Η σειρά Turrican μετράει κάτι παραπάνω από 30 χρόνια ζωής. Όλα ξεκίνησαν το 1989 με ένα demo του πρώτου παιχνιδιού για Commodore 64. Ο ενθουσιασμός των κατόχων του 8-bit υπολογιστή ήταν τεράστιος. Λίγοι μπόρεσαν να πιστέψουν αυτό που έβλεπαν, μιας και ο τίτλος ήταν ό,τι πιο τεχνικά εξελιγμένο είχε κυκλοφορήσει μέχρι τότε, αναδεικνύοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις δυνατότητες ενός μηχανήματος που αγαπήθηκε όσο λίγα στην ιστορία των video games. Το λανσάρισμα της πλήρους έκδοσης της δημιουργίας του ταλαντούχου Manfrend Trenz και της ομάδας του πραγματοποιήθηκε το 1990, με εκδότη τη Rainbow Arts, αποσπώντας επαίνους από όλα τα περιοδικά της εποχής. Ακολούθησε, το ίδιο έτος η αντίστοιχη έκδοση για Amiga και η επιτυχημένη πορεία συνέχισε σε Atari ST, Amstrad CPC, ZX Spectrum, Mega Drive/Genesis, PC-Engine/TurboGrafx-16, Game Boy και CDTV.
Την επόμενη πενταετία, οι φανατικοί της σειράς μπόρεσαν να σβήσουν τη δίψα τους με τα Turrican II: The Final Fight, Mega Turrican ή Turrican 3: Payment Day, Super Turrican (NES), Super Turrican (SNES) και Super Turrican 2 (SNES). Από εκεί και πέρα σιωπή και κάποιες προσπάθειες για νέους τίτλους, που τελικά δεν καρποφόρησαν. Όμως, με αφορμή τα 30α γενέθλια της σειράς, η ININ Games σε συνεργασία με την Factor 5 και την Ratalaika Games, κυκλοφόρησαν το Turrican Flashback, μια συλλογή που περιλαμβάνει τα Turrican, Turrican II, Mega Turrican και Super Turrican. Τα δύο πρώτα είναι η μεταφορά των εκδόσεων για Amiga, το τρίτο η κυκλοφορία για Sega Mega Drive/ Genesis (1994) και το τελευταίο όπως προαναφέρθηκε, παιχνίδι του SNES. Η κάθε περιπέτεια έχει ως θέμα τη μάχη ανάμεσα σε άνθρωπους και μηχανές και όπως είναι αναμενόμενο, πάντοτε βρίσκεται ένας υπερήρωας διατεθιμένος να τα βάλει με όλους και όλα.
Ο σχεδιασμός και οι μηχανισμοί του gameplay είναι πάνω κάτω κοινοί για κάθε τίτλο Turrican που για όσους δεν είχαν ως τώρα καμία επαφή με αυτά, καλό θα είναι να αναφέρουμε ότι ανήκουν στην κατηγορία των platform shooters. Ο κάθε κόσμος είναι χωρισμένος σε αχανή επίπεδα και σκοπός των παικτών είναι να φτάσουν στην έξοδο με όσο το δυνατό λιγότερες απώλειες και όσο το δυνατό μεγαλύτερο σκορ. Το δεύτερο, καθαρά για λόγους πρεστίζ. Η πολύ μεγάλη ποικιλία σε εχθρούς και παγίδες είναι κάτι που συνεχίζει να εντυπωσιάζει στη σύγχρονη εποχή. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει με τα όπλα που έχει στην κατοχή του ο εκάστοτε πρωταγωνιστής, με μόνη διαφορά το Mega Turrican, όπου προστέθηκε το grapling hook, κίνηση που χαρακτηρίζεται ως άκρως αποτυχημένη. Επίσης, κάτι που θα πρέπει να σημειωθεί και είναι χαρακτηριστικό του πως "λειτουργούσαν" αρκετά από τα shooters της εποχής εκείνης, είναι ότι μπορείτε να πυροβολήσετε μόνο προς τα δεξιά ή τα αριστερά, παρόλο που οι εχθροί κινούνται σε όλο το μήκος της οθόνης. Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να επιστρατεύσετε λίγη στρατηγική σκέψη, αν δεν θέλετε να δείτε τις περιορισμένες ζωές σας να μειώνονται. Ένα ακόμα στοιχείο που προσθέτει πόντους στο gameplay είναι η ποικιλία των power ups αλλά και τα σημεία που αυτά μερικές φορές κρύβονται, άρα πέρα από την καθαρή δράση, υπάρχουν και ορισμένες δόσεις εξερεύνησης, πάντα για το συμφέρον της ανθρωπότητας, μιας και καλό θα είναι φτάνοντας σε κάθε boss fight να είστε πλήρως εξοπλισμένοι.
Για τους άνω των 40, η νοσταλγία προφανώς χτυπάει κόκκινο, ειδικά με τα δύο πρώτα Turrican που θεωρούνται τα πιο δυνατά χαρτιά της συλλογής. Όμως, το ερώτημα που τίθεται σε κάθε επανακυκλοφορία τίτλου στην αρχική του μορφή, είναι το κατά πόσο έχει τα φόντα έστω να διεκδικήσει, δεν μιλάμε καν να αποσπάσει, το ενδιαφέρον των νεότερων ηλικιών. Κακά τα ψέματα, μέσα σε 3 δεκαετίες, έχουν αλλάξει πάρα πολλά, είναι σα να έχουμε περάσει από τη νεολιθική εποχή, στην εποχή του διαστήματος. Μπορεί η διασκέδαση να μην μπορεί να μετρηθεί με Gigabytes, μπορεί τα όμορφα γραφικά να μην είναι εγγύηση για το gameplay, όμως οι μηχανισμοί και πολλά άλλα τεχνικά δεδομένα έχουν αλλάξει τόσο, που ακόμα και όσοι τερμάτιζαν για πλάκα τέτοια παιχνίδια κάποτε, σήμερα θα δυσκολευτούν σημαντικά. Δεν υπάρχουν checkpoints, οι μηχανισμοί platforming απαιτούν εκνευριστική ακρίβεια για τα σημερινά δεδομένα και το κυριότερο, η αναλογία οθόνης 4:3 δεν προσφέρει την ίδια θέαση με την αναλογία 16:9. Κάποτε δεν είχαμε άλλη επιλογή, δεν είχαμε δει το καλύτερο, οπότε αυτό που υπήρχε το θεωρούσαμε ως το ανώτερου που θα μπορούσαμε να έχουμε. Δεν υπάρχει περίπτωση να πείσεις έναν 15χρονο να κάτσει να παίξεις σε οθόνη 4:3. Όχι ότι ένας μεγαλύτερος επιστρέφει σε κάτι τέτοιο με ευχαρίστηση. Όταν κάτσεις στο τιμόνι μιας Mercedes, με τι καρδιά να γυρίζεις στο Lada;
Ναι μεν οι εταιρίες που προσφέρουν το Turrican Flashback έχουν κάνει σημαντική προσπάθεια να δώσουν στους παίκτες όλα τα απαραίτητα εφόδια για να μετριάσουν τον βαθμό δυσκολίας, όπως cheat codes, για να γίνονται άτρωτοι, να περνάνε δίχως προσπάθεια στο επόμενο επίπεδο, rewind της δράσης για να επαναλαμβάνουν άμεσα σημεία που έχασαν ζωή και δυνατότητα save/ load, που κατά κάποιο τρόπο υποκαθιστά τα checkpoints, όμως το αποτέλεσμα είναι όπως το κρασί που βάζεις πολύ νερό και στο τέλος χάνει τελείως τη γεύση του. Κάποια πράγματα θα πρέπει να παραμένουν κομμάτια της ιστορίας και όχι να ανασύρονται γιατί έτσι χάνουν την αίγλη τους. Με άλλα λόγια, αν και δεν σας έχουμε συνηθίσει σε τέτοιες εκφράσεις, η ηλικιωμένη που κάποτε μπορεί να ήταν πανέμορφη γυναίκα, σήμερα είναι ηλικιωμένη κι όσο κι αν προσπαθήσει να καλλωπιστεί, στο τέλος δεν θα μπορέσει να κρύψει τα χρόνια της.
Κλείνοντας, το Turrican Flashback απευθύνεται καθαρά και μόνο σε όσους είχαν ζήσει τη μαγεία της εποχής εκείνης και θέλουν να ζήσουν ξανά την εμπειρία, αυτούσια, στη σύγχρονη πραγματικότητα. Ομολογουμένως, είναι μερικά από τα κορυφαία shooters των 90s.
Μόνο για ρομαντικούς της συγκεκριμένης εποχής