Το μακρινό 2013, κυκλοφόρησε το JoJo’s Bizarre Adventure: All-Star Battle για PlayStation 3, ένα παιχνίδι ξύλου βασισμένο σε ένα δημοφιλές shōnen manga, το οποίο δειλά-δειλά έβρισκε το δρόμο του έξω από την Ιαπωνία ως anime περίπου την ίδια περίοδο. Πλέον, το JoJo’s Bizarre Adventure αποτελεί ένα από τα γνωστότερα manga/anime του κόσμου, έχοντας πρόσφατα κυκλοφορήσει και το έκτο part (Stone Ocean) ως σειρά anime στο Netflix. Κι ίσως όλα αυτά πίεσαν την Bandai Namco να επισκεφθεί ξανά το συγκεκριμένο παιχνίδι, να το ανανεώσει και να το κυκλοφορήσει σε όλες τις τρέχουσες πλατφόρμες.
Έτσι λοιπόν, το JoJo’s Bizarre Adventure: All-Star Battle R (Remastered;) έγινε πραγματικότητα και οι περιπέτειες των οκτώ JoJo περιμένουν να τις ανακαλύψουν ή να τις ξαναζήσουν οι παίκτες. Ξεκινώντας με τα βασικά, το ρόστερ είναι γιγαντιαίων διαστάσεων με 50 χαρακτήρες από τα οκτώ parts του manga να δίνουν το «παρών» και άλλους τέσσερις να αναμένονται μέσω του προαιρετικού Season Pass. Το σύστημα μάχης είναι εύκολο να το μάθει κανείς, αλλά όχι τόσο εύκολο να το τελειοποιήσει. Τρία κουμπιά κάνουν light/medium/heavy επιθέσεις και το τέταρτο μπροστινό κουμπί χρησιμοποιείται dodge. Τα επάνω πλήκτρα συμπληρώνουν τον χειρισμό και θα χρησιμοποιούνται πολύ, καθώς το R2 καλεί χαρακτήρα για assist, το R1 αλλάζει στυλ μάχης (αν υποστηρίζεται από τον μαχητή), το L1 αποτελεί συνδυασμό των τριών πλήκτρων επιθέσεων σε ένα για ευκολία, και τέλος, το L2 χρησιμοποιείται για Flash Cancel. Άμυνα γίνεται κάνοντας προς τα πίσω, δεν υπάρχει κάποιο πλήκτρο αφιερωμένο σε αυτή. Πώς μεταφράζονται αυτά στη διάρκεια μιας μάχης; Αρχικά, τα τρία είδη απλών επιθέσεων διαφέρουν τόσο ως προς τη ζημιά που κάνουν, όσο και στην ταχύτητα αλλά και την απόσταση που καλύπτουν. Έπειτα, αν υπάρχει δυνατότητα για assist (δεν υπάρχει σε όλες τις μάχες) τότε εμφανίζεται ένας χαρακτήρας και κάνει μια επίθεση είτε για να σώσει τον παίκτη από χτυπήματα είτε για να ενισχύσει το combo που κάνει, αλλά φυσικά μπορεί να κληθεί ακόμη κι αν ο παίκτης δεν κάνει κάποια άλλη ενέργεια. Οι μαχητές που έρχονται μέσω assist δεν μπορούν να εμφανίζονται διαρκώς και πρέπει να γεμίζει πάλι η μπάρα τους με το χρόνο μετά από κάθε χρήση.
Για το τέλος, οι επιθέσεις και το Flash Cancel. Οι παίκτες εκτελούν combos συνδυάζοντας τα τρία πλήκτρα επίθεσης αλλά κυρίως, συνδυάζοντας special attacks μέσα στα combos τους. Υπάρχουν πολλές τέτοιες κινήσεις ανά χαρακτήρα και σε ορισμένους, εις διπλούν, καθώς αν μπορούν να μεταμορφωθούν ή να καλέσουν το Stand τους τότε η λίστα κινήσεών τους αλλάζει. Οι περισσότεροι χαρακτήρες έχουν κάποιο Stand ή μεταμόρφωση, αλλά τι είναι τα Stands; Πρακτικά, είναι το πνεύμα του κάθε μαχητή, το οποίο παίρνει μορφή δίπλα του και τον συνοδεύει στις μάχες με ποικιλία κινήσεων. Τα Stands μπορεί να είναι μυώδεις μαχητές ή ένα μαστίγιο με καρφιά, μια αρμάδα από έντομα ή ένα πιστόλι που εμφανίζεται κι εξαφανίζεται – η ποικιλία είναι τεράστια και παρά το τεράστιο ρόστερ, μετρημένοι στα δάχτυλα είναι οι μαχητές που πραγματικά μοιάζουν με κάποιον άλλο στον χειρισμό. Η επανακυκλοφορία του παιχνιδιού έφερε και 10 νέους χαρακτήρες, με τέσσερεις μάλιστα να είναι γυναίκες, ένας τομέας όπου το αρχικό παιχνίδι έπασχε αλλά η σειρά γενικότερα δεν είχε ποτέ θέμα ποικιλίας. Οι Mariah, Foo Fighters, Yukako και Trish έρχονται μαζί με τους Robert E. O. Speedwagon, Prosciutto & Pesci (ένας μαχητής), Pet Shop, Jotaro Kujo (Part 4), Ghiaccio και Diego Brando για να προστεθούν στο ήδη υπάρχον ρόστερ και να ανεβάσουν το σύνολο στους 50 χαρακτήρες με το Season Pass να υπόσχεται άλλους τέσσερεις.
Οι παίκτες μπορούν να ενεργοποιούν ή απενεργοποιούν το Stand με ένα πλήκτρο (R1) και έτσι είναι κάπως απρόβλεπτο το πώς ο καθένας θα ενσωματώσει το Stand στη στρατηγική του ανά πάσα στιγμή. Έτσι, οι μάχες γίνονται πολύ διασκεδαστικές και έντονες, αφού ο εχθρός μπορεί να ξεκινήσει μια απρόβλεπτη αντεπίθεση κι ο παίκτης ξαφνικά να βρεθεί σε μειονεκτική θέση. Όταν το Stand ενεργοποιηθεί, στέκεται δίπλα στον χρήστη του και έτσι ο αντίπαλος καταλαβαίνει ότι πλέον οι πιθανές κινήσεις του εχθρού του έχουν αλλάξει. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για τους χαρακτήρες που δεν έχουν Stand, καθώς όταν αλλάζουν “modes” (π.χ. ο Esidisi) αποκτούν μια αύρα για να είναι εμφανής η αλλαγή και οπτικά, πέραν του moveset. Άλλοι, όπως ο Kars, μεταμορφώνονται πλήρως οπότε δε χρειάζονται την αύρα. Όταν οι μαχητές δέχονται ζημιά ή κάνουν ζημιά, το Heart Heat Gauge αυξάνεται σταδιακά έως τις 3 μπάρες όπου και τερματίζει. Με συνδυασμό δύο πλήκτρων επίθεσης και την κατάλληλη κατεύθυνση, μπορεί να εκτελέσει ένα Heart Heat Attack με κόστος μία μπάρα ενώ με δύο μπάρες και τρία πλήκτρα επίθεσης (ή το L1) εκτελεί ένα Great Heat Attack. Και τα δύο είναι πάρα πολύ φαντασμαγορικά και κυρίως, κάνουν τη διαφορά στη μάχη.
Ο τρόπος με τον οποίο γεμίζει η μπάρα του HHG σημαίνει ότι οι μαχητές δε θα έχουν άπειρες ευκαιρίες για μια τέτοια επίθεση στη μάχη, ενώ το HHG μεταφέρεται από γύρο σε γύρο, οπότε κάποιοι μπορεί να το κρατήσουν απείραχτο έως το φινάλε του τελευταίου γύρου προσθέτοντας άλλο ένα στρώμα στρατηγικής. Εκεί έρχεται και το Flash Cancel, το οποίο καταναλώνοντας μία μπάρα HHG επιτρέπει στον παίκτη να ακυρώσει ένα special move όσο εκτελείται, ανοίγοντάς του το δρόμο να ανοίξει την απόσταση από τον αντίπαλο ή να εκτελέσει ένα διαφορετικό special move – ακόμη κι ένα GHA, αν έχει κάνει καλή διαχείριση του HHG. Τα σκέτα special moves που μπορεί κανείς να συμπλέξει μέσα στα combos του δεν καταναλώνουν ενέργεια από το HHG, οπότε ορισμένα μπορούν να εκτελούνται ξανά και ξανά και ξανά. Κάποιοι χαρακτήρες στηρίζονται λίγο περισσότερο στα special moves από άλλους, οπότε κι είναι πιο επιρρεπείς στο να τα χρησιμοποιούν διαρκώς, αλλά πάντοτε υπάρχουν τρόποι να ξεφύγει κανείς από τέτοιες επιθέσεις και να τιμωρήσει τον αντίπαλο. Μέσα σε όλα αυτά, το dodge παίζει πάρα, μα πάρα πολύ σημαντικό ρόλο. Το JoJo’s Bizarre Adventure All-Star Battle R είναι κατά βάση ένα παιχνίδι fighting δύο διαστάσεων, όμως το dodge προσθέτει και μια τρίτη με σημαντικές συνέπειες. Ο παίκτης μπορεί να κάνει άμυνα ή dodge προς τα πίσω, τόσο εύκολα όσο μπορεί να κάνει dodge προς τα αριστερά ή δεξιά του για να φύγει εντελώς από την ευθεία όπου επιτίθεται ο εχθρός.
Ένα πράγμα που δε βγαίνει ιδιαίτερα εύκολα πάντοτε, είναι η ροή στα combos. Δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να κάνει κάποιος σερί χτυπήματα χωρίς να συμπεριλαμβάνει και μερικά special moves στο combos, ενώ το dodge αποτελεί τεράστιο κομμάτι που θέλει χρόνο για να συνηθιστεί. Επομένως, πατώντας τυχαία πλήκτρα θα φτάσει τον παίκτη σε ένα σημείο αλλά όχι πολύ μακριά.
Όλες οι πίστες έχουν ένα “gimmick”, όπως τα ονομάζει το παιχνίδι, το οποίο ενεργοποιείται όταν ένας από τους δύο μαχητές πέσει στο έδαφος μέσα σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι της πίστας. Τότε, ενεργοποιείται το gimmick το οποίο διαφέρει ανά πίστα – στη μία περίπτωση ένα μικρό βαμπίρ πέφτει από το ταβάνι προς το πάτωμα και χτυπάει όποιον βρει, σε άλλη περίπτωση πέφτει ένας τεράστιος πολυέλαιος, ενώ σε μια άλλη περνάει τρέχοντας ένας οδηγός με το αυτοκίνητό του και παρασέρνει όποιον βρει μπροστά του. Συνδυαστικά με το dodge, τα gimmicks ωθούν τους παίκτες να σκέφτονται πέραν των δύο διαστάσεων, καθώς πολλά από αυτά εκτελούνται μέσα σε μια ευθεία γραμμή ή μια κυκλική περιοχή. Ο παίκτης, κατ’ επέκταση, θα πρέπει να διαφύγει προς τα πλάγια αν βρίσκεται πάνω στη γραμμή ή θα πρέπει να αλλάξει θέση και να επιτεθεί στον εχθρό με τέτοιο τρόπο που θα τον σπρώξει μέσα στη ζώνη του gimmick. Η ζημιά που κάνουν δεν είναι αμελητέα, ενώ παίρνουν προτεραιότητα ως επιθέσεις αν χτυπήσουν κάποιον εν μέσω combo. Οπότε, αρκετές φορές αποτελούν και μια μέθοδο διαφυγής αν ο παίκτης τα αξιοποιήσει έξυπνα.
Και τι συμβαίνει αν ο εχθρός κάνει διαρκώς άμυνα; Υπάρχουν λύσεις. Με μια λαβή ο παίκτης μπορεί να κάνει ζημιά ακόμη κι αν ο αντίπαλος κάνει άμυνα, ενώ αν εμπιστεύεται τις δυνάμεις του, μπορεί να τον χτυπάει ασταμάτητα μέχρι η μπάρα άμυνας να εξαντληθεί και τότε να εξαπολύσει ακόμη περισσότερες επιθέσεις. Δεδομένου του πόσο γρήγορα κινούνται κι επιτίθενται οι χαρακτήρες στο JoJo’s Bizarre Adventure, το δεύτερο σενάριο όχι μόνο δεν είναι σπάνιο, αλλά πολλές φορές είναι πιο διασκεδαστικό (αν και φέρει μεγαλύτερο ρίσκο). Τώρα, τα modes παιχνιδιού. Πρόκειται για μια σπάνια, αν όχι η μοναδική, περίπτωση όπου το Story Mode αφαιρέθηκε. Στην αρχική έκδοση του 2013, το εν λόγω mode ήταν πάρα πολύ βασικού επιπέδου – μιλάμε για μερικές γραμμές κειμένου που εμφανίζονταν πριν και μετά τις μάχες. Αλλά ακόμη κι έτσι, υπήρχε έστω ένας βασικός ιστός που συνέδεε τα γεγονότα μεταξύ τους. Στο All-Star Battle R, τη θέση του Story Mode πήρε το All-Star Battle Mode, το οποίο περιλαμβάνει ντουζίνες μαχών χωρισμένες ανά part. Υπάρχουν τα Normal battles, στα οποία πρακτικά διαδραματίζονται μάχες που πράγματι συνέβησαν στο manga/anime κι ύστερα υπάρχουν τα Extra battles, τα οποία είναι περισσότερο προϊόν φαντασίας και σεναρίων “what if” – για παράδειγμα, πώς θα ήταν να πολεμούν μεταξύ τους οι δύο μορφές του Dio ή αν ο Jonathan Joestar τα έβαζε με τον DIO; Κάθε part έχει ένα καταληκτικό Boss battle που ξεκλειδώνεται αφότου ολοκληρωθεί ένας αριθμός μαχών (πολύ μικρός, συνήθως 3-4 μάχες το πολύ).
Κάθε μάχη έχει άλλη δυσκολία (1 έως 5 αστέρια) και ορισμένες -συνήθως οι Extra και Boss- έχουν κάποιες ειδικές συνθήκες. Για παράδειγμα, αυξημένη επίθεση για τον αντίπαλο και μειωμένη άμυνα για τον παίκτη ή το HHG του παίκτη γεμίζει μόνο του κι ο αντίπαλος δε μπορεί να κάνει άμυνα. Άλλα βοηθούν κι άλλα μπαίνουν εμπόδιο για τον παίκτη, εν ολίγοις. Κάθε μάχη διαθέτει επίσης μια λίστα από κρυφές προκλήσεις που μπορεί να ολοκληρώσει ο παίκτης και να ξεκλειδώσει διάφορα – από στολές έως χρώματα για τους χαρακτήρες ή κομμάτια του Gallery. Μαζεύοντας νομίσματα από κάθε μάχη, οι παίκτες μπορούν να αγοράσουν μερικά power-ups για τις μάχες του All-Star Battle Mode, τα οποία διευκολύνουν πολύ την κατάσταση σε ορισμένες πολύ μονόπλευρες μονομαχίες. Καλύπτοντας και τα οκτώ parts του manga, το All-Star Battle Mode προσφέρει μια ματιά ακόμη και σε parts που ακόμη δεν έχουν γίνει σειρές anime (Part 7 SteelBallRun και Part 8 JoJolion), κάτι που σίγουρα θα εκτιμήσουν οι φίλοι της σειράς γενικότερα μιας και η μεταφορά σε anime είναι δεδομένο πως θα συμβεί μέσα στα επόμενα χρόνια. Επομένως, υπάρχει πολύ υλικό που θα πάρει τουλάχιστον μια δεκάδα ωρών για να ολοκληρωθεί κι ακόμη περισσότερες για τους τελειομανείς. Οπότε, είναι απορίας άξιο για ποιο λόγο δεν υπάρχει μια υποτυπώδης ιστορία που να δίνει κάποιες πολύτιμες λεπτομέρειες στους παίκτες. Ούτε ειδικά cutscenes, ούτε διάλογοι, ούτε έστω ένα κομμάτι κειμένου. Η αφαίρεση του στοιχειώδους Story Mode είναι παντελώς αψυχολόγητη ενέργεια. Τουλάχιστον, το Glossary που υπάρχει στο παιχνίδι εξηγεί πολλούς όρους και κάποια γεγονότα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αντικαταστήσει ένα Story mode.
Μετά, υπάρχει το Arcade Mode, μια σειρά από οκτώ μάχες με στόχο το καλύτερο σκορ (Challenge Mode) και το Endless Battle Mode, όπου ο παίκτης παλεύει συνεχόμενα έχοντας μια μπάρα ζωής που μεταφέρεται από μάχη σε μάχη και πάλι στοχεύει για το καλύτερο σκορ. Σειρά έχει το Versus, ένα τυπικό mode για μάχες μεταξύ δύο παικτών στην ίδια κονσόλα. Το Online Mode διαθέτει απλές μάχες αλλά και Ranked, με τα δεδομένα κάθε μάχης να αποτυπώνονται στην κάρτα του παίκτη, την οποία μπορεί επίσης να εξατομικεύσει. Εδώ έρχεται ένα ακόμη τεράστιο αγκάθι για το παιχνίδι: η έλλειψη rollback netcode. Ως συνέπεια αυτού, το lag μπορεί να κρίνει μια μάχη και προφανώς σε ένα παιχνίδι fighting είναι πάρα πολύ κρίμα να μαζεύει κάποιος ήττες επειδή ο αντίπαλός του δεν έχει καλή σύνδεση – χώρια του πόσο χαλάει η εμπειρία κατά τη διάρκεια μιας μάχης. Δεν νοείται παιχνίδι τέτοιου είδους να μην έχει στοιχειώδη υποστήριξη στο κομμάτι αυτό, εν έτει 2022. Η Bandai Namco γύρισε αναδρομικά στο Dragon Ball FighterZ και πρόσθεσε rollback netcode χρόνια μετά την αρχική του κυκλοφορία, όμως το JoJo’s Bizarre Adventure All-Star Battle R για κάποιο λόγο κυκλοφόρησε χωρίς να το διαθέτει.
Τα νομίσματα που αποκτώνται στο ASBM μπορούν να δαπανηθούν για την απόκτηση αντικειμένων από Shop, δηλαδή στολές, σκίτσα, φωνές και πολλά ακόμη. Πολλά από τα σκίτσα που περιλαμβάνονται είναι η βάση για ορισμένες κινήσεις και εικόνες που περιλαμβάνονται στο παιχνίδι, δείχνοντας με πόση αγάπη η CyberConnect2 μετέτρεψε την τέχνη του Hirohiko Araki σε τρισδιάστατο παιχνίδι. Κάθε animation, κάθε πάνελ, κάθε special move, κάθε ατάκα, είναι σαν να βγήκαν από τις σελίδες του manga. Οι χαρακτήρες έχουν φανταστικό σχεδιασμό, οι ηθοποιοί κάνουν τρομερή δουλειά (πρόκειται σε μεγάλο βαθμό για τους ίδιους που δάνεισαν τις φωνές τους στο anime) και η συνολική ποιότητα είναι υποδειγματική για παιχνίδι βασισμένο σε anime – δεν είναι μια γρήγορη, φθηνή δουλειά αλλά ένα προϊόν που σέβεται και με το παραπάνω το πηγαίο υλικό στο οποίο βασίζεται. Και με 50 χαρακτήρες στο δυναμικό του, περιλαμβάνει στη χειρότερη τους βασικούς πρωταγωνιστές και κακούς από κάθε part, αν όχι σχεδόν μια ντουζίνα αγαπημένων χαρακτήρων από το καθένα. Το λατρεμένο cast του Stardust Crusaders, οι μαφιόζοι του Golden Wind, οι καβαλάρηδες του SteelBallRun, όλοι είναι εδώ και δίνουν βροντερό «παρών». Ταυτόχρονα, η συνύπαρξη όλων τους δείχνει και την εξέλιξη της τέχνης του Araki, μέσα στα 35 χρόνια ζωής της σειράς. Από πιο απλούς χαρακτήρες όπως ο Jonathan Joestar, γίνεται η μετάβαση στους πιο αξιομνημόνευτους Joseph Joestar και Caesar Antonio Zeppeli, καταλήγοντας αργότερα στους Josuke Higashikata, Giorno Giovanna και Jolyne Cujoh που δύσκολα θα βγουν από το μυαλό οποιουδήποτε. Τα χρώματα, οι στολές, οι κινήσεις και φυσικά, τα πολυποίκιλα Stands και οι επιθέσεις τους είναι εμβληματικά στοιχεία του JJBA που μεταφέρονται επιτυχώς σε μορφή βιντεοπαιχνιδιού. Απλά, είναι κρίμα που η εξίσου αξιομνημόνευτη ιστορία του κάθε part δεν βρήκε θέση στο παιχνίδι.
Στο κομμάτι της απόδοσης, το παιχνίδι «τρέχει» στα 60fps σε ανάλυση 4K σε PlayStation 5 και Xbox Series X|S όπου και δοκιμάστηκε. Στις υπόλοιπες πλατφόρμες (πέραν του PC), διατηρεί τα 60fps αλλά η ανάλυση φτάνει έως 1080p, με εξαίρεση το Nintendo Switch όπου ο ρυθμός πέφτει στα 30fps. Για ένα παιχνίδι που έτρεχε το 2013 σε 30fps στο PlayStation 3, είναι ανεξήγητο πώς δεν μπόρεσε να κάνει τη μετάβαση στα 60fps στο Nintendo Switch ενώ υπάρχουν πιο απαιτητικά παιχνίδια που το κάνουν. Η έκδοση Switch δοκιμάστηκε επίσης και μπορεί να σταθεί ικανοποιητικά, αλλά συγκριτικά με τις άλλες, προφανώς τα 60fps είναι καλοδεχούμενα. Αξίζει να επενδύσει κανείς στο JoJo’s Bizarre Adventure All-Star Battle R; Εξαρτάται. Αν δεν είναι γνώστης της σειράς, ίσως το τόσο μεγάλο ρόστερ και η έλλειψη ιστορίας να μπερδέψουν λίγο, αλλά σίγουρα διαθέτει περισσή φινέτσα και στυλ για να προσελκύσει ακόμη και τους αμύητους. Για εκείνους που ακολουθούν τη σειρά, είναι μια καταπληκτική ευκαιρία να παίξουν με τους κυριότερους χαρακτήρες του JoJo’s Bizarre Adventure, αναβιώνοντας αξέχαστες στιγμές.
Οι φίλοι των παιχνιδιών fighting έχουν επίσης λόγο να το κοιτάξουν, μιας και το βάθος των μηχανισμών του είναι τόσο-όσο για να ξεχωρίσει στην υπάρχουσα σκηνή. Απλώς, θα πρέπει να εστιάσουν περισσότερο σε τοπικό multiplayer αντί online λόγω των υποδομών, το οποίο αποτελεί μεγάλο πλήγμα. Επιπλέον, η έλλειψη Story Mode είναι ένα ακόμη σημαντικό πλήγμα ακόμη και για τους πιο φανατικούς της σειράς. Τουλάχιστον, μετά από πολλά χρόνια κυκλοφόρησε ένα παιχνίδι JoJo’s Bizarre Adventure κι ίσως αποτελέσει την αρχή για πολλά ακόμη.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity