Η ουσία είναι απλή. Κλασικοί αγώνες ταχύτητας και διαγωνισμός τρακαρίσματος σε κλειστές αρένες είναι τα δυο μοναδικά «modes» του Wreckfest. Από ασφάλτινες διαδρομές με καταπράσινο φόντο, μέχρι λασπωμένα φαράγγια και πενταβρόμικα αγροκτήματα είναι τα μέρη όπου τα παραπάνω θα λάβουν χώρα. Οχήματα και διαδρομές γενικά δεν έχουν την καθαριότητα στο αίμα τους, αλλά με την καταστροφή τόσο πολύ στο προσκήνιο, αυτό είναι απόλυτα λογικό. Ο τίτλος αντλεί έμπνευση από πραγματικά πρωταθλήματα καταστροφής οχημάτων και αυτό μεταφράζεται σε πιο ρεαλιστικό level design, μοντέλο καταστροφής και οδήγησης. Ακόμα και οι παλαβομάρες που θα συναντήσετε με περίεργους συνδυασμούς οχημάτων σε συγκεκριμένους αγώνες είναι και αυτές από τη ζωή βγαλμένες. Με αυτά ως δεδομένα ξεχάστε την παλαβή φυσική και την πιθανώς αφύσικη παλαβομάρα εντός του τίτλου. Ναι, δεν μιλάμε για απόλυτα ρεαλιστικές καταστάσεις, αλλά ούτε και για κάτι όπου απλά πατάτε γκάζι και όλα τα άλλα συμβαίνουν μόνα τους. Δεν είχαμε την τύχη να παρεβρεθούμε σε πραγματικό derby καταστροφής, αλλά όλα όσα θα δείτε στο Wreckfest, όσον αφορά σε μοντέλο καταστροφής, φυσικής και οδηγική συμπεριφορά, πείθουν απόλυτα το μυαλό και το μάτι πως η ταύτιση με την πραγματικότητα είναι επιτυχής. Συνηθισμένα αυτοκίνητα, τράκτορες, λεωφορεία, τροχόσπιτα, τρίτροχοι κουβάδες, διώροφα αυτοκίνητα και καναπέδες με εξατμίσεις είναι μερικά από τα τετράτροχα που προσφέρει το Wreckfest και καμιά φορά τα συνδυάζει στην ίδια διαδρομή για να χαθεί κάθε ίχνος λογικής. Ανάψτε τη μίζα του τεράστιου λεωφορείου και μέσα σε τρεις γύρους καταστρέψτε όλα τα τρίτροχα κουβαδάκια των αντιπάλων. Θέλετε να πάρετε αέρα; Τα τριθέσια καναπεδάκια κάνουν σούζες, χωρίς να το θέλετε, σε κάθε μικρή ανηφορίτσα και οι εξατμίσεις τους είναι πιο ψηλές από τον εγωισμό σας. Ο οποίος μάλλον θα καταρρεύσει στην πρώτη μετωπική με τράκτορα. Που έχει και αεροτομή γιατί ο υπόλοιπός του όγκος μάλλον δεν ήταν αρκετός.
Σε τέτοιες καταστάσεις είναι εύκολο να αγχωθεί και αποθαρρυνθεί αρχικά ο παίκτης. Με λίγη όπως επιμονή, φαίνεται πως σε τέτοιες καταστάσεις είναι που δείχνει τα πραγματικά του δόντια το Wreckfest, όχι μόνο με όσες αρετές προαναφέραμε, αλλά και με το επίπεδο παραμετροποίησης οχημάτων και επιλογών που διαθέτει. Ξεκινώντας από το τελευταίο μπορείτε να αλλάξετε ευαισθησία σε κάμερα, γκάζι, φρένο, αναλογικούς μοχλούς και σχεδόν ό,τι άλλο μπορείτε να σκεφτείτε πάνω σε χειριστήριο (του Xbox One στην προκειμένη μιας και εκεί δοκιμάσαμε τον τίτλο) φέρνοντάς τα στα μέτρα σας. Όσον αφορά στα ίδια τα οχήματα, είναι πολύ διαφορετικά σε εμφάνιση, επιδόσεις και συμπεριφορά, δέχονται μηχανικές αναβαθμίσεις που φέρνουν σημαντικές διαφορές σε κάθε περίσταση, αλλά και ζυγοστάθμιση πριν από κάθε διαδρομή για να κάθονται καλύτερα σε διαδρομή με ποικιλία στο οδόστρωμα, να γίνονται πιο κατάλληλα σε καταστάσεις με πολλές στροφές ή ατελείωτες ευθείες κ.λπ. Ειδικά το ζήτημα της ζυγοστάθμισης είναι κάτι που δεν περιμέναμε σε τίτλο με τόσο μεγάλη έμφαση στο μπάχαλο και μας εξέπληξε ευχάριστα. Αυτό θα σας εκπλήξει περισσότερο σε συνδυασμό με το level design που δοκιμάζει τα πάντα σε οχήματα και οδηγό. Πολύ καλές διαδρομές με ωραίες εναλλαγές, σημεία για μικρά χωσίματα αλλά καμία διάθεση για παράτυπες παρακάμψεις. Αν το προσπαθήσετε, θα πρέπει να κάνετε respawn πίσω από το σημείο που προσπεράσατε και, ακόμα και αν παραμείνετε στη σωστή γραμμή, η χάραξη και η συμπεριφορά του AI θα σας αναγκάσουν να προσπαθήσετε σοβαρά για να κερδίσετε. Και πάλι κάτι που δεν περιμέναμε από το συγκεκριμένο τίτλο, κάτι που δείχνει ότι ο ίδιος ο αγώνας είναι βασικό κομμάτι στην πράξη και όχι μόνο στα χαρτιά. Γι’ αυτό άλλωστε τα περισσότερα events στο (ικανοποιητικού μεγέθους) campaign είναι κλασικοί αγώνες, αλλά με δυνατότητα συλλογής περισσότερων βαθμών μέσω της καταστροφής που θα προκαλέσετε. Ένα όμορφο τρικ για να κρατά την ισορροπία καλοπροαίρετα μουλιασμένη.
Ακόμα και αν δεν θέλετε να το κάνετε, το AI θα σας πιέσει αρκετά, μιας και ακόμα και στο μικρότερο επίπεδο δυσκολίας δεν μένει ποτέ αιώνες πίσω και όταν είναι κοντά σας ξέρει ακριβώς πού να σας χτυπήσει για να βγείτε εύκολα από τη μέση. Ευτυχώς η ισορροπία είναι καλή και δεν καταλήγετε ποτέ με διαβολικούς αντιπάλους, αλλά με ικανότατους ανταγωνιστές. Αν μάλιστα επιλέξετε και το απόλυτα ρεαλιστικό μοντέλο καταστροφής, ένα γερό τσούγκρισμα μαζί τους είναι ικανό να προκαλέσει τέτοια ζημιά που ο «θιγμένος» δεν έχει πλέον ελπίδες. Κακά τα ψέματα όμως, αυτή η επιλογή έχει πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα στις κλειστές αρένες, όπου η καταστροφή είναι ο μόνος στόχος και το θέαμα πανεύκολο. Οι αρένες εξακολουθούν να έχουν μεν τη μεγαλύτερη γοητεία ως mode αλλά η γενική ποιότητα του Wreckfest καταφέρνει να δώσει περισσότερη φινέτσα στις κλασικές διαδρομές, είτε με φυσιολογική είτε με παλαβή σύνθεση οχημάτων. Σε αυτές μάλιστα τα καρέ καταφέρνουν να είναι σταθερά ακόμα και στο αρχικό Xbox One. Στις αρένες βέβαια που προκύπτει άνετα σαντουιτσάκι με 13 αυτοκίνητα, 2 λάστιχα και έναν τράκτορα για σαλτσίτσα, θα πέσουν σε αριθμό που σχεδόν μπορείτε να τα μετρήσετε. Δεν είναι συχνό φαινόμενο, ευτυχώς, οπότε δεν θα ιδρώσετε.
Τα στραβοπατήματα παραμένουν επουσιώδη και αυτό είναι ακόμα ένα παράσημο για τον τίτλο. Δεν υπάρχει επιλογή, πέραν της ζυγοστάθμισης, για έτοιμες διαφορετικές συνθέσεις του ίδιου οχήματος για διαφορετικά events και διαδρομές. Και με το μεγάλο loading τόσο στην απλή φόρτωση για το κάθε car model, όσο και από μενού σε διαδρομή και τούμπαλιν, δεν είναι ευχάριστη διαδικασία για κανέναν αυτά τα πέρα-δώθε. Οπότε και αποτελούν την καλύτερη δικαιολογία για να μείνετε καρφωμένοι σε online modes και event editor. Ο τελευταίος σάς αφήνει να δημιουργήστε events με τις πιο παλαβές σας ορέξεις να εκπληρώνονται. Το online mode δεν κάνει διαφοροποίηση σε ranked και unranked matches, δίνει όμως μεγάλη ελευθερία σε είδη event που θέλετε να παίξετε και δίνει πρόσβαση ακόμα και σε οχήματα που μπορεί να μην έχετε ακόμα ξεκλειδώσει. Δεν θα βρείτε πιο αγχωτική εμπειρία από έναν αγώνα σε αρένα με πραγματικούς παίκτες. Και αν δεν βρείτε και αυτούς (πράγμα δύσκολο πλέον), το Wreckfest θα γεμίσει τις κενές θέσεις με bots για να μπορέσετε να παίξετε.
Το Wreckfest καταφέρνει να κρατήσει μια πολύ ιδιαίτερη ισορροπία. Ο πυρήνας του είναι απλός, όμως οι λεπτομέρειες γύρω του πολλές και καλά δουλεμένες. Μένει ρεαλιστικό και προσγειωμένο αλλά δίνει και μια δόση παλαβομάρας που και που για νοστιμιά. Εστιάζει στην καταστροφή αλλά κάτω από αυτό το σκεπτικό κρύβεται ένα απλό αλλά μεστό racing game. Όλα αυτά είναι απόδειξη πως όταν υπάρχει μεράκι και αρκετός χρόνος για ανάπτυξη, μπορούμε να χαμογελάμε με το αποτέλεσμα. Αν υπήρχε και local multiplayer βέβαια, θα χαμογελούσε και ο γείτονας. Αλλά στην προκειμένη δεν πειράζει. Ακόμα να μας επιστρέψει εκείνο το δανεικό Final Fantasy VII. Οπότε θα του κάνουμε επίσκεψη με harvester γεμάτο αυτοκόλλητα και αεροτομή.
Πάνω στην ώρα έσκασε το review! Μακάρι να κάτσει μια καλή προσφορά, αλλιώς ένα 30άρι για τη retail. Χαίρομαι που υπάρχει κόσμος στο online. Πάντα αμφιταλαντεύομαι αν θα πάρω την έκδοση για Xbox, επειδή το Forza έχει κάνει μεγάλη ζημιά στους άλλους.
Αν και αυτό το παιχνίδι είναι ακριβώς ό,τι πρέπει για μεγάλο ποσοστό παιχτών που παίζουν online Forza. :p
Δεν φαίνεται να υπάρχει ζήτημα με την έκδοση Xbox πέρα από το μεγάλο loading. Κόσμο πιστευώ θα βρεις ακόμα και αν το πάρεις λίγο αργότερα, δεν φαίνεται να είναι περιστασιακή η εμφάνιση παικτών. Δεν ξέρω τι συμβαίνει με κόσμο σε PS4 αλλά δεν πιστεύω να έχεις θέμα ούτε εκεί.
Γενικά απλά πάρτο και ευχαριστήσου το χωρίς περιστροφές.