Αγαπητέ χρήστη, παρατηρήσαμε οτι έχεις ενεργοποιημένο Ad Blocker.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity

Slitterhead Review

  • ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

    Bokeh Game Studio

  • ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ

    Xseed Games

  • PEGI

    18+

  • ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
*
Το Slitterhead είναι ο επόμενος τίτλος που φέρει την υπογραφή το Keiichiro Toyama, το όνομα του οποίου κανείς βρίσκει δίπλα σε τίτλους όπως τα Silent Hill, Forbidden Siren και Gravity Rush. Διαφημίστηκε σαν μια επιστροφή στα παλιά horror μονοπάτια, και αυτό από μόνο του ήταν αρκετό για να τραβήξει το ενδιαφέρον, αφού η αλήθεια είναι πως μέχρι την ημερομηνία κυκλοφορίας ελάχιστες πληροφορίες είδαν το φως της δημοσιότητας. Το αν υπήρχε λόγος για αυτό ή όχι μένει να το εξετάσουμε παρακάτω.



Η ιστορία μας μεταφέρει στο φανταστικό Kowlong (που ουσιαστικά είναι το Kowloon του Hong Kong) μέσα από μια αισθητική γεμάτη neon και 90’s που φέρνει στο μυαλό cult κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές μιας άλλης εποχής. Πρωταγωνιστής μας είναι ο Hyoki, μια οντότητα χωρίς σώμα ή μνήμη, που έχει την ικανότητα να ελέγχει το μυαλό και το σώμα των ανθρώπων. Η μοναδική πληροφορία που θυμάται είναι ότι πρέπει να εξοντώσει τα Slitterheads, απόκοσμα πλάσματα που παίρνουν την μορφή των ανθρώπων και τους σκοτώνουν για τροφή. Στην περιπέτεια του ο Hyoki θα γνωρίσει μια σειρά από ανθρώπους (άσχετους μεταξύ τους) που μπορούν να διατηρήσουν ένα κομμάτι από την συνείδησή τους όταν το σώμα τους χρησιμοποιείται, και έχουν πιο δυνατές ικανότητες από τους «απλούς» ανθρώπους. Από την συναναστροφή μεταξύ τους, ο Hyoki θα αποκτήσει κάποια ανθρώπινα χαρακτηριστικά και όλοι μαζί θα ξεσκεπάσουν μια αλήθεια πολύ διαφορετική από αυτό που θα περίμενε κανείς.  



Πρακτικά το gameplay χωρίς ανάμεσα στις σκηνές δράσεις που λαμβάνουν χώρα στους δρόμους του Kowlong, και τις συζητήσεις ανάμεσα στον Hyoki και τα Rarities, τους προαναφερθέντες ανθρώπους. Μέσα από τις συζητήσεις αυτές ξεκλειδώνονται νέες αποστολές και στοιχεία που θα βοηθήσουν στην πορεία, ενώ κατά τη διάρκεια της δράσεις οι παίκτες συνήθως θα πρέπει να ακολουθήσουν συγκεκριμένα objectives που συνήθως θα τους φέρουν σε μία (ή και περισσότερες) τελική μάχη με ένα ή περισσότερα Slitterheads. Αυτές οι αποστολές συνήθως χωρίζονται ανάμεσα σε αναζητήσεις και κυνηγητό, ενώ από ένα σημείο και μετά εισάγεται και ένας μηχανισμός time travelling, με τον οποίο ο Hyoki επιστρέφει σε καταστάσεις που ήδη έχουν συμβεί και προσπαθεί να τις κάνει να εξελιχθούν αλλιώς, έχοντας ήδη τη γνώση του τι θα συμβεί παρακάτω.



Στην πράξη αυτό μεταφράζεται σε μια σειρά από επαναλαμβανόμενες καταστάσεις που λίγο μετά τα μισά της περίπου 15ωρης περιπέτειας αρχίζει κάπως να κουράζει. Και κυρίαρχο ρόλο σε αυτό παίζουν δύο παράγοντες. Πρώτος είναι η μάχη και ο όλος μηχανισμός hijacking που αν και φρέσκος, είναι ξεκάθαρο που χρειαζόταν πολύ περισσότερο budget και testing. Σε κάθε μάχη εμφανίζονται άνθρωποι που λειτουργούν συμπληρωματικά στα rarities. Με αυτόν τον τρόπο οι παίκτες μπορούν να αλλάζουν hosts με ταχύτητα και να καταφέρνουν απανωτά χτυπήματα στα bosses/slitterheads κρατώντας την προσοχή τους πάντα σε κάποιον άλλο/τον προηγούμενο host. Στην πράξη κάτι τέτοιο όμως σπάνια συμβαίνει. Το ΑΙ αν και σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις είναι εγκεφαλικά νεκρό, κατά τη διάρκεια της μάχης επιδεικνύει μια σπάνια ικανότητα να ξεχωρίζει τον Hyoki σε κλάσματα δευτερολέπτου και να επιτίθεται κυριολεκτικά χωρίς σταματημό στο σημείο που σε πολλές φορές κάνει stun lock τον πρωταγωνιστή, μην αφήνοντας κάποιο παράθυρο για healing ή κάποια σοβαρή στρατηγική. Δεν βοηθάει και το jank που υπάρχει σε αφθονία στο σύστημα χειρισμού.



Το δεύτερο είναι ο τεχνικός τομέας, που θυμίζει παραγωγή δύο γενιών πίσω. Η μουσική είναι τολμηρή και σίγουρα ο Akira Yamaoka ξεχωρίζει, αλλά οπτικά τα πράγματα είναι δύσκολα. Και ακόμα πιο δύσκολα γιατί κατάφεραν να αποτυπώσουν με εκπληκτική ακρίβεια την ατμόσφαιρα και το vibe μιας cult ταινίας αντίστοιχης θεματολογίας, αλλά με πολύ budget οπτικό αποτέλεσμα. Σε συνδυασμό με το jank στη μάχη και τον χειρισμό δημιουργούν το απόλυτο σύνολο ενός τίτλου της εποχής του PlayStation 3/Xbox 360.



Και είναι πραγματικά κρίμα, γιατί πίσω από τα προβλήματα τεχνολογικής φύσεως (και μη), κρύβεται ένας τίτλος που ξεπερνάει στερεότυπα και καθιερωμένες ιδέες πάνω σε πάνω από ένα είδη. Και εν τέλει αν και το gore είναι σε γενναίες δόσεις και τα Slitterheads είναι αρκούντως… γκροτέσκα, έχουμε να κάνουμε με ένα action RPG με στοιχεία horror – κάτι που θα μπορούσε να δώσει ακόμα περισσότερη ελευθερία στην ομάδα της Bokeh Game Studio. Σε μικρές δόσεις είναι λιγότερο πιθανό να κουράσει, αλλά σε καμία περίπτωση δυστυχώς δεν μπορεί να κρατήσει τον ενθουσιασμό και το ενδιαφέρον στο ίδιο επίπεδο με τις πρώτες δύο ώρες. 

6

ENTERNITY SCORE
ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΕ ΤΟ opencritic.com
ΘΕΤΙΚΑ
  • Ατμόσφαιρα
  • Μουσική
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
  • Τεχνικός τομέας
  • Επαναλαμβανόμενο gameplay
  • Jank/bugs
Διαβάστε όλα τα νέα του Enternity.gr στο Google News, στο Facebook στο Twitter και στο Instagram και κάντε εγγραφή στο Newsletter
0 ΣΧΟΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Για να μπορέσετε να προσθέσετε σχόλιο θα πρέπει πρώτα να έχετε κάνει login!

    • https://www.enternity.gr/files/Image/UserAvatars/resized/enternity_50_50.jpg
    • 3000 χαρακτήρες ακόμα
  • Δεν υπάρχουν ακόμα σχόλια για αυτό το άρθρο.
*