Από τα περίεργα στην περίπτωση της σειράς Romance Of The Three Kingdoms είναι πως ο ευκολότερος τρόπος να αισθανθεί επαρκώς συντονισμένος με αυτήν ένας παίκτης στη Δύση είναι να έχει επενδύσει για χρόνια στη σειρά Dynasty Warriors. Η καθεμιά ανήκει σε τελείως διαφορετικό είδος, αλλά, τουλάχιστον, η δεύτερη είναι πιο γνωστή στη Δύση και ένας τρόπος να έχει ήδη εξοικειωθεί κανείς με τα βασικά της ιστορικής περιόδου στην οποία αναφέρεται η πρώτη. Σε κάθε περίπτωση, πηγή έμπνευσης είναι συγκεκριμένο λογοτεχνικό έργο, που συνδυάζει ιστορικά με φανταστικά στοιχεία για να συναρπάσσει, όχι απαραίτητα για να ενημερώσει και να μορφώσει. Η Koei ξέρει το υλικό πολύ καλά και η σειρά Romance Of The Three Kingdoms κλείνει 35 χρόνια στην αγορά, γεγονός που είναι δύσκολο να το συνειδητοποιήσει κάποιος δυτικός παίκτης και δη Ευρωπαίος. Ελάχιστοι εκπρόσωποι της σειράς έχουν φτάσει στα μέρη μας και δεν είναι καν διαδοχικοί. Συνεπώς δεν έχουμε καταλάβει καν αν η εταιρεία έχει κάποιο συγκεκριμένο (διεθνές) πλάνο για τη σειρά. Όπως και να ‘χει, το Romance Of The Three Kingdoms XIV είναι ένας από αυτούς τους λίγους τίτλους που φτάνει σε όλες τις μεγάλες αγορές και όχι με μεγάλη καθυστέρηση από την ιαπωνική του κυκλοφορία.
Ως συνήθως ο τίτλος εστιάζει σε συγκεκριμένη ιστορική περίοδο της κινεζικής ιστορίας, σε γεγονότα του 2ου αιώνα μ.Χ., την κατάρρευση της δυναστείας των Han και την προσπάθεια των διαδόχων βασιλείων να ενοποιήσουν την Κίνα. Στόχος είναι πάντα η ενοποίηση αλλά ο τίτλος αφήνει τον παίκτη να διαλέξει μεταξύ διαφόρων σεναρίων που αντιστοιχούν σε διαφορετικές και σημαντικές αναμοχλεύσεις της συγκεκριμένης περιόδου. Δεν είναι υποχρεωτικό να ξεκινήσει κανείς από το ένα ή το άλλο σενάριο, αν και υπάρχει μια λογική (χρονική δηλαδή) σειρά. Μάλιστα το προτεινόμενο ως πρώτο σενάριο μάλλον απαιτεί περισσότερα από τον παίκτη με το καλημέρα. Ένας λόγος παραπάνω για να ξεκινήσει κανείς με το tutorial. Ακόμη και με τη βοήθειά του μένουν κενά βέβαια, πράγμα που σημαίνει ότι το Romance Of The Three Kingdoms XIV απαιτεί υπομονή και επένδυση σε χρόνο πριν πιάσει κανείς το ρυθμό του, κάτι που ισχύει μεν στην πλειοψηφία τίτλων grand strategy, αλλά εδώ μάλλον ισχύει λίγο παραπάνω από όσο θα θέλαμε. Κάτι ακόμη που πρέπει να σημειωθεί είναι πως αυτήν τη δόση συναντούμε μεγαλύτερη έμφαση στη στρατηγική. Και το λέμε διότι η σειρά διατηρεί και ορισμένα στοιχεία RPG, σε ένταση και εκτόπισμα που διαφέρει από κυκλοφορία σε κυκλοφορία. Αυτήν τη φορά σίγουρα δεν αποτελούν ιδιαίτερη προτεραιότητα. Οι κλασικές ιστορικές φιγούρες υφίστανται, στην υπερβολική τους απεικόνιση, ανταλλάζουν μερικές κουβέντες, μπορούν να βρεθούν αντιμέτωπες στο πεδίο της μάχης, ακόμη και σε μονομαχία η έκβαση της οποίας επηρεάζει και το στράτευμα κ.ο.κ. Ωστόσο, εκεί που άλλες φορές ο παίκτης ξεκινούσε με κάποιον άσημο με τη φιλοδοξία να φτιάξει όνομα και να επηρεάσει την πορεία της ιστορίας (σε σενάρια που ακολουθούν αυτήν την ιστορία αλλά και σε άλλα εναλλακτικά και φανταστικά), αυτήν τη φορά ξεκινά ήδη σε θέση εξουσίας και μπαίνει με τη μία στο ζουμί της υπόθεσης.
Η Koei Tecmo έχει κάνει μικρές και μεγάλες αλλαγές αναζητώντας μια νέα ισορροπία, παρότι οι κεντρικές ιδέες παραμένουν γνωστές. Ως άρχων ο παίκτης μπορεί να αναθέσει συγκεκριμένες περιοχές σε άλλους, να δώσει οδηγίες, να θέσει στόχους και να αφήσει την τεχνητή νοημοσύνη να κάνει τα δικά της. Το πώς θα κυλήσει η διαδικασία αυτή εξαρτάται και από τα χαρακτηριστικά/στατιστικά εκείνου στον οποίο γίνεται και η ανάθεση. Αν όλα πάνε καλά θα αναπτύξει την περιοχή, την πόλη, θα εξασφαλίσει πόρους, θα ανακόπτει την πορεία του εχθρού κ.ά. Υπάρχουν και πύλες που λειτουργούν ως άλλα φρούρια για τέτοιες δουλειές. Μία από τις παροχές που προσφέρει βέβαια ο επιβλέπων μια περιοχή είναι το «όργωμα» του περίγυρου, δραστηριότητα που μας φέρνει σε μια από τις σημαντικότερες αλλαγές στο παιχνίδι γενικά αλλά και σε μια από τις πιο σταθερές αποτυχίες της τεχνητής νοημοσύνης ειδικά. Ο τεράστιος χάρτης του παιχνιδιού είναι χωρισμένος σε εξάγωνα, όχι σε τετράγωνα και όχι «ελεύθερος» όπως άλλες φορές. Καθώς μονάδες του παίκτη προχωρούν στο χάρτη, τα εξάγωνα που αγγίζουν αλλάζουν χρώμα για να φανεί ότι γίνονται κτήσεις του. Υποτίθεται ότι οι αξιωματικοί που ορίζει ο παίκτης αναλαμβάνουν τη δουλειά αυτή, ώστε να μην καταλήγει κανείς να «ζωγραφίζει» το χάρτη όταν προσπαθεί να οργανώσει κάποια εκστρατεία ή, τέλος πάντων, να ασχοληθεί με κάτι σοβαρότερο, με τη μεγάλη εικόνα. Αν καθίσει και παρατηρήσει κάποιος τις διαδρομές που ακολουθούν οι αξιωματικοί και την ανικανότητά τους να καλύψουν διάφορα κενά, είναι θέμα χρόνου να αγανακτήσει και να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, πράγμα που, φυσικά, τον εμποδίζει από το ασχοληθεί όπως πρέπει με σημαντικότερα θέματα. Αυτή είναι σημαντική αδυναμία του παιχνιδιού και πλαισιώνεται από μερικά πισωγυρίσματα και λανθασμένες απλοποιήσεις σε επιμέρους σημεία. Για παράδειγμα, δεν χρειάζεται πλέον να κουβαλά το στράτευμα χρήματα και προμήθειες (τις κουβαλά δηλαδή, αλλά είναι καθαρά υπόθεση inventory κι όχι διαχείρισης μέρους της στρατιάς). Αυτό αλλάζει τελείως τη δυναμικής μιας ενδεχόμενης αναμέτρησης με τρόπο που, εδώ που τα λέμε, δεν είναι και ρεαλιστικός. Δεχόμαστε βέβαια ότι απλοποιεί τα πράγματα. Υπάρχουν κι άλλες τέτοιες περίεργες αποφάσεις πάντως.
Καλύτερα είναι τα πράγματα στο σύστημα μάχης βέβαια. Ο παίκτης μπορεί να ετοιμάσει κτίσματα στο πεδίο της μάχης για καλύτερη υποστήριξη ή και για παρενόχληση του όποιου εισβολέα, ενώ πάνω στην ίδια τη μάχη χρησιμοποιείται σύστημα με σειρές. Μπορεί ο καθένας να ορίσει τις διαδρομές και τις κινήσεις κάθε ομάδας και ύστερα να δει τα πάντα να γίνονται πράξη, συνήθως με μια κάποια αξιοπιστία. Εδώ συναντούμε στιγμές έντασης αλλά και ικανοποίησης, ενίοτε και απογοήτευσης βέβαια. Τα παραγγέλματα του παίκτη όσο η δράση παραμένει παγωμένη εκτελούνται μαζικά και παράλληλα με την επαναφορά στη φυσιολογική ροή της δράσης. Για να έχει τύχη όλο αυτό ο παίκτης πρέπει να είναι σε θέση να αντιληφθεί πώς συνδυάζονται όλες αυτές του οι κινήσεις. Άλλωστε είναι προς το συμφέρον του, για παράδειγμα, να φέρει τις μονάδες του σε ευνοϊκή για τον ίδιο διάταξη, κάτι προς το οποίο ωθείται από το γεγονός ότι συγκεκριμένοι αξιωματικοί τα πάνε καλύτερα μεταξύ τους και στο πεδίο της μάχης αυτό εξασφαλίζει επιπλέον οφέλη σε επίπεδο δυνατοτήτων και διαθέσιμων τακτικών. Ειδικότερα, οι ξεχωριστές ιδιότητες των αξιωματικών εξαρτώνται και από τις γενικότερες συνθήκες, οπότε ο παίκτης έχει διάφορα να υπολογίσει προκειμένου να «ξεζουμίζει» τις αρετές της στρατιάς του.
Σε αυτό το πεδίο είναι που έχει νόημα να κυνηγήσει καλό ρυθμό ο παίκτης, αφού πρώτα παλέψει λίγο με τα μενού, που, στην προσπάθειά τους να εξυπηρετήσουν τόσο τους κατόχους κονσόλας όσο και χρήστες PC καταλήγουν σε μια μέση οδό που αντέχεται αλλά δημιουργεί πρόβλημα σε όλους, στον έναν ή τον άλλο βαθμό. Το μεγαλύτερο άγχος είναι κρυφό όμως, αφού το σύστημα αποθήκευσης πρόοδου κάνει τα δικά του ώρες ώρες, με τα βοηθητικά auto-save points να είναι πιο αραιά από όσο πρέπει. Έτσι και μείνει κανείς από ρεύμα παίζοντας, είναι πολύ πιθανό να χάσει σημαντικό μέρος προόδου, οπότε μάλλον και τη χρήση των φωνητικών του χορδών ύστερα από τα αυτονόητα ουρλιαχτά.
Κατά τα λοιπά, για τίτλος grand strategy το Romance Of The Three Kingdoms XIV -παραδόξως- τα πηγαίνει καλύτερα σε μίκρο παρά σε μάκρο, με τις πετυχημένες πιρουέτες κατά τη διάρκεια εκστρατείας να προσφέρουν αυτό που ήθελε σίγουρα να πετύχει η Koei Tecmo. Εκτός αυτού του πλαισίου ομως, η ροή εκφυλίζεται άνετα με τον παίκτη να καταλήγει να οργώνει το χάρτη προκειμένου να γίνει σωστά η κατάληψή του, μιας και, σε αυτό το θέμα τουλάχιστον, οι αξιωματικοί μάλλον είναι ΕΠΟΠ και το κρύβουν. Οι πιστοί φίλοι της σειράς θα διαπιστώσουν ότι το 14ο μέρος της δεν είναι από τις καλύτερες εξορμήσεις της, είναι περισσότερο πείραμα παρά σταθερό βήμα προς ό,τι μπορεί να περιμένει το είδος, το franchise, την ομάδα ανάπτυξης. Τουλάχιστον, ελπίζουμε να μην οπισθοχωρήσει πάλι στις ασιατικές αγορές η σειρά ώστε να έχουμε την ευκαιρία να τη δούμε να εξελίσσεται. Η ίδια εταιρεία έχει δείξει άλλωστε καλύτερα δείγματα και στο δυτικό κοινό, με την ακόμη πιο αδικημένη σειρά Nobunaga’s Ambition. Μην κάνεις πίσω Koei Tecmo. Αλλά μάθε να παίρνεις τα εξάγωνα με τη σειρά τουλάχιστον.
Is it set in CHY-NAH? Is it tested?
Any virus contracted during gameplay is fictional.