Η ελευθερία αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία, αφού συνάδει με τη θέληση του Toukiden να είναι το φιλικότερο πρόσωπο του Monster Hunter, όχι μόνο για μια ακόμη φορητή κονσόλα, αλλά και για μια “κανονική”. Το πρώτο μας πέρασμα από το Toukiden συνοδεύτηκε από αγανάκτηση για την μανία του είδους να προσπερνά κατά κανόνα οικιακές κονσόλες. Κάποιος διάβασε τη σκέψη μας σε Omega Force και Koei Tecmo, συνεπώς εγένετο Toukiden Kiwami. Πρόκειται για συνδυασμό remaster (στην έκδοση για PS4 τουλάχιστον), update και expansion αφού μεταφέρεται σε κονσόλα άλλης δυναμικής, φέρνει αλλαγές εδώ κι εκεί, αλλά και καθόλου αμελητέες προσθήκες στο campaign που μπορεί κάλλιστα να απασχολήσει τους παίκτες ακόμη και διπλάσιο χρόνο σε σχέση με την πρώτη έκδοση. Όλα φυσικά λαμβάνουν χώρα μετά τον τερματισμό του πρωτοτύπου και οδηγούν σε πιο ικανοποιητικό κλείσιμο, για τα δεδομένα φυσικά του σεναρίου που μπορεί να απασχολήσει τίτλους του είδους. Το Toukiden Kiwami είναι εξ ορισμού εξαίρεση για το ότι ασχολείται ουσιωδώς με σενάριο στο campaign, την ώρα που κάθε άλλη προσπάθεια σε ανάλογο τίτλο σχεδιάζεται εξ αρχής ως…ντεκόρ. Αισθητική και ιστορία αντλούν από την ιαπωνική ιστορία και μυθολογία, όχι από κάποιον τελείως φανταστικό κόσμο. Φυσικά η ουσία παραμένει, αφού ο παίκτης έρχεται αντιμέτωπος με δαίμονες, οι οποίοι, σε αντίθεση με το Monster Hunter, δεν είναι οι αδιαφιλονίκητοι πρωταγωνιστές του παιχνιδιού. Έχουν συγκεκριμένες συμπεριφορές ενώ τα bosses ακολουθούν πάντα μοτίβο, σε κάθε τους μορφή, το οποίο είναι εύκολο να διαπιστώσει ο κάθε παίκτης. Οι χάρες της τεχνητής νοημοσύνης περνούν στους τρεις συντρόφους του παίκτη, οι οποίοι, ακόμη και χωρίς την αξιοποίηση κάποιων βοηθητικών εντολών, δικαιολογούν την ύπαρξή τους, πριν προκύψει η ευκαιρία για co-op με φίλους.
Ναι οι χάρτες δεν συναρπάζουν (οι εχθροί είναι περισσότεροι πάντως αυτήν τη φορά) και είναι, προβλέψιμα, χωρισμένοι σε μικρά τμήματα. Όλα οδηγούν στο απαραίτητο boss fight βέβαια που καταλήγει να έχει τη δική του λογική. Κανένα boss δεν αφήνει τον παίκτη να το πλήξει έτσι εύκολα. Πρώτα πρέπει να πέσουν οι άμυνές του, δηλαδή να κοπούν τα διάφορα αδύναμα μέρη του σώματός του. Ο παίκτης έχει συγκεκριμένους στόχους λοιπόν. Όταν “πέσει” κάποιο μέλος, χρειάζεται…ξόρκισμα. Αλλιώς “φυτρώνει” ξανά στο σώμα του boss και όλη η μάχη πάει πίσω. Πράγμα καθόλου αστείο όταν η μάχη μπορεί άνετα να κρατήσει μισή και πλέον ώρα εφόσον ο προγραμματισμός δεν είναι ο κατάλληλος. Όλα αυτά βέβαια, παρά την επανάληψη των βασικών εχθρών και το εμφανές μοτίβο σε κάθε boss fight, καταλήγουν απολαυστικά λόγω όλων των υπολοίπων μηχανισμών και της ισορροπίας που δημιουργούν. Η κίνηση και η μάχη είναι πιο δυναμικά μέρη του όλου, τα διαθέσιμα όπλα οδηγούν σε αρκετές παραλλαγές τακτικής, η αέναη αναζήτηση για βελτίωση αυτών, πανοπλιών και η δημιουργία νέων, καθώς και πληθώρα από challenges οδηγούν σε αποτέλεσμα που ευχαριστεί σταθερά και όχι μόνο αν κάποιος καταφέρει να προσπεράσει κάποιο χαρακτηριστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζεται ως εκκλησιαστική παράδοση (όπως ο χειρισμός της κάμερας στην πλειοψηφία των Monster Hunter).
Όταν όμως έρθει η ώρα να ξεκινήσει το παιχνίδι, οι βετεράνοι θα καταφέρουν να χαμογελάσουν. Μονομιάς εμφανίζεται το τελευταίο τους save, είτε από την προηγούμενη έκδοση του παιχνιδιού στο PS Vita είτε από το demo του Toukiden Kiwami.
H Omega Force δείχνει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική με το Toukiden Kiwami, περισσότερο τουλάχιστον σε σχέση με τη νοοτροπία που επιδεικνύει με τίτλους Warriors/Musou και τα expansions αυτών. Η επιμήκυνση του σεναρίου με ευχάριστη αλλά αμφιβόλου ποιότητας πλοκή είναι το εύκολο. Ωστόσο η προσεκτικότερη προσέγγιση της ομάδας ανάπτυξης κρύβεται στην προσθήκη τριών ακόμη όπλων: naginata, kanabou και πυροβόλα όπλα. Το κάθε ένα αντιστοιχεί και σε ένα ακόμη fighting style ενώ η σειρά αναφοράς, περιέργως, αντιστοιχεί και με την ανάλογη κλιμάκωση σε πολυπλοκότητα και απαιτήσεων από τον παίκτη. Πολύ απλά τα νέα όπλα δεν ήρθαν επειδή τα ζητούσαν διακαώς οι παίκτες, επειδή έπρεπε να εντυπωσιαστεί ή να διευκολυνθεί κάποιος. Αντιθέτως ήρθαν για να δώσουν περισσότερη ποικιλία στη μάχη αλλά και να προσφέρουν πρόκληση και συγκινήσεις σε παίκτες που έχουν κάνει το πέρασμά τους από το πρωτότυπο Toukiden. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι όσοι προτιμήσουν το kanabou…χάνουν τη δυνατότητα για dodge. Αν αυτό δεν σας πείθει για την προηγούμενη δήλωση, δεν ξέρουμε τι είδους επιχείρημα ψάχνετε.
Πρόκειται για συνδυασμό remaster, update και expansion αφού μεταφέρεται σε κονσόλα άλλης δυναμικής, φέρνει αλλαγές εδώ κι εκεί, αλλά και καθόλου αμελητέες προσθήκες στο campaign.
Οι λοιπές αλλαγές πολυάριθμες. Το χωρίο που λειτουργεί ως hub αλλάζει πλέον ανάλογα με την εποχή, προστέθηκαν άπειρα randomly generated missions με κλιμακούμενη δυσκολία, εμφανίζονται 100 νέα Mitama (πνεύματα με ξεχωριστές ιδιότητες που επιλέγει ο παίκτης ανάλογα με το στιλ που προτιμά ή την ιδιαιτερότητα μιας μάχης), αναβαθμίζεται ο ρόλος του Tenko που μπορεί πλέον να βοηθά στη μάχη και να μεταφέρει ένα ακόμη Mitama, ενώ οι καλές σχέσεις μαζί του επηρεάζουν την ικανότητά του να εξασφαλίζει σπανιότερα αντικείμενα κ.λπ. Οι αλλαγές δεν τελειώνουν και, συνολικά, σπρώχνουν το Toukiden Kiwami προς τον καλύτερο εαυτό του. Σε τεχνικό επίπεδο η έκδοση του PS4 αναδεικνύει ακόμη περισσότερο την καλλιτεχνική διεύθυνση, αποκτά νέα εφέ, καλύτερη απόδοση και βελτιωμένα μοντέλα. Δεν πρόκειται να πείσει κανέναν ότι σχεδιάστηκε για το ισχυρότερο εκ των δύο νεότερων συστημάτων της Sony, αλλά η Koei Tecmo φέρθηκε πολύ καλύτερα σε αυτήν την προσπάθεια σε σχέση με το Bladestorm: Nightmare του PS3 που για κάποιο λόγο έφτασε στο PS4.
Το Toukiden Kiwami είναι η μόνη πρόταση σε οικιακή κονσόλα για τους λάτρεις του Monster Hunter. Κι αν και θα θέλαμε να έχει ανάλογη κατάληξη και το έτερο καλό παράδειγμα του PS Vita, το Soul Sacrifice, δεν θα παραπονεθούμε καθόλου για τη δυνατότητα που έχουμε, επιτέλους, να κάνουμε κακό χαμό και άπειρο looting στη μεγάλη οθόνη και με την άνεση κανονικότατου χειριστηρίου, ειδικά τη στιγμή που και το Toukiden ήταν εξ αρχής ανταγωνιστής με φινέτσα του Monster Hunter, όχι μια απλή αντιγραφή του. Το double dipping χαλάει κάπως τη γεύση. Η απουσία Cross Buy είναι ατυχής δεδομένου ότι το αγορασμένο DLC για το πρωτότυπο Toukiden μεταφέρεται κανονικά σε οποιαδήποτε από τις νέες εκδόσεις και, ναι, εξακολουθούμε να ανησυχούμε μήπως και η σειρά υιοθετήσει το όχι και τόσο λατρεμένο προηγούμενο τίτλων Musou ως προς τις ανανεώσεις της. Για την ώρα όμως λέμε να κάνουμε συλλογή από δαίμονες.
Εφοσον εκλεισα 50 ωρες μεσα σε 6 περιπου μερες με το MH3U (ναι, τοσο λιγες), μπορω να πω πως η κατηγορια με παρεα απλα σκιζει. Θα παιχτει και αυτο στο μελλον, λογικα σε PS4.
Ασχολήθηκα με το demo στο PS4, αλλά κάτι δεν με τράβηξε. Ίσως φταίει το setting. H Vita έκδοση για όποιον ενδιαφέρεται κοστίζει για λίγες μέρες ακόμα 20 υρώ στο PSn. Όσο έχουμε ακόμα ευρώ βέβαια.