Αγαπητέ χρήστη, παρατηρήσαμε οτι έχεις ενεργοποιημένο Ad Blocker.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity

Statik Review - Σελίδα 2

Η πρώτη εικόνα που αντικρίζει κανείς στο Statik δημιουργεί αρκετά άβολα συναισθήματα. Όπως και η όλη ατμόσφαιρα του παιχνιδιού γενικότερα. Μία περίεργη φωνή ενός επιστήμονα με ξεθωριασμένο πρόσωπο, τα χέρια του χρήστη φυλακισμένα σ’ ένα «κουτί» και μία απλή εντολή τύπου «λύσε το γρίφο» να αιωρείται στο εκάστοτε δωμάτιο της κάθε πίστας. Όλα αυτά, συνθέτουν μία άβολη κατάσταση, με τον παίκτη να μη ξέρει ουσιαστικά τι του γίνεται. Είναι ένα πειραματόζωο σε κάποιο άρρωστο εργαστήριο; Έχει έρθει με τη θέλησή του εδώ; Γιατί πρέπει να λύνει συνεχώς γρίφους με κουτιά και κύβους;



Το Statik βασίζεται σε μη εντυπωσιακά σκηνικά που ενδεχομένως να σας κάνoυν να αναρωτηθείτε γιατί κυκλοφόρησε σε VR περιβάλλον το συγκεκριμένο παιχνίδι. Ο τίτλος παίζει όμως με τις αντιλήψεις και το χώρο γενικότερα και αυτό μπορεί να γίνει σωστά μόνο φορώντας τη κάσκα της Sony. Το Statik ρίχνει τους χρήστες στα «βαθιά» χωρίς πολλά-πολλά και χωρίς καμία ιδιαίτερη πληροφόρηση. Ο παίκτης φυλακισμένος σ’ ένα ίδρυμα και ακολουθεί τις εντολές των επιστημόνων που τον παρακολουθούν την ώρα που προσπαθεί να λύσει το γρίφο του κουτιού. Μοναδικοί σύμμαχοι στην επίλυση του εκάστοτε γρίφου; Η κοινή λογική και η παρατηρητικότητα του χρήστη. Με τα πλήκτρα του DualShock 4 ελέγχονται τα διάφορα κουμπιά του κουτιού, τα οποία είναι τοποθετημένα στις τρεις πλευρές του. Η κάθε πλευρά έχει το δικό της γρίφο και λύνοντας τη μία πλευρά ανοίγεται ο δρόμος για την επόμενη με σκοπό την ολοκλήρωση του εκάστοτε “mind game”.



O παίκτης βρίσκεται ουσιαστικά σε συνεχές ψάξιμο με το που ξεκινά η νέα πίστα ή, για να το θέσουμε πιο σωστά, με το που του δοθεί το νέο κουτί. «Τι κάνει το κάθε κουμπί;», «Πώς συνδέεται ο γρίφος Α με το γρίφο Β;», «Μήπως δεν είδα κάτι στο χώρο επειδή ασχολούμαι έντονα μόνο με το κουτί;». Οι γρίφοι μπορεί να βασίζονται στην αριθμητική, σε χρώματα, σε σχήματα, σε ήχους αφού γενικότερα πρόκειται για ένα παιχνίδι λογικής και αντίληψης. Ο βαθμός δυσκολίας εξελίσσεται αρκετά στρωτά, αφού το παιχνίδι ανεβάζει ρυθμό και δυσκολία κλιμακωτά. Ουσιαστικά προσπαθεί να βάλει το χρήστη στο παιχνίδι του, να ετοιμάσει το μυαλό του παίκτη για τα επόμενα επίπεδα που θα απαιτούν μεγαλύτερη προσοχή. Τίποτα δε βασίζεται σε τυχαία γεγονότα ή σε χειρουργικές κινήσεις. Τα πάντα μπορούν να λυθούν, εφόσον ο χρήστης βρει τη μία και μοναδική λύση.
Στο μεσοδιάστημα μεταξύ levels/κουτιών, ο επιστήμονας προχωράει και σε κάποια τεστ ψυχολογίας με το χρήστη, τα οποία προκαλούν και κάποια χαμόγελα εξαιτίας της έξυπνης γραφής και ατακών που ακούγονται κατά τη διάρκεια αυτού του εύθυμου διαλείμματος. Ο χρήστης μπορεί να αντιδράσει μόνο πατώντας τα κουμπιά για το χαμογελαστό ή το λυπημένο προσωπάκι, εξωτερικεύοντας με αυτόν τον τρόπο τα συναισθήματά του σε κάθε εικόνα που του παρουσιάζεται. Αυτά τα διαλείμματα, σε συνδυασμό με το ωραίο voice acting και την προαναφερθείσα περίεργη ατμόσφαιρα, μας αποδεικνύουν ότι το Statik θα μπορούσε να ζητήσει το κάτι παραπάνω μέσα από τη γραφή του, με σενάριο που θα μπορούσε να δώσει όντως μια δυνατή και ιντριγκαδόρικη ιστορία.



Από την άλλη, δεν μπορούμε να πούμε και ότι μας έλειψε και πάρα πολύ κάτι τέτοιο, γιατί οι developers ήθελαν εξ αρχής να μας παρουσιάσουν ένα ποτ πουρί σπαζοκεφαλιών και παζλ, κάτω από το μανδύα ενός περίεργου (ψυχιατρικού;) ιδρύματος. Το κακό στην υπόθεση, είναι ότι εκτός από την ευκαιρία για ένα ωραίο σενάριο, χάθηκε και η ευκαιρία για ένα πραγματικό blockbuster. H μικρή του διάρκεια το φρενάρει, αφού ο μέσος χρήστης θα βρεθεί να θέλει να λύσει περισσότερους γρίφους και να συνεχίσει την πορεία του σε αυτό το ίδρυμα. Το μηδενικό replayability, λόγω της φύσης του τίτλου, δημιουργεί με τη μικρή διάρκεια ένα αρνητικό μείγμα, το οποίο βέβαια δεν μπορεί να αφαιρέσει μεγάλο κομμάτι από τη λάμψη της βασικής εμπειρίας η οποία κερδίζει και από το immersion. Ήταν όμως απαραίτητο το VR;



Πράγματι, θα μπορούσε να κυκλοφορήσει ως κανονικός τίτλος χωρίς την εικονική πραγματικότητα. H κάσκα της Sony τού δίνει όμως το κάτι παραπάνω και είναι ένας λόγος για να το θυμόμαστε και μετά την ολοκλήρωσή του. Και το Statik δίνει με την παρουσία του το κάτι παραπάνω στη βιβλιοθήκη VR του PlayStation 4. Με λίγα λόγια, πρόκειται για ξεκάθαρα για win-win.



Το Statik θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σε κάποια κομμάτια του ως ενός είδους Portal με λίγο από The Talos Principle, αλλά στο τέλος θα παραμείνει στη μνήμη μας ως ένας ιδιαίτερος τίτλος φτιαγμένος από τους πανέξυπνους Σουηδούς της Tarsier. Χωρίς να εμβαθύνουν αυτήν τη φορά στα σκοτεινά σκηνικά του Little Nightmares, οι developers παρέδωσαν στους κατόχους του PS VR ένα μικρό διαμαντάκι, για όσους θέλουν να εμπλουτίσουν τη ψηφιακή συλλογή τους με 3 έως 4 ώρες έξυπνου και απαιτητικού gaming. 
EDITOR’S CHOICE

8

ENTERNITY SCORE
ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΕ ΤΟ opencritic.com
ΘΕΤΙΚΑ
  • Πανέξυπνοι, απαιτητικοί γρίφοι
  • Περίεργη, άβολη και σουρεαλιστική ατμόσφαιρα
  • Ωραία voice-overs στον μυστήριο Dr. Ingen
  • Το VR του δίνει το κάτι παραπάνω
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
  • Θα μπορούσε να έχει ένα δυνατό σενάριο
  • H συνολική διάρκεια είναι μικρή και σε…
  • …σε συνδυασμό με το μηδενικό replayability, του κόβει τα «φτερά»
*