Μια ακόμα σειρά της Level-5 έρχεται στην Ευρώπη. Η ιαπωνική ομάδα ανάπτυξης μάς έχει προσφέρει τις τελευταίες δύο δεκαετίες σειρές όπως τα Professor Layton, Ni no Kuni και Yo-Kai Watch. Όπως συνηθίζει η Level-5, έτσι και με το Snack World δημιούργησε σειρά manga, CGI show και, εννοείται, μια σειρά από παιχνίδια (όπως φιγούρες) για να ενισχύσει το όνομα του παιχνιδιού. Ως είθισται, επίσης, ακόμα ένας τίτλος της εταιρείας καταφτάνει στη Δύση ενώ έχει ήδη κερδίσει μερίδα του ιαπωνικού κοινού, μιας και η κυκλοφορία του στην Αμερική και την Ευρώπη έρχεται κοντά στα δύο χρόνια μετά τη διάθεσή του στην Ιαπωνία. Ολοκληρώνοντας τη λίστα με τις προϋποθέσεις για να είναι πραγματικός τίτλος της Level-5, το Snack World: Dungeon Crawl Gold έχει αμέτρητους πολυλογάδες χαρακτήρες που θα μας κάνουν να διαβάζουμε διαλόγους με τις ώρες.
Η βασική περιοχή του παιχνιδιού έχει το γλυκύτατο όνομα Tutti-Frutti. Ξεκινώντας το παιχνίδι μάς υποδέχεται το σύστημα δημιουργίας χαρακτήρα, με το οποίο μπορούμε να επιλέξουμε να παίζουμε ως αγόρι ή ως κορίτσι, και στη συνέχεια να επεξεργαστούμε την εμφάνιση του χαρακτήρα που επιλέξαμε. Μπαίνοντας λοιπόν στον κόσμο του παιχνιδιού, πρέπει να απαντήσουμε στο κάλεσμα του βασιλιά και της κόρης του, πριγκίπισσας Melonia, στο κάστρο Tutti-Frutti. Ύστερα από μια συζήτηση μπαίνουμε στο κλίμα, ξέροντας πως σκοπός μας είναι να εκτελούμε… τις επιθυμίες (διαταγές) της κόρης του βασιλιά, αλλά και να βοηθάμε το χωριό Tutti-Frutti όταν αυτό καταστεί απαραίτητο. Η βοήθεια μπορεί να περιλαμβάνει μάχες με διάφορα τέρατα που έχουν κάνει κατάληψη σε κάποια περιοχή ή εξυπηρετήσεις τους κατοίκους του χωριού, ξανά αντιμετωπίζοντας τέρατα που μπορεί να τους απειλούν ή βρίσκοντας κάτι για αυτούς. Όλη η δράση λαμβάνει χώρα σε dungeons που εμφανίζονται με τυχαία διάταξη και άρα ανάλογα τυχαίο αριθμό εχθρών σε διαφορετικές περιοχές, ανάλογα με το που έχει φτάσει ο παίκτης.
Οι πρώτες δύο ώρες παιχνιδιού είναι μια προσπάθεια ένταξης του παίκτη στον κόσμο του, αφού μαθαίνει να χρησιμοποιεί όλα τα χαρακτηριστικά που του παρέχονται, συνηθίζει το gameplay του με τις πιο βατές μάχες, που όμως αποδεικνύουν πόσο απολαυστικό μπορεί να γίνει το παιχνίδι. Ποια είναι όμως αυτά τα χαρακτηριστικά; Αρχικά έχουμε το Fabrication, τη δυνατότητα δημιουργίας εξοπλισμού, όχι για να πολεμάμε, αλλά για να φοράμε. Όσο ο παίκτης προοδεύει στο παιχνίδι, τόσο πιο πολλά αντικείμενα γίνονται διαθέσιμα για δημιουργία. Στην επισκόπηση κάθε αντικειμένου υπάρχει και η λίστα με τα αντικείμενα που πρέπει να βρει ο παίκτης ώστε να τα δημιουργήσει. Κάθε αντικείμενο έχει τα δικά του στατιστικά που επηρεάζουν άμεσα την απόδοση του χαρακτήρα μας στις μάχες. Στη συνέχεια έχουμε το Fortification. Εδώ είναι που δημιουργούμε οπλισμό για τις μάχες. Ο παίκτης μπορεί να δημιουργήσει και να αναβαθμίσει όπλα όπως σπαθιά, λόγχες, τσεκούρια ή και μαχαίρια, να ενδυναμώσει τα Unbranded Tonic (το ποτό που του γεμίζει τη ζωή) και Austere Aroma (το δεύτερο ποτό που του βελτιώνει τα stats) και να φτιάξει ασπίδες που θα τον προστατεύσουν.
Όσο για τα snacks, πλάσματα τα οποία αποτελούν κάτι σαν πνεύματα, όχι όμως και τόσο… άυλα όπως θα μας έκανε να σκεφτούμε ο συγκεκριμένος όρος, είναι φίλοι που αποκτάμε στην πορεία της περιπέτειάς μας, τους οποίους μπορούμε να φωνάξουμε για βοήθεια όταν τα πράγματα φανούν δύσκολα. Το κάλεσμα αυτό καθίσταται απαραίτητο ουκ ολίγες φορές, όταν πολλοί εχθροί επιτίθενται ταυτόχρονα και απαιτούν μεγαλύτερα levels από τα δικά μας. Είναι επίσης μια μέθοδος διαφυγής όταν τα πράγματα εξελιχθούν τόσο… χαζά ώστε οι σύντροφοί μας (φίλοι του χαρακτήρα μας) πεθάνουν υπερβολικά γρήγορα και η περιοχή γύρω μας είναι εκνευριστικά στενή, κάνοντας τα πάντα λίγο (ή και πολύ) πιο δύσκολα από όσο προβλεπόταν από την ίδια τη Level-5. Η αλήθεια είναι πως το game design θα μπορούσε να δεχτεί αρκετά περισσότερη φροντίδα, μιας και σε περιστατικά σαν και αυτά φαίνεται πως η ομάδα ανάπτυξης εμπιστεύτηκε περισσότερο από όσο έπρεπε την τυχαία δημιουργία των dungeons.
Στα υπόλοιπα χαρακτηριστικά είναι το Pix-e Diary για αποθήκευση της προόδου μας, το Pix-e Profile όπου χτίζουμε την προσωπικότητα του χαρακτήρα μας μοιράζοντας βαθμούς που κερδίζουμε από μάχες σε διάφορους τομείς, το Pix-e Pedia που μας λέει πόσα τέρατα και πόσους χαρακτήρες έχουμε συναντήσει, αλλά και πόσα Jaras (όπλα) και εξοπλισμό έχουμε βρει από το σύνολο του παιχνιδιού. Οι περισσότεροι εδώ θα συμφωνήσουν πως σχεδόν τα μισά από αυτά δεν θα χρησιμοποιηθούν ποτέ, πράγμα που κάνει τη σχετική επεξηγηματική συζήτηση μεταξύ NPCs ακόμα πιο εκνευριστική από το αναμενόμενο (είπαμε, πολυλογάδες). Σημασία όμως έχει και το ομαδικό παιχνίδι, έτσι το Pix-e Pals είναι διαθέσιμο για καταγραφή των παικτών με τους οποίους έχουμε μοιραστεί μια περιπέτεια. Υπάρχει και το Pix-e Bay μέσα από το οποίο μπορούμε να κάνουμε ανταλλαγές αγαθών μαζί τους και, φυσικά, το local και το online multiplayer για co-op μάχες με φίλους ή άλλους παίκτες ανά τον κόσμο.
Φτάνοντας στα της ίδιας της μάχης, ο παίκτης έχει επιλέξει τον εξοπλισμό που θα έχει μαζί του προτού εισέλθει σε κάποιο dungeon. Αν και με λίγο ψάξιμο με την περιγραφή του κάθε όπλου, όταν επιλέγουμε auto-arrange και το παιχνίδι προετοιμάζει το χαρακτήρα μας με τον καταλληλότερο συνδυασμό εξοπλισμού για το εκάστοτε dungeon τα πράγματα γίνονται πολύ πιο απλά. Αυτό γιατί είναι σχεδόν αδύνατο να θυμάται κανείς τα χαρακτηριστικά κάθε τέρατος, αλλά και σε ποια περιοχή θα τα βρει μπροστά του. Έτσι είναι πολύ εύκολο να κάνει τις λάθος επιλογές και ενώ πίστευε πως είναι έτοιμος για κάθε πρόκληση που θα συναντήσει, να βρεθεί προ εκπλήξεως σχεδόν κάθε φορά. Γεγονός ατυχές αφού στερεί το νόημα στη χειροκίνητη επιλογή των όσων φέρουμε μαζί μας πριν από κάθε εξόρμηση.
Τα dungeons, αν και με τυχαία διάταξη κάθε φορά, έχουν ενδιαφέροντα (με καλαίσθητη άποψη) textures, συνοδεύονται από όμορφο και ταιριαστό soundtrack και δοκιμαάζουν τις ικανότητες του παίκτη, όχι ως προς τον εξοπλισμό που επέλεξε (τα ‘παμε αυτά), αλλά ως προς τα αντανακλαστικά που έχει εξασκήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Το παιχνίδι τον βοηθά προτείνοντάς του εναλλαγή όπλων όταν βρίσκεται μπροστά από εχθρό που, θα λέγαμε, πως δε χαμπαριάζει, ενώ οι σύντροφοί μας, αν καταφέρουν να μείνουν όρθιοι, προλαβαίνουν να μας αναστήσουν αρκετές φορές, δίνοντάς μας μια δεύτερη (και τρίτη) ευκαιρία όταν δεν έχουμε αξιοποιήσει το Unbranded Tonic τη στιγμή που χρειαζόταν. Οι πιο απολαυστικές μάχες όμως είναι αυτές με τα πολυάριθμα bosses – ειδικά όταν επιλέξουμε να παίξουμε side quest με περισσότερα από ένα. Πρόκειται για τους εχθρούς με τα πιο πλούσια σετ κινήσεων που δοκιμάζουν τον παίκτη με τελείως διαφορετικό τρόπο.
Το Snack World: Dungeon Crawl Gold έχει ελαττώματα, όμως είναι ένα πολύ ελπιδοφόρο ξεκίνημα μιας νέας σειράς. Αν θα έπρεπε οπωσδήποτε να το συσχετίσουμε με κάποια άλλη σειρά της Level-5, αυτή θα ήταν το Yo-Kai Watch. Τουλάχιστον απευθύνεται σε παρόμοιο κοινό. Οι μάχες του προσφέρουν εύκολα διασκέδαση, το ίδιο σχεδόν εύκολα όμως προσφέρουν έως και… εκρήξεις λόγω του προαναφερθέντος προβλήματος στο design, συν το γεγονός ότι η κάμερα δεν περιστρέφεται πλήρως, αφήνοντας συχνά τυφλά σημεία. Στην πράξη υπερισχύουν τα θετικά.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity