Το level cap παραδόξως…μειώθηκε από το 60 στο 30 (με αυτό της Katarina να πιάνει «ταβάνι» στα 25), κάτι που σε συνδυασμό με την απουσία του «Neverending Story» mode αφαιρεί πόντους από το replayability.
Με την ιστορία να μην αποτελεί το δυνατό χαρτί της σειράς, το σενάριο δεν λειτουργεί ως κάτι περισσότερο από μια δικαιολογία για την ασταμάτητη δράση. Έτσι, το VH3 ξεκινάει από εκεί ακριβώς όπου σταμάτησε ο προκάτοχός του. Ο νέος «κακός» προσφέρει καινούρια πρόκληση στον θρυλικό κυνηγό, ενώ στο πλαίσιο της νέα περιπέτειας αποκαλύπτεται και η ιστορία της Katarina, της «αιθέριας» συντρόφου του θρυλικού κυνηγού τεράτων. Οι fans της σειράς θα μπορέσουν να πουν ότι φτάνουν στην κάθαρση, δυστυχώς όμως υποφέροντας μια σεναριακή «γραμμή» χωρίς τη συνέχεια και το βάρος που θα ταίριαζε σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Τα παραπάνω βέβαια είναι ελάσσονος σημασίας, αφού το ζητούμενο σε ένα ARPG είναι η δράση. Οι θιασώτες της σειράς θα απογοητευτούν από τη δυνατότητα εισαγωγής του χαρακτήρα τους από το VH2. Αυτό εν μέρει οφείλεται στα καινούρια και διαφορετικά classes, τα οποία φτάνουν συνολικά τα 6 σε αριθμό. Αν παρατηρήσει κανείς, θα μπορέσει να διακρίνει «επιστροφές» με διαφορετικά ονόματα, ενώ o “Engineer” ουσιαστικά χωρίζεται στα δύο. Από την άλλη, βέβαια, με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνονται πραγματικά διαφορετικά είδη gameplay, αν και κανείς θα μπορούσε να πει ότι στην πλειοψηφία τους οι κλάσεις αποπνέουν μια underpowered αίσθηση, με δύο χαρακτηριστικές εξαιρέσεις.
Το skill tree επίσης παρουσιάζεται διαφορετικό, με όλες τις ικανότητες να βρίσκονται στη διάθεση των παικτών από την αρχή, αν και συγκεκριμένα modifiers χρειάζονται επένδυση σε skill points μέχρι να ξεκλειδωθούν. Από την άλλη τα περισσότερα από τα skills δεν δίνουν κίνητρο στους παίκτες να επενδύσουν σε αυτά, με 2-3 εξ αυτών να μονοπωλούν το ενδιαφέρον και τη δράση μέχρι τέλους. Το level cap παραδόξως…μειώθηκε από το 60 στο 30 (με αυτό της Katarina να πιάνει «ταβάνι» στα 25), κάτι που σε συνδυασμό με την απουσία του «Neverending Story» mode αφαιρεί πόντους από το replayability. Βέβαια, η μικρή διάρκεια μπορεί σε ένα βαθμό να δικαιολογήσει πολλαπλά playthroughs με όλα τα διαφορετικά classes, ωστόσο στην πράξη, μετά τον τερματισμό, ελάχιστα νέα πράγματα μπορεί να ανακαλύψει κανείς σε μια επιστροφή του στην Borgovia. Το Lair, ή αλλιώς το κρησφύγετο του Van Helsing επιστρέφει σε μεγάλο βαθμό απαράλλαχτο, με τα ίδια side-activities (όπως το Tower Defense και η ανάθεση αποστολών σε NPCs και την Chimera, με αντάλλαγμα –όχι και τόσο σημαντικό- loot). Θα πρέπει να σημειωθεί πως παρά το γεγονός ότι το tutorial αναλαμβάνει να καλύψει τα βασικά, ο τίτλος περιμένει από τους παίκτες να γνωρίζουν ήδη αρκετές πτυχές του gameplay, με το Lair και τα side activities να αποτελούν κάποιες από αυτές, αφού αν κάποιος δεν έχει ασχοληθεί στο παρελθόν με τη σειρά, είναι πολύ εύκολο να τις αγνοήσει τελείως.
Τα παραπάνω προσφέρουν μια πληθώρα δραστηριοτήτων, χωρίς όμως το αναμενόμενο ενδιαφέρον. Ευτυχώς, ο πυρήνας του gameplay παραμένει σε πολύ μεγάλο βαθμό ο ίδιος με τους προηγούμενους τίτλους της σειράς, με πληθώρα επιπέδων δυσκολίας, αν και τα difficulty spikes παραμένουν σε πολλά σημεία. Τα bugs κάνουν δυστυχώς την εμφάνισή τους αρκετά συχνά, επηρεάζοντας, άλλα σε μικρό και άλλα σε μεγαλύτερο βαθμό, το gameplay. Τα πιο συχνά από αυτά εντοπίζονται στο hit detection αλλά και το σύστημα collision, το οποίο πολλές φορές δεν επιτρέπει το πέρασμα του Van Helsing ανάμεσα σε εχθρικά mobs, αν και υπάρχει χώρος για πλοήγηση.
Οι fans της σειράς θα μπορέσουν να πουν ότι φτάνουν στην κάθαρση, δυστυχώς όμως υποφέροντας μια σεναριακή «γραμμή» χωρίς τη συνέχεια και το βάρος που θα ταίριαζε σε αντίστοιχες περιπτώσεις.
Τέλος, για ακόμη μια φορά προσφέρεται η δυνατότητα co-op, με το lag να το καθιστά από «ανεκτό» μέχρι «unplayable», ανάλογα με την τοποθεσία των συμπαικτών. Παρά την ύπαρξη PvP modes, αυτά μάλλον δεν θα απασχολήσουν την συντριπτική πλειοψηφία των παικτών, αφού οι περισσότερες αναμετρήσεις είναι κάτι περισσότερο από αδιάφορες, αν βέβαια βρει κανείς παίκτες στα άδεια lobbies. Τα scenarios κάνουν και αυτά την επιστροφή τους, δίνοντας τη δυνατότητα στους παίκτες να πάρουν μέρος σε αναμετρήσεις με modifiers που αυξάνουν την δυσκολία, προσφέροντας ακόμη έναν τρόπο απόκτησης loot.
Από τεχνικής άποψης ο τίτλος δεν διεκδικεί δάφνες τεχνολογικής αρτιότητας, με έναν αρκετά συμπαθητικό οπτικό τομέα και πολλά ανακυκλωμένα assets. Ο αριθμός των επιπέδων παρουσιάζεται αυξημένος, αν και αυτά είναι μικρότερα σε μέγεθος και περισσότερο γραμμικά σε σχέση με το παρελθόν. Εξάλλου την παράσταση κλέβουν για ακόμη μια φορά οι έξυπνοι διάλογοι μεταξύ Van Helsing και Katarina, με πολύ καλό voice-over του πρωταγωνιστικού διδύμου. Οι ατμοσφαιρικές συνθέσεις «δένουν» όμορφα με τη δράση, με τη μουσική που ακούγεται κατά τη διάρκεια της παραμονής στο Lair να αποτελεί αδιαμφισβήτητα το highlight.
Άρα λοιπόν ποια είναι η ετυμηγορία για το “The Incredible Adventures of Van Helsing III”; Δυστυχώς είναι ένα βήμα πίσω για μια κατά τα άλλα άκρως συμπαθητική σειρά. Είναι εξαιρετικά δύσκολο για κάποιον να προτείνει τον τρίτο τίτλο ως σημείο εισόδου, με τα δύο πρώτα μέρη να συνιστούν μια σαφώς ανώτερη εμπειρία. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι θιασώτες της σειράς θα κινηθούν σε λίγο-πολύ οικεία εδάφη και θα απολαύσουν τη νέα περιπέτεια, αν και αυτή περισσότερο θυμίζει πακέτο επέκτασης, παρά έναν νέο τίτλο. Παρά τα ατοπήματά του, βέβαια, το VH3 παραμένει ένα διασκεδαστικό hack & slash RPG. Απλά αδυνατεί να αγγίξει όχι μόνο τα standards άλλων ARPGs, αλλά ακόμα και αυτά των προκατόχων του.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity