-Ποιον θα δείρουμε;
-Εγώ πάντως εσένα
-Μα, τι λες τώρα;
-Γιατί άδικο έχω; Πότε ήταν η τελευταία φορά που προπονήθηκες στο UFC;
-A τι, πήρες το UFC2; Τότε θα φέρω και παρέα.
-Φέρε όποιον θες, μόνο τις μπύρες μην ξεχάσετε και ο καθένας να έχει το δικό του controller.
-OK, θα τα πούμε κατά τις 8.
Αυτό είναι ένα σκηνικό που σίγουρα οραματίζεται η ΕΑ Sports για το UFC 2. Σίγουρα θέλει να μπει στο σπίτι κάθε φίλου των fighting games, αντικαθιστώντας επάξια το Fight Night που ως γνωστόν έπεσε θύμα των μυρίων προβλημάτων της χρεοκοπημένης THQ. Εκ πρώτης πάντως, αυτό που είναι ολοφάνερο, είναι ο σεβασμός της ΕΑ προς το franchise. Η απόφασή της εταιρείας να μην υπάρχουν ετήσιες κυκλοφορίες, δείχνει ότι, για την ώρα τουλάχιστον, δίνει στις ομάδες ανάπτυξης περισσότερο χρόνο προκειμένου να παρουσιάζουν στο κοινό το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Έτσι, σεβόμενη το ίδιο της το προϊόν, μπορεί κάλλιστα να ονειρεύεται ότι το ίδιο θα κάνουν και οι fans.
Μάχη στο έδαφος με τις επιλογές κινήσεων να φαίνονται στο HUD.
Τα πράγματα στον κόσμο του UFC είναι τελείως ρευστά και το show ακόμα δεν έχει καταφέρει να πλησιάσει την αίγλη ανταγωνιστών στον τομέα του θεάματος, όπως το WWE, αν και εδώ το αίμα δεν ρέει απλά για χάρη της τέρψης του κοινού αλλά για τη δόξα. Δεν υπάρχουν καρέκλες, δεν υπάρχουν σκάλες, δεν υπάρχουν αλυσίδες, δεν υπάρχουν καρφιά και άλλα παρόμοια που χρησιμοποιούν οι star της επαγγελματικής πάλης. Μονάχα δύο αθλητές που μάχονται ο ένας τον άλλο μέχρι τελικής πτώσης, με μόνα όπλα τα δυνατά τους χτυπήματα και το μυαλό τους. Για να κατανοήσει κάποιος πόσο εύκολα αλλάζουν τα δεδομένα στο UFC, ο Conor McGregor και η Ronda Rousey που διακοσμούν το εξώφυλλο, από κορυφαίοι αθλητές και αδιαφιλονίκητοι πρωταθλητές μόλις το περασμένο φθινόπωρο, είναι πλέον, χωρίς καμία διάθεση για υπερβολές, δύο ξεπεσμένα είδωλα και η επόμενη νίκη τους είναι τόσο πιθανή όσο η άμεση ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
Το πρώτο πράγμα που λογικά θα αναζητήσουν οι περισσότεροι είναι επιλογή για local quick match με αντίπαλο την AI και η ΕΑ δεν πρόκειται να τους αφήσει παραπονεμένους.
Προκειμένου να είναι τα πράγματα όσο πιο προσωποκεντρικά γίνεται, υπάρχει μόνο ένα save slot ανά χρήστη που για λόγους "οικονομίας" δεν εμφανίζεται πουθενά, με την αποθήκευση δεδομένων να πραγματοποιείται αυτομάτως από το σύστημα, όποτε αυτό είναι απαραίτητο. Αφού λοιπόν δημιουργηθούν οι απαραίτητες λεπτομέρειες για το προφίλ σας, πρέπει να ετοιμαστείτε για μια άκρως εντυπωσιακή εισαγωγή και την αναβίωση στις οθόνες σας του τελικού του UFC 189, όπου ο πρωταθλητής Robbie Lawler υπερασπίστηκε με επιτυχία τον τίτλο του ενάντια στο διεκδικητή Rory MacDonald και μάλιστα με νοκ-άουτ στον τελευταίο γύρο. Το πεντάλεπτο, το πολύ, που καλείστε να αγωνιστείτε στο συγκεκριμένο αγώνα λειτουργεί ως tutorial για να μάθετε τις βασικές κινήσεις των αθλητών έχοντας ως βοήθεια τις διάφορες ενδείξεις που εμφανίζονται στην οθόνη. Είτε νικητής, είτε ηττημένος, εκτός και αν θελήσετε να επαναλάβετε τον αγώνα, η συνέχεια είναι το κυρίως μενού του παιχνιδιού και η καρδιά του UFC2.
Η απαραίτητη φροντίδα στην ανάπαυλα.
Το πρώτο πράγμα που λογικά θα αναζητήσουν οι περισσότεροι είναι επιλογή για local quick match με αντίπαλο την AI και η ΕΑ δεν πρόκειται να τους αφήσει παραπονεμένους. Εκεί αρχίζει να ξεδιπλώνεται το πλούσιο ρόστερ των μαχητών που ανάλογα με το βάρος τους είναι χωρισμένοι σε δέκα διαφορετικές κατηγορίες, οκτώ ανδρών και δύο γυναικών. Τις τελευταίες μην τις υποτιμήσετε. Αν και ανήκουν στο λεγόμενο ασθενές φύλο, είναι ικανές να σας στείλουν στο φορείο σε δευτερόλεπτα, δίχως να έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τους άνδρες συναθλητές τους. Στο σημείο αυτό θα έχετε και την πρώτη ευκαιρία να θαυμάστε τη δουλειά που έχει γίνει στα μοντέλα των αθλητών. Ο καθένας παρουσιάζεται με όλες τις λεπτομέρειες του προσώπου και του κορμιού του, χαρακτηριστικά που είναι ακόμα πιο ξεκάθαρα κατά τη διάρκεια των αγώνων. Ακόμα και η κίνηση των μαλλιών, οι πληγές και το αίμα που γεμίζει τα πρόσωπά τους είναι τόσο αληθοφανή, που νομίζει κανείς ότι κάποια στιγμή οι μαχητές θα βγουν από την οθόνη για να τον χαιρετίσουν. Για να μη μιλήσουμε για τις κινήσεις τους που δίνουν το δικό τους ξεχωριστό τόνο ρεαλισμού. Γίνεται εύκολα κατανοητό πως οποιαδήποτε σύγκριση με τον πρώτο UFC είναι παραπάνω από λογική και αναμενόμενη.
Όπως λέμε, Κράμερ εναντίον Κράμερ.
Ευτυχώς η EA αντιλήφθηκε την έλλειψη περιεχομένου του αρχικού τίτλου και σε αυτόν που έχουμε τη χαρά να βρίσκεται στα χέρια μας έχουν γίνει αρκετά αξιόλογες προσθήκες. Εκεί που ξοδέψαμε ένα μεγάλο μέρος από το χρόνο που "καταναλώθηκε" για το εν λόγω review είναι το ΚΟ mode, όπου η νίκη έρχεται μονάχα ρίχνοντας τον αντίπαλο, αιμόφυρτο, με νοκ-άουτ, στο καναβάτσο. Συνεχίζοντας, υπάρχει το Ultimate Team όπου δίνεται η δυνατότητα να δημιουργήσετε την τέλεια ομάδα, αποτελούμενη από πέντε μαχητές, τα χαρακτηριστικά των οποίων μπορείτε να καθορίσετε εκ του μηδενός. Εννοείται ότι το Carreer mode δηλώνει παρόν σε έναν ακόμα παιχνίδι της EA Sports και αναλαμβάνοντας τις τύχες ενός από τους υπάρχοντες αθλητές του roster, ξεκινώντας από μέσο όρο δυνατοτήτων κάτω του 70%, πρέπει να κάνετε τα πάντα προκειμένου να τον φέρετε στην κορφή του κόσμου. Αυτό είναι αδύνατο να επιτευχθεί δίχως συνεχόμενη προπόνηση που συμβάλει στη σταδιακή βελτίωση των φυσικών προσόντων των μαχητών, γεγονός που με τη σειρά του ελκύει το ενδιαφέρον των managers. Και παρά τις όποιες ενστάσεις μπορεί να έχει ο καθένας, η αλήθεια είναι πως οι δημόσιες σχέσεις δεν είναι ανεξάρτητες από την κυριαρχία στον κόσμο του UFC.
Πέρα από αυτά, υπάρχουν πολλές επιπλέον, νέες και μη, επιλογές από game modes, είτε offline είτε online, με την ΑΙ να βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο και τους αντίπαλους να σας κάνουν ζημιά σε οποιαδήποτε περίσταση σας βρουν χαλαρούς. Για το λόγο αυτό η άμυνα είναι η καλύτερη επίθεση και όπως συμβαίνει με κάθε fighting game που σέβεται τον εαυτό του διατίθενται επιλογές για "ψηλές" και "χαμηλές" άμυνες, είτε με τα χέρια, είτε με τα πόδια. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τις επιθέσεις, με τη στρατηγική να παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στην επιτυχία. Ο νικητής θα είναι αυτός που θα εκμεταλλευτεί με τον καλύτερο τρόπο τις αδυναμίες του αντιπάλου και θα αφιερώσει την κατάλληλη δόση υπομονής προκειμένου να χτυπήσει την κατάλληλη στιγμή. Η τεχνική εννοείται πως έχει ιδιαίτερη σημασία, ειδικά όταν οι παίκτες γνωρίζουν πώς και πότε να τη χρησιμοποιήσουν. Έτσι, όσο ξύλο και αν έχει "φάει" κάποιος μέχρι ενός σημείου, μια και μόνο ισχυρή, εναέρια κλοτσιά ίσως είναι αρκετή για να πέσει ο αντίπαλος ξερός στο ρινγκ. Όλα τα παραπάνω, εννοείται ότι αναδεικνύουν ακόμα περισσότερο την αξία του τίτλου κατά τη διάρκεια online μαχών ενάντια σε άγνωστους. Εκεί θα υπερισχύσει όχι μόνο η εμπειρία, αλλά και η λεγόμενη ως ανάγνωση του παιχνιδιού του αντιπάλου.
Με τέτοια γροθιά πως να μη δει πεταλούδες ο Magomedov;
Εκτός των παραπάνω, αναφορά θα πρέπει να γίνει και στο κομμάτι του αθλήματος που έχει να κάνει με τις μάχες που δίνονται σώμα με σώμα στο καναβάτσο και αφορούν το λεγόμενο παιχνίδι στο έδαφος. Εκεί ναι μεν έχει προστεθεί ένα νέο HUD με τις διαθέσιμες επιλογές κινήσεων όμως τα πράγματα δεν είναι καθόλου ισορροπημένα και στις περισσότερες περιστάσεις ο ευνοούμενος είναι αυτός που πήρε την πρωτοβουλία για μεταφορά της μάχης στο έδαφος. Όσον αφορά τώρα τα submissions, όση προπόνηση και αν κάνει κάποιος, όσες φορές και αν προσπαθήσει, η επιτυχία είναι πολύ πιθανό να μην έρθει ποτέ και αυτό είναι ένα σημείο στο οποίο οι developers θα πρέπει να δώσουν μεγάλη προσοχή στο μέλλον.
Ο νικητής θα είναι αυτός που θα εκμεταλλευτεί με τον καλύτερο τρόπο τις αδυναμίες του αντιπάλου και θα αφιερώσει την κατάλληλη δόση υπομονής προκειμένου να χτυπήσει την κατάλληλη στιγμή.
Ένα ακόμα αρνητικό που μπορεί να προσάψει κάποιος στην προσπάθεια της ομάδας ανάπτυξης έχει να κάνει με τη stamina bar που υπερκαλύπτει τη health bar. Είναι μεν λογικό να πέφτει όσο περισσότερο επιτίθεστε, όμως ο ρυθμός με τον οποίο γίνεται αυτό είναι τόσο γρήγορος που δεν ευνοεί την πραγματοποίηση πολλών συνεχόμενων χτυπημάτων. Αυτό αφήνει σε πολλές περιπτώσεις τη χαρά του παιχνιδιού ημιτελή, από την άλλη εάν υπήρχε σχετική επιλογή για ρύθμισή της, οι παίκτες θα είχαν στα χέρια τους ένα εργαλείο για να ελέγχουν τον εκάστοτε βαθμό ρεαλισμού. Στα θετικά, αν και δεν είναι κάτι που χαλάει την όλη εμπειρία, δεν μπορεί να συμπεριληφθεί και η ηχητική επένδυση. Δεν ζητάει κανείς να ξαναζήσει στιγμές FIFA '98 με το εκπληκτικό Song 2 των Blur, όμως μέσα από τόσα αξιόλογα τραγούδια που κυκλοφορούν κάθε χρόνο, η ΕΑ θα μπορούσε να συνθέσει ένα αξιόλογο soundtrack που αν μη τι άλλο θα συνέβαλε στη δημιουργία ατμόσφαιρας.Συνοψίζοντας, η ΕΑ πάτησε γερά πάνω στο πρώτο UFC και με σημαντικές προσθήκες και αλλαγές, όπως η ανανέωση όλων των animations κατόρθωσε να προσφέρει στο κοινό ένα αρκετά αξιόλογο fighting game που έχει τα φόντα να μας κρατήσει συντροφιά για πολύ καιρό. Θα λέγαμε ότι στα χέρια μας έχουμε ένα simulator παρά ένα παιχνίδι που θυμίζει arcade και μέχρι ενός σημείου η ΕΑ τα κατάφερε στον τομέα του ρεαλισμού. Είτε είστε λάτρης του Jiu Jitsu, του Muai Thai, του Tae Kwon Do, του Box, του Kick Boxing ή της ελληνο-ρωμαϊκής πάλης, το βέβαιο είναι ότι με τόσες επιλογές που παρέχονται, αργά ή γρήγορα θα καταλήξετε στον αγαπημένο σας αθλητή, θα μάθετε τα υπέρ και τα κατά του και τότε θα αρχίσει το πραγματικό σας ταξίδι στον κόσμο του UFC 2. Τέλος, κάποιοι σίγουρα θα δυσανασχετήσουν με τα microtransactions που υπάρχουν, με πραγματικά χρήματα, όμως, εφόσον δεν πρόκειται για κάτι αναγκαστικό, οι επιλογές που δίνονται σε κάποιους να εξαγοράσουν είτε μέρος της προόδου τους είτε θρυλικούς μαχητές όπως ο Mike Tyson, θα πρέπει απλά να θεωρηθούν ως μέρος της σύγχρονης πραγματικότητας.
Σαν fan του mma θα το δοκιμασω σιγουρα καποια στιγμη! Ωραιο review
"ο Conor McGregor και η Ronda Rousey που διακοσμούν το εξώφυλλο, από κορυφαίοι αθλητές και αδιαφιλονίκητοι πρωταθλητές μόλις το περασμένο φθινόπωρο, είναι πλέον, χωρίς καμία διάθεση για υπερβολές, δύο ξεπεσμένα είδωλα και η επόμενη νίκη τους είναι τόσο πιθανή όσο η άμεση ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας."
Ενταξει το παρακανες λιγο....
"του τελικού του UFC 189, όπου ο πρωταθλητής Rory MacDonald υπερασπίστηκε με επιτυχία τον τίτλο του ενάντια στο διεκδικητή Robbie Lawler και μάλιστα με νοκ-άουτ στον τελευταίο γύρο"
Πρωταθλητης και νικητης του συγκεκριμενου αγωνα ειναι ο Robbie Lawler οχι ο Μacdonald...
@Zegr, ευχαριστούμε για την επισήμανση, το σφάλμα διορθώθηκε.