Στο The Forge χρειαζόταν λίγη εξερεύνηση μέχρι να ανοίξει ο δρόμος προς το βασικό του τύμβο, το νέο challenge tomb δηλαδή, εδώ όμως ξεκαθαρίζεται από νωρίς το πού πρέπει να πάει η Lara. Η διαδρομή προς τον τύμβο είναι πιο περίεργη και πιο απαιτητική, ποτέ υπερβολικά βέβαια, οπότε καταλήγει να φαντάζει μέρος του. Οι περιβαλλοντικοί γρίφοι σε εξωτερικούς χώρους είναι απλοί αλλά απαιτούν μια χούφτα αποτυχιών πρώτα για να συντονιστεί ο παίκτης με μια ελαφρώς διαφορετική πραγματικότητα για το παιχνίδι. Εδώ είναι κεντρική θεματική ο άνεμος και με αυτόν παλεύει ενίοτε η Lara, αφού αν δεν προσέξει μπορεί ένα ρεύμα να την κάνει να χάσει την ισορροπία της και να πέσει στο κενό ή και να την εκτοξεύσει προς το καθόλα αφιλόξενο άγνωστο. Ο νέος αυτός παράγοντας δίνει ευκαιρίες για άγρια ομορφιά στη νέα περιοχή αλλά και μοναδικούς ηχητικούς θόλους με τον κατάλληλο εξοπλισμό, με το τελικό αποτέλεσμα να πλαισιώνεται από τον έτσι κι αλλιώς στιβαρό τεχνικό τομέα για να αφήσει, αναπόφευκτα σχεδόν, θετική εντύπωση. Το ίδιο το challenge tomb είναι κάπως πιο εύκολη υπόθεση σε σχέση με εκείνο του The Forge, είναι και πάλι σχεδιασμένο για co-op, πράγμα που δεν καταλήγει να προσφέρει και πολλά στην πραγματικότητα, όχι πέρα από μια ευκαιρία για παρέα δηλαδή, και οδηγεί, φυσικά, σε ένα νέο skill, που σχετίζεται με το stealth αυτήν τη δόση. Με αυτό είναι δυνατό το, ας πούμε, “detective vision” της Lara να μένει ενεργό καθώς αυτή κινείται από κάλυψη σε κάλυψη, κάτι που δεν ίσχυε προηγουμένως. Δεν ξέρουμε για ποιον είναι χρήσιμο τόσο αργά στο παιχνίδι αν και η αλήθεια είναι πως αυτήν τη φορά έχουμε και δυο μάχες στο DLC.
Η μία, κόντρα σε βαριά οπλισμένους πράκτορες της οργάνωσης Trinity είναι όσο σοβαρή υπόθεση επιτρέπει η τεχνητή νοημοσύνη. Τα βρήκαμε σκούρα στην αρχή, παρότι οπλισμένοι σαν αστακοί και με το skill tree σχεδόν γεμάτο, μέχρι που κρυφτήκαμε σε φυλλωσιά και είδαμε τους εχθρούς να έρχονται ένας ένας να μας σερβίρονται για stealth kill. Στο τέλος μόνο ήρθαν δύο μαζί με τρόπο τέτοιο ώστε να είναι αδύνατο να βγάλουμε από τη μέση τον έναν χωρίς να μας πάρει είδηση ο άλλος και τότε απλά χρησιμοποιήσαμε το skill που είχαμε από πριν για δύο διαδοχικά stealth skills. Όλες οι λύσεις είναι «καθαρές» κόντρα σε «τεχνητή» νοημοσύνη. Η δεύτερη μάχη, κόντρα σε στρατιώτες της ίδιας οργάνωσης αλλά και ντόπιους φανατικούς είναι πιο καλοστημένη και απαιτεί προσοχή και ικανότητα από τον παίκτη, όχι ένα πρόχειρο πλάνο και μια προσευχή. Παρότι λιγοστές οι μάχες στο σύνολο του παιχνιδιού γενικότερα, η συγκεκριμένη καταφέρνει να είναι από τα καλά παραδείγματα.
Φυσικά και έχουμε προσθήκη κρύπτης αλλά και αντικειμένων (ενδυμασίες και όπλα). Κάθε κρύπτη είναι μια γρήγορη απόλαυση και κάθε προσθήκη αντικειμένου το ίδιο ανούσια με την προηγούμενη αφού δεν φτάνει στα χέρια του παίκτη κάτι πραγματικά ξεχωριστό ώστε να γίνει απαραίτητο ή σαφής προτίμηση. Από μια άποψη καλύτερα έτσι, διότι διαφορετικά θα καταλήγαμε με κάτι χρήσιμο σχεδόν κατόπιν εορτής και, το χειρότερο, κάτι καλύτερο που μόνο με την αγορά του DLC θα μπορούσε να εξασφαλίσει κανείς. Όλα αυτά τελειώνουν γρήγορα πάντως, το πολύ σε δυο ώρες, εκτός αν την πάρει κάποιος πατριωτικά την υψηλή κατάταξη σε leaderboards, βάσει χρόνου ή/και πόντων, κάτι που προσφερόταν και στο προηγούμενο DLC. Δεν θα ποντάραμε σε κάτι τέτοιο πάντως.
Με τα πολλά το The Pillar DLC είναι τεχνικώς και αισθητικώς εντυπωσιακό, προσφέρει ευχάριστες δόσεις από όλα εκτός από ιστορία, θυμάται και τις μάχες, έστω και αν πετυχαίνει τη μία από τις δύο. Βέβαια, σκεφτείτε το κι αλλιώς. Στο Tomb Raider (το reboot) ψάχναμε τύμβους και απαιτητικούς γρίφους με το τουφέκι. Στο Shadow Of The Tomb Raider υπάρχει αφθονία και προστίθενται ακόμη με DLC. Αρκετή ή όχι, η βελτίωση της κατάστασης παραμένει βελτίωση.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity