Οι κάτοχοι του Nintendo Switch θα θυμούνται το 2023 ως τη χρονιά της τακτικής και των turn-based σκηνικό. Η σεζόν ξεκίνησε με το πολύ καλό Fire Emblem: Engage και συνεχίζεται με το Advance Wars 1+2: Re-Boot Camp, ένα remake υπεραγαπημένων τίτλων εποχής Game Boy Advance. Βέβαια, το γεγονός ότι αυτοί οι δύο βιντεοπαιχνίδια κυκλοφόρησαν την ίδια χρονιά είναι και λίγο συγκυριακό, εξαιτίας των γεγονότων με την Ρωσία και την Ουκρανία. Στο προηγούμενο preview μας για το Advance Wars 1+2: Reboot Camp αναλύσαμε αρκετά την κατάσταση γύρω από τη μεγάλη καθυστέρηση της κυκλοφορίας του παιχνιδιού και το hype που υπήρχε γύρω από το εν λόγω remake. Το Advance Wars σαν σειρά είχε γράψει την δική του ιστορία στο Gameboy Advance και έχοντας ξεπεράσει πλέον όλα τα non-gaming εμπόδια, επέστρεψε με νέα μορφή και πιο πλούσιες δυνατότητες. Μέσα στα αλλεπάλληλα remasters και remakes γνωστών projects, είδαμε με μεγάλη χαρά την κυκλοφορία ενός πιο niche τίτλου συγκριτικά με τα Mario και τα Zelda games, δίνοντας έτσι την ευκαιρία για μία νέα mainstream επιτυχία σ’ ένα παλιό καλό turn-based game στρατηγικής.
Αυτός είναι μάλλον και ο λόγος για τον οποίο η ομάδα της Wayforward επέλεξε ένα πιο φιλικό προς τις μικρές ηλικίες art-style, ένα παρουσιαστικό που παραπέμπει περισσότερο σε επιτραπέζιο παρά πραγματικό πόλεμο. Άλλωστε το παιχνίδι πραγματεύεται πολέμους και στρατούς που έρχονται αντιμέτωποι, με αεροπλάνα, τανκς, πεζικό, φρεγάτες και πολλά άλλα άρματα μάχης να βρίσκονται στο επίκεντρο της κυκλοφορίας. Όλα αυτά όμως μέσα από ένα πολύ χρωματιστό και σχεδόν κωμικό πλαίσιο, με τους παίκτες να νιώθουν περισσότερο ότι παίζουν έναν γύρο Stratego με πλαστικά στρατιωτάκια και όχι ένα videogame που παρουσιάζει τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο ανάμεσα σε χώρες και ηπείρους. Ακόμα και μετά από δεκάδες ώρες ενασχόλησης με τον τίτλο, υπάρχουν στιγμές που το συμπαθούμε το art-style και άλλες που θα θέλαμε ίσως ένα πιο σκοτεινό μοτίβο ή έστω τη δυνατότητα να μεταπηδήσουμε στο παλιό retro look. Οι μικρότερες ηλικίες θεωρούμε ότι θα το αγκαλιάσουν το νέο ύφος των στρατιωτών και των οχημάτων, αλλά κάποιοι μεγαλύτεροι σε ηλικία gamers που αγάπησαν τους αυθεντικές κυκλοφορίες, ενδεχομένως να το ήθελαν διαφορετικό. Η εναλλαγή ανάμεσα στο γυαλιστερό νέο look και σε μία πιο pixelart εκδοχή, θεωρούμε ότι θα έλυνε το πρόβλημα μίας καλλιτεχνικής επιλογής που θα δεχθεί σίγουρα κριτική από βετεράνους των αρχικών παιχνιδιών.
Από την άλλη, υπάρχει και η επιλογή της εταιρείας να επενδύσει στο anime-like παρουσιαστικό των χαρακτήρων με voice overs και μεγαλύτερη σε διάρκεια βίντεο, κάτι που μας άρεσε πολύ. Δίνει περισσότερη ουσία και χαρακτήρα στους ήρωες που μας είχαν παρουσιαστεί πριν από 20 χρόνια, ενώ η ιστορία αποκτάει περισσότερο ενδιαφέρον μιας και δεθήκαμε περισσότερο με τους χαρακτήρες του Advance Wars 1+2: Reboot Camp. Πρέπει, βέβαια, να αναφέρουμε ότι τα voice overs δεν χρησιμοποιούνται δυστυχώς παντού, υπάρχουν αρκετά σημεία όπου ο παίκτης ακούει μόνο μία ατάκα και παράλληλα πρέπει να διαβάσει τους υπότιτλους. Το σενάριο αν και βασίζεται σε 1-2 εντυπωσιακά twists με έξυπνες εκπλήξεις, δεν αποτελεί κάποια οσκαρική στιγμή για την κονσόλα της Nintendo, αλλά πλαισιώνει όσο πρέπει το Campaign ενός τίτλου που προφανώς επικεντρώνεται στο strategic gameplay του. Οι παίκτες μπορούν άμα θέλουν να ξεκινήσουν κατευθείαν με τον δεύτερο τίτλο Advance Wars 2: Black Hole Rising, αλλά οι developers τονίζουν συνεχώς ότι καλό θα ήταν να παιχτεί πρώτα το πρώτο παιχνίδι και γενικότερα να ακολουθηθεί μία χρονολογική σειρά. Σε αυτό συμφωνούμε απόλυτα, γιατί αν και όπως είπαμε δεν πρόκειται για μία αξέχαστη ιστορία, θα χαθούν κάποιες ενδιαφέρουσες εξελίξεις που δίνουν στα campaigns το κάτι παραπάνω.
Αυτό που μας έκανε όμως εντύπωση, είναι το πόσο σωστά έχουν δομήσει τους τίτλους με tutorials και αποστολές ώστε να μάθει και ο πλέον αρχάριος τoυς κανόνες και τους μηχανισμούς. Καταρχάς υπάρχει ένα casual mode για όσους ενδεχομένως θέλουν μία πιο βατή δυσκολία και αργό τέμπο, μιας και το normal mode μπορεί γρήγορα να ανεβάσει δυσκολία ήδη μετά τις πρώτες πέντε αποστολές. Αν ο παίκτης νιώθει ότι το παιχνίδι γίνεται πολύ εύκολο ή πολύ δύσκολο, μπορεί εύκολα και γρήγορα να αλλάξει τον βαθμό δυσκολίας. Γενικά το Advance Wars 1+2: Reboot Camp δίνει πάρα πολλές επιλογές ως προς το πόση βοήθεια θέλουμε, κάτι που είναι εξαιρετικό για καινούργιους και παλιούς παίκτες. Η ηρωίδα Neil δίνει πολύ στοχευμένα tips αν αποτύχουμε σε κάποιο mission, ενώ στις πρώτες αποστολές υπάρχει μία αναλυτική εξήγηση-tutorial για τα πάντα, εφόσον φυσικά το επιθυμεί ο παίκτης. Το παιχνίδι εισάγει σταδιακά νέες μονάδες, καινούργιες τακτικές και γενικότερα σπρώχνει τον χρήστη να μάθει όλους τους μηχανισμούς του τίτλου σωστά και δομημένα.
Τα quality of life στοιχεία επίσης βοηθούν τους παίκτες σε μία πιο διασκεδαστική εμπειρία, όπως π.χ. να τρέχουν όλα πιο γρήγορα πατώντας την δεξιά σκανδάλη, να ξεκινήσουμε την σειρά μας από την αρχή για να διορθώσουμε ένα λάθος μας στον εκάστοτε γύρο ή να ακυρώσουμε τα battle cinematics ολοκληρωτικά ή τμηματικά. Όλα αυτά συμβάλουν σε μία απροβλημάτιστη εμπειρία την οποία μπορεί ο παίκτης να την προσαρμόσει στα δικά του θέλω, αν και μεταξύ μας το πιο θετικό στοιχείο είναι τα loading times. Οι έμπειροι παίκτες που κυνηγούν σκορ και βαθμολογίες έχουν τη δυνατότητα να καταλάβουν από νωρίς αν θα κερδίσουν ή θα χάσουν την παρτίδα, οπότε το restart της παρτίδας αποτελεί συχνό φαινόμενο. Τα loading times είναι γρήγορα, είτε σε docked είτε σε portable mode, ενώ δεν υπάρχουν μεγάλα τεχνικά προβλήματα όπως crashes ή ακραία κολλήματα, κάτι που παίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο για όσους θα κυνηγήσουν τα υψηλότερα δυνατά highscores. Το μόνο που προσέξαμε ιδιαίτερα σε μεγαλύτερους χάρτες, ήταν ένα ελαφρύ stuttering και διαφορά στα frames σε άκυρες στιγμές, με αποτέλεσμα η γρήγορη πλοήγηση να μην είναι πάντα αρκετά ομαλή.
Τι είναι όμως το βασικό στοιχείο που αγαπούν οι μυημένοι παίκτες στο Advance Wars 1+2: Reboot Camp; Μα φυσικά το gameplay και η στρατηγική σκέψη που με το πέρασμα των χρόνων παραμένει άκρως διασκεδαστική και εθιστική. Ο παίκτης καλείται να μάθει μέσα από την αρμάδα της Orange Star όλες τις αδυναμίες και τα ατού των μονάδων μάχης και να καταστρώσει σχέδια για το πώς θα κερδίσει τον αντίπαλο στρατηγό. Οι πιο κλασικοί τρόποι είναι είτε να εξολοθρευθούν όλες οι αντίπαλες μονάδες, είτε να καταληφθεί το βασικό στρατηγείο του αντιπάλου. Τα κτήρια μπορούν να καταληφθούν μόνο από το πεζικό, ενώ πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και το πεδίο μάχης. Τα τανκς δεν μπορούν να περάσουν τα βουνά, αλλά γι αυτό υπάρχουν π.χ. αεροπλάνα η ελικόπτερα. Η θάλασσα αποτελεί ένα εμπόδιο που μπορεί να προσπεραστεί με μεταγωγικά πλοία, από την άλλη ο αντίπαλος μπορεί να έχει φρεγάτες ή υποβρύχια που μπορούν να βυθίσουν τα πλοία μας πολύ γρήγορα. Σε συνδυασμό με τα CO Powers του εκάστοτε ήρωα που επιλέγουμε, το κομμάτι “στρατηγική” πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα, μιας και το να επισκευάσουμε όλα μας τα οχήματα ή να ανεβάσουμε το damage των μονάδων μας για έναν γύρο, μπορεί πράγματι να φέρει τα πάνω κάτω σε μία παρτίδα. Σίγουρα αναγνωρίζουμε μία ανισορροπία ανάμεσα σε κάποια CO Powers των χαρακτήρων, αλλά το timing όπου θα χρησιμοποιήσουμε τις ικανότητες του ήρωά μας παίζει τον σημαντικότερο ρόλο.
Ακόμα και σε αυτά τα στοιχεία, που πράγματι μοιάζουν (και είναι) πολλά, ακόμα και για πιο έμπειρους παίκτες, το παιχνίδι τα δίνει στους παίκτες με μία πολύ σωστή δοσολογία. Υπάρχουν πίστες όπου τα γεγονότα μας πιέζουν να κερδίσουμε μία παρτίδα με πολύ συγκεκριμένο τρόπο, ώστε να μάθουμε και αυτή την εναλλακτική προσέγγιση. Αυτό μπορεί στην αρχή να μοιάζει περιοριστικό σαν τρόπος σκέψης, στην πορεία όμως θα έχουμε μάθει να λειτουργούμε με το γρήγορο πλάνο Blitzkrieg ή με μία πιο αργή προσέγγιση, παράγοντας τις δικές μας μονάδες μέσω των εργοστασίων. Αν συνυπολογίσει κανείς και τα σενάρια όπου πρέπει απλώς να αντέξουμε στην πίεση για μερικές ημέρες ή να καταλάβουμε πρώτοι τα περισσότερα κτήρια, τότε γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι υπάρχει ο απαραίτητος πλουραλισμός ώστε να κρατηθεί το ενδιαφέρον του χρήστη, ενώ παράλληλα να τον εκπαιδεύσει κατάλληλα για το metagame.
Αυτό που αναζητούν οι μυημένοι παίκτες που θα επιλέξουν το του Advance Wars 1+2: Reboot Camp θα το βρουν στον απόλυτο βαθμό, αφού θεωρούμε ότι το παιχνίδι έχει γεράσει σαν το καλό παλιό κρασί. Από την άλλη, εκείνοι που δεν γνωρίζουν πολλά για την σειρά, θα εκπλαγούν ιδιαίτερα με το πόσο ενδιαφέρουσα μπορεί να φανεί μία παρτίδα σκάκι με τα χρώματα του πολέμου. Η WayForward δεν προχώρησε σε υπερβολές ώστε να το εμπλουτίσει στον βαθμό που μπορεί να κερδίσει όλους τους casuals αυτού του κόσμου και αυτό κατά την άποψή μας είναι θετικό, γιατί κράτησε αναλλοίωτο τον χαρακτήρα του gameplay. Αντίθετα επένδυσε σε μπόλικο επιπρόσθετο περιεχόμενο που αναφέραμε και στο preview, ώστε ωθήσει τον παίκτη να κυνηγήσει την καλύτερη δυνατή απόδοση και να κερδίσει μέσω τους κανόνες του παιχνιδιού νέο κοινό. Τα in-game νομίσματα που μαζεύουμε μετά από μία πετυχημένη αποστολή μπορούμε να τα επενδύσουμε στο Hachi’s Shop σε ανούσια (αλλά ωραία) collectibles όπως π.χ. soundtracks ή στο να ξεκλειδώσουμε χαρακτήρες τους οποίους θα μπορούμε να επιλέξουμε σε άλλα modes της κυκλοφορίας. Παράλληλα μπορούμε να αγοράσουμε πίστες που θα εμπλουτίσουν το War Room ή μπορούμε και να χρησιμοποιήσουμε το Design Room ώστε να δημιουργήσουμε δικές μας πίστες. Ολοκληρώνοντας το πρώτο campaign, πέρα από την ιστορία του δεύτερου παιχνιδιού, ο παίκτης αποκτά πρόσβαση σε καινούργιες προκλήσεις μέσω του War Room, ενώ τα local multiplayer και map editor ανοίγουν ακόμη περισσότερο τις επιλογές των χρηστών.
To Advance Wars 1+2: Re-Boot Camp προσφέρει local και online multyplayer, με αυτά τα modes να αποτελούν για αρκετό κόσμο σημαντικούς λόγους αγοράς του βιντεοπαιχνιδιού, είτε μιλάμε για βετεράνους που αγαπούν την σειρά, είτε για νέους gamers που κυνηγούν τον διαδικτυακό ανταγωνισμό. Για το Versus mode τα πράγματα είναι απλά, μπορούμε να παίξουμε με 4 κονσόλες και έως 4 παίκτες ή με μία κονσόλα και να θυμηθούμε τα “παλιά” και να την πασάρουμε από παίκτη σε παίκτη όταν έρχεται η σειρά του. Προφανώς, δεν μπορούμε να αγωνιστούμε σε όλους τους χάρτες με 4 παίκτες, αφού υπάρχουν ειδικά πεδία μάχης διαμορφωμένα για 2, 3 ή 4 χρήστες. Το online στοιχείο παραμένει για την ώρα ένα ερωτηματικό και αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε μία τελική αξιολόγηση του τίτλου, γιατί θέλουμε να δούμε τα online στοιχεία του τίτλου και φυσικά να τεστάρουμε την απόδοσή του σε πραγματικές online συνθήκες. Ακριβώς επειδή η λογική πίσω από το Advance Wars είναι το σκάκι με πολλαπλά win conditions, οι multiplayer μάχες μπορεί να είναι αργές και με μεγάλη διάρκεια, οπότε γενικότερα υπάρχουν κάποια ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν με τον κόσμο να είναι online. Το ίδιο ισχύει και για το Design Editor το οποίο φάνηκε συμπαθητικό, αλλά θέλουμε να δούμε τις δημιουργίες πιο ικανών και δημιουργικών παικτών μέσω του online share για να κρίνουμε τις δυνατότητες αυτού του mode.
Έχοντας αφιερώσει παραπάνω χρόνο στο παιχνίδι και συγκεκριμένα στα multiplayer modes, μπορούμε να πούμε ότι οι υπεύθυνοι του τίτλου μας τα χάλασαν λίγο. Όχι γιατί παρουσίασαν κάτι κακό ή κάτι που δεν λειτουργεί, αλλά το Online του Advance Wars 1+2: Re-Boot Camp είναι απλώς ένα Invitation Mode. Ουσιαστικά η μοναδική επιλογή που δίνεται στον παίκτη είναι να προσθέσει φίλους στο friend list του και να παίξει εναντίων τους. Όσοι περιμέναμε leader boards και online play με διαφορετικά modes απογοητευτήκαμε όταν καταλάβαμε ότι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να προσκαλέσουμε έναν φίλο μας για μία παρτίδα Advance Wars 1+2: Re-Boot Camp. Προφανώς και δεν περιμέναμε μία τρομερή διαδικτυακή εμπειρία με μία πλούσια παλέτα από online modes όπως συναντάμε σε καταξιωμένα παιχνίδια της αγοράς, αλλά τουλάχιστον την επιλογή να παίξουμε με random παίκτες από τον υπόλοιπο κόσμο την περιμέναμε.
Προφανώς και λόγω της φύσης του τίτλου υπάρχουν άπειροι κίνδυνοι για rage quit ή για παρτίδες που ενδεχομένως να διαρκούν πολύ, αλλά γι’ όλα αυτά υπάρχουν σίγουρα τρόποι για να μετριαστούν οι κίνδυνοι αυτοί και να παρουσιαζόταν στους παίκτες μία ικανοποιητική διαδικτυακή εμπειρία. Μία λύση θα μπορούσε να’ναι ένα είδος asynchronous multiplayer ή να μπουν διάφοροι χρονικοί περιορισμοί κατά την διάρκεια ενός αγώνα, απλώς μάλλον δεν πίστεψαν οι ιθύνοντες ότι θα υπάρξει το απαιτούμενο κοινό για να στηριχθεί κάτι τέτοιο. Η WayForward και η Nintendo επέλεξαν μία υπερβολικά safe οπτική σε αυτόν τον τομέα και αν συγκρίνουμε το εξαιρετικό offline περιεχόμενο του τίτλου με τις online δυνατότητές, το multiplayer μοιάζει με τον φτωχό συγγενή. Η μοναδική επιλογή αυτή τη στιγμή για τους χρήστες που θέλουν να βρουν κόσμο να τεστάρουν τις ικανότητές τους απέναντι σε πραγματικούς “στρατηγούς”, είναι να γραφτούν σε διάφορα Discord κανάλια που συγκεντρώνουν μικρά communities από παίκτες που ενδιαφέρονται για online plays και να ξεκινήσουν τα friend invites.
Η κατάσταση αυτή δεν αλλάζει πολύ την άποψή μας για το Advance Wars 1+2: Re-Boot Camp το οποίο είναι ένα πραγματικά πολύ καλό παιχνίδι. Αλλά σίγουρα έβαλε φρένο ώστε να εκτοξεύσει τις δυνατότητες του τίτλου, μιας και οι εκατοντάδες ώρες θα μπορούσαν να πολλαπλασιαστούν μέσω ανταγωνιστικών online modes, συνδυάζοντάς τα μάλιστα μ’ έναν πραγματικό και εντελώς random διαμοιρασμό των χαρτών που δημιουργήθηκαν από τους ίδιους τους χρήστες (Design Room). Από την στιγμή που η εταιρεία ήθελε να προσεγγίσει ένα νέο κοινό με τον εν λόγω τίτλο, η απουσία μίας ολοκληρωμένης διαδικτυακής εμπειρίας κόβει κατά κάποιον τρόπο την φόρα ενός παιχνιδιού που ενθουσιάζει κυρίως με το βαθύ στρατηγικό του gameplay.
Σαν offline περιεχόμενο πάντως θεωρούμε ότι το Advance Wars 1+2: Re-Boot Camp κάνει μία πράγματι αξιόλογη δουλειά, δίνοντας σε μία αγαπημένη σειρά της Nintendo την ευκαιρία να αναβιώσει δύο δεκαετίες αργότερα με αναβαθμισμένα σκηνικά και εμπλουτισμένο content, έχοντας και πάλι όμως ως βασικό του όπλο το εθιστικό του gameplay. Ακόμα και αν δεν σκουπίσει κάποιος όλα τα side missions και objectives, τα δύο campaigns απαιτούν τουλάχιστον 50 ώρες, ένας αριθμός ιδιαίτερα ικανοποιητικός αν σκεφτεί κανείς ότι η WayForward κράτησε και εμπλούτισε τα έξτρα modes των αρχικών τίτλων. Σύμφωνοι, μπορεί το art-style να παραπέμπει πλέον περισσότερο σε κάποιο καλό mobile game παρά αγαπημένο retro game, από την άλλη, ο cartooney τρόπος που παρουσιάζουν τον στρατό ή το πεδίο μάχης μέσα από όρια που παραπέμπουν σε επιτραπέζιο, ανοίγουν περισσότερο το όριο ηλικίας και δημιουργούν συνθήκες ακόμη και για μία ευχάριστη εμπειρία για όλη την οικογένεια. Σαν καθαρά offline περιεχόμενο μπορούμε να πούμε ότι το Advance Wars 1+2: Re-Boot Camp αποτελεί σίγουρα ένα παράδειγμα προς μίμηση για remakes που ζητούν full price, δίνοντας στους fans του είδους και της σειράς επιτέλους τον καλύτερο δυνατό τρόπο για να απολαύσουν τα εν λόγω παιχνίδια.
Μου φαίνονται αρκετά τα χρήματα που ζητάνε για δυο παλιά παιχνίδια έστω και αν έχουν σημαντικές αλλαγές. Τέτοιου τύπου remakes θα έπρεπε να κοστίζουν το πολύ 35-40 ευρώ.
Κοίτα, συνήθως συμφωνώ με αυτό που λες, αλλά είναι όλο from the ground up φτιαγμένο και μιλάμε για περιεχόμενο που ξεπερνάει τις 50 ώρες για τους απλούς gamers και τις 100 για τους fans που θα αποφασίσουν να το γδύσουν. Δηλαδή μπορώ να πω, ότι ενδεχομένως να ξεπερνάει σαν value for money νέους τίτλους που διαρκούν 5-10 ώρες και με ελάχιστο περιεχόμενο.
Συν ότι με τα qol που έχουν προσθέσει, προσωπικά μου είναι πλέον πολύ δύσκολο να παίξω τους παλιούς τίτλους σε emulators (αν και αγαπώ τα pixel art της εποχής).
Με κάλυψες απόλυτα με την απάντηση σου. Προσωπικά θα περιμένω αρκετά για να προβώ σε αγορά.