Όπως γίνεται γρήγορα αντιληπτό, το Flashback 2 δεν είναι sequel αλλά prequel του αρχικού τίτλου, αλλά η ιστορία, παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει για να δέσει αρμονικά με το υπάρχον lore, δεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Βέβαια, η ιστορία μπορεί να «κουβαλήσει» μέχρι ενός σημείου, όταν όλα σχεδόν τα υπόλοιπα κομμάτια του συνόλου είναι από μέτρια (στην καλύτερη περίπτωση) ως απογοητευτικά. Ο πρωταγωνιστής Conrad Hart θα περιηγηθεί σε φουτουριστικές τοποθεσίες όπως η New Washington, το New Tokyo, αλλά και σε κομμάτια ζούγκλας – κάτι που φέρνει απευθείας στο μυαλό τον αρχικό τίτλο. Το κακό είναι ότι σε όλες τις σκηνές, ενώ η ατμόσφαιρα και η αισθητική είναι αρκετά κοντά σε αυτό που θα περίμενε κανείς από μια μοντέρνα αναπαράσταση του κόσμου του Flashback, οι οθόνες είναι υπερβολικά φορτωμένες, και γενικά πολλά πράγματα δε δουλεύουν πάνω στις «δυνάμεις» της Unity Engine.
Ο Conrad κινείται στο περιβάλλον σε 2,5D με προοπτική που τον ακολουθεί σε σταθερή γωνία, η οποία βέβαια αρκετές φορές αλλάζει για να παρουσιάσει μια πιο δραματική οπτική συγκεκριμένων στιγμών, scripted και μη. Δυστυχώς ο χειρισμός είναι υπερβολικά «βαρύς» και αργός, χωρίς την απαραίτητη αμεσότητα, ενώ ο πρωταγωνιστής κολλάει σε πολλά μικρά αντικείμενα του περιβάλλοντος, γωνίες, πόρτες, και γενικότερα οποιαδήποτε παραμικρή δυσκολία. Οι εχθροί είναι σε αφθονία και κάνουν spawn κυριολεκτικά από το πουθενά μπροστά στα μάτια μας, με τον Conrad να έχει για σύμμαχο το πιστό του πιστόλι, με άπειρες σφαίρες και μεγάλο γεμιστήρα. Όχι ότι έχει και ιδιαίτερη σημασία, αφού αν η μάχη αποδειχθεί υπερβολικά δύσκολη και το health φτάσει στο 0, το Resume μας κάνει respawn ακριβώς στο σημείο που «πέσαμε», με γεμάτη ενέργεια και έτοιμους για δράση.
Οι αποστολές δεν αποτελούν κάτι το ιδιαίτερο και τα objectives σπάνια προσφέρουν κάτι ενδιαφέρον ή κάτι που να μη θυμίζει ξεκάθαρη προσπάθεια για να «γεμίσει» ο χρόνος ενός playthrough, με fetch/escort quests και τη γενικότερη φιλοσοφία του πρώτα πυροβολούμε και μετά κάνουμε ερωτήσεις. Η περιπέτεια του Conrad παίρνει περίπου 6-7 ώρες, αν και τα bugs βοηθούν αρκετά σε αυτό, καθώς υπάρχουν σε αφθονία, ακόμα και αρκετές μέρες μετά το launch. Εχθροί που δεν κάνουν spawn και δεν μπορεί να προχωρήσει το scripted event, σύμμαχοι που απλά αρνούνται να ακολουθήσουν, instances που ο χαρακτήρας αρνείται να πυροβολήσει μετά από ένα resume, ή άλλες στιγμές που το loading μιας καινούριας περιοχής απλά δεν τελειώνει ποτέ και η κονσόλα ή η εφαρμογή χρειάζεται restart είναι απλά λίγα από τα παραδείγματα.
Το πρόβλημα είναι ότι ακόμα και χωρίς αυτά, δεν υπάρχει κάτι στο Flashback 2 που θα μπορέσει να δικαιολογήσει το τι ακριβώς προσπαθεί να καταφέρει. Πάνω από 20 χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρωτότυπου, οι δημιουργοί του φαίνεται πως είτε αγνοούν, είτε απλά δε θέλουν να χρησιμοποιήσουν τεχνικές και ιδέες που έχουν αποδειχθεί επιτυχημένες στο ενδιάμεσο, ουσιαστικά κάνοντας την όλη διαδικασία βαρετή. Από την ανέμπνευστη δράση και τον κακό χειρισμό μέχρι τα πορτραίτα των χαρακτήρων που εμφανίζονται στην οθόνη αντί για cutscenes και φαίνονται να είναι σχεδιασμένα από ΑΙ, τους ανεξήγητα μεγάλους χρόνους loading και τις αδικαιολόγητα κακές επιδόσεις, το Flashback 2 είναι μια από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις όχι μόνο τις χρονιάς, αλλά των τελευταίων ετών γενικότερα. Είναι πραγματικά κρίμα και ταυτόχρονα απορίας άξιο ποιο ήταν το σκεπτικό πίσω από τη δημιουργία του τίτλου και ποιο ήταν το όραμα του.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity