Τουλάχιστον αυτό θα ίσχυε αν όλα πήγαιναν καλά, που στην προκειμένη περίπτωση σημαίνει «αν δινόταν η απαραίτητη προσοχή στο project». Ο ρυθμός του παιχνιδιού είναι και ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του. Στην εισαγωγή ο παίκτης αναλαμβάνει να δημιουργήσει το δικό του avatar και ως newbie εισάγεται στον κόσμο του Gun Gale Online μαζί με τη φίλη του Kureha. Το πρώτο dungeon μαθαίνει στον παίκτη το σύστημα μάχης του παιχνιδιού, το οποίο είναι εύκολο και ιδιαίτερα ικανοποιητικό. Μιλάμε για ένα καλοσχεδιασμένο third-person σύστημα shooting άλλωστε, που χαρακτηρίζεται από συνεχώς γρήγορη δράση και χάρη στις επιλογές που υπάρχουν όσον αφορά στα όπλα -τεράστια ποικιλία, ευρύ customization system και ρυθμίσεις λειτουργίας του κάθε όπλου σύμφωνα με τις προτιμήσεις του παίκτη- θα μπορούσε να αποτελεί μια από τις εξαιρετικές επιλογές του είδους. Όμως με την ολοκλήρωση του dungeon-tutorial, ακολουθούν διάλογοι και εισαγωγή χαρακτήρων (ήδη γνωστών, αλλά και νέων) μέσα από εξαντλητικούς διαλόγους. Υπάρχει φυσικά η δυνατότητα “skip event” που μετά την εισαγωγή και μόνο γλιτώνει στον παίκτη ακόμα και μια ολόκληρη ώρα, όμως μέσα στους αμέτρητους διαλόγους ξεπετάγονται πληροφορίες και οδηγίες που είναι απαραίτητες για τη ζωή και την πρόοδο μέσα στο Gun Gale Online. Εν μέσω των διαλόγων δίνεται και η ευκαιρία στον παίκτη να δώσει μια από δύο διαφορετικές απαντήσεις, οι οποίες όμως συχνά δεν διαφοροποιούνται, πράγμα που μοιάζει περισσότερο με κάτι που τσεκάρει αν ο παίκτης έχει πέσει για ύπνο από τις συζητήσεις ή όχι.
Λίγα missions μετά την έναρξη, στην παρέα του παίκτη και της Kureha έρχεται ένα σπάνιας φύσης AI, το ArFA-sys, το οποίο είναι επίσης πλήρως τροποποιήσιμο και πλέον το παιχνίδι παίζεται με δύο «βοηθούς». Εδώ να σημειωθεί πως δεν υπάρχει αγγλικό voice-over, οπότε αν ο παίκτης δεν μιλά ιαπωνικά, πρέπει να διαβάζει τους υπότιτλους από αυτά που λέγονται μεταξύ των τριών κεντρικών χαρακτήρων ακόμα και κατά τη διάρκεια έντονων μαχών. Πράγμα που πρακτικά αποκλείεται. Επίσης, η συντροφιά των Kureha και ArFA-sys στον παίκτη αποτελεί τις περισσότερες φορές τροχοπέδη αντί βοήθειας, αφού η νοημοσύνη τους είναι ανέκδοτο και μπορεί να καταλήξουν νεκροί μέχρι και 5 φορές σε μια μάχη ισάριθμων λεπτών. Μεταξύ των τριών υπάρχει η δυνατότητα για revive, κάτι που είναι μέχρι και υποχρεωτικό, αφού ο παίκτης δεν μπορεί να κάνει restore το HP του από μόνος του, εκτός και αν αγοράσει το απαραίτητο gadget.
Η κατάσταση φτιάχνει μόνο μετά από ώρες, όταν και ο παίκτης έχει συνηθίσει σχεδόν όλες τις διαφορετικές «ενέδρες» που πραγματοποιούνται από τους εχθρούς του παιχνιδιού και διαχειρίζεται τους δύο companions αναλόγως, κάτι που ευτυχώς γίνεται εύκολα ακόμα και μέσα στη μάχη. Αυτό σημαίνει πως η συμπεριφορά τους, από το αν θα τον ακολουθούν από κοντά, αν θα τον «καλύπτουν» στη μάχη, αν θα δίνουν περισσότερη βαρύτητα στο health recovery, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτήν την δυνατότητα διαχείρισης. Το γεγονός ότι είναι εφικτό ο παίκτης να μάθει σχεδόν κάθε δυνατή απειλή βασίζεται στο ότι δεν υπάρχει αρκετά μεγάλη ποικιλία εχθρών. Το παιχνίδι δυσκολεύει μόνο και μόνο επειδή οι εχθροί έρχονται σε μεγαλύτερα levels και μεγαλύτερα κύματα. Εκεί μάλιστα που θα μπορούσε να πει κανείς ότι το παιχνίδι υπερβάλει και ρίχνει τεράστια κύματα σε κάποιο dungeon, στο αμέσως επόμενο θα έχει ακόμα περισσότερα, με τους ίδιους πάλι εχθρούς. Τα dungeons δεν διαφέρουν και πολύ, κάτι που βοηθά τον παίκτη -αφού αποκτήσει την απαραίτητη εμπειρία μετά από 5 ή 6 από αυτά- να τα περνά σαν να βρίσκεται στη μέση ενός speedrun. Το πιο απαιτητικό και ενδιαφέρον σημείο είναι πάντα το αδιέξοδο ενός dungeon στο οποίο υπάρχει κάποιο boss. Εντέλει, ο πυρήνας του τίτλου είναι η αντιμετώπιση των bosses. Αν οι περιστάσεις καταστούν αφόρητες, τότε και μόνο έχει νόημα το co-op mode (υπάρχει και competitive mode για όσους βρήκαν «παιχνιδάκι» το story).
Το main story του παιχνιδιού μπορεί να ολοκληρωθεί μέσα σε λιγότερο από 12 ώρες. Ίσως και λιγότερο αν αφαιρεθούν όλοι οι διάλογοι. Υπάρχουν παρόλα αυτά πολλά side-quests, στα περισσότερα από τα οποία εμφανίζονται NPC που θέλουν βοήθεια και ο παίκτης πραγματοποιεί μηχανικά αγγαρείες στον κόσμο του παιχνιδιού. Τότε δίνεται και μεγαλύτερη ελευθερία εξερεύνησης -μιας και στα main quests δίνεται περισσότερη προσοχή στο μικρό κομμάτι του χάρτη όπου λαμβάνει χώρα η δράση- όμως ακόμα και τότε το παιχνίδι αδυνατεί να παρουσιάσει κάτι που να πλησιάζει στο να χαρακτηριστεί «πλούσιο» υλικό. Ακόμα και έτσι, η ολοκλήρωση των side-quests ενδείκνυται μιας και η δυσκολία των main ανεβαίνει με γοργούς ρυθμούς και χρειάζεται farming και ξεκλείδωμα περισσότερων skills που ανεβάζουν την νοημοσύνη και τις δυνατότητες των χαρακτήρων. Υπάρχει φυσικά και το…χρηματικό, αφού ο παίκτης μπορεί να πειραματιστεί με πολλά gadgets (όπως χειροβομβίδες), με μερικά να έχουν ιδιαίτερα τσουχτερή τιμή, ενώ με την πρόοδο της κεντρικής ιστορίας απαιτούνται και πιο δυνατά weapons.
Το art direction και το soundtrack του Sword Art Online: Fatal Bullet είναι προσεγμένα και βοηθούν ακόμα περισσότερο το πολύ καλό σύστημα μάχης. Σε στιγμές το παιχνίδι μοιάζει εντυπωσιακό και η γρήγορη ροή του θα μπορούσε να γίνει εθιστική. Ο κόσμος του όμως είναι άψυχος και μικρός, όπως και το main story, με μεγαλύτερη έμφαση να φαίνεται πως δόθηκε στους διαλόγους. Οι συζητήσεις κόβουν τη φόρα του παίκτη, και το κάνουν για πολλή ώρα κάθε φορά, κόβοντας οποιαδήποτε ορμή μπορούσε να δημιουργηθεί, παρά την έλλειψη έμπνευσης στους εχθρούς, αλλά και στην αναπόφευκτη κορύφωση. Οι φανατικοί οπαδοί του anime θα βρουν καταφύγιο για ένα walkthrough κι ύστερα θα ξεχάσουν ακόμα και το competitive multiplayer mode.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity