Φέρνοντας στο νου τα σπορ τα οποία έχουν τα τέσσερα μεγάλα πρωταθλήματα που διεξάγονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, εκτός από το μπάσκετ που είναι διεθνές άθλημα, τα υπόλοιπα έχουν στην καλύτερη κάποιο μικρό κοινό εκτός της χώρας. Εάν υπάρχει ένα άθλημα το οποίο είναι πλήρως αμερικανοποιημένο, αυτό είναι το μπέιζμπολ. Έτσι ακόμη κι αν η σειρά παιχνιδιών της Sony για το άθλημα και τα αμερικανικά πρωταθλήματα κυκλοφορεί στις προθήκες των φυσικών αλλά και των ψηφιακών ευρωπαϊκών κι ελληνικών καταστημάτων, η απήχηση του είναι σίγουρα πάρα πολλές φορές μικρότερη.
Το MLB The Show 23 είναι η νέα έκδοση της σειράς για το πρωτάθλημα, το οποίο διεξάγεται σε άλλη ροή από τα υπόλοιπα, καθώς ξεκινάει τον Μάρτιο και ολοκληρώνεται τον Οκτώβριο. Η διάταξη είναι επίσης περίεργη καθώς υπάρχουν συνολικά τρεις κατηγορίες, με την νικήτρια ομάδα της μεγάλης κατηγορίας (Major League) να ανακηρύσσεται δημοκρατικά και με μια εσάνς απροσδιόριστης ανωτερότητας ως παγκόσμια πρωταθλήτρια. Συνολικά, στις τρεις κατηγορίες υπάρχουν πάνω από 100 ομάδες και περισσότεροι από 2500 παίκτες, σε ένα πολύ πλούσιο ρόστερ, με τον καθένα παίκτη, ακόμη και τον τελευταίο παγκίτη της έσχατης ομάδας να έχει ρεαλιστικά στατιστικά στοιχεία που αντιπροσωπεύουν την συμμετοχή του στο πρωτάθλημα. Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι με το μπέιζμπολ να αποτελεί το δημοφιλέστερο άθλημα στις ΗΠΑ, η δουλειά που έχει γίνει είναι πολύ λεπτομερής και σε επίπεδο που θα ζήλευαν πολλοί αντίστοιχοι και πιο δημοφιλείς στο ευρωπαϊκό κοινό, αθλητικοί τίτλοι. Αντίστοιχα πλούσια είναι κι η δυνατότητα επιλογής για το παιχνίδι, καθώς υπάρχουν πολλά game modes, ξεκινώντας από τα κλασικά με την δημιουργία ξεχωριστού παίκτη, την δημιουργία νέας ομάδας που θα μπει στο πρωτάθλημα, τη διαχείριση μιας ήδη υπάρχουσας ομάδας, καθώς και το αντίστοιχο του My Team, με τη συλλογή καρτών και την εκτέλεση δοκιμασιών. Την παράσταση όμως κλέβει το βασικό mode, το γνωστό The Show, το οποίο δίνει και την ονομασία του τίτλου, το οποίο εξιστορεί μια ιστορία που εξελίσσεται δυναμικά κι απεικονίζεται μέσα από μια τηλεοπτική εκπομπή. Το σενάριο είναι αξιοπρόσεκτο, η εμπειρία είναι πολύ διασκεδαστική και σίγουρα καλύτερη από αντίστοιχες απόπειρες σε σειρές όπως το FIFA η το NBA 2K.
Το μπέιζμπολ ως άθλημα είναι κάπως πολύπλοκο, καθώς οι θέσεις δεν είναι προκαθορισμένες και σε κάθε αγώνα κατά πάσα πιθανότητα θα χρησιμοποιηθούν διαφορετικοί παίκτες σε διαφορετικούς ρόλους ο καθένας. Οι δύο βασικοί ρόλοι, του pitcher και του hitter, δηλαδή αυτός που πετάει την μπάλα κι αυτός που την χτυπάει, είναι σίγουρα οι πιο δημοφιλείς, αλλά υπάρχουν οι basemen που καλυπτουν τις τρεις βάσεις του γηπέδου και οι fielders που καλούνται να μαζέψουν την μπάλα και να την επιστρέψουν στον αγωνιστικό χώρο. Η απεικόνιση της κάθε θέσης γίνεται μέσω ενός αρκετά ευρηματικού tutorial και φυσικά ο παίκτης πρέπει να μάθει να χειρίζεται κάθε μία από αυτές για να μπορέσει να αγωνιστεί στα περισσότερα modes. Από πλευράς gameplay, η κατάσταση είναι εξαιρετική. Ανάλογα με τον τύπο παιχνιδιού, από τους πιο διασκεδαστικούς έως τους πιο ρεαλιστικούς, ο παίκτης θα έχει στα χέρια του τη δυνατότητα να μάθει και να εξελίξει το παιχνίδι του σε κάθε μορφή του τίτλου. Προσωπική εκτίμηση είναι πως το career mode προσφέρει τον καλύτερο τρόπο εκμάθησης του αθλήματος ενώ ταυτόχρονα είναι η εμπειρία είναι πληρέστατη κι άκρως ενδιαφέρουσα. Αν κάτι ξενίζει είναι ότι ο παίκτης πρέπει να ξεκινήσει από τις χαμηλότερες κατηγορίες και παρότι είναι κάτι το ρεαλιστικό, η δυσκολία ανέλιξης στα μεγαλύτερα πρωταθλήματα είναι αρκετή και η όλη διαδικασία είναι αρκετά χρονοβόρα.
Μπορεί η απεικόνιση των γραφικών να είναι πιο εύκολη σε σχέση με τα υπόλοιπα αθλητικά παιχνίδια, καθώς οι αθλητές στο γήπεδο είναι λιγότεροι, ο χώρος είναι πολύ μεγαλύτερος και οι κινήσεις είναι πολύ λιγότερες. Παρόλα αυτά, ειδικά στους αγώνες των μεγάλων κατηγοριών και των σπουδαίων ομάδων με τα διάσημα γήπεδα όπως οι Yankees και οι Red Sox, το αποτέλεσμα φτάνει τα όρια του φωτορεαλισμού, ενώ σε μια σπάνια συνθήκη ακόμη και για την ίδια τη σειρά, τα οποία τεχνικά προβλήματα με bugs και glitches είναι μηδαμινά. Αυτό που ίσως δεν είναι ιδιαίτερα καλοδουλεμένο είναι ο ήχος, καθώς οι θεατές ακούγονται μονότονοι, δεν υπάρχουν αποδοκιμασίες στα εκτός έδρας παιχνίδια και το χειρότερο, η μετάδοση του αγώνα είναι τελείως αδιάφορη και μάλλον ενοχλητική, επαναλαμβάνοντας τα ίδια κλισέ σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Αδιάφορο είναι και το soundtrack, εξαιρώντας ίσως 3-4 τραγούδια που είναι κάπως πιο ενδιαφέροντα.
Συνολικά, σε μια χώρα που η συντριπτική πλειοψηφία δεν έχει ιδέα από το άθλημα του μπέιζμπολ, το MLB The Show 23, όπως και τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς δεν πρόκειται να κάνουν επιτυχία. Όμως, για όσους ασχοληθούν με τον τίτλο, θα αποτελέσει σίγουρα μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να μάθουν το σπορ με τον καλύτερο τρόπο. Αυτοί που έχουν γνώση του αθλήματος θα έχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις, αλλά ακόμη κι έτσι, το αποτέλεσμα θα τους ικανοποιήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity