O Marsupilami είναι ένας πολύ ιδιαίτερος και διασκεδαστικός χαρακτήρας στον χώρο των ευρωπαϊκών βιβλίων κόμικ και αποτελεί μία φιγούρα που αγαπήθηκε από πολλές και διαφορετικές γενιές με την πάροδο του χρόνου. Πρόκειται για ένα πλάσμα που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 50 μέσα από τις σελίδες των κόμικ Spirou και συνέχισε με τις guest εμφανίσεις του να ιντριγκάρει τον χώρο των εικονογραφημένων ηρώων. Ο Marsupilami δεν άργησε να αποκτήσει τη δική του σειρά και με το πετυχημένο του χιούμορ κατάφερε να διασκεδάσει μικρούς και μεγάλους, ειδικά σε Γαλλία και Βέλγιο.
Δεν ήταν τυχαία, λοιπόν, η επιλογή της Microids να κυκλοφορήσει ένα παιχνίδι μ’ έναν κεντρικό ήρωα που είναι τρελιάρης, αστείος και ζει μέσα σ’ ένα πολύχρωμο περιβάλλον. Σε αντίθεση με το παιχνίδι του Sega Genesis όμως, οι υπεύθυνοι επέλεξαν να εστιάσουν την προσοχή τους σε νέους ήρωες και μάλλον πρόκειται για τους χαρακτήρες της επερχόμενης animated σειράς της Belvision Studios με τίτλο Les Marsupilamis. Όσοι περίμεναν ενδεχομένως τα σκίτσα του ’90 της Disney ή κάποια πιο κλασική προσέγγιση του αγαπημένου πλάσματος, μάλλον θα απογοητευτούν από το Marsupilami: Hoobadventure. Δεν θα έπρεπε όμως, αφού αυτή η επιλογή έχει λογική. Το παιχνίδι εστιάζει σε τρεις νέους ήρωες ονόματι Punch, Twister και Hope και το concept ακολουθεί ξεκάθαρα μία παιδική προσέγγιση σ’ ό’τι αφορά το εικαστικό. Για να είμαστε ειλικρινείς, δε γνωρίζουμε πώς ακριβώς θα συνδεθεί με την animated σειρά σεναριακά ή για το αν αυτοί οι τρεις ήρωες είναι τα παιδιά του Marsupilami (θα μπορούσε να ισχύει κάτι τέτοιο βάσει της παλιάς σειράς), αλλά το εικαστικό μας κέρδισε. Οι τρεις γλυκύτατοι ήρωες ζούσαν μία ήρεμη ζωή στην Palombia μέχρι που επέλεξαν να ανοίξουν μία στοιχειωμένη σαρκοφάγο με αποτέλεσμα να ελευθερωθεί ένα απειλητικό πνεύμα που καταράστηκε όλα τα πλάσματα της Palombia.
Η ιστορία είναι απλή, διάλογοι δεν υπάρχουν και όπως αναφέραμε και νωρίτερα, πρόκειται για ένα καθαρά παιδικό παιχνίδι που ακολουθεί μία χαριτωμένη ιστορία. Το εικαστικό είναι πράγματι πολύ όμορφο, αφού οι πίστες στηρίζονται σε πλούσια περιβάλλοντα που είναι βουτηγμένα σε πανέμορφα χρώματα. To HDR γεμίζει την οθόνη με έντονες και χαρμόσυνες εικόνες, ενώ μας έκανε θετικότατη εντύπωση και το ηχητικό κομμάτι του Marsupilami: Hoobadventure. Μπορεί το soundtrack να μη μας έμεινε αξέχαστο, αλλά τα εφέ και ο ήχος είναι γεμάτοι και ευδιάκριτοι, αποδεικνύοντας ότι έχει γίνει αρκετά καλή δουλειά στον καθαρά τεχνικό τομέα του τίτλου από την ομάδα της Ocellus Studio. Bugs, stuttering και διάφορα άλλα τεχνικά προβλήματα έλαμψαν δια της απουσίας τους καθ’ όλη την διάρκεια της ενασχόλησής μας με τον τίτλο στο PlayStation 5, παρουσιάζοντας μία απροβλημάτιστη εμπειρία. Αυτό όμως που δε μπορέσαμε να ξεπεράσουμε εύκολα είναι το πόσο πολύ στηρίχθηκε στο εικαστικό και στη γενικότερη προσέγγιση κάποιων μηχανισμών των Rayman Legends και Donkey Kong: Tropical Freeze. Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει κάποιο developers preview που να αναφέρει ίσως ότι προσπάθησαν να κάνουν κάποιου είδους homage στους προαναφερθέντες τίτλους, αλλά συγκεκριμένα ηχητικά πλαίσια και σημεία του platforming μοιάζουν λες και έχουν ξεπηδήσει από τις πρόσφατες περιπέτειες των Donkey Kong και Rayman. Ίσως η επιθυμία των developers να φτιάξουν έναν safe τίτλο για παίκτες νεαρής ηλικίας να τους φόβισε να πειραματιστούν λίγο παραπάνω και αυτό να έφερε ως αποτέλεσμα να βλέπουμε αρκετές φορές κάτι που μας θυμίζει άλλα παιχνίδια και όχι πάντα μία ιδιαίτερη δημιουργία με ξεκάθαρη ταυτότητα.
Οι μηχανισμοί του Marsupilami: Hoobadventure είναι απλοϊκοί, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού αποτελείται από εύκολα προσβάσιμο platforming. Η ταχύτητα με την οποία ο χαρακτήρας κινείται είναι ελεγχόμενη και μπορούμε προφανώς να χρησιμοποιήσουμε την κλασική ουρά μας για να κάνουμε διάφορα κόλπα, ενώ αν εξαιρέσουμε τα wall jumps που έχουν μία περίεργη καθυστέρηση στο πώς ανταποκρίνεται ο χαρακτήρας, ο χειρισμός είναι μια χαρά. Τεχνικά το gameplay μας δημιούργησε την επιθυμία να συνεχίσουμε και να ξαναπροσπαθήσουμε να ολοκληρώσουμε την εκάστοτε πίστα, αν και όπως είπαμε πρόκειται για ένα σχετικά αρκετά εύκολο παιχνίδι. Η ευκολία, βέβαια, δεν προέρχεται αποκλειστικά από την δομή της πίστας, αλλά και από το γεγονός ότι η αύξηση των ζωών μας μέσω της συλλογής των φρούτων είναι ραγδαία και πανεύκολη. Αν και περίεργη προσέγγιση για έμπειρους platform gamers, θεωρούμε ότι η διευκόλυνση της λογικής του trial and error έχει θέση σ’ ένα παιδικό παιχνίδι και ας προέρχεται από έναν απλοϊκό μηχανισμό με πολλές ζωές.
Δυστυχώς, η επιθυμία του να συνεχίσουμε μας κόπηκε σχετικά γρήγορα, μιας και η συνολική διάρκεια του τίτλου ξεπερνάει με το ζόρι τις δύο ώρες. Οι τρεις κόσμοι έχουν κανονικές πίστες με collectibles, μερικά bonus levels με ιδιαίτερο εικαστικό που αποτελούν ευκαιρία ώστε να μαζέψουμε φρούτα (άρα και αρκετές ζωές), ενώ τα alternate levels είναι ουσιαστικά το κρυφό hardcore mode του Marsupilami: Hoobadventure. Τις πίστες μπορούμε να τις ολοκληρώσουμε και σε time trial mode το οποίο προσφέρει ειδικά μετάλλια ανάλογα με τους χρόνους που κάνουμε, αλλά σε γενικές γραμμές περιμέναμε λίγο παραπάνω υλικό. Αν κρίνουμε μάλιστα από ένα συγκεκριμένο εναλλακτικό επίπεδο το οποίο αγγίζει εκνευριστικά επίπεδα δυσκολίας, οι άνθρωποι της Ocellus Studio θα μπορούσαν να προσφέρουν επιπλέον περιεχόμενο, οι ιδέες και τα concepts υπήρχαν, απλώς φαίνεται να μην δόθηκε συνέχεια. Κάποιες ελλείψεις είδαμε και σε άλλα πραγματάκια, όπως π.χ. το γεγονός ότι και οι τρεις χαρακτήρες με τους οποίους μπορούμε να παίξουμε δεν διαφέρουν πουθενά πέρα από την εμφάνισή τους, ενώ οι τελευταίες πίστες του εκάστοτε κόσμου δεν παρουσιάζουν κάτι το ιδιαίτερο με την ψευδαίσθηση μίας παρουσίας ενός boss. Παρατηρείται μία περίεργη αρμονία ανάμεσα σε πράγματα που μοιάζουν polished και σε θέματα που έμειναν κατά κάποιον τρόπο στη μέση, με αποτέλεσμα να νιώθουμε ότι χάθηκαν αρκετές ευκαιρίες σε κάποια καίρια σημεία ενός τέτοιου τίτλου.
Γενικότερα το Marsupilami: Hoobadventure μάς άφησε ανάμεικτα συναισθήματα, αν και πρόκειται για μία αρκετά καλή επιλογή για παίκτες νεαρής ηλικίας. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι δεν θα θέλαμε παραπάνω περιεχόμενο ή περισσότερη ελευθερία ιδεών ώστε να μη μοιάζει τόσο έντονα με άλλα παιχνίδια. Το ότι ένας τίτλος προορίζεται για μικρές ηλικίες δεν θα έπρεπε να αποτελεί δικαιολογία γιατί και τα Rayman Legends ή Mario Odyssey μπορούν άνετα να χαρακτηριστούν ως παιδικά βιντεοπαιχνίδια, αλλά καταλήγουν να παρουσιάζουν κάτι πιο ολοκληρωμένο. Κρατάμε όμως το πανέμορφο οπτικοακουστικό αποτέλεσμα, τους τρεις συμπαθέστατους κεντρικούς χαρακτήρες και την κρυφή δυσκολία που υπήρχε σε 2-3 πίστες, γιατί αυτά τα σημεία μας δείχνουν ότι υπάρχουν οι βάσεις για κυκλοφορήσει κάποτε ένα πιο γεμάτο και φρέσκο sequel. Από τη στιγμή που το εικαστικό και το gameplay έχουν πετύχει σχεδόν στον απόλυτο βαθμό, η εξέλιξη του περιεχομένου είναι κάτι που μπορεί να δουλευτεί στον χώρο των video games με ευκολία, αρκεί να υπάρχει ένα ώριμο πλάνο από πίσω.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity