Μονομαχία γιγάντων
Το πρώτο πράγμα που θα αναζητήσουν οι πιο πολλοί παίκτες είναι το WWE Showcase και, για να μη σπαταλάτε άδικα το χρόνο σας, κάτι τέτοιο δεν υπάρχει φέτος. Πολλοί ίσως είχαν μείνει με την εντύπωση ότι η παρουσία του Brock Lesnar στο εξώφυλλο προδίκαζε ότι θα έχουν τη χαρά να ασχοληθούν με την καριέρα του πολυτάλαντου αθλητή, όμως το μόνο που τους περιμένει είναι η απογοήτευση. Μάλιστα δεν υπάρχει η οποιαδήποτε νύξη για το εάν το εν λόγω mode προστεθεί κάποια στιγμή στους επόμενους μήνες με τη μορφή DLC. Η λογική λέει πως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Απλά το Showcase, μιας και θεωρούνταν ως κάτι έξτρα, προφανώς μπήκε στο χρονοντούλαπο στης ιστορίας για λόγους εξοικονόμησης χρημάτων που η 2K Sports θα έπρεπε να πληρώσει για την αγορά δικαιωμάτων. Κρίμα γιατί, πέρα από τη διασκέδαση, ήταν μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για τους νεότερους να συνδυάσουν το παιχνίδι με τη γνώση, μαθαίνοντας αρκετά σημαντικά πράγματα για την ιστορία του σπορ.
Το πρώτο πράγμα που θα αναζητήσουν οι πιο πολλοί παίκτες είναι το WWE Showcase και, για να μην σπαταλάτε άδικα το χρόνο σας, κάτι τέτοιο δεν υπάρχει φέτος.
Μια περιήγηση στις επιλογές του παιχνιδιού φτάνει για να χαρίσει σε όλους ένα χαμόγελο ευχαρίστησης. Όπως φαίνεται οι ευχές, κραυγές, προσδοκίες, κατάρες κ.λπ. για το submission system εισακούστηκαν. Ναι μεν δεν καταργήθηκε αυτό που έως τώρα ταλαιπωρούσε αφάνταστα τους παίκτες (ε, να μη δείξουν και οι developers λίγο εγωισμό για το δημιούργημα τους;), αλλά προστέθηκε μια ακόμα επιλογή που δίνει τη δυνατότητα η όλη διαδικασία να πραγματοποιείται με button mashing. Όντως, το τελευταίο δείχνει να λειτουργεί πολύ καλύτερα, γεγονός που προσθέτει πόντους στο balancing των μαχών. Με τη χρήση του, δύσκολα πια θα τύχετε σε περιπτώσεις όπου, ενώ έχετε κυριολεκτικά ξυλοφορτώσει τον αντίπαλό σας όσο δεν πάει, αρκεί μια και μόνο στιγμή για να μπορέσει με μια και μόνο λαβή υποταγής να γυρίσει τον αγώνα υπέρ του.
Πολλοί θα ήθελαν ένα εξώφυλλο με τον Goldberg.
Δύσκολο να προσπεράσει κανείς το career mode σε ένα παιχνίδι όπως το WWE. Λογικά εκεί θα περάσετε τις περισσότερες ώρες σας με τον τίτλο. Φέτος, μια από τις κυριότερες προσθήκες στο mode (αλλά και στο Universe) αφορά στα διάφορα clips που μπορεί κάποιος να δημιουργήσει για να προωθήσει καλύτερα τον εαυτό του. Εκεί μπορείτε να διαλέξετε τις ατάκες που μπορείτε να εκτοξεύσετε εναντίον των αντιπάλων σας και εννοείται ότι σε κάθε περίπτωση πρέπει να περιμένετε την ανάλογη απάντηση. Το αρνητικό είναι ότι η κατάληξη περιστρέφεται γύρω από διαλόγους δίχως καμία ουσιαστική σημασία. Απλά, μια ακόμα θυσία για χάρη της τηλεθέασης, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην πραγματικότητα. Ακόμα, εντελώς ακατανόητο είναι το πως ανεβαίνει κάποιος τα σκαλιά προς την κορυφή. Μπορεί ο αθλητής σας να έχει σημειώσει σημαντικά σερί νικών, μπορεί να απολαμβάνετε την αποθέωση του κοινού σε κάθε αγώνα και πάλι να μη λέτε να ξεφύγετε από τη μετριότητα στη γενική κατάταξη, κάτι που εννοείται δεν σας επιτρέπει να θέσετε υποψηφιότητα για κάποιον τίτλο. Φαίνεται ότι οι developers έχουν ακόμα πολλή δουλειά για να φέρουν τα πράγματα στην απαραίτητη ισορροπία.
Το roster είναι το μεγαλύτερο που μπορεί να βρει κάποιος σε τίτλο της σειράς, οπότε δύσκολο να μη βρεθεί κάποιος τους αγαπημένους του αθλητές, εκτός και αν ψάχνετε για τον Hulk Hogan, οπότε εκεί θα πρέπει να βγάλετε από την τσέπη το μαντίλι για να σκουπίσετε τα δάκρυα. Τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι για μια ακόμα φορά σχεδιασμένα με έμφαση στις λεπτομέρειες, ενώ η απαραίτητη προσοχή έχει δοθεί και στις κινήσεις τους. Επιπλέον, η χρήση μιας σειράς από "εργαλεία" παρανομίας όπως σκάλες, καρέκλες, αλυσίδες κ.λπ. έχει γίνει ακόμα πιο απλή, ενώ για να τονιστεί ακόμα περισσότερο το στοιχείο του ρεαλισμού, ειδικά σε αγώνες με τη συμμετοχή αντίπαλων ομάδων υπάρχει η δυνατότητα να βγείτε εκτός ρινγκ, να πάρετε τις απαραίτητες ανάσες και όταν το παιχνίδι σας ειδοποιήσει μέσω του αντίστοιχου stamina bar, μπορείτε να επιστρέψετε στη δράση. Nέο είναι και το Backstage Brawl Mode που μετατρέπει τα παρασκήνια σε αρένα. Οποιοδήποτε αντικείμενο βρεθεί στο δρόμο σας μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως όπλο, σαν σε άλλο street fight. Όμως, πέρα του ότι είναι στην ουσία μια ακόμα κίνηση για την πιστότερη αναπαράσταση του show, το εν λόγω mode δεν προσφέρει κάτι ουσιαστικό στην εμπειρία.
Τελικά, τον πήραν σηκωτό τον ΗΗΗ.
Δυστυχώς, αν και έγιναν κάποια βήματα εμπρός σε σχέση με το τι είδαμε πέρσι, bugs και glitches κάνουν συχνά την εμφάνισή τους και απορεί κανείς εάν έγιναν όλοι οι απαιτούμενοι έλεγχοι έστω και μια φορά πριν την κυκλοφορία. Ναι μεν το λανσάρισμα συνοδεύτηκε από ένα ογκώδες update, όμως κάποια προβλήματα παραμένουν. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα, το παιχνίδι καταντάει unplayable.
Ναι μεν το λανσάρισμα συνοδεύτηκε από ένα ογκώδες update, όμως κάποια προβλήματα παραμένουν. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα, το παιχνίδι καταντάει unplayable.
Δεν μπορεί να γίνει τίποτα αν ο διαιτητής βρίσκεται εκτός ρινγκ και δεν μπορεί να μπει μέσα για να μετρήσει στο pin-fall, αν ο παίκτης κυριολεκτικά κολλήσει σε κάποια γωνία. Συναντήσαμε μια σειρά από άλλα show-stoppers που η μόνη λύση για την αντιμετώπισή τους είναι το άμεσο reset της κονσόλας. Ο κακός χαμός με τα προβλήματα εντοπίζεται σε μεγάλο βαθμό στα ladder matches όπου πέρα από τον εκνευρισμό θα πρέπει να είστε έτοιμοι και για γέλια, λόγω των καταστάσεων που μπορεί να δημιουργηθούν.Τι κι αν ο περσινός τίτλος αποτελούσε μια καλή βάση για τη συνέχεια, τι κι αν φέτος έγιναν προσθήκες προς όφελος του ρεαλισμού, τι κι αν η game engine έχει φτάσει να θεωρείται η κορυφαία που υπάρχει σε fighting game, δυστυχώς το σύνολο δεν ικανοποιεί στο βαθμό που θα περίμεναν οι fans της σειράς. Αυτά βεβαίως είναι τα επακόλουθα της πρακτικής των ετήσιων κυκλοφοριών. Είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι η βιασύνη επικρατεί της δημιουργικότητας και της ποιότητας. Η ομάδα ανάπτυξης σίγουρα ήθελε περισσότερο χρόνο για τις απαραίτητες δοκιμές. Όλα όμως θυσιάζονται να προλάβουν οι publishers τις ημερομηνίες κυκλοφορίας. Αντί να ξοδεύονται κάθε χρόνο χρήματα για τις απαραίτητες άδειες, θα ήταν προτιμότερο να βλέπαμε μία κυκλοφορία ανά δύο ή τρία χρόνια. Διαφορετικά θα καταλήξουμε αργά η γρήγορα σε βάλτο και το μόνο που θα αλλάζει θα είναι το roster.
Ωραίο review Νικήτα αλλά μέτριος τίτλος
Δυστυχώς Γιώργη οι ετήσιες κυκλοφορίες κάποια στιγμή χανουν την ουσία τους
Δυστυχως οι κανονες του συγχρονου μαρκετινγκ δεν αφηνουν περιθωρια. Ενας χρονος ειναι πολυ λιγος. Δε θα παθαιναμε τιποτα αν ΝΒΑ2Κ , WWE , FIFA , PRO κτλπ εβγαιναν καθε 2 χρονια. Να ειχαν οι εταιριες 2 χρονια να δουλεψουν με την ησυχια τους. Ειδικα για τα μπασκετ ποδοσφαιρα κτλπ μπορουσαν στο τελος της σεζον να χρεωναν την ανανεωση τον ροστερ ωστε να εβγαζαν και κατι. Να αγοραζαμε δηλαδη ΝΒΑ2κ18 και το 19 να διναμε ενα δεκαρικακι για season pass για τα ροστερ της επομενης χρονιας. Και να ειχαν χρονο 2 χρονια να δουλευουν στα παιχνιδια.