες διαδρομές λειτουργούν, αν και μερικές φορές υπάρχουν κάποια σημεία όπου απαιτούνται ελαφρώς άδικα αντανακλαστικά εξαιτίας της αδυναμίας να κρατηθεί μία πιο δίκαιη ροή.
Oι stealth προσεγγίσεις με τον Μιλού έχουν πλάκα, αλλά δεν κάνουν κάτι παραπάνω από τα βασικά. Κρυβόμαστε κάτω από τραπέζια, πίσω από καναπέδες και διάφορους άλλους χώρους όπου χωράει εύκολα σαν μικρόσωμο σκυλάκι, αν και ένα θέμα ρυθμού και timing υπάρχει κατά την διάρκεια αυτών των τμημάτων. Τα QTEs με αεροπλάνα, αμάξια αλλά και τρέξιμο αλά Indiana Jones έχουν την πλάκα τους, αλλά δεν είναι λίγες οι φορές όπου σκεφτόμασταν ότι προτιμούμε τα πιο αργά επίπεδα με κεντρικό ήρωα τον Τεντεν. Όταν πρέπει να εξετάσουμε τον χώρο, να δούμε ποια κομμάτια ταιριάζουν μεταξύ τους ώστε να ξεκλειδώσουμε μία πόρτα ή πώς θα λύσουμε ένα puzzle που θα εμφανίσει έναν θησαυρό, αυτά τα σημεία λειτουργούν καλύτερα με την φύση του ήρωα και της ιστορίας. Θα θέλαμε κάποιες σπαζοκεφαλιές να είναι πιο δύσκολες ή λίγο πιο ευρηματικές, ώστε να μπορέσουν να ξεχωρίσουν για περισσότερους λόγους, να είχαν έναν πιο ομαλό σχεδιασμό και κινήσεις πιο αρμονικές και λιγότερο ξύλινες.
H αλήθεια είναι, ότι το Tintin Reporter: Cigars of the Pharaoh μας μπέρδεψε λίγο, αφού κάπου στην πορεία πάλευε να κρατήσει μία ταυτότητα. Φαίνεται ότι οι developers ήθελαν να αποφύγουν να δημιουργήσουν ένα καθαρά adventure game με αργή ροή και γι’ αυτό επέλεξαν μάλλον και αρκετά action στοιχεία για να δημιουργήσουν μία πιο έντονη action-adventure εμπειρία. Δυστυχώς, τα QTE events δεν φτάνουν σαν εργαλείο για εκμοντερνίσουν ένα βιντεοπαιχνίδι και να το κάνουν να ισορροπήσει πετυχημένα σαν ένα κανονικό 3D action-adventure. Δεν ήταν λίγες οι φορές όπου σκεφτήκαμε ότι προτιμάμε την πιο αρχαιολογική προσέγγιση του “ψάχνω για την λύση του μυστηρίου” και τον εκάστοτε θησαυρό και μας έλειψε μία έμφαση στο δημοσιογραφικό δαιμόνιο του Τεντεν. Θα ήταν καλύτερη επιλογή να περιόριζαν λίγο τα μεγαλεπήβολα σχέδια του παιχνιδιού και να προσανατολιζόντουσαν περισσότερο στο ύφος της ιστορίας και των χαρακτήρων του.
Το Tintin Reporter: Cigars of the Pharaoh προσπάθησε να διασκεδάσει με διάφορα κόλπα, προσεγγίζοντας fetch quests, quick time events, stealth, puzzles και διασκεδαστικά mini-games, αλλά σε κανένα δεν διαπρέπει σαν παιχνίδι. Οι fans του ιστορικού ήρωα των κόμικ θα προσπαθήσουν να ξεπεράσουν τα εν λόγω προβλήματα και να εστιάσουν περισσότερο στην διασκεδαστική κλασική ιστορία και στο καρτουνίστικο και άκρως ταιριαστό art-style. Oι υπόλοιποι ενδέχεται να δυσκολευτούν να εκτιμήσουν τα δυνατά του σημεία κυρίως εξαιτίας της κρίσης ταυτότητας σε κάποιους τομείς αλλά και κάποιων ενοχλητικών τεχνικών προβλημάτων που θα μπορούσαν να έχουν διορθωθεί.
Τεντέν μόνο!