Δεν είναι ότι δεν έχουμε ξαναδεί το εν λόγω concept. Τα τυχαίως δημιουργημένα επίπεδα σε ένα δισδιάστατο platformer δεν κάτι καινούριο. Είναι η υλοποίηση τους στο Rogue Legacy, καθώς και οι πινελιές στους υπόλοιπους μηχανισμούς του που του επιτρέπουν να ξεχωρίζει από τις λοιπές δημιουργίες. Αρχικά έχουμε τον άμεσο χειρισμό, που επιτρέπει κυριολεκτικά στον οποιοδήποτε να παίξει το Rogue Legacy, όμως χρειάζεται χρόνος για να γίνετε πραγματικά καλοί και να σημειώνετε ουσιαστική πρόοδο, κάθε φορά. Τα πράγματα δυσκολεύουν με το θάνατο του χαρακτήρα σας σε κάθε προσπάθεια να είναι οριστικός και, για τις επόμενές σας απόπειρες, να χειρίζεστε κάποιον άλλο απόγονο με συνήθως διαφορετικά στατιστικά από τον προηγούμενο. Κάθε χαρακτήρας, όπως και τα επίπεδα στο στοιχειωμένο κάστρο, δημιουργείται τυχαία όμως ο πεπερασμένος αριθμός κλάσεων και feats που τους χαρακτηρίζουν σημαίνει ότι δεν θα αργήσετε να ξαναβρείτε αυτόν που ταιριάζει στο δικό σας στιλ παιχνιδιού.
Στο Rogue Legacy, ο στόχος σας είναι να εξερευνήσετε ένα κάστρο με τυχαίως δημιουργημένα επίπεδα και να εξοντώσετε τα 5 bosses που κυριαρχούν σε αυτό.
Το βέλτιστο βέβαια θα ήταν να προσαρμόζετε εσείς το στιλ παιχνιδιού σας στον εκάστοτε χαρακτήρα, μιας και ο καθένας έχει θετικά και αρνητικά. Μπορεί για παράδειγμα ένα class να αντέχει πολλά χτυπήματα, ενώ ένα άλλο με τη μισή ποσότητα HP να έχει τη διπλάσια ικανότητα επίθεσης. Κάθε χαρακτήρας δε, έχει τη δική του ιδιαιτερότητα που επηρεάζει το gameplay. Για παράδειγμα, υπάρχει χαρακτήρας που έχει “δυσχρωματοψία”, οπότε σε αυτήν την περίπτωση το παιχνίδι σας με αυτόν θα είναι στην κλίμακα του γκρι. Σε άλλη περίπτωση, κάποιος έχει την ιδιαιτερότητα ότι είναι πολύ αδύνατος, με αποτέλεσμα κάθε χτύπημα που δέχεται να τον εκτοξεύει μακριά. Επιπλέον, οι χαρακτήρες έρχονται και με διαφορετικά spells τα οποία αποτελούν, στην ουσία τους, ranged attacks και ποικίλουν από μπάλες φωτιάς μέχρι daggers.
Κάθε χαρακτήρας δε, έχει τη δική του ιδιαιτερότητα που επηρεάζει το gameplay.
Σε κάθε νέα σας προσπάθεια, και πριν την είσοδο σας στο κάστρο, ο Χάροντας παραμονεύει και παίρνει όλο το χρήμα που έχετε συγκεντρώσει από την προηγούμενή σας απόπειρα. Οπότε, για να σημειώνετε πρόοδο, θα πρέπει να επενδύετε τα χρήματά σας σε αναβαθμίσεις κάθε φορά. Αυτές χωρίζονται σε τρία είδη. Πρώτα έχουμε την οικογενειακή έπαυλη, στην οποία μπορούμε να ξοδέψουμε gold για να αυξήσουμε τα στατιστικά των χαρακτήρων μας, να αναβαθμίσουμε τις διαφορετικές κλάσεις αυτών ή να επωφεληθούμε γενικά, μειώνοντας ακόμα και το ποσό των χρημάτων που μας ζητά κάθε φορά ο Χάροντας. Έχουμε επίσης εξοπλισμό όπως κράνη, πανοπλίες και σπαθιά τα οποία μεταβάλλουν τα στατιστικά του εκάστοτε πρωταγωνιστή. Τέλος, υπάρχουν τα runes, τα οποία σας επιτρέπουν να συγκεντρώνετε επιπλέον gold, ή προσθέτουν διαφορετικές κινήσεις, όπως επιπλέον άλματα στον αέρα ή τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσετε τις σκανδάλες (RT/LT) για να κάνετε dash δεξιά η αριστερά. Εξυπακούεται πως όλες οι αναβαθμίσεις που πραγματοποιείτε είναι μόνιμες και περνάνε κάθε φορά στον επόμενο χαρακτήρα που δημιουργεί το παιχνίδι. Αυτό που κατορθώνει ο συνδυασμός των παραπάνω μηχανισμών, είναι αυτή η αίσθηση της προόδου, ακόμα και αν οι χαρακτήρες σας έχουν μέσο όρο ζωής περίπου δέκα λεπτών. Σε περίπτωση δε που φτάσετε σε ένα σεβαστό σημείο εντός του κάστρου και θέλετε μια ακόμα προσπάθεια, έχετε τη δυνατότητα να “κλειδώσετε” τη μορφή του έτσι ώστε να εξερευνήσετε καλύτερα τα ίδια επίπεδα, ή να αντιμετωπίσετε κάποιο boss που ανακαλύψατε κατά την τελευταία σας προσπάθεια. Οι απλοί εχθροί που σας αντιπαραβάλλονται, ενώ στην αρχή θα σας φανούν αρκετά ευφάνταστοι, θα διαπιστώσετε ότι δεν αλλάζουν όσο θα έπρεπε κατά την πρόοδό σας. Και στις τέσσερις περιοχές που θα περιηγηθείτε συναντάμε παρόμοιους -σχεδιαστικά- εχθρούς, με αυξημένα μόνο το level τους και, συνεπώς, τα στατιστικά τους.
Ο εξοπλισμός μεταβάλλει τα στατιστικά του εκάστοτε πρωταγωνιστή.
Γενικότερα, μπορεί το platforming κατά τη διάρκεια της εξερεύνησης σας να μην απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες, όταν όμως φτάσετε στο πρώτο boss, θα καταλάβετε ότι η αφοσίωση και η σωστή χρήση του platforming είναι το μοναδικό σας όπλο απέναντί τους. Πολλές φορές θα νιώσετε ότι οι επιθέσεις τους καταλαμβάνουν ολόκληρη την οθόνη και δεν υπάρχει τρόπος να τις αποφύγετε. Εκεί είναι που θα πρέπει να επιστρατεύσετε όλες σας τις ικανότητες, καθώς και τις αναβαθμίσεις, με τα διπλά/τριπλά/τετραπλά ακόμα άλματα για να επιβιώσετε και να νικήσετε. Και αυτό είναι και το μεγαλύτερο μείον του τίτλου. Αυτή η διαφορά στη δυσκολία μεταξύ των bosses και της περιήγησης στα επίπεδα του παιχνιδιού είναι που εκνευρίζει, αλλά ταυτόχρονα πεισμώνει τους παίκτες για ακόμα μια προσπάθεια. Και αυτό είναι που αποτελεί και τη μεγαλύτερη νίκη του Rogue Legacy.
Η δημιουργία της Cellar Door Games, στο τέλος της ημέρας, κατορθώνει να διασκεδάζει τον οποιοδήποτε, να πεισμώνει με την τεράστια δυσκολία του ενώ δεν δημιουργεί την αίσθηση της στασιμότητας που θα μπορούσε να αποθαρρύνει την περαιτέρω ενασχόληση μαζί του. Αν εξαιρέσουμε τη χαοτική διαφορά στη δυσκολία των bosses, σε σχέση με τον υπόλοιπο τίτλο, και τον επαναλαμβανόμενο σχεδιασμό των εχθρών στις τέσσερις διαφορετικές περιοχές, σίγουρα μιλάμε για μια δημιουργία που θα σας απασχολήσει για αρκετές ώρες μέχρι την ολοκλήρωσή της.
Δικαια βαθμολογια και πολυ καλο review.Αλλα απο την αλλη ειναι τοσο εθιστικο που ειχα τρελανει το "βητακι" στο φορτισμα!
Παντος αν απο την αρχη ψιλιαστεις οτι πρεπει να κανεις "τουμπανο" μετα απο ωρες παιχνιδιου τον χαρακτηρα σου για να νικησεις ορισμενους boss,τοτε δεν θα χαλαστεις καθολου με την δυσκολια.
Παιχνιδάρα. Το έλιωσα στο PC παρόλο που δε μου αρέσουν γενικά τα platform (sorry Lonas). Πολύ γέλιο με τα κουσούρια του κάθε χαρακτήρα. Επίσης μισώ τον κλόουν. Πολύ.
Απο τα πιο epic games που εχω παιξει ποτε !!! Nothing else matters ...
Ωραίο παιχνιδάκι,καλή η αισθητική του rogue like αλλά ρε παιδί μου πολύ unfair δυσκολία και βασίζεται πολύ στο grinding χρημάτων και το trial&error.Είναι χτισμένο να πεθαίνεις αλλά όταν πεθαίνεις πολύ συχνά αποτελεί απλά πηγή εκνευρισμού.Για την δυσκολία του δεν παίζει τόσο ρόλο η ικανότητα σου όσο το upgrade system να έχεις αναβαθμίσει τις ζωές,ζημιά κλπ.Είναι ενα metroidvania με πολύ άδικους κακούς,ειδικά πχ στο boss που είναι ένα μεγάλο μάτι δεν γίνεται να μην σε χτυπήσουν οι βολίδες άρα θες να έχεις κάνει πολλά upgrade στις ζωές είτε να το σκοτώσεις όσο πιο νωρίς γίνεται με μεγάλο damage.
Γενικά πάντως παιχνίδι με στυλάκι και χιουμοράκι αλλά ας κάνουν κάτι με την δυσκολία είναι γελοίο πια.Πάντως απο indie εδώ δεν είχα πρόβλημα με δυσκολία του dont starve και spelunky αυτό μου έσπασε πραγματικά τα νεύρα και το παράτησα.