Οι μάχες απαιτούν προσεκτικό σχεδιασμό και σωστή χρήση του χώρου.
Αυτά πιστεύει ο μέσος άνθρωπος το 2035, σύμφωνα με την υπόθεση του XCOM 2, της Firaxis. To sequel του εξαιρετικού XCOM: Enemy Uknown, βρίσκει την ομάδα XCOM, την οποία ο παίκτης καθοδηγούσε ως Commander, διαλυμένη και ξεχασμένη από τους ανθρώπους που υπόκεινται καθημερινά στην προπαγάνδα του εξωγήινου καθεστώτος και των συνεργατών του. Ο παίκτης-Commander με την επιστροφή του ξαναζωντανεύει την ελπίδα της αντίστασης για την ανθρωπότητα, όσο φευγαλέα και αν είναι αυτή. Και είναι πραγματικά φευγαλέα, καθώς τα πράγματα στο XCOM 2 είναι ακόμα πιο δύσκολα από ότι στον προκάτοχό του. Το παιχνίδι χωρίζεται και πάλι στο μέρος της τακτικής, με τις μάχες μεταξύ ανθρώπων και εξωγήινων να διεξάγονται σε αλλεπάλληλες σειρές και στο κομμάτι της στρατηγικής, όπου ο Commander αποφασίζει πώς θα επενδύσει τις λιγοστές του πρώτες ύλες (Supplies), το ανθρώπινο δυναμικό (είτε στρατιώτες, είτε μηχανικούς, είτε επιστήμονες) και το πλέον πολύτιμο αγαθό του, που είναι ο χρόνος. Ο χρόνος είναι το πιο σημαντικό πράγμα στο XCOM 2. Αφενός στο στρατηγικό μέρος ο παίκτης πρέπει να αποφασίσει ποιες περιοχές της Γης θα ανιχνεύσει για να αποκαταστήσει την επαφή μεταξύ της ομάδας XCOM και των αντιστασιακών, σε ποιες τεχνολογίες θα αφιερώσει το χρόνο των επιστημόνων του και ποιον εξοπλισμό θα αναλάβουν να κατασκευάσουν οι πάντοτε λιγοστοί μηχανικοί που διαθέτει. Εφόσον η XCOM διεξάγει πια ανταρτοπόλεμο και δεν αποτελεί τακτικό στρατό, η βάση της πλέον είναι κινητή και παίρνει τη μορφή ενός κλεμμένου εξωγήινου σκάφους, το οποίο οι μηχανικοί σταδιακά καθαρίζουν από συντρίμμια και επαναφέρουν στη βέλτιστη λειτουργική κατάσταση. Ο Commander αποφασίζει ποιες εγκαταστάσεις θα χτίσει στα τμήματα του σκάφους που ανακτώνται σταδιακά, με καθεμιά από αυτές να ανοίγει διαφορετικές επιλογές είτε στον παγκόσμιο χάρτη, είτε στην εκπαίδευση ή στον εξοπλισμό των στρατιωτών του.
Το customization των στρατιωτών είναι λεπτομερές και εμπλουτίζεται πολύ με Steam Workshop mods κάθε είδους.
Όπως και στους περισσότερους τίτλους της κλασικής πλέον σειράς, η οποία έχει ξεκινήσει από το 1994 και έκανε ένα ιδιαίτερα επιτυχημένο reboot με το προηγούμενο παιχνίδι, οι στρατιώτες κερδίζουν εμπειρία (εφόσον επιβιώνουν) και σταδιακά εξοπλίζονται με βελτιωμένα όπλα και τεχνολογία που "δανείζονται" οι άνθρωποι από τους εξωγήινους. Κάθε στρατιώτης ξεκινά ως rookie, κοινώς στραβάδι, και μόλις πάρει το βάπτισμα του πυρός αποκτά μια ειδίκευση. Υπάρχουν πέντε διαθέσιμα είδη στρατιωτών, από τους sharpshooters (ακροβολιστές) που μάχονται από μακριά, έως τους rangers (οι ανιχνευτές της ομάδας) που μάχονται σε κοντινή απόσταση, ενίοτε και σώμα με σώμα.
To παιχνίδι βρίσκει την ομάδα XCOM διαλυμένη και ξεχασμένη από τους ανθρώπους που υπόκεινται καθημερινά στην προπαγάνδα του εξωγήινου καθεστώτος και των συνεργατών του.
Οι grenadiers φέρουν το βαρύ οπλισμό, οι specialists είναι hackers ή/και γιατροί και, τέλος, οι Psi operatives γίνονται διαθέσιμοι στην πορεία του παιχνιδιού και μάχονται με τη δύναμη του μυαλού τους, μιμούμενοι τις αντίστοιχες τεχνικές των εξωγήινων. Αν προσέξατε τον παράταιρο συνδυασμό ιδιοτήτων των specialists (hacker/γιατρός) αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι κάθε class διαθέτει δύο ξεχωριστά μονοπάτια ειδίκευσης. Κάθε φορά που ο στρατιώτης κερδίζει ένα βαθμό/επίπεδο, μπορεί να επιλέξει μια νέα ικανότητα από τις δύο διαθέσιμες. Η επιλογή του δεν δεσμεύεται από τις προηγούμενες, έτσι ένας specialist μπορεί να είναι μόνο hacker, μόνο γιατρός ή να συνδυάζει ικανότητες και των δύο. Παρομοίως, ο sharpshooter μπορεί να είναι άσος στο πιστόλι, να είναι καθαρός ακροβολιστής ή να βρίσκεται κάπου στο ενδιάμεσο των δύο. Σε γενικές γραμμές, ο συνδυασμός όλων των classes μεταξύ τους δίνει ευελιξία και η σωστή χρήση κάθε είδους στρατιώτη αποτελεί το κλειδί της νίκης στο πεδίο των επιχειρήσεων.
Το hacking προσφέρει πλεονεκτήματα, αλλά είναι συχνά ριψοκίνδυνο.
Το πιο σημαντικό νέο χαρακτηριστικό του XCOM στις μάχες είναι το Concealment, κοινώς η απόκρυψη. Στα περισσότερα είδη αποστολών η ομάδα μπαίνει κρυμμένη στη μάχη και ο σκοπός του Commander είναι να αποφύγει την αποκάλυψή της μέχρι την πιο πρόσφορη στιγμή. Η πλευροκόπηση του εχθρού, το πλεονέκτημα του ύψους και η κάλυψη πίσω από κτίρια ή αντικείμενα είναι αποφασιστικοί παράγοντες για την επιτυχία. Έτσι, η τοποθέτηση των στρατιωτών για την επίτευξη του ιδανικού αιφνιδιασμού κάνει τη διαφορά μεταξύ μιας άνετης νίκης και μιας δύσκολης, παρατεταμένης μάχης. Και, δυστυχώς, δεν υπάρχει συνήθως η πολυτέλεια για το δεύτερο. Θυμάστε τι είπαμε πρωτύτερα για το χρόνο; Στο XCOM 2 η Firaxis χρησιμοποιεί συχνά timers για την επίτευξη του αντικειμενικού σκοπού μιας αποστολής. Στις δε retaliation missions (η νέα εκδοχή των terror missions του προηγούμενου) μπορεί να μην υπάρχει timer, αλλά κάθε γύρο οι εξωγήινοι σκοτώνουν αμάχους με αποτέλεσμα να μας φέρνουν όλο και πιο κοντά στην αποτυχία. Και το XCOM 2 δε χαρίζεται στον παίκτη.
Η ανάγκη των προσεκτικών κινήσεων έρχεται σε σύγκρουση με το άγχος που προκαλούν τα timers. Κάθε στρατιώτης έχει δύο action points σε κάθε γύρο. Με αυτά μπορεί να κινηθεί, να επιτεθεί ή να χρησιμοποιήσει κάποιο αντικείμενο ή κάποια ικανότητα. Αν καταναλώσει και τους δύο πόντους στην κίνηση, προφανώς καλύπτει περισσότερο έδαφος, αλλά ρισκάρει να ανακαλύψει κάποια ομάδα εξωγήινων, απέναντι στην οποία θα είναι εκτεθειμένος. Από την άλλη αν κάθε γύρο προχωρά και βρίσκεται σε επιφυλακή (overwatch) είναι σχεδόν βέβαιο ότι η ομάδα δεν θα έχει αρκετό χρόνο για να φθάσει εγκαίρως εκεί που πρέπει. Η έμφαση αυτή εκδηλώνεται ακόμα και στα αντικείμενα τα οποία ενδεχομένως να ρίξει ένας νεκρός στρατιώτης της ADVENT ή ένας εξωγήινος. Τα πολύτιμα αυτά αντικείμενα, τα οποία συνήθως χρησιμοποιούνται για τη βελτίωση ενός όπλου, χάνονται για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο μετά από μόλις τρεις γύρους. Και ενώ, προφανώς, αν δεν προλάβει ένας στρατιώτης να φθάσει εγκαίρως τα αντικείμενα αυτά, απλά χάνεται η ευκαιρία για ένα μικρό bonus, αν δεν προλάβει να φθάσει το στόχο του εγκαίρως μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες: από την αποτυχία της αποστολής μέχρι τη σύλληψή του από τους εξωγήινους. Η ίδια πίεση του χρόνου γίνεται αισθητή και στο Geoscape, το στρατηγικό μέρος του τίτλου. Κάθε φορά που τραυματίζεται ένας στρατιώτης πρέπει να αναρρώσει προτού να είναι σε θέση να πολεμήσει ξανά. Αν στο μεταξύ προκύψει κάποια αποστολή, ο Commander θα αναγκαστεί να χρησιμοποιήσει κάποιον πιο άπειρο αναπληρωματικό, δυσκολεύοντας έτσι ακόμα περισσότερο τα πράγματα.
Το εσωτερικό της βάσης-σκάφους πρέπει να αξιοποιηθεί όσο το δυνατόν καλύτερα.
Η αποκατάσταση επαφής της ομάδας XCOM με τις περιοχές της υφηλίου που αντιστέκονται παίρνει χρόνο. Η συγκέντρωση πληροφοριών (intel) που είναι απαραίτητες για κάποιους σκοπούς παίρνει χρόνο. Η έρευνα και η κατασκευή νέου εξοπλισμού ή εγκαταστάσεων παίρνει χρόνο. Ακόμα και η συλλογή supplies παίρνει χρόνο. Φυσικά και η μετακίνηση του σκάφους-βάσης “Avenger” από το ένα σημείο στο άλλο παίρνει χρόνο. Εντωμεταξύ, το σχέδιο των εξωγήινων παίρνει σταδιακά σάρκα και οστά και αυτό μεταφράζεται σε μια σειρά από κόκκινα κουτάκια στο πάνω μέρος του Geoscape, η οποία γεμίζει και φέρνει τους κατακτητές όλο και πιο κοντά στην τελική επικράτηση. Παρόλη τη σταθερή παρουσία διαφόρων timers και δεικτών που παρουσιάζουν την πρόοδο της ομάδας XCOM και αγχώνουν τον παίκτη, ο σχεδιασμός του τίτλου δεν εστιάζει μόνο σε σειρές, ώρες και ημερομηνίες: αυτή τη φορά η Firaxis έχει δώσει περισσότερη σημασία στο σενάριο, προσπαθώντας να δώσει νόημα στις πράξεις του παίκτη-Commander και δίνοντάς του πιο άμεση ανάμειξη στα τεκταινόμενα.
Το πιο σημαντικό νέο χαρακτηριστικό του XCOM στις μάχες είναι το Concealment, κοινώς η απόκρυψη.
Τα cutscenes μεταξύ των αποστολών είναι προσεγμένα και ατμοσφαιρικά και χρησιμοποιούν τη μηχανή γραφικών του παιχνιδιού ή οποία κάνει αισθητικά πολύ καλά τη δουλειά της, όντας βελτιωμένη σε σχέση με το προηγούμενο μέρος. Σε αυτό συμβάλλει αποφασιστικά και το art design, το οποίο συχνά είναι εξαιρετικού επιπέδου και συνοδεύεται από εξίσου ποιοτικό σχεδιασμό στον τομέα του ήχου. Ωστόσο, από καθαρά τεχνικής άποψης, το XCOM 2 επιφύλασσε δυσάρεστες εκπλήξεις σε πολλούς χρήστες, παρουσιάζοντας δραματική πτώση του frame rate σε κάποια συστήματα, ενώ σε άλλα λειτουργεί άψογα, χωρίς να έχει εξακριβωθεί ο λόγος. Δυσφορία έχουν προκαλέσει ακόμα κάποιες εξίσου ανεξήγητες παύσεις στις μάχες, οι οποίες διορθώνονται προς το παρόν με mods, που χρησιμοποιούνται ακόμα και από τους ίδιους τους developers όταν παίζουν!
Το Geoscape προσφέρει μια πληθώρα επιλογών. Η σωστή διαχείριση του χρόνου είναι και εδώ απαραίτητη.
Τη στιγμή αυτή η Firaxis προσπαθεί πυρετωδώς να διορθώσει τα προβλήματα, τα οποία έχουν κάνει ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή ορισμένων παικτών από το ίδιο το παιχνίδι. Και μιλώντας για δυσκολία, δε θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι το XCOM 2 είναι το Dark Souls των strategy games. Παίζοντας από το επίπεδο Veteran και πάνω, ο παίκτης θα βρεθεί πολλές φορές στη δυσάρεστη θέση να βλέπει τους στρατιώτες του να υποκύπτουν, πράγμα που μπορεί να προκαλέσει πανικό στους συντρόφους τους και να οδηγήσει αλυσιδωτά μια αποστολή σε πλήρη αποτυχία. Ακόμα και στο επίπεδο Rookie, ωστόσο, το παιχνίδι δεν είναι καθόλου εύκολο. Στα δύο ανώτερα επίπεδα δυσκολίας, η απώλεια ενός μόνο στρατιώτη μπορεί να είναι μοιραία για την αποστολή, ενώ αν παίζει κανείς Ironman mode και έχει ουσιαστικά μόνο ένα save, κάτι τέτοιο μπορεί να καταδικάσει ολόκληρο το campaign.
Όπως και να έχει, τo XCOM 2 αποτελεί, αν εξαιρέσουμε τα τεχνικά του προβλήματα και την κατάχρηση των timers, επάξιο sequel σε ένα από τα καλύτερα strategy games των τελευταίων ετών. Και η συνέχεια αναμένεται να έχει ακόμα περισσότερο βάθος.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity