Το όνομα “Yakuza” (εδώ και λίγα χρόνια “Like a Dragon”), πέρα από το προφανές, είναι ένα από τα δυνατά χαρτιά της SEGA. Αρχικά στην Ιαπωνία, με ένα μικρό αλλά αφοσιωμένο κοινό στη Δύση, και στη συνέχεια παγκοσμίως, το Like a Dragon μετράει πλέον 8 τίτλους, μια ριζική αλλαγή στυλ και concept, αμέτρητα spin-offs, αλλά πάνω απ’όλα πολλή τρέλα. Και ενώ ο Toshihiro Nagoshi μπορεί να έφυγε από τη SEGA και το Ryu Ga Gotoku Studio για να κυνηγήσει καινούριες και συναρπαστικές ιδέες, η σειρά όμως παραμένει δυνατή -πιο δυνατή από ποτέ, για την ακρίβεια- και χωρίς σημάδια κούρασης. Έτσι, μετά το Like a Dragon: Infinite Wealth, δεν αλλάζουμε προορισμό και συνεχίζουμε ακάθεκτοι με το Like a Dragon: Pirate Yakuza in Hawaii. Πέραν του μακροσκελούς τίτλου, δε θα μπορούσε κανείς να μη σταθεί στο “Pirate Yakuza”, αφού ο νέος τίτλος της RGG Studio είναι ακριβώς αυτό.
Έτσι λοιπόν, μετά τις περιπέτειες του Ichiban Kasuga και της παρέας του, την σκυτάλη αναλαμβάνει -ποιος άλλος- ο Goro Majima, ίσως ο πλέον κατάλληλος να ηγηθεί κάτι τόσο εξωφρενικού όπως πειρατών yakuza στα νησιά του Ειρηνικού. Για πρώτη φορά πρωταγωνιστής χωρίς να μοιράζεται το φως της σκηνής με κανέναν άλλον (όπως στο Yakuza 0), ο Goro βρίσκεται αν μη τι άλλο στο στοιχείο του, αφού τρέλα που δεν απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί κλινική περίπτωση και Majima πάνε χέρι-χέρι. Χωρίς να αποκαλύψουμε πολλά για να μην χαλάσουμε την ιστορία, ο Goro βρίσκεται ναυαγός σε ένα νησί που δεν γνωρίζει, έχοντας πλήρη αμνησία, χωρίς να θυμάται το παραμικρό για το ποιος είναι, που βρίσκεται, αλλά και πως και γιατί βρέθηκε εκεί που βρέθηκε. Πολύ γρήγορα στο δρόμο του θα βρεθεί ένα μικρό αγόρι που θα του προσφέρει νερό για να τον βοηθήσει και ακόμα πιο γρήγορα θα ανταλλάξει γροθιές με ένα τσούρμο πειρατές που λυμαίνονται το μικρό νησί και τα γύρω νερά. Η συνέχεια είναι λίγο πολύ προβλέψιμη, αφού ο Goro θα γίνει καπετάνιος του δικού του πειρατικού πλοίου, θα βρεθεί στα ίχνη ενός αμύθητου θησαυρού, και θα ανταλλάξει απόψεις και...ξύλο με πολύ, πολύ κόσμο. Πιστό στην παράδοση της σειράς, η ιστορία αν και έχει πολύ filler θα ικανοποιήσει όλους όσους ήθελαν την δόση τους από Ιαπωνική σαπουνόπερα με άφθονες δόσεις χιούμορ, ενώ ο μικρός συμπρωταγωνιστής βοηθάει στο κρατιέται η κατάσταση αρκετά PG, ούτως ώστε να είναι όλοι χαρούμενοι. Κατά τα άλλα, οι ανατροπές στο σενάριο είναι κάτι παραπάνω από εγγυημένες, οι στιγμές απλής, καθαρής τρέλας δίνουν για ακόμα μια φορά το παρόν, και ο Goro Majima είναι ομολογουμένως στα καλύτερά του, αφού δύσκολα θα βρει κανείς 60χρονο στην ίδια φυσική φόρμα.
Σε αντίθεση με το Infinite Wealth, το Pirate Yakuza in Hawaii ακολουθεί τον δρόμο του “The Man Who Erased His Name” και επαναφέρει τη δράση σε πραγματικό χρόνο. Αυτή μπορεί να χωριστεί σε δύο ενότητες - τις σκηνές με το καράβι και τις ναυτικές μάχες, και την περιήγηση του Goro στη στεριά. Είναι πραγματικά αξιέπαινο το πως η ομάδα ανάπτυξης κατάφερε να εισάγει το πλοίο και τις ναυμαχίες, νέους μηχανισμούς τόσο μεγάλους αλλά ταυτόχρονα τόσο διαφορετικούς από το παραδοσιακό gameplay της σειράς, αλλά με τρόπο τόσο απρόσκοπτο που είναι σαν να ήταν πάντα εκεί. Σε πρώτη φάση θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι ναυμαχίες και ο χειρισμός του πλοίου δεν πρόκειται να κερδίσουν δάφνες πρωτοτυπίας ή καινοτόμων μηχανισμών gameplay, αλλά τουλάχιστον τα πράγματα κρατιούνται σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο. Και καιρός για βόλτες με το καράβι και ναυμαχίες υπάρχει άφθονος, τόσο στο Madlantis, το “Thunder Dome” του πειρατικού jet set του Ειρηνικού, όσο και στα γύρω νησιά, με κρυμμένους θησαυρούς να βρίσκονται παντού διάσπαρτοι. Με τον καιρό και την εμπειρία που αποκτάται, καράβι και πλήρωμα αναβαθμίζονται, ούτως ώστε ο Majima και το Goromaru να μπορέσουν να τα βάλουν με ακόμα πιο δυνατούς αντιπάλους.
Στη στεριά τα πράγματα είναι λίγο πολύ γνωστά, αφού με εξαίρεση λίγους νέους προορισμούς που υπάρχουν περισσότερο για να εξυπηρετήσουν την ιστορία, η πλειοψηφία του χρόνου μας θα περάσει στη Honolulu, μέρη ήδη οικεία για όσους ακολούθησαν την περιπέτεια του Kasuga στο Infinite Wealth. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι παρά το γεγονός ότι η Honolulu είναι στο μεγαλύτερο μέρος της σχεδόν η ίδια, ο απόλυτος όγκος του περιεχομένου είναι χαρακτηριστικά μικρότερος, αφού με ίσους ρυθμούς σε main story και εξερεύνηση, οι τίτλοι τέλους πέφτουν περίπου στις 35 ώρες, αριθμός ερασιτεχνικός σε σχέση με παλιότερους τίτλους της σειράς. Κατά τα άλλα η πινελιά του RGG είναι αναγνωρίσιμη για ακόμα μια φορά, με όλα αγαπημένα και αναμενόμενα χαρακτηριστικά των τελευταίων τίτλων της σειράς. Από τεχνικής άποψης δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερα άξιο αναφοράς, αφού η μηχανή των Ιαπώνων φαίνεται να δουλεύει και χωρίς να αφήνει τα στόματα ανοιχτά, προσφέρει ένα ικανοποιητικό οπτικό αποτέλεσμα. Από ηχητικής πλευράς τα πράγματα είναι το ίδιο καλά, αν και θα πρέπει να σημειωθεί ότι παρά τις αξιόλογες ερμηνείες στο αγγλικό dub, η εμπειρία είναι σαφώς καλύτερη με Ιαπωνικό voice over.
Και όταν τελικά ρίξουμε άγκυρα, η εντύπωση που μένει από το Like a Dragon: Pirate Yakuza in Hawaii είναι αυτή μιας ευχάριστης «ένεσης» που χρειαζόταν η σειρά. Είναι αστεία, το επίπεδο δυσκολίας συγχωρεί περισσότερο, κάτι που ίσως λειτουργήσει θετικά για τους νεοεισερχόμενους, ενώ ο χαρακτήρας και η γοητεία του καστ, όποιο και αν είναι αυτό κάθε φορά, δεν έχει χαθεί στο ελάχιστο. Έχοντας αναφέρει αυτό, θα πρέπει να πούμε ότι αυτοί που έχουν επενδύσει στη σειρά ή έστω στους τελευταίους τίτλους της, θα καταλάβουν περισσότερα πράγματα, ή έστω σε μεγαλύτερο βάθος, από την πλοκή. Όχι πως η εμπειρία με το lore θα επηρεάσει τη διασκέδαση, απλά τα cutscenes ορισμένες φορές είναι μεγάλα και όσο να ‘ναι, είναι αλλιώς όταν ο θεατής ξέρει κάτι παραπάνω πάνω στο «τί θέλει να πει ο ποιητής». Εν προκειμένω, πάντως, το ποιήμα είναι απολαυστικό και δε χρειάζεται να ανησυχεί κανείς αν θα πέσει στα “SOS”. Και ας είναι canon και όχι τεχνικά spin off.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity