Ο δεσμός ανάμεσα στον άνθρωπο και το αυτοκίνητο είναι αδιαμφισβήτητος, ακόμα και αν δεν είναι εμφανής ή τόσο έντονος σε όλους. Ένα τεχνολογικό επίτευγμα που -μαζί με πολλά άλλα- κατάφερε να ενσωματωθεί στην ανθρώπινη ζωή και να παίζει βασικό ρόλο στην κοινωνία και τις πολλές και διαφορετικές πτυχές της. Δεν είναι τυχαίο που και στην gaming σκηνή τα αυτοκίνητα έχουν τη δική τους γωνιά και το δικό τους κοινό. Τις περισσότερες φορές, όμως, το αυτοκίνητο εξετάζεται κάτω από ένα διαφορετικό πρίμα. Αυτό των εντυπωσιακών επιδόσεων και της αίγλης των αγώνων ταχύτητας, συνήθως. Ελάχιστοι τίτλοι ασχολήθηκαν με διαφορετική θεματολογία, και ακόμα λιγότερη με την ίδια τη σχέση που δημιουργείται ανάμεσα σε έναν οδηγό με το αυτοκίνητό του. Μέχρι τώρα, αφού το Pacific Drive έρχεται για να προσφέρει μια σειρά από γνώριμες εμπειρίες και να τις «μεταφέρει» μέσα από ένα παλιό station wagon, παρουσιάζοντας εν τέλει ένα εντελώς ξεχωριστό σύνολο.
Το Pacific Drive θα μας μεταφέρει στο 1998 (αρχικά) και χωρίς καμία ιδιαίτερη εισαγωγή θα μας βάλει στη θέση ενός άτυχου οδηγού που όπως φαίνεται κατάφερε να περάσει το μπλόκο στην Olympic Peninsula, ένα μέρος που αρχικά φιλοξένησε απίστευτες επιστημονικές ανακαλύψεις αλλά πολύ γρήγορα η κυβέρνηση το έθεσε σε καραντίνα και σταδιακά το απέκλεισε από την υπόλοιπη χώρα. Κανείς δεν γνωρίζει τι συμβαίνει πίσω από τα τείχη που καλύπτουν την απαγορευμένη περιοχή, αλλά πολύ γρήγορα θα μάθουμε ότι όλη η περιοχή ουσιαστικά αποτελεί το σημείο μηδέν για μια εκτεταμένη και συνεχή αλλαγή της ίδιας της σύστασης του χωροχρόνου, κάνοντας την ίδια την γη, τον ίδιο τον χώρο να αλλάζει συνεχώς μορφή. Ταυτόχρονα, η ραδιενέργεια βρίσκεται σχεδόν παντού, ενώ “anomalies” λαμβάνουν χώρα πρακτικά συνέχεια, διαστρεβλώνοντας ακόμα περαιτέρω την πραγματικότητα.
Τον ήρωά μας θα τον τραβήξει μια δύνη και θα τον μεταφέρει σε ένα άγνωστο κομμάτι της περιοχής, όπου και θα βρει τον πιο απίθανο σύμμαχο και προστάτη, ένα παλιό station wagon. Με αυτό θα μπορέσει να βρει μια μικρή «φούσκα» σταθερότητας, στην οποία για καλή του τύχη βρίσκεται ένα συνεργείο/επιστημονικό εργαστήριο, το οποίο και η ιδιοκτήτρια του θα τον/την αφήσει να χρησιμοποιήσει. Με το συνεργείο σαν ορμητήριο, ο πρωταγωνιστής θα αρχίσει να εξερευνά την περιοχή με διασταυρώσεις σαν «άγκυρες» και θα προσπαθήσει να βρει έναν τρόπο να ξεφύγει από αυτό το εφιαλτικό περιβάλλον. Κάθε φορά που ο παίκτης επισκέπτεται μια περιοχή, πέρα από το looting και τα όποια objectives, επιστρέφει στο γκαράζ και μετά μπορεί να συνεχίσει στο επόμενο κομμάτι της διαδρομής κ.ο.κ. Έτσι ο τίτλος αποκτά έναν roguelike χαρακτήρα, αφού η κάθε επίσκεψη σε μια τοποθεσία γίνεται το εκάστοτε “run” και κάθε φορά οι παίκτες αποκτούν κάτι που θα τους επιτρέψει (αν όλα πάνε καλά) να προχωρήσουν λίγο παραπάνω.
Το εμπόδιο σε όλα αυτά δεν είναι άλλο από το ίδιο το περιβάλλον, αφού οι δρόμοι της Olympic Peninsula δεν είναι τόσο φιλόξενοι. Το station wagon θα πρέπει να περιηγηθεί σε άσφαλτο, χωματόδρομους και πολλές φορές τελείως “off road” για να φτάσουμε στα objectives ή σε περιοχές με καλό loot. Στο δρόμο πέρα από τη ραδιενέργεια και τις καταιγίδες που κάνουν ζημιά στα πάνελ και τα εξαρτήματά του, τα anomalies εμφανίζονται από το πουθενά και παίρνουν πολλές και διαφορετικές μορφές. Από ακίνητες κούκλες δοκιμών crash test που κάποιες φορές κουνιούνται όταν δεν είναι στο οπτικό πεδίο του οδηγού και ανατινάζονται αν ακουμπήσουν με τον χαρακτήρα ή το αυτοκίνητο, μέχρι περίεργα φώτα που κάνουν το αυτοκίνητο να στρίβει αντίστροφα και να κορνάρει, ή ολόκληρα κομμάτια γης που σηκώνονται απότομα και πετούν το αυτοκίνητο στον αέρα σαν hot wheels, είναι ασφαλές να πούμε ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα απλό ταξιδάκι αναψυχής. Η επιστροφή στο γκαράζ γίνεται μόνο αφότου συλλέξουμε ειδικά “anchors”, άγκυρες που πρακτικά κρατούν την πραγματικότητα σταθερή. Αφότου συλλέξουμε όσες είναι απαραίτητες, μπορούμε να ανοίξουμε gateways που πρακτικά είναι portals για το συνεργείο, αλλά αφότου ανοίξει ένα gateway θα πρέπει ο οδηγός να φτάσει γρήγορα εκεί, αφού η πραγματικότητα καταρρέει και μόλις φτάσει σε κρίσιμο σημείο τίποτα δεν επιζεί.
Με κάθε επιστροφή, το looting δίνει τη δυνατότητα να επισκευάσουμε το αυτοκίνητο αλλά και να κάνουμε αναβαθμίσεις τόσο στις επιδόσεις και την αντοχή του οχήματος, όσο και στα πράγματα με τα οποία μπορούμε και να το εξοπλίσουμε. Σταδιακά το φτωχικό station wagon γίνεται ένα μικρό αυτοσχέδιο «τέρας», μέσα από πολλή εξερεύνηση και πολλές κακουχίες. Η όλη διαδικασία είναι απολαυστική αν και χρονοβόρα, ενώ ιδιαίτερα ενδιαφέρον και ώρες-ώρες αστείο είναι το πως το αυτοκίνητο με τον καιρό αποκτά «συνήθειες» που του δίνουν… χαρακτήρα. Όπως για παράδειγμα ή πίσω αριστερή πόρτα που συνέχεια ανοίγει από μόνη της. Ή ότι η κόρνα βαράει κάθε φορά που κλείνει το πορτ μπαγκάζ. Είναι τελείως τυχαία και όχι πάντα τόσο αστεία ή ακίνδυνα, ενώ σταδιακά υπάρχει τρόπος να κάνουμε βουτιά στα βαθιά και να προσπαθήσουμε να διορθώσουμε όλα αυτά τα “quirks”.
Όπως προαναφέρθηκε, στην πολύωρη περιπέτειά μας θα πρέπει να κάνουμε looting, crafting και να επιδιορθώνουμε τακτικά το όχημά μας. Όλα τα παραπάνω είναι εφικτά και με το παραπάνω, μόνο που ο τρόπος με τον οποίο όλα έχουν αποτυπωθεί στο gamepad κάνουν την διαδικασία λίγο περισσότερο «άκαμπτη» και κουραστική απ’ότι αν χρησιμοποιηθεί πληκτρολόγιο και ποντίκι. Έχοντας αναφέρει αυτό, θα πρέπει να σημειωθεί ότι για τις ανάγκες του κειμένου αυτού χρησιμοποιήθηκε η έκδοση του τίτλου για το PlayStation 5. Ο οπτικός τομέας ενώ δεν διεκδικεί δάφνες τεχνολογική αρτιότητας καταφέρνει να δώσει έναν απόλυτα ξεχωριστό και προσωπικό χαρακτήρα στο Pacific Drive. Κάτι που βέβαια δε δικαιολογεί το γιατί το σύστημα δυσκολευόταν τόσο πολύ να κρατήσει ένα υψηλό ρυθμό ανανέωσης των καρέ.
Αυτό που καταφέρνει το Pacific Drive είναι να συνδυάσει στοιχεία από φόρμες που έχουμε ξαναδεί και είναι της μόδας, όπως τα roguelike και τα survival, και να τα συνδυάσει με καταλύτη το παλιό station που όλοι μας έχουμε δει σε κάποια αμερικάνικη ταινία της δεκαετίας του ’80. Όχι μόνο τα καταφέρνει, αλλά έχει έναν μοναδικό τρόπο να τραβήξει τους παίκτες στην ατμόσφαιρά του και να παρουσιάσει μια ενδιαφέρουσα ιστορία για όποιον έχει το κουράγιο να ασχοληθεί και να δώσει σημασία στις συνομιλίες που γίνονται πάντα μέσω ασυρμάτου την ώρα του gameplay και τις περιγραφές των αντικειμένων και των anomalies. Περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν πολλά, τόσο στον τεχνικό τομέα, όσο και στον οπτικό τομέα. Ακόμα και έτσι, είναι κάτι ξεχωριστό και πραγματικά καινούριο, ακόμα και αν τα επιμέρους χαρακτηριστικά του είναι πολύ οικεία.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity