Η πεντάδα των χαρακτήρων, τη ζωή των οποίων θα κληθείτε να προστατεύσετε στο The Devil in Me αποτελείται από τον σκηνοθέτη Charlie Lonnit, τη δημοσιογράφο Kate Wilder, τον cameraman Mark Nestor, την τεχνικό φωτισμού Jamie Tiergan και τη μαθητευόμενη Erin Keenan. Πρόκειται για τα μέλη ενός τηλεοπτικού συνεργείου που ετοιμάζει μια σειρά από ντοκιμαντέρ σχετικά με δολοφόνους που έμειναν γνωστοί στη ιστορία. Αναζητούν τον ιδανικό τρόπο για να ολοκληρώσουν τη δουλειά τους και η ευκαιρία δεν θα αργήσει να τους δοθεί. Θα λάβουν ένα τηλεφώνημα που τους καλεί σε μια μοντέρνα εκδοχή του Murder Castle του H. H. Holmes, που βρίσκεται χτισμένη σε ένα μυστηριώδες νησί. Δίχως να το πολυσκεφτούν, ιδιαίτερα ο σκηνοθέτης, ακολουθούν άμεσα τις οδηγίες που τους δίνονται για το πως θα φτάσουν στον προορισμό τους. Πολύ σύντομα αφότου πατήσουν το πόδι τους στο νησί θα διαπιστώσουν ότι κάποιος δεν τους είπε όλη την αλήθεια και θα βρεθούν παγιδευμένοι σε ένα παιχνίδι ζωής και θανάτου.
Αυτό που σίγουρα θα σας κάνει εντύπωση είναι ο οπτικός τομέας. Η όλη παρουσίαση χαρακτηρίζεται άνετα ως κινηματογραφική και δεν αποκλείεται αν ξεχαστείτε και βυθιστείτε, φορώντας τα ακουστικά σας, στον κόσμο του παιχνιδιού, να νομίζετε ότι παρακολουθείτε κάποια ταινία. Προφανώς, σε αυτό συμβάλουν και τα μεγάλης διάρκειας cutscenes, δίχως αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν σκηνές όπου η δράση γίνεται έντονη, ανεβάζοντας στα ύψη την αδρεναλίνη. Η μουσική και τα διάφορα εφέ παίζουν σημαντικό ρόλο στη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας που είναι γεμάτη αγωνία για το τι κρύβει το επόμενο βήμα. Τα jump scares όχι λίγα και μάλιστα είναι τοποθετημένα σε χρονικές στιγμές που ξεχωρίζει ότι χρειάζεται ένα "μπαμ" για να ανανεωθεί το ενδιαφέρον. Δυστυχώς, τα παραπάνω δεν συνδυάζονται με τις ερμηνείες των ηθοποιών. Οι εκφράσεις δύσκολα σχηματίζονται στα πρόσωπά τους, όσο τρομακτικές και αν είναι οι καταστάσεις που βιώνουν. Επιπλέον, οι χαρακτήρες που υποδύονται είναι τόσο "ψυχροί" που δεν θα σας δημιουργηθεί η διάθεση να δεθείτε μαζί τους. Είτε σώσετε κάποιον είτε όχι, ελάχιστα θα σας στεναχωρήσει. Ο μοναδικός λόγος που θα προσπαθήσετε να τους σώσετε όλους είναι για να δείτε το πως θα ολοκληρωθεί στην περίπτωση αυτή το παιχνίδι. Αν κάτι πάει στραβά, υπάρχει η δυνατότητα να ξεκινήσετε την προσπάθεια ξανά από συγκεκριμένη σκηνή. Όμως, χωρίς καμία απολύτως διάθεση να βοηθήσουν τους παίκτες, οι developers δεν έχουν προσθέσει κάποια επιλογή για fast forward και έτσι θα πρέπει να βιώσετε τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά, μέχρι να φτάσετε στην επιθυμητή κατάληξη.
Ένα ακόμα αρνητικό είναι ότι το παιχνίδι αργεί να πάρει μπρος. Την πρώτη 1,5 ώρα ίσως επιδοθείτε σε ρεσιτάλ χασμουρητού, ίσως βαρεθείτε τη ζωή σας, ίσως σκεφτείτε πολύ σοβαρά να τα παρατήσετε. Αν όμως δεν είστε εσείς το πρώτο θύμα, τότε η συνέχεια θα είναι ενδιαφέρουσα. Το κάστρο είναι γεμάτο σκοτεινά δωμάτια, στενούς διαδρόμους, παγίδες και θαλάμους βασανιστηρίων. Ναι μεν πρόκειται για ένα παιχνίδι που βασίζεται στις επιλογές, όμως ποτέ δεν υπάρχει σαφής ένδειξη για το αν η απόφαση που καλείστε να πάρετε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα είναι η σωστή η όχι. Ο παράγοντας τύχη μπαίνει, αν και δεν θα έπρεπε, στην εξίσωση. Στη μέση όλων, ο μιμητής του Holmes που κυκλοφορεί με μια πλαστική μάσκα στο πρόσωπο και έχει στήσει όλα τα απαραίτητα για να παρακολουθεί τις κινήσεις των πρωταγωνιστών. Ποτέ δεν είναι αρκετά γρήγορος για να τους κυνηγήσει, έχει όμως στήσει το πεδίο δράσης του με τέτοιο τρόπο, που τον βοηθάει να βρίσκεται σχεδόν πάντοτε ένα βήμα μπροστά. Κάποιες φορές για να τη σκαπουλάρετε θα πρέπει να λύσετε έναν γρίφο, όπως για παράδειγμα να ενεργοποιήσετε σωστά μια σειρά από διακόπτες προκειμένου να δοθεί ρεύμα σε μια συσκευή. Δεν θα δυσκολευτείτε ιδιαίτερα, επειδή όμως οι οδηγίες που δίνονται είναι τις πιο πολλές φορές ασαφείς, πιθανό να προκληθεί ένα μικρό ηλεκτροσόκ στο νευρικό σας σύστημα.
Για να ξεφύγουν από τις ορέξεις του μανιακού δολοφόνου, οι χαρακτήρες μπορούν να τρέξουν, να περάσουν πάνω από εμπόδια, να στριμωχτούν ανάμεσα σε στενά τοιχώματα, να ισορροπήσουν σε αντικείμενα και να διασχίζουν περβάζια κυριολεκτικά με την πλάτη στον τοίχο ώστε να μην γκρεμοτσακιστούν. Επιπλέον, για πρώτη φορά υπάρχει inventory, όχι ότι θα χρειαστεί να κουβαλήσετε ποτέ κάτι πιο χρήσιμο από ένα κλειδί ή να συνδυάσετε πράγματα μεταξύ τους. Η ελευθερία κινήσεων είναι μεγαλύτερη από κάθε προηγούμενο παιχνίδι της σειράς και αυτή με τη σειρά της οδηγεί σε περισσότερες ευκαιρίες για εξερεύνηση. Αν ψάξετε λίγο παραπάνω κάθε χώρο από τον οποίο περνάτε, θα ανακαλύψετε χρήσιμες πληροφορίες που συμπληρώνουν το σενάριο, όπως επίσης και τα λεγόμενα premonitions, οράματα που προειδοποιούν για τη μοίρα κάποιου από τους χαρακτήρες. Στο σημείο αυτό θα θέλαμε σημειώσουμε ότι είναι πιο εύκολο από ποτέ να σωθούν και οι πέντε δίχως να ταλαιπωρηθείτε ιδιαίτερα. Δεν ξέρουμε αν τα Quick Time Events μας φάνηκαν αυτή τη φορά πιο βατά επειδή είχαμε ήδη την εμπειρία των τριών προηγούμενων παιχνιδιών, η αλήθεια είναι πάντως πως η πιο μεγάλη δυσκολία είναι να μην πιαστεί ο παίκτης στον ύπνο την ώρα που θα ξεκινήσουν, αν και ανάλογα με τον βαθμό δυσκολίας, συγχωρούνται λίγα λαθάκια.
Στο τέλος αισθανθήκαμε πως μέσα μας υπήρχε το ίδιο κενό με τη στιγμή που ξεκινήσαμε για πρώτη φορά το παιχνίδι. Λες και επρόκειτο απλά για μια διεκπεραίωση καταστάσεων. Σε αυτό σίγουρα έπαιξε ρόλο και η απουσία διαμόρφωσης ουσιαστικών σχέσεων ανάμεσα στους πέντε με βάση τις επιλογές τους, όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι μια μεγάλη πληγή για το The Devil in Me. Ακόμα και ο ερωτισμός ανάμεσα στην Erin και στη Jamie ήταν σαν ένα πάθος δίχως την απαραίτητη φλόγα. Οι ερμηνείες των ηθοποιών, κατά βάση χαμηλού επιπέδου, λες και πρόκειται για βιντεοκασέτα των '80s. Τουλάχιστον, ο Charlie θα πάρει το μήνυμα και θα προσπαθήσει να το μεταφέρει. Το κάπνισμα μπορεί να σε σκοτώσει.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity