Το Yoshi's Crafted World είναι ένα κλασικό platformer της Nintendo. Οι πρώτες εικόνες τυφλώνουν. Τα εντυπωσιακά, έντονα χρώματα ζεσταίνουν το βλέμμα και δεν το αφήνουν να αποτραβηχτεί. Η αισθητική του κόσμου εντυπωσιάζει από την αρχή, αλλά θα χρειαστούν αρκετές ώρες μέχρι ο παίκτης να συνειδητοποιήσει το βάθος της. Η ομάδα ανάπτυξης αποφάσισε να ζωντανέψει δημιουργίες που θυμίζουν τη σειρά των LABO, να τις βάλει στη σειρά, να τις συνδυάσει και να κατασκευάσει ιδιαίτερους κόσμους. Τα πάντα είναι φτιαγμένα από χαρτόνι, αλουμινόχαρτο, τενεκεδάκια, μπουκάλια και ό,τι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί. Τα σκουπίδια φαίνεται να βρίσκουν ανώτερο σκοπό από την ανακύκλωση, θέλουν να αποδείξουν τη χρησιμότητά τους, έστω και αργά. Μέσα σε αυτόν τον χειροποίητο κόσμο, ο Yoshi καλείται να κάνει τα γνωστά του. Να καταπιεί εχθρούς και να γεννήσει αυγά, να πετάξει τα αυγά σε άλλους εχθρούς/αντικείμενα, να κάνει άλματα και να χρησιμοποιήσει την αιώρηση για να φτάσει ή να γλιτώσει και, κυρίως, να τα συνδυάσει όλα για να ανακαλύψει εκατοντάδες μυστικά και αντικείμενα. Το ήρεμο platforming φαίνεται να παίρνει θέση ανάμεσα στους υπόλοιπους μηχανισμούς. Παύει να είναι αυτοσκοπός και λειτουργεί ως μέσο για την επίτευξη του στόχων της εξερεύνησης και της παρατηρητικότητας. Τα πάντα λειτουργούν σαν ένα περίτεχνο τεστ παρατήρησης, με τον παίκτη πολλές φορές να κοιτάζει το φόντο ή το προσκήνιο -με την ελπίδα κάποιας ανακάλυψης- ξεχνώντας το τι βρίσκεται μπροστά του. Ξαφνικά, η ανάγκη της ανακάλυψης αναδεικνύει τα υπόλοιπα στοιχεία. Τα επίπεδα παύουν να είναι «απλοϊκά» και πολλές φορές αγγίζουν το όριο του εκνευριστικού, ειδικά όταν ο παίκτης αποτυγχάνει να ανακαλύψει το καταραμένο τελευταίο κόκκινο νόμισμα. Ακόμα πιο ξαφνικά, το platforming αποφασίζει να πάρει την εκδίκησή του, ακριβώς τη στιγμή που ο παίκτης βρίσκει την ισορροπία του, με τα επίπεδα να γίνονται πιο περίπλοκα και τα εμπόδια να θυμίζουν λίγο από τους άλλους παραδοσιακούς τίτλους της εταιρείας. Η δυσκολία δεν ξεφεύγει ποτέ υπερβολικά, η πρόκληση όμως ανεβαίνει κατακόρυφα όσο περνούν οι ώρες, έστω και αν το κάνει με το πάσο της.
Ως γνήσιο δημιούργημα της Nintendo, το Yoshi's Crafted World δεν αρκείται στα βασικά. Νωρίς νωρίς αποφασίζει να ξεκλειδώσει την αντίστροφη έκδοση κάθε επιπέδου. Μια αντιστροφή που δεν περιορίζεται μονάχα στην αλλαγή της συνολικής κατεύθυνσης κίνησης, αλλά μαγικά αναδεικνύει το βάθος της αισθητικής, βάζοντας τον παίκτη στα παρασκήνια. Όλα τα όμορφα αντικείμενα του κανονικού επιπέδου αποκαλύπτουν τον πραγματικό εαυτό τους. Το εντυπωσιακό χάρτινο σπίτι δεν είναι τίποτα άλλο από τενεκεδάκια που πάνω τους έχουν κολλήσει χαρτί. Τα σύννεφα στέκονται στον αέρα κολλημένα πάνω σε καλαμάκια ή κρέμονται από κλωστές. Και όλα αυτά ενισχύουν την αίσθηση του χειροποίητου, ζωντανεύουν ακόμη περισσότερο τον κόσμο. Παράλληλα, το gameplay αλλάζει καθώς αφαιρείται η συλλογή αντικειμένων και προστίθεται το κυνήγι των Poochies (ατυχές όνομα) [σ.α.: Καλησπέρα, Λεωνίδα] και ο περιορισμένος χρόνος για τον τερματισμό. Παρά το ενδιαφέρον που παρουσιάζει, το λεγόμενο flip side μένει μάλλον ανεκμετάλλευτο. Θα ήταν ίσως προτιμότερη η δυνατότητα ελεύθερης εναλλαγής των δύο πλευρών και το παιχνίδισμα μεταξύ των δύο προοπτικών για τη δημιουργία ιδιόμορφων γρίφων, αλλά η ομάδα ανάπτυξης δεν το επιχειρεί. Αρκείται στην ξεχωριστή προσέγγιση, αλλά και στη συχνή επανάληψη κάθε επιπέδου (κανονικά και αντίστροφα) που είναι απαραίτητη για το 100%. Δεν υπερβάλει αλλά -τουλάχιστον στην αρχή- η προσέγγιση δίνει έναν διαδικαστικό χαρακτήρα στο gameplay, κουράζει.
Όλα φυσικά ισορροπούν από την ποικιλία. Κάθε κόσμος έχει, αναμενόμενα, το δικό του θέμα και κάθε επίπεδο παρουσιάζει στον παίκτη κάποιο νέο μηχανισμό ή ιδέα. Παρά το ότι η χρήση αυτών των ιδεών δεν αξιοποιείται πλήρως, μιας και εμφανίζονται για λίγο και γρήγορα δίνουν τη θέση τους σε κάτι άλλο, η συνολική εμπειρία κερδίζει. Όπως κερδίζει, τουλάχιστον αρχικά, και η ιδέα του (local) co-op. Ναι, στη θεωρία ακούγεται εξαιρετική, στην πράξη όμως αποδεικνύεται πόσο δύσκολη είναι η ισορροπημένη δημιουργία της. Η άρνηση της κάμερας για επαρκές zoom out όταν οι παίκτες απομακρύνονται ο ένας από τον άλλο και, κυρίως, η αυτόματη ενεργοποίηση της κίνησης «ανεβαίνω στην πλάτη του άλλου» δημιουργεί σύγχυση και εκνευρισμό. Όπως και η δυνατότητα να καταπίνει ο ένας τον άλλο (κλέβοντας ταυτόχρονα τα αυγά του) που πολλές φορές γίνεται τυχαία, στην προσπάθεια κάποιου να καταπιεί έναν εχθρό ή αντικείμενο. Το διασκεδαστικό co-op γίνεται γρήγορα εκνευριστικό, ειδικά αν κάποιος θέλει να παίξει «σοβαρά». Δίνει φυσικά ευκαιρία για συνεργασία, αλλά οι περιπτώσεις αυτές είναι μάλλον σπάνιες και μένουν απλώς στη θεωρία.
Ακόμα και αν ξεδιπλώσει κανείς το Yoshi's Crafted World, ο ύπουλος χαρακτήρας του παραμένει αναλλοίωτος. Δύσκολα θα καταλάβει κάποιος τι είναι αυτό που τον τραβάει στον τίτλο, ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας του. Κανένα από τα στοιχεία του μεμονωμένα δεν φαντάζει εντυπωσιακό και, όμως, ο περίεργος συνδυασμός τους δημιουργεί ένα ιδιόμορφο σύνολο που προκαλεί ενδιαφέρον. Όχι όσων έχουν μάθει να σιχαίνονται οτιδήποτε Nintendo ή που απλώς δεν τους αγγίζει η προσέγγισή της, άλλα των υπόλοιπων που εξακολουθούν να μαγνητίζονται από τα κόλπα της εταιρείας και να μαγεύονται από τις αστείρευτες, αν και όχι πάντα καινούριες, ιδέες της.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity