Αλλά όχι. Αφού ο παίκτης επιλέξει την αρχική μοτοσικλέτα που θα έχει στη διάθεση του και περάσει ένα τεστ που θα διαμορφώσει τις ρυθμίσεις και τη δυσκολία, όλα γίνονται σκοτεινά. Τα μενού είναι μπερδεμένα και η πρόσβαση στα quick races ή στα time trials είναι ασύμφορη, καθώς ο παίκτης αναγκάζεται να δώσει χρήματα στο σύστημα του παιχνιδιού για να αγωνιστεί, με τα κέρδη να είναι μηδαμινά. Ουσιαστικά το παιχνίδι κατευθύνει τον παίκτη να λάβει μέρος είτε στο career mode, είτε στο multiplayer, το οποίο κατά τις 2 εβδομάδες που έγινε το review, ήταν απελπιστικά άδειο. Το Career mode, που είναι ο κορμός του τίτλου, δεν έχει καμία συνοχή. Όντας μέλος της δικής του ή μιας τρίτης ομάδας, ο παίκτης λαμβάνει μέρος σε ένα πρόγραμμα 8 μηνών που καταλήγει στη μάχη για το πολυπόθητο τρόπαιο. Όμως οι πρώτοι αγώνες στους οποίους συμμετέχει είναι ελάχιστοι, επαναλαμβανόμενοι και μικροί και μέχρι τον ερχομό του μεγάλου κεντρικού αγώνα δεν υπάρχει η παραμικρή εξέλιξη ούτε του αναβάτη, ούτε και της μοτοσικλέτας. Κι αυτό είναι κακό γιατί στο κύριο μέρος του αγώνα οι διαδρομές είναι τεράστιες κι ο παίκτης, από εκεί που συμμετείχε σε time trial διάρκειας 2 λεπτών, αναγκάζεται να πάρει μέρος σε αγώνες που αγγίζουν τη μία ώρα συνεχόμενης οδήγησης.
Το καλό είναι ότι έχει γίνει πάρα πολύ καλή και λεπτομερής δουλειά στις διαδρομές αυτές, με τους δρόμους του βουνού Snaefell, στο οποίο διεξάγεται το κύριο μέρος της διοργάνωσης να έχουν απεικονιστεί, σύμφωνα με την Kylotonn, στο 100%. Η ίδια, εάν όχι καλύτερη, δουλειά έχει γίνει με τα μοντέλα των μοτοσικλετών που λαμβάνουν μέρος στον αγώνα. Παρότι η λίστα δεν είναι αρκετά μεγάλη (μόλις 38 μοτοσικλέτες superbike και supersport, ενώ στο μέλλον θα προστεθούν κι άλλες), η ομάδα ανάπτυξης έχει αφιερώσει πολλές ώρες για να πετύχει ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα. Ικανοποιητικά είναι τα όσα έχουν γίνει και στον τομέα των γραφικών, που ενώ δεν έχει κάποια τρομερά τεχνικά αποτελέσματα, παράγει χωρίς πρόβλημα όμορφα τοπία και συνεχόμενη ροή. Αυτό οδηγεί σε πολύ καλή αίσθηση της ταχύτητας, κάτι που σε διαδρομές που ευνοούν την ανάπτυξη ταχυτήτων κοντά στα 340 χιλιόμετρα/ώρα είναι εξόχως σημαντικό. Αυτό που δεν είναι σε καμία περίπτωση ικανοποιητικό όμως είναι όλο το gameplay. Με κυρίαρχο το επιεικώς απαράδεκτο σύστημα χειρισμού, έρχονται ορισμένες στιγμές που το παιχνίδι γίνεται ουσιαστικά αδύνατο. H παντελής έλλειψη ισορροπίας ανάμεσα σε εμπρός και πίσω φρένο, του κυρίαρχου στοιχείου στα παιχνίδια μοτοσικλετών έχει ως αποτέλεσμα συνεχείς πτώσεις, γλιστρήματα, χάσιμο πολύτιμου χρόνου και τελικώς της υπομονής του παίκτη.
Σε διαδρομές με γρήγορες στροφές η επιτυχία φαίνεται να εξαρτάται απλώς από το κισμέτ, καθώς το παραμικρό στρίψιμο των μοχλών έχει απροσδόκητα αποτελέσματα. Δεν λείπουν μάλιστα κι οι περιπτώσεις που ο έλεγχος της μοτοσικλέτας χάνεται ακόμη και στις ευθείες, χωρίς να υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος. Επίσης συνιστάται η επιλογή σχέσεων στο κιβώτιο να μπει στο αυτόματο, αφού δεν γίνεται να υπάρξει χειροκίνητη αλλαγή που να μην καταλήξει σε πτώση.
Μετά από μερικές αρκετά σοβαρές δουλειές που έκανε στη σειρά παιχνιδιών του WRC, η Kylotonn αποφάσισε να ασχοληθεί με τον κόσμο των 2 τροχών. Η αλήθεια είναι ότι, επιλέγοντας το συγκεκριμένο θεσμό, δεν ανέβασε σημαντικά τις προσδοκίες. Αυτό μπορεί και να της βγει σε καλό, αφού το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό. Όπως και με τον αγώνα που απεικονίζει, το TT Isle of Man: Ride on the Edge καλό θα ήταν να ξεχαστεί, πριν υπάρξουν άλλες απώλειες.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity